hé nán lóng mén sì sēng fǎ zhǎng zhě, zhèng zhōu yuán wǔ rén. bǎo lì zhōng, cháng zì lóng mén guī yuán wǔ. jiā yǒu tián shù qǐng, rěn ér wèi yì. yī xī yīn chéng mǎ xíng tián jiān, mǎ hū yì bù qián, suī biān chì zhé bù dòng, wéi dèng mù dōng wàng, ruò yǒu suǒ jiàn. shí yuè míng, suí qí wàng, shù bǎi bù wài yǒu yī wù, rú gǔ mù sè, wù rán ér lái. zhǎng jù, jí huí mǎ zǒu dào zuǒ shù shí bù cì zhī. qí wù lái jiàn jìn, nǎi bái qì, gāo liù qī chǐ, xīng huì shén, yù yú bào sì. yǒu shēng mián mián rú shēn yín, xī wàng ér qù. zhǎng cè mǎ suí qí hòu, cháng yuǎn shù shí bù. xíng yī lǐ yú, zhì lǐ mín wáng shì jiā, suì tū rù yān. zhǎng zhù mǎ cì zhī, qǐng zhī, hū wén qí jiā hū yuē: chē yǔ xià niú jiāng sǐ, kě xié lái shì zhī. yòu qǐng wén hū hòu shě lǘ jué pū dì, bù kě jiù. yòu qǐng, wén jīng kū, yǒu chū zhě. zhǎng yáng guò xùn zhī, yuē: zhǔ rén yǒu zi shí yú suì, hū zú. yǔ wèi jìng, yòu wén kū yīn, huò jīng jiào, lián lián bù yǐ. yè fēn hòu, shēng jiàn shǎo, dài míng ér jué. zhǎng hài yì, jí jù gào qí lín, xié lái wáng shì jū zhēn zhī. qí zhōng qiǎo rán wú wén, yīn kāi hù, ér qí jiā shí yú rén, jiē sǐ, jī quǎn wú cún yān.
河南龍門寺僧法長者，鄭州原武人。寶曆中，嘗自龍門歸原武。家有田數頃，稔而未刈。一夕因乘馬行田間，馬忽屹不前，雖鞭抶輒不動，唯瞪目東望，若有所見。時月明，隨其望，數百步外有一物，如古木色，兀然而來。長懼，即回馬走道左數十步伺之。其物來漸近，乃白氣，高六七尺，腥穢甚，愈於鮑肆。有聲綿綿如呻吟，西望而去。長策馬隨其後，常遠數十步。行一里余，至里民王氏家，遂突入焉。長駐馬伺之，頃之，忽聞其家呼曰：「車宇下牛將死，可偕來視之。」又頃聞呼後舍驢蹶仆地，不可救。又頃，聞驚哭，有出者。長佯過訊之，曰：「主人有子十餘歲，忽卒。」語未竟，又聞哭音，或驚叫，聯聯不已。夜分後，聲漸少，迨明而絕。長駭異，即具告其鄰，偕來王氏居偵之。其中悄然無聞，因開戶，而其家十餘人，皆死，雞犬無存焉。