táng jìn líng jùn jiàn yuán sì sēng zhì kōng, běn jùn rén, dào héng wén yú lǐ zhōng, nián qī shí yú. yī xī, jì hé guān, hū dà fēng léi, ruò qǐ yú chán táng, yīn rán bù jué, zhú miè ér chén bèn, huì hēi qiě shén, yán yǔ yáo zhèn. jué rán zì niàn yuē: wú qì jiā wèi sēng, dài zī sì jì. bào léi rú shì, qǐ shén lóng yǒu nù wǒ zhě bù rán, yǒu zuì dāng léi zhèn sǐ ěr. jì ér shēng yì shén, fù zuò ér zhù yuē: mǒu shǎo xué fú tú shì, wèi shā mén dài wǔ shí yú nián, qǐ suǒ xíng guāi yú shì shì jiào yé bù rán, qiě yǒu dú shén lóng yé shè rú shì, ān gǎn táo qí sǐ! tǎng bù rán, zé yuàn jí shǐ kāi jì, bǐ jǔ sì sēng dé zì jiě yě. yán jìng, dà shēng yī jǔ, ruò fā zuǒ yòu, yīn tà qīng mí, hūn mái diān bèi. yóu shì jīng shè pū dì. jǐn shí qǐng, shēng fāng xī, yún yuè qíng lǎng. rán jué yǒu xīng fǔ qì, rú zài shì nèi, yīn zhú shì zhī, yú yuán xià de yī jiāo, pí zhǎng shù zhàng, xuè mǎn yú dì. nǎi shì chán táng běi yǒu huái, gāo shù shí xún, wèi léi zhèn sǐ, xún lǐ ér liè, zhōng yǒu jiāo pán zhī jī yān.
唐晉陵郡建元寺僧智空，本郡人，道行聞於里中，年七十餘。一夕，既闔關，忽大風雷，若起於禪堂，殷然不絕，燭滅而塵坌，晦黑且甚，檐宇搖震。矍然自念曰：「吾棄家為僧，迨茲四紀。暴雷如是，豈神龍有怒我者不然，有罪當雷震死耳。」既而聲益甚，復坐而祝曰：「某少學浮屠氏，為沙門迨五十餘年，豈所行乖於釋氏教耶不然，且有黷神龍耶設如是，安敢逃其死！儻不然，則願亟使開霽，俾舉寺僧得自解也。」言竟，大聲一舉，若發左