strong duō qíng nǚ huái chūn luó zhàng　 jiǎ xīn láng dāi zuò chūn xiāo strong
多情女懷春羅帳　假新郎呆坐春宵

cí yuē:
詞曰：

gāo shān nǚ zǐ zhèng shì　 guān jiàn liáng shì xiù yīng
高山女子鄭氏　觀見梁氏秀英

zhǐ dāng gōng zǐ zhōu jǐng lóng　 qǐ zhī yǐn xìng mái míng
只當公子周景隆　豈知隱姓埋名

yī xīn yào jié lián lǐ　 xiǎo jiě bù dé bù cóng
一心要結連理　小姐不得不從

hé yòng yuè lǎo xì chì shéng　 yīn yuán qián shēng zào dìng
何用月老系赤繩　姻緣前生造定

què shuō tiě jīn dìng fēn fù yòng fàn yǐ bì, yòu sì lù xún zhǎo, qiě bù bì shuō. zài yán liáng xiǎo jiě zài xìng huā shān yǔ zhèng mèng xióng yǐn jiǔ duō shí, bù jué rì luò huáng hūn. yā huán jiāng jiǎ xīn láng lǐng zhì xiǎo jiě fáng zhōng, xiù yīng dào le wèi nán zhī chù le.
卻說鐵金定吩咐用飯已畢，又四路尋找，且不必說。再言梁小姐在杏花山與鄭夢熊飲酒多時，不覺日落黃昏。丫環將假新郎領至小姐房中，秀英到了為難之處了。

yuè yí huā yǐng shàng cuì lóu　 xún gēng gāng luó yīn yōu yōu　 dēng xià bìng zuò ǎn liǎng kǒu rú zài wū shān mèng lǐ tóu　 xiù yīng shēn kào yǐ xié zuò　 cuì píng xì sī yòu tiān chóu sī xiǎng jīn yè fēng yuè huì　 chū dēng lú wěi lù bù shú　 jiào wǒ lín shí xīn hài pà bù fàn chóu lái yě fàn chóu　 wú wéi fū zhǔ shì zhèng lǐ　 nǚ xīn cún xì yí zhī xiū yú shuǐ hé xié hǎo gèng hǎo　 rén rén dōu xiǎng fù yíng zhōu　 shuǐ shēn shuǐ qiǎn bǎ hé dù rěn zhe xìng ér rèn jūn qiú　 huái qián nán shuō hǎo hé dǎi　 nǚ ér shēn zi bù zì yóu cuì píng xīn shì àn dǎ suàn　 xiù yīng àn xīn gèng fā chóu　 hū tīng tóng luó sān gēng hòu gàn bù chū lái zěn me lèi
月移花影上翠樓　巡更鋼鑼音悠悠　燈下並坐俺兩口如在巫山夢裡頭　秀英身靠椅斜坐　翠屏細思又添愁思想今夜風月會　初蹬蘆葦路不熟　叫我臨時心害怕不犯愁來也犯愁　無違夫主是正理　女心存細宜知羞魚水和諧好更好　人人都想赴瀛洲　水深水淺把河渡忍着性兒任君求　懷前難說好和歹　女兒身子不自由翠屏心事暗打算　秀英暗心更發愁　忽聽銅鑼三更後干不出來怎麼酹

yòu àn àn de shuō dào: qī ya, qī ya!
又暗暗的說道：「妻呀，妻呀！」

xīn shì chóng chóng nán kāi kǒu　 xīn rén mào sì bǎi huā xiū　 nǐ cǎi xiān huā pán zhōng fàng hǎi zhōng míng yuè bù kě qiú　 àn jiào xiǎo jiě qiě rěn nài　 míng zhū dài mǎi mò qiáng qiú zì gǔ nǚ jiǎo nán chū tāng　 pà shì nǚ dà bù hài xiū
心事重重難開口　新人貌似百花羞　你采鮮花盤中放海中明月不可求　暗叫小姐且忍耐　明珠待買莫強求自古女腳難出蹚　怕是女大不害羞

