cǐ yì héng yǒu zhī, rú cǐ shì yàn yì yì, rán qí shì kě wéi rén zi quàn yě
此亦恒有之，如此试验亦易，然其事可为人子劝也

yuán bù lū hā yǎ, tài zōng shí bài yàn nán zhū lù lián fǎng shǐ, wèi jǐ shòu duàn shì guān, shǐ zhí rú gù. yǒu mín wù ōu rén sǐ, lì lùn yǐ zhòng fǎ. qí zi hào qì qǐng dài sǐ, bù lū hā yǎ jiè lì shǐ qín yú shì, jù zé shā zhī, jì ér bù jù, nǎi yuē: wù ōu rén sǐ, qíng yǒu kě yòu. zi ér néng xiào yì, wú kě zhū. suì bìng shì zhī, shǐ chū yín yǐ zī zàng mái, qiě hū sǐ zhě jiā yù zhī, qí rén yuè cóng.
元布噜哈雅，太宗时拜燕南诸路廉访使，未几授断事官，使职如故。有民误殴人死，吏论以重法。其子号泣请代死，布噜哈雅戒吏使擒于市，惧则杀之，既而不惧，乃曰：误殴人死，情有可宥。子而能孝义，无可诛。遂并释之，使出银以资葬埋，且呼死者家谕之，其人悦从。