lú fēng shí wū, wèi yī jīn hé shàng jié máo shǒu tǔ zhī dì, hòu zhù xī kē qiáo róng guāng sì. dà fù zào biǎo shèng ān chéng, yíng hé shàng hái shān zhù chí. mìng yú zuò qǐ, qǐ yuē:
炉峰石屋，为一金和尚结茅守土之地，后住锡柯桥融光寺。大父造表胜庵成，迎和尚还山住持。命余作启，启曰：

" fú yǐ cóng lín biǎo shèng, cán gěi gū zhī dà dì bù jīn tiān wǎ ān chán, jì bǎo zhǎng zì wǔ tiān fēi xī. chóng lái shí tǎ, jiè zhǎng lǎo tè wèi dōng pō xuán qì sōng zhī, wàn huí shī què féng xī xiàng. qù wú zuò xiāng, zhù yì suí yuán. fú wéi jiǔ lǐ shān zhī jīng lán, shí shì yī jīn shī zhī chū dì. ǒu tīng kē tíng zhī zhú dí, liú zhì rén jiān jiǔ xū shí wū zhī yān xiá, yīng chāo chén wài. pì zhī gū tiān zhī hè, shàng juàn jiù zhī xiǎng bǐ mí kōng zhī yún, yì guī gù xiù. kuàng zī shèng yù, yí zhào yì rén, le zhù shān zhī sù yīn, lì kāi táng zhī xīn fàn.
“伏以丛林表胜，惭给孤之大地布金；天瓦安禅，冀宝掌自五天飞锡。重来石塔，戒长老特为东坡；悬契松枝，万回师却逢西向。去无作相，住亦随缘。伏惟九里山之精蓝，实是一金师之初地。偶听柯亭之竹笛，留滞人间；久虚石屋之烟霞，应超尘外。譬之孤天之鹤，尚眷旧枝；想彼弥空之云，亦归故岫。况兹胜域，宜兆异人，了住山之夙因，立开堂之新范。

hù mén róng hǔ, xǐ bō guī lóng. míng dé xiān chūn, réng shì hán quán fēng wèi xiāng lái pò là, yī rán máo wū méi huā. bàn yuè yán shì yú rén cāi, qǐng dà shī shì wèi biāo zhǐ yī piàn shí zhèng kān duì yǔ, tīng shēng gōng shuō dào diǎn tóu. jìng jí shān líng, yuàn tóng shí yǐn. tǎng jìng niàn jié yuǎn gōng zhī shè, dìng bù cuán méi ruò jū xīn rú kāng lè zhī liú, zì nán kāi kǒu. lì fǎn shān zhōng zhī jià, kàn huí hú shàng zhī chuán, yǎng wàng cí bēi, fǔ cóng dà zhòng."
护门容虎，洗钵归龙。茗得先春，仍是寒泉风味；香来破腊，依然茅屋梅花。半月岩似与人猜，请大师试为标指；一片石正堪对语，听生公说到点头。敬藉山灵，愿同石隐。倘静念结远公之社，定不攒眉；若居心如康乐之流，自难开口。立返山中之驾，看回湖上之船，仰望慈悲，俯从大众。”