qiě shuō èr rén zuò dào èr gēng shí hòu, zǒu guò liǎng gè shǐ nǚ wèn dào: gū yé yòng chá, qǐng gū yé ān qǐn bà. xiù yīng shuō: tiān hái zǎo ne? nǐ men qù bà. yòng zhe nǐ zài lái huàn nǐ. shǐ nǚ wén tīng cǐ yán, chū fáng ér qù. xiù yīng bǎ fáng mén guān shàng le, yòu huí yǐ shàng zuò zhe. zhèng cuì píng jiàn yè yǐ shēn le, shǐ nǚ jiē sàn, yòu jiàn xīn láng guān shàng fáng mén, nà gè hài xiū zhī xīn, zhǐ jué mǎn miàn chū huǒ. dāi zuò zhèng guān xīn láng, xīn kǒu wō lǐ bú zhù de luàn tiào, shàng chuáng qù le.
且說二人坐到二更時候，走過兩個使女問道：「姑爺用茶，請姑爺安寢罷。」秀英說：「天還早呢？你們去罷。用着你再來喚你。」使女聞聽此言，出房而去。秀英把房門關上了，又回椅上坐着。鄭翠屏見夜已深了，使女皆散，又見新郎關上房門，那個害羞之心，只覺滿面出火。呆坐正觀新郎，心口窩裡不住的亂跳，上床去了。

cuì píng shēn rù luó zhàng lái　 xiù yīng àn àn kǒu dǎ hāi　 yǎn kàn xīn rén jìn zhàng qù děng ǎn qù bǎ qíng huái kāi　 yóu fēng bù néng bǎ huā cǎi　 kōng bǎ nèn ruǐ zhǎn fàng kāi èr rén hài de yī yàng bìng　 jiào wǒ xīn zhōng zěn kāi huái　 yǒu yì qù shuō zhī xīn huà pà shì xiè lòu rě huò zāi　 luó wéi zhàng nèi jiāng láng hòu　 bù jiàn zhàng fū dòng chūn qíng zì jué róng yán shì jiān shǎo　 yě suàn xiū huā bì yuè róng　 bù néng hòng dòng tiān xià kè hái shì xīn láng kàn bu zhōng　 yǒu xīn shàng qián lā yī bǎ　 pà tā xiào ǎn tài fú qīng hái shì rěn xìng jiāng tā děng　 zuò bù ān lái shuì bù níng　 mó yàng suī qiào xīn bù qiào bù xué cōng míng xué lǎo chéng　 xiàng mào hǎo sì qún chāi nǚ　 xíng shì yòu rú bái tóu wēng zhǐ shuō míng zhū zhǎng shàng fàng　 zhì jīn hái wèi dào shǒu zhōng　 bù hǎo quán bǎ yī kòu jiě àn àn dōu bǎ qún dài sōng　 wú xiàn qíng huái xīn jiāo luàn　 xīn kǒu wō lǐ luàn tiào téng jí de xiāng hàn liú liǎng cì　 yín yá xiǎng yǎo zhōu shū shēng　 hū tīng tóng luó sān shēng xiǎng cuì píng fù yòu àn dīng zhǔ
翠屏身入羅帳來　秀英暗暗口打咳　眼看新人進帳去等俺去把情懷開　游蜂不能把花采　空把嫩蕊展放開二人害的一樣病　叫我心中怎開懷　有意去說知心話怕是洩漏惹禍災　羅幃賬內將郎候　不見丈夫動春情自覺容顏世間少　也算羞花閉月容　不能鬨動天下客還是新郎看不中　有心上前拉一把　怕他笑俺太浮輕還是忍性將他等　坐不安來睡不寧　模樣雖俏心不俏不學聰明學老成　相貌好似裙釵女　行事又如白頭翁只說明珠掌上放　至今還未到手中　不好全把衣扣解暗暗都把裙帶松　無限情懷心焦亂　心口窩裡亂跳騰急的香汗流兩次　銀牙想咬周書生　忽聽銅鑼三聲響翠屏復又暗叮囑

