yǐng zhōu chén yuè shí, chū míng huáng shí, jiāo jū yú wáng wū shān xià, yǒu qiè zhāng shì zhě. yuán hé zhōng, yuè shí yǔ zhāng shì jù yè shí, hū wén zhú yǐng hòu yǒu hū xī zhī shēng, shén yì. yǐ ér chū yī shǒu zhì yuè shí qián. qí shǒu qīng hēi sè, zhǐ duǎn, zhǎo jiǎ xiān zhǎng, yǒu huáng máo lián bì, shì qǐ shí zhī zhuàng. yuè shí shēn zhì qí guài, è ér qiě jù. jiǔ zhī, wén zhú yǐng xià yǒu yǔ: wǒ bìng jī, gù lái fèng yè. yuàn yǐ shǎo ròu zhì zhǎng zhōng. xìng wú jiàn zǔ. yuè shí jí yǐ shǎo ròu tóu yú dì, qí shǒu jí qǔ zhī ér qù. yòu yuē: cǐ ròu wèi shén měi. shí qì, yòu chū shǒu yuè shí qián. yuè shí nù mà yuē: yāo guǐ hé wèi zhé lái yí jí qù, bù rán, qiě jī zhī, dé wú huǐ yé! qí shǒu jí yǐn qù, ruò yǒu suǒ jù. é qǐng, yòu chū qí shǒu zhì zhāng shì qián, wèi zhāng yuē: nǚ láng néng yǐ shǎo ròu jiàn huì hū? yuè shí wèi zhāng shì yuē: shèn wú yǔ! zhāng shì jìng bù yǔ. jiǔ zhī, hū yú zhú yǐng páng chū yī miàn, nǎi yī yè chā yě. chì fā péng rán, liǎng mù rú diàn, sì yá ruò fēng rèn zhī zhuàng, shén kě jù. yǐ shǒu jī zhāng shì, jù pū yú dì, míng rán bù néng dòng. yuè shí yǒu dǎn yǒng, jí qǐ ér zhú zhī, yè chā suì zǒu, bù gǎn huí shì. míng rì, qióng qí jī. yú yuán shàng yǒu guò zōng. yuè shí yuē: cǐ wù jīn jiāng zài lái yǐ. yú shì zhì yè chí zhàng lì dōng běi yuán xià yǐ cì zhī. jǐn shí qǐng, yè chā guǒ lái. jì yú qiáng, zú wèi jí dì, yuè shí jí yǐ zhàng lián jī shù shí. jí yè chā qù, yǐ zhú shì qí yuán xià, xuè shén duō, yǒu pí chǐ yú, yì zài dì, gài jī ér duò zhě. zì shì zhāng shì bìng yù. zhì xī, wén shù lǐ wài yǒu hū zhě yuē: chén huáng shí hé wèi bù guī wǒ pí yě? lián hū bù zhǐ. jǐn yuè yú, měi xī cháng wén hū shēng. yuè shí dù bù kě jìn, qiě è qí jiàn hū, yú shì qiān jū yǐ bì zhī. yīn gǎi míng yuè shí. yuán hé shí wǔ nián, dēng dì jìn shì. zhì huì chāng èr nián, zú yú lán tián lìng.
穎州陳越石，初名黃石，郊居於王屋山下，有妾張氏者。元和中，越石與張氏俱夜食，忽聞燭影后有呼吸之聲，甚異。已而出一手至越石前。其手青黑色，指短，爪甲纖長，有黃毛連臂，似乞食之狀。越石深知其怪，惡而且懼。久之，聞燭影下有語：「我病飢，故來奉謁。願以少肉致掌中。幸無見阻。」越石即以少肉投於地，其手即取之而去。又曰：「此肉味甚美。」食訖，又出手越石前。越石怒罵曰：「妖鬼何為輒來宜疾去，不然，且擊之，得無悔耶！」其手即引去，若有所懼。俄頃，又出其手至張氏前，謂張曰：「女郎能以少肉見惠乎？」越石謂張氏曰：「慎無與！」張氏竟不與。久之，忽於燭影旁出一面，乃一夜叉也。赤發蓬然，兩目如電，四牙若鋒刃之狀，甚可懼。以手擊張氏，遽仆於地，冥然不能動。越石有膽勇，即起而逐之，夜叉遂走，不敢回視。明日，窮其跡。於垣上有過蹤。越石曰：「此物今將再來矣。」於是至夜持杖立東北垣下以伺之。僅食頃，夜叉果來。既逾牆，足未及地，越石即以杖連擊數十。及夜叉去，以燭視其垣下，血甚多，有皮尺余，亦在地，蓋擊而墮者。自是張氏病癒。至夕，聞數里外有呼者曰：「陳黃石何為不歸我皮也？」連呼不止。僅月余，每夕嘗聞呼聲。越石度不可禁，且惡其見呼，於是遷居以避之。因改名越石。元和十五年，登第進士。至會昌二年，卒於藍田令。