yǒu wú shēng zhě, jiāng nán rén, cháng yóu huì jī, qǔ yī liú shì nǚ wèi qiè. hòu shù nián, wú shēng zǎi xiàn yú yàn mén jùn, yǔ liú shì xié zhī guān. liú shì chū yǐ róu wǎn wén, fán shù nián, qí hòu hū kuàng liè zì shì, bù kě jìn. wǎng wǎng yǒu nì yì zhě, jí fā nù. ōu qí bì pú, huò niè qí jī, xuè qiě shén, ér nù bù kě jiě. wú shēng shǐ zhī liú shì hàn lì, xīn shāo wài zhī. cháng yī rì, wú yǔ yàn mén bù jiāng shù bèi liè yú yě, huò hú tù shén duō, zhì páo shè xià. míng rì, wú shēng chū, liú shì jí qián rù páo shě, qǔ hú tù, shēng dàn zhī qiě jǐn. wú shēng guī, yīn jié hú tù suǒ zài, ér liú shì fǔ rán bù yǔ. wú shēng nù, xùn qí bì, bì yuē: liú shì shí zhī jǐn yǐ. shēng shǐ yí liú shì wèi tā guài. xún yú, yǒu xiàn lì yǐ yī lù xiàn, wú shēng mìng zhì yú tíng. yǐ ér wú shēng shǐ yán jiāng yuǎn shì. jì chū mén, jí nì shēn qián cì zhī. jiàn liú shì sàn fā tǎn gōng, zì jiē jǐn liè, zhuàng mào dùn yì. lì tíng zhōng, zuǒ shǒu zhí lù, yòu shǒu bá qí bì ér shí zhī. wú shēng dà jù, pū dì bù néng qǐ jiǔ zhī. nǎi zhào lì zú shí shù bèi, chí bīng zhàng ér rù. liú shì jiàn wú shēng lái, jǐn qù rú xiù, tǐng rán lì tíng, nǎi yī yè chā ěr. mù ruò diàn guāng, chǐ rú jǐ rèn, jīn gǔ pán cù, shēn jǐn qīng sè. lì zú jù zhàn chù bù gǎn jìn. ér yè chā sì gù, ruò yǒu suǒ jù. jǐn shí qǐng, hū dōng xiàng ér zǒu, qí shì shén jí, jìng bù zhī suǒ zài.
有吳生者，江南人，嘗游會稽，娶一劉氏女為妾。後數年，吳生宰縣於雁門郡，與劉氏偕之官。劉氏初以柔婉聞，凡數年，其後忽曠烈自恃，不可禁。往往有逆意者，即發怒。毆其婢僕，或齧其肌，血且甚，而怒不可解。吳生始知劉氏悍戾，心稍外之。嘗一日，吳與雁門部將數輩獵於野，獲狐兔甚多，致庖舍下。明日，吳生出，劉氏即潛入庖舍，取狐兔，生啖之且盡。吳生歸，因詰狐兔所在，而劉氏俛然不語。吳生怒，訊其婢，婢曰：「劉氏食之盡矣。」生始疑劉氏為他怪。旬余，有縣吏以一鹿獻，吳生命致於庭。已而吳生始言將遠適。既出門，即匿身潛伺之。見劉氏散發袒肱，眥皆盡裂，狀貌頓異。立庭中，左手執鹿，右手拔其髀而食之。吳生大懼，仆地不能起久之。乃召吏卒十數輩，持兵仗而入。劉氏見吳生來，盡去襦袖，挺然立庭，乃一夜叉耳。目若電光，齒如戟刃，筋骨盤蹙，身盡青色。吏卒俱戰怵不敢近。而夜叉四顧，若有所懼。僅食頃，忽東向而走，其勢甚疾，竟不知所在。