huà shuō zhèng cuì píng zài luó wéi nèi, sān gēng shí hòu, yòu bù jiàn xīn láng shàng chuáng, tā jiù fàn qǐ yí lái le.
話說鄭翠屏在羅幃內，三更時候，又不見新郎上床，她就犯起疑來了。

yú shuǐ jiē huān, rén jiān lè shì, wú guò yú cǐ, měi sè nǚ zǐ, nán rén qiú zhī bù dé, xiàng ǎn zhè děng shì nǚ, bān tóu hóng yán lǐng xiù, jīn yè láng jūn lěng dàn, suǒ wèi hé lái? āi! shì le, xiǎng shì bù rú liáng shì xiǎo jiě, bù miǎn chū qù kàn tā zěn de. xiǎng dào zhè lǐ, jǔ qǐ yù wàn, yī bō zhàng zi tóu lòu chū. xiù yīng tīng jiàn yǒu le dòng jìng, suì zhǎng tàn le yī shēng, dào: āi! bǎ gè cuì píng xià de dāi dāi dào tuì.
魚水皆歡，人間樂事，無過於此，美色女子，男人求之不得，像俺這等士女，班頭紅顏領袖，今夜郎君冷淡，所為何來？哎！是了，想是不如梁氏小姐，不免出去看他怎的。想到這裡，舉起玉腕，一撥帳子頭露出。秀英聽見有了動靜，遂長嘆了一聲，道：「哎！」把個翠屏嚇的呆呆倒退。

zhèng shì cuì píng cè ěr tīng　 tīng tā zì yán zì yǔ míng　 shuō dào liáng shì jīn hé zài jié fà qíng yì yī páng pāo　 bù zhī nǐ jīn xīn hé yì　 wǒ yòu kuà fèng lái chéng lóng luó wéi xiàn yǒu duō jiāo nǚ　 bù wàng ǎn de jié fà qíng　 cuì píng tīng jiàn zhè bǎ huà zì jǐ yòu dào luó zhàng zhōng　 wú qíng wú qù shuì le jué　 zài shuō duō móu liáng xiù yīng qiě shuō liáng xiǎo jiě zhī zhèng shì sī chūn qíng dòng, shēn chū zhàng luó, tā gù yì de shuō le yī biàn. zhèng cuì píng zhī tā xiǎng liáng xiǎo jiě zhī xīn, àn àn jiào dào: láng jūn jīn yè bù rù luó zhàng, zì jué wú qù wú qíng. qiě shuō shǐ nǚ zì cóng sòng chá, jiù zài chuāng wài tōu tīng, wèi jiàn shén me dòng jìng, bù jué de tā jiù sī xiǎng qǐ lái le.
鄭氏翠屏側耳聽　聽他自言自語明　說到梁氏今何在結髮情意一旁拋　不知你今心何意　我又跨鳳來乘龍羅幃現有多姣女　不忘俺的結髮情　翠屏聽見這把話自己又倒羅帳中　無情無趣睡了覺　再說多謀梁秀英且說梁小姐知鄭氏思春情動，身出帳羅，她故意的說了一遍。鄭翠屏知他想梁小姐之心，暗暗叫道：「郎君今夜不入羅帳，自覺無趣無情。」且說使女自從送茶，就在窗外偷聽，未見什麼動靜，不覺的她就思想起來了。

