fàn zhǎng bái yuán zài tiān píng shān xià, wàn shí dōu yān. lóng xìng nán xún, shí jiē hù qǐ, páng wèi fàn wén zhèng mù. yuán wài yǒu zhǎng dī, táo liǔ qū qiáo, pán qū hú miàn, qiáo jǐn dǐ yuán, yuán mén gù zuò dī xiǎo, jìn mén zé zhǎng láng fù bì, zhí dá shān lù. qí huì lóu màn gé mì shì qū fáng, gù nì zhī, bù shǐ rén jiàn yě. shān zhī zuǒ wèi táo yuán, qiào bì huí tuān, táo huā piàn piàn liú chū. yòu gū shān, zhǒng méi qiān shù. dù jiàn wèi xiǎo lán tíng, mào lín xiū zhú, qǔ shuǐ liú shāng, jiàn jiàn yǒu zhī. zhú dà rú chuán, míng jìng juān jié, dǎ mó huá zé rú shàn gǔ, shì zé lán tíng suǒ wú yě. dì bì gǔ jī, míng bì gǔ rén, cǐ shì zhǔ rén xué wèn. dàn táo zé xī zhī, méi zé yǔ zhī, zhú zé lín zhī, jǐn kě zì míng qí jiā, bù bì jì rén lí xià yě. yú zhì, zhǔ rén chū jiàn. zhǔ rén yǔ dà fù tóng jí, yǐ qí chǒu zhe. shì rì shì hè, dà fù niǎo zhī yuē: chǒu bù guān dài, fàn nián xiōng yì guān dài le yě. rén chuán yǐ xiào. yú jí yù yī jiàn. jí chū, zhuàng mào guǒ qí, shì yáng dù shí diāo yī xiǎo náo, qí bí è, quán yí yóu cán quē shī cì yě. guān lǚ jīng jié, ruò xié xuè tán xiào miàn mù zhōng bù yīng yǒu cǐ. kāi shān táng xiǎo yǐn, qǐ shū zǎo mù, bèi jí huá rù, mì gé qǐng ōu, sī zhú yáo yáng, hū chū céng yuán, zhī wèi nǚ lè. yǐn bà, yòu yí xí xiǎo lán tíng, bǐ wǎn cí qù. zhǔ rén yuē: kuān zuò, qǐng kàn shǎo yān. jīn bù jiě, zhǔ rén yuē: wú xiāng yǒu jìn shēn xiān shēng, xǐ diào wén dài, yǐ chì bì fù yǒu shǎo yān yuè chū yú dōng shān zhī shàng jù, suì zì yuè wèi shǎo yān. qǐng yán shǎo yān zhě, yuè yě. gù liú kàn yuè, wǎn jǐng guǒ miào. zhǔ rén yuē: sì fāng kè lái, dōu bù jí jiàn xiǎo yuán xuě, shān shí hán yá, yín tāo cù qǐ, xiān fān wǔ xiè, dǎo suì lóng jiǎo, shì shàng wěi guān, xī bù lìng zōng zi jiàn yě. bù yuè ér chū, zhì xuán mù, sù bǎo shēng shū shū huà fǎng zhōng.
范長白園在天平山下，萬石都焉。龍性難馴，石皆笏起，旁為範文正墓。園外有長堤，桃柳曲橋，蟠屈湖面，橋盡抵園，園門故作低小，進門則長廊複壁，直達山麓。其繪樓幔閣、秘室曲房，故匿之，不使人見也。山之左為桃源，峭壁回湍，桃花片片流出。右孤山，種梅千樹。渡澗為小蘭亭，茂林修竹，曲水流觴，件件有之。竹大如椽，明靜娟潔，打磨滑澤如扇骨，是則蘭亭所無也。地必古蹟，名必古人，此是主人學問。但桃則溪之，梅則嶼之，竹則林之，盡可自名其家，不必寄人籬下也。余至，主人出見。主人與大父同籍，以奇醜著。是日釋褐，大父嬲之曰：「丑不冠帶，范年兄亦冠帶了也。」人傳以笑。余亟欲一見。及出，狀貌果奇，似羊肚石雕一小猱，其鼻堊，顴頤猶殘缺失次也。冠履精潔，若諧謔談笑面目中不應有此。開山堂小飲，綺疏藻幕，備極華褥，秘閣請謳，絲竹搖颺，忽出層垣，知為女樂。飲罷，又移席小蘭亭，比晚辭去。主人曰：「寬坐，請看『少焉』。」金不解，主人曰：「吾鄉有縉紳先生，喜調文袋，以《赤壁賦》有『少焉月出於東山之上』句，遂字月為『少焉』。頃言『少焉』者，月也。」固留看月，晚景果妙。主人曰：「四方客來，都不及見小園雪，山石崡岈，銀濤蹴起，掀翻五泄，搗碎龍湫，世上偉觀，惜不令宗子見也。」步月而出，至玄墓，宿葆生叔書畫舫中。