jìn chāng táng yàn shì, hǎo dú shū, yǐn yú jiǔ huá shān. cháng rì wǎn, tiān yù jì, yàn shì bù yuè shàng shān. yè jì shēn, yǒu qún láng yōng qí dào, bù dé guī. jù jì shén, suì nì yú shēn lín zhōng. é yǒu bái yī zhàng fū, dài shā jīn, mào gū jùn, nián jìn wǔ shí, xún jiàn ér lái, yín bù zì ruò, zhù lì qiě jiǔ, nǎi yín yuē: jiàn shuǐ chán chán shēng bù jué, xī lǒng máng máng yě huā fā. táng yàn shì, hǎo dú shū, yǐn yú jiǔ huá shān. cháng rì wǎn, tiān yù jì, yàn shì bù yuè shàng shān. yè jì shēn, yǒu qún láng yōng qí dào, bù dé guī
晉昌唐燕士，好讀書，隱於九華山。常日晚，天雨霽，燕士步月上山。夜既深，有群狼擁其道，不得歸。懼既甚，遂匿於深林中。俄有白衣丈夫，戴紗巾，貌孤俊，年近五十，循澗而來，吟步自若，佇立且久，乃吟曰：「澗水潺潺聲不絕，溪壠茫茫野花發。 唐燕士，好讀書，隱於九華山。常日晚，天雨霽，燕士步月上山。夜既深，有群狼擁其道，不得歸

zì qù zì lái rén bù zhī, guī shí wéi duì kōng shān yuè. yàn shì cháng hǎo wèi qī yán shī, pō chēng yú shí rén, wén cǐ jīng tàn. jiāng yǔ zhī yán, wèi jí ér méi. míng rì, yàn shì guī, yǐ mào wèn lǐ rén, yǒu shí zhě yuē: shì wú shì zi, jǔ jìn shì, shàn wèi shī, zú shù nián yǐ.
自去自來人不知，歸時唯對空山月。」燕士常好為七言詩，頗稱於時人，聞此驚嘆。將與之言，未及而沒。明日，燕士歸，以貌問里人，有識者曰：「是吳氏子，舉進士，善為詩，卒數年矣。」