guì yǐ xiāng shān míng, rán fù mù mù ěr, běi máng xiāo rán, bù kān jiǔ lì. dān láo hé qián shì èr guì, lǎo ér tū dú zhū wén yì gōng zhái hòu yī guì, gàn dà rú dòu, zhī yè míng méng, yuè yīn mǔ xǔ, xià kě zuò kè sān sì shí xí. bù tíng bù wū bù tái bù lán bù qì, qì zhī lí luò jiān. huā shí bù xǔ rén rù kàn, ér zhǔ rén yì jìn zú wù zhī wǎng, tīng qí zì kāi zì xiè yǐ ěr. chū lì yǐ bù cái zhōng qí tiān nián, qí dé lì quán zài qì yě. bǎi suì lǎo rén duō chū péng hù, zi sūn dì yàn qí lóng zhǒng ěr, hé zú chēng ruì!
桂以香山名，然覆墓木耳，北邙蕭然，不堪久立。單醪河錢氏二桂，老而禿；獨朱文懿公宅後一桂，干大如斗，枝葉溟濛，樾蔭畝許，下可坐客三四十席。不亭、不屋、不台、不欄、不砌，棄之籬落間。花時不許人入看，而主人亦禁足勿之往，聽其自開自謝已耳。樗櫟以不材終其天年，其得力全在棄也。百歲老人多出蓬戶，子孫第厭其癃瘇耳，何足稱瑞！