yún shuò zhī jiān cháng dà hàn. shí shǔ yì shén, lǐ rén bìng rè zhě yǐ qiān shù. yǒu máng chén wēng zhě, yīn dú xíng tián jiān, hū féng yī rén, yí zhuàng shén yì, huàn jīn jiǎ, zuǒ yòu pèi hú shǐ, zhí zhǎng jiàn, yù liáng mǎ, zhū yīng jīn pèi, guāng cǎi huá huàn, biān mǎ jí chí. shì yù chén wēng, yīn zhù mǎ ér yǔ yuē: rǔ fēi lǐ zhōng rén hū? wēng yuē: mǒu nóng rén, jiā yú cǐ yǐ yǒu nián yǐ. shén rén yuē: wǒ, tiān shǐ. shàng dì yǐ rǔ lǐ zhōng rén jù bìng rè, qǐ dú jiāo yáng zhī suǒ wèi hū qiě yǒu lì guǐ zài jūn yì zhōng, gù yì rén duō bìng. shàng mìng wǒ zhú zhī. yǐ ér bù jiàn. chén wēng jí yǐ qí shì bái yú lǐ rén. zì shì yún shuò zhī jiān bìng rè jiē yù.
雲朔之間嘗大旱。時暑亦甚，里人病熱者以千數。有氓陳翁者，因獨行田間，忽逢一人，儀狀甚異，擐金甲，左右佩弧矢，執長劍，御良馬，朱纓金佩，光采華煥，鞭馬疾馳。適遇陳翁，因駐馬而語曰：「汝非里中人乎？」翁曰：「某農人，家於此已有年矣。」神人曰：「我，天使。上帝以汝里中人俱病熱，豈獨驕陽之所為乎且有厲鬼在君邑中，故邑人多病。上命我逐之。」已而不見。陳翁即以其事白於里人。自是雲朔之間病熱皆愈。