táng dà lì zhōng, péng yǎn wèi shì shí, cháng yǒu rén wèi yuē: jūn dāng dé zhū ér guì, hòu qiě yǒu huò. xún wèi guān dé zuì, zhé wèi lǐ zhōu sī mǎ. jì zhì, yǐ jiāng zhōng duō bàng, yǎn xǐ, yǐ wèi zhū kě qǔ, jí mìng rén cǎi zhī. huò bàng shén duō, ér zú wú yǒu yīng. jí zhū cǐ fǎn, zhào yǎn wèi wěi zhōng shū shè rén, yǎn fāng wù dé zhū, nǎi zhū cǐ.
唐大曆中，彭偃未仕時，嘗有人謂曰：「君當得珠而貴，後且有禍。」尋為官得罪，謫為澧州司馬。既至，以江中多蚌，偃喜，以為珠可取，即命人采之。獲蚌甚多，而卒無有應。及朱泚反，召偃為偽中書舍人，偃方悟得珠，乃朱泚。