shǐ nǚ jí máng duì chuāng shā　 bú zhù tōu kàn yòng yǎn qiáo　 lìn nǚ yě tīng dòng fáng shì zhǐ yīn mìng lǐ fàn táo huā　 guān kàn xīn láng hú sī xiǎng　 zhǐ jué yǔ tā yǒu yuán fǎ què qiáo bù jiàn niú láng dù　 zhī nǚ zěn bù bǎ huà fā　 yī yè gōng fū jiāng tā děng kàn kàn fū qī zuò shén me　 ǎn gū zì cóng dé le xù　 tā bù zhǎo nǐ nǐ zhǎo tā xīn láng hái wèi bǎ chuáng shàng　 wèi shén èr rén yǎn bā bā　 láng cái nǚ mào shì jiān shǎo shuí bù xiàn mù cǐ láng jiā　 bù jué yī shēng zhēng xìng yǎn　 yào kàn yú shuǐ zěn piān hǎo hǎo xiàng gē ge bǎ gē bàn　 shì zěn fū qī bù jié fà　 jùn qiào mó yàng xīn yě qiǎo bù xué jīng xì xué dāi rén　 bù dòng shēng sè bù shuō huà　 èr rén hái shì bǎ qiāng ná ná shàng sān nián bìng wǔ zài　 dān wù liǎng gè xiǎo wá wa
使女急忙對窗紗　不住偷看用眼瞧　藺女也聽洞房事只因命里犯桃花　觀看新郎胡思想　只覺與他有緣法雀橋不見牛郎渡　織女怎不把話發　一夜工夫將他等看看夫妻作什麼　俺姑自從得了婿　她不找你你找她新郎還未把床上　為什二人眼巴巴　郎才女貌世間少誰不羨慕此郎家　不覺一聲睜杏眼　要看魚水怎偏好好像哥哥把哥伴　是怎夫妻不結髮　俊俏模樣心也巧不學精細學呆人　不動聲色不說話　二人還是把腔拿拿上三年並五載　耽誤兩個小娃娃

ya hǎo, jí zào sǐ rén le.
呀好，急躁死人了。

nà biān nèn huā bǎ nǐ děng　 gōng zǐ guān huā bù gǎn cǎi　 zhè děng yuè lǎng liáng xiāo yè zhú fáng huā dēng dì yī jiā　 chūn xiāo yī kè qiān jīn jià　 rú hé bù tiāo kāi luó shā yè bàn gēng shēn dāi dāi zuò　 gū niáng cǐ shí yě zào shā　 nǐ bǎ měi jǐng gū fù le xiào huài dēng guāng lǎo pú sà　 yā huán yuè kàn qíng yuè dòng　 zhī tā zhēng yǎn zuò shén me yín yá bú zhù yǎo yòu yǎo　 kǒu yǎo zhǐ tóu hèn yòu hèn　 yī zhèn rè lái yī zhèn lěng yī zhèn suān lái yī zhèn là　 xiǎo yā huán tīng dào jí chù　 qíng huái piāo dàng xiū dā dā què shuō xiǎo yā huán tīng le duō shí xīn yǎng nán áo, hū yòu xiǎng dào: tā hái yǒu xiān dìng de qián qī.
那邊嫩花把你等　公子觀花不敢采　這等月朗良宵夜燭房花燈第一家　春宵一刻千金價　如何不挑開羅紗夜半更深呆呆坐　姑娘此時也躁殺　你把美景辜負了笑壞燈光老菩薩　丫環越看情越動　知她睜眼作什麼銀牙不住咬又咬　口咬指頭恨又恨　一陣熱來一陣冷一陣酸來一陣辣　小丫環聽到急處　情懷飄蕩羞答答卻說小丫環聽了多時心癢難熬，忽又想道：他還有先定的前妻。

qián qī jiù shì tiān xiān huā　 gū niáng bǐ huā yě bù chà　 jīn yè hái gù qián qī lěng wǒ zhè yā huán suàn shén me　 bú zhù sī xiǎng xīn gū yé　 yòu shì chá shǒu yòu yǎo yá yǒu xìng ér lái wú xìng qù　 zài biǎo yī duì nǚ jiāo wá
前妻就是天仙花　姑娘比花也不差　今夜還顧前妻冷我這丫環算什麼　不住思想新姑爺　又是搽手又咬牙有幸而來無幸去　再表一對女姣娃

