táng xiāng guó lǐ dé yù wèi tài zǐ shǎo bǎo, fēn sī dōng dōu. cháng zhào yī sēng wèn jǐ zhī xiū jiù, sēng yuē: fēi lì kě zhī, yuàn jié tán shè fó xiàng. sēng jū qí zhōng, fán sān rì. wèi gōng yuē: gōng zāi lì wèi yǐ, dāng wàn lǐ nán qù ěr. gōng dà nù, chì zhī. míng rì, yòu zhào qí sēng wèn yān. lǜ suǒ jiàn wèi zi xì, qǐng gèng guān zhī. jí yòu jié tán sān rì, gào gōng yuē: nán xíng zhī qī, bù xún yuè yǐ. bù kě táo. gōng yì bù lè, qiě yuē: rán zé wú shī hé yǐ míng qí bù wàng yé! sēng yuē: yuàn chén mù qián shì wèi yàn, shù biǎo mǒu zhī bù wū yě. gōng yuē: guǒ yǒu shuō yě jí zhǐ qí dì yuē: cǐ xià yǒu shí hán, qǐng fā zhī. jí mìng qióng qí xià shù chǐ, guǒ dé shí hán, qǐ zhī, yì wú dǔ yān, gōng yì ér shāo xìn zhī. yīn wèn: nán qù chéng bù miǎn yǐ, rán nǎi suì bù hái hū? sēng yuē: dāng hái ěr. gōng xùn qí shì, duì yuē: xiāng guó píng shēng dāng shí wàn yáng, jīn shí jiǔ qiān wǔ bǎi yǐ. suǒ yǐ dāng hái zhě, wèi jǐn wǔ bǎi yáng ěr. gōng cǎn rán ér tàn yuē: wú shī guǒ zhì rén. qiě wǒ yuán hé shí sān nián wèi wū xiāng zhāng gōng cóng shì, yú běi dōu, cháng mèng xíng yú jìn shān, jiàn shān shàng jǐn mù jiē yáng, yǒu mù zhě shí shù yíng bài wǒ. wǒ yīn wèn mù zhě, mù zhě yuē: cǐ shì yù píng shēng suǒ shí yáng. wú cháng jì cǐ mèng, bù xiè yú rén. jīn zhě guǒ rú shī zhī shuō yé. nǎi zhī yīn zhì gù bù wū yě. hòu xún rì, zhèn wǔ jié dù shǐ mǐ jì qiǎn shǐ zhì shū yú gōng, qiě kuì wǔ bǎi yáng. gōng dà jīng, zhào gào qí shì. sēng tàn yuē: wàn yáng jiāng mǎn, gōng qí bù hái hū? gōng yuē: wú bù shí zhī, yì kě miǎn yé! yuē: yáng zhì cǐ, yǐ wèi xiāng guó suǒ yǒu. gōng qī rán. xún rì, biǎn cháo zhōu sī mǎ, lián biǎn yá zhōu sī hù, jìng méi yú huāng yì yě.
唐相國李德裕為太子少保，分司東都。嘗召一僧問己之休咎，僧曰：「非立可知，願結壇設佛像。」僧居其中，凡三日。謂公曰：「公災戾未已，當萬里南去耳。」公大怒，叱之。明日，又召其僧問焉。」慮所見未子細，請更觀之。」即又結壇三日，告公曰：「南行之期，不旬月矣。不可逃。」公益不樂，且曰：「然則吾師何以明其不妄耶！」僧曰：「願陳目前事為驗，庶表某之不誣也。」公曰：「果有說也」即指其地曰：「此下有石函，請發之。」即命窮其下數尺，果得石函，啟之，亦無睹焉，公異而稍信之。因問：「南去誠不免矣，然乃遂不還乎？」僧曰：「當還耳。」公訊其事，對曰：「相國平生當食萬羊，今食九千五百矣。所以當還者，未盡五百羊耳。」公慘然而嘆曰：「吾師果至人。且我元和十三年為巫相張公従事，於北都，嘗夢行於晉山，見山上盡目皆羊，有牧者十數迎拜我。我因問牧者，牧者曰：『此侍御平生所食羊。』吾嘗記此夢，不泄於人。今者果如師之說耶。乃知陰騭固不誣也。」後旬日，振武節度使米暨遣使致書於公，且饋五百羊。公大驚，召告其事。僧嘆曰：「萬羊將滿，公其不還乎？」公曰：「吾不食之，亦可免耶！」曰：「羊至此，已為相國所有。」公戚然。旬日，貶潮州司馬，連貶崖州司戶，竟沒於荒裔也。