lú fēng shí wū, wèi yī jīn hé shàng jié máo shǒu tǔ zhī dì, hòu zhù xī kē qiáo róng guāng sì. dà fù zào biǎo shèng ān chéng, yíng hé shàng hái shān zhù chí. mìng yú zuò qǐ, qǐ yuē:
爐峰石屋，為一金和尚結茅守土之地，後住錫柯橋融光寺。大父造表勝庵成，迎和尚還山住持。命余作啟，啟曰：

fú yǐ cóng lín biǎo shèng, cán gěi gū zhī dà dì bù jīn tiān wǎ ān chán, jì bǎo zhǎng zì wǔ tiān fēi xī. zhòng lái shí tǎ, jiè zhǎng lǎo tè wèi dōng pō xuán qì sōng zhī, wàn huí shī què féng xī xiàng. qù wú zuò xiāng, zhù yì suí yuán. fú wéi jiǔ lǐ shān zhī jīng lán, shí shì yī jīn shī zhī chū dì. ǒu tīng kē tíng zhī zhú dí, liú zhì rén jiān jiǔ xū shí wū zhī yān xiá, yīng chāo chén wài. pì zhī gū tiān zhī hè, shàng juàn jiù zhī xiǎng bǐ mí kōng zhī yún, yì guī gù xiù. kuàng zī shèng yù, yí zhào yì rén, le zhù shān zhī sù yīn, lì kāi táng zhī xīn fàn.
「伏以叢林表勝，慚給孤之大地布金；天瓦安禪，冀寶掌自五天飛錫。重來石塔，戒長老特為東坡；懸契松枝，萬回師卻逢西向。去無作相，住亦隨緣。伏惟九里山之精藍，實是一金師之初地。偶聽柯亭之竹笛，留滯人間；久虛石屋之煙霞，應超塵外。譬之孤天之鶴，尚眷舊枝；想彼彌空之雲，亦歸故岫。況茲勝域，宜兆異人，了住山之夙因，立開堂之新范。

hù mén róng hǔ, xǐ bō guī lóng. míng dé xiān chūn, réng shì hán quán fēng wèi xiāng lái pò là, yī rán máo wū méi huā. bàn yuè yán shì yǔ rén cāi, qǐng dà shī shì wèi biāo zhǐ yī piàn shí zhèng kān duì yǔ, tīng shēng gōng shuō dào diǎn tóu. jìng jí shān líng, yuàn tóng shí yǐn. tǎng jìng niàn jié yuǎn gōng zhī shè, dìng bù zǎn méi ruò jū xīn rú kāng lè zhī liú, zì nán kāi kǒu. lì fǎn shān zhōng zhī jià, kàn huí hú shàng zhī chuán, yǎng wàng cí bēi, fǔ cóng dà zhòng.
護門容虎，洗缽歸龍。茗得先春，仍是寒泉風味；香來破臘，依然茅屋梅花。半月岩似與人猜，請大師試為標指；一片石正堪對語，聽生公說到點頭。敬藉山靈，願同石隱。倘靜念結遠公之社，定不攢眉；若居心如康樂之流，自難開口。立返山中之駕，看回湖上之船，仰望慈悲，俯從大眾。」