què shuō liáng xiǎo jiě zì cóng shuō le yī xiē xiǎng qián qī de huà, zhèng cuì píng nà chūn xīn, quán yào xià qù le. tā yě bù pàn xīn láng le, suì rù luó wéi, wú qíng wú qù jiù shuì le.
卻說梁小姐自從說了一些想前妻的話，鄭翠屏那春心，全要下去了。他也不盼新郎了，遂入羅幃，無情無趣就睡了。

hǎo gè ná qiāng nǚ duō jiāo　 yī yán zì duàn dù què qiáo　 zhǐ jiàn zhèng shì shuì le jué zì jǐ zuò dào sì gēng qiāo　 yī shuāng hóng yǎn jiē zuò mèng　 shuì dào dōng fāng tiān jiāng xiǎo xiù yīng nǚ zǐ hái wèi xǐng　 qǐ lái cuì píng nǚ duō jiāo
好個拿腔女多姣　一言自斷渡雀橋　只見鄭氏睡了覺自己坐到四更敲　一雙紅眼皆做夢　睡到東方天將曉秀英女子還未醒　起來翠屏女多姣

zhè qiě shì bǎi nián suí shí guò, hé kuàng yī yè jiān. zhèng xiǎo jiě zhǐ shuì dào dōng fāng fā bái, fāng cái qǐ lái.
這且是百年隨時過，何況一夜間。鄭小姐只睡到東方發白，方才起來。

dìng le dìng shén sī, suì jí qǐ shēn, yī tuī zhàng zi, zhǐ jiàn tiān yě míng liǎo, yī zhuǎn qiū bō kàn le kàn nà láng jūn, tián shuì rú nóng. zhǐ jiàn tā qǐn shuì de mó yàng, yòu shì yī fān zhé guāng jǐng. xiǎo jiě qíng dòng, suì zuò xī jiāng yuè yī shǒu:
定了定神思，遂即起身，一推帳子，只見天也明了，一轉秋波看了看那郎君，甜睡如濃。只見他寢睡的模樣，又是一翻折光景。小姐情動，遂作西江月一首：

cí yuē:
詞曰：

méng lóng qiū dù qīng kāi　 miàn miàn gèng xiǎn rùn zī
朦朧秋渡輕開　面面更顯潤滋

hán yī kè yuán chún yīng táo　 yán sè zhēn shì liǔ shēng zuì
含一刻原唇櫻桃　顏色真是柳生醉

fēi yán niáng yǔ mèng méi　 yóu shì huái yáng xiāng huì
非嚴娘與孟梅　猶是淮陽相會

jiào wǒ rú hé bù dòng xīn　 xiǎng shì wǒ róng yán bù cuì
叫我如何不動心　想是我容顏不翠

yā huán duān zhe zǎo zi chá　 cuì píng zhǎn kāi qīng sī fà　 zhuāng tái shàng miàn luò le zuò huó xiàng cháng é jiàng fán jiā　 xiù yīng tā yě bǎ liǎn xǐ　 miàn qián shǐ nǚ xiàn hóng shā qīng shuǐ xǐ miàn wēi wēi xiào　 xīn rén fěn miàn dàn zhǐ jia　 cuì píng bù jué hóng le liǎn xiù yīng máng shuō yǔ nǐ chá
丫環端着棗子茶　翠屏展開青絲髮　妝檯上面落了座活像嫦娥降凡家　秀英她也把臉洗　面前使女獻紅紗清水洗面微微笑　新人粉面彈指甲　翠屏不覺紅了臉秀英忙說與你搽

huà shuō liáng xiù yīng bǎ xīn rén dàn le yī liǎn shuǐ ér, shuō dào: wú yǒu shǐ nǚ zài cǐ. cuì píng yòng shǒu dǎng zhù, shuō: bú yào, bú yào, suí qiàn shēn lí zuò, qǔ chū hàn jīn yī tiáo, dì yǔ xiù yīng mō le yī mō, cuì píng dī tóu shuō dào: nǐ hǎo bù lǎo shí. àn xià bù biǎo.
話說梁秀英把新人彈了一臉水兒，說道：「無有使女在此。」翠屏用手擋住，說：「不要，不要，」隨欠身離坐，取出汗巾一條，遞與秀英摸了一摸，翠屏低頭說道：「你好不老實。」按下不表。

