píng lú cóng shì yù shǐ xīn shén yōng, tài hé wǔ nián dōng, yǐ qián bái shuǐ wèi diào jí yú jīng shī. shí yǒu yōng zhě liú wàn jīn yǔ jiā tóng zì qín tóng shì ér jū. zì qín bìng shù yuè, jiāng sǐ. yī rì, wàn jīn tā chū, zì qín yǎn yú tà. hū yǒu yī rén, zǐ yī wēi guān guǎng mèi, mào kū xíng jí, jù zhǔn xiū rán, zì mén ér rù. zhì tà qián, wèi zì qín yuē: rǔ qiáng qǐ, jí dāng jiān yǐ. yú shì fú zì qín fù bì ér zuò. xiān shì, shì zhī dōng yuán xià yǒu shí àn, liè shù qì. zǐ yī rén tàn xiù zhōng, chū yī jū wù, zhuàng ruò dào shí ér sè qīng, jí yǐ shí yú lì zhì shí qì zhōng. wèi zì qín yuē: wú fēi rén jiān rén, jīn fèng mìng zhào wàn jīn, wàn jīn dāng shí ér sǐ. shí, ěr wù xiè wú yǔ, bù rán, zé huò jí yǐ. yán qì suì qù. shì rì, wàn jīn guī, liǎn chì ér chuǎn, qiě yuē: wǒ yǐ fù xū rè shàng, dài bù kě zhì. jí jiù qí qì ér shí, shí qiě jǐn. zì qín jí yù, wàn jīn guǒ zú.
平盧従事御史辛神邕，太和五年冬，以前白水尉調集於京師。時有傭者劉萬金與家僮自勤同室而居。自勤病數月，將死。一日，萬金他出，自勤偃於榻。忽有一人，紫衣危冠廣袂，貌枯形瘠，巨准修髯，自門而入。至榻前，謂自勤曰：「汝強起，疾當間矣。」於是扶自勤負壁而坐。先是，室之東垣下有食案，列數器。紫衣人探袖中，出一掬物，狀若稻實而色青，即以十餘粒置食器中。謂自勤曰：「吾非人間人，今奉命召萬金，萬金當食而死。食，爾勿泄吾語，不然，則禍及矣。」言訖遂去。是日，萬金歸，臉赤而喘，且曰：「我以腹虛熱上，殆不可治。」即就其器而食，食且盡。自勤疾愈，萬金果卒。