wài zǔ táo lán fēng xiān shēng, cuì shòu zhōu, dé bái luó, tí jiá dōu bái, rì xíng èr bǎi lǐ, chù shǔ zhōng. shòu zhōu rén bìng yē gé, zhé qǔ qí niào liáo zhī. fán gào qī, qǐ luó niào zhuàng, cháng shí shù zhǐ. wài zǔ yǐ mù xiāng qìn qí niào, zhào bǎi xìng lái qǔ. hòu zhì shì guī, juān guǎn, jiù shì sè xuān jiě cān zèng yú. yú huàn zhī shí nián xǔ, shí wèi cháng jù yī rì cǎo liào. rì yè tīng qí zì chū mì shí, shì qí fù wèi cháng bù bǎo, rán yì bù xiǎo qí hé cóng dé bǎo yě. tiān shǔ, bì zhì mén zhī hòu, jìn jiù hòu qū cè, zhì wǔ wù yù, réng chū mì shí rú gù. hòu jiàn bá hù nán yù, jiàn yú zé xún fú bù dòng, kuà ān qù rú jiàn, yì rén zé páo xiào tí niè, bǎi jì biān cè zhī bù yīng yě. yī rì, yǔ fēng mǎ zhēng dào chéng shàng, shī zú duò háo qiàn sǐ, yú mìng zàng zhī, shì zhī yuē xuě jīng.
外祖陶蘭風先生，倅壽州，得白騾，蹄跲都白，日行二百里，畜署中。壽州人病噎嗝，輒取其尿療之。凡告期，乞騾尿狀，常十數紙。外祖以木香沁其尿，詔百姓來取。後致仕歸，捐館，舅氏嗇軒解驂贈余。余豢之十年許，實未嘗具一日草料。日夜聽其自出覓食，視其腹未嘗不飽，然亦不曉其何從得飽也。天曙，必至門祗候，進廄候驅策，至午勿御，仍出覓食如故。後漸跋扈難御，見余則馴服不動，跨鞍去如箭，易人則咆哮蹄齧，百計鞭策之不應也。一日，與風馬爭道城上，失足墮濠塹死，余命葬之，諡之曰「雪精」。