zài shuō zhèng mèng xióng yòng le zǎo fàn, fēn fù lóu zú xún shān, ruò yǒu rén cóng cǐ lù guò, ná shàng shān lái, bù kě yǒu wù. lóu bīng wén tīng huà qù, bù tí. què shuō zhōu shùn zì cóng kǒng jiā zhòng dì xiōng xún zhǎo liáng xiǎo jiě, tú zhōng fēn sǎn, zì jǐ zǒu zhì huāng jiāo, mí shī lù jìng, yě fēn bù chū dōng xī nán běi, yòu kàn bù jiàn zhòng jiā xiōng dì, rèn mǎ yóu jiāng zǒu xià lái le.
再說鄭夢熊用了早飯，吩咐嘍卒巡山，若有人從此路過，拿上山來，不可有誤。嘍兵聞聽話去，不提。卻說周順自從孔家眾弟兄尋找梁小姐，途中分散，自己走至荒郊，迷失路徑，也分不出東西南北，又看不見眾家兄弟，任馬由韁走下來了。

gōng zǐ shī mí lù tú jìng　 zhǐ de rèn mǎ xiàng qián xíng　 zǒu xiē gāo dī bù píng lù yù xiē kuàng yě fāng cǎo qīng　 cǐ shí zhèng féng sān yuè zhōng　 wàn wù sǒng cuì jǐng wú qióng shān míng shuǐ xiù yún piàn piàn　 táo hóng liǔ lǜ cǎo qīng qīng　 jǐ zhū cài mí kāi shān jìng qiān gān zhú zi zhào lǐng fēng　 huáng niǎo zhēng jiào huāng jiāo wài　 yàn zi ní nán xiǎo xiàng zhōng xìng hóng shí lǐ yóu rén zuì　 liǔ lǜ sān chā shì nǚ zhēng　 hóng fěn jiā rén xián yóu wán qīng nián dì zǐ jié bàn xíng　 kàn dào zhè lǐ xīn cǎn cǎn　 àn àn jiào shēng zhòng dì xiōng zì cóng qù zhǎo liáng xiǎo jiě　 zhì jīn wèi jiàn yǐng hé zōng　 bù zhī nǐ men guī hé chù tiān yá hǎi jiǎo wǒ yào xíng　 gōng zǐ dāo niàn xiàng qián zǒu　 qiáo jiàn yī zuò gāo shān fēng zhǐ tīng rén hǎn mǎ yě sī　 pū miàn lái xiē lóu zhòng bīng　 xīn zhōng bú zhù téng téng tiào zhè shì yǒu xiē liǎo bù chéng　 bù zhī gāo shān zéi yǔ kòu　 bù zhī gāo shān jūn yǔ bīng mù xià gōng zǐ yào zāo nán　 xià huí shū nèi zài xù míng
公子失迷路途徑　只得任馬向前行　走些高低不平路遇些曠野芳草青　此時正逢三月中　萬物聳翠景無窮山明水秀雲片片　桃紅柳綠草青青　幾株蔡靡開山徑千竿竹子罩嶺峰　黃鳥爭叫荒郊外　燕子呢喃小巷中杏紅十里遊人醉　柳綠三叉士女爭　紅粉佳人閒遊玩青年弟子結伴行　看到這裡心慘慘　暗暗叫聲眾弟兄自從去找梁小姐　至今未見影和蹤　不知你們歸何處天涯海角我要行　公子叨念向前走　瞧見一座高山峰只聽人喊馬也嘶　撲面來些嘍眾兵　心中不住騰騰跳這是有些了不成　不知高山賊與寇　不知高山軍與兵目下公子要遭難　下回書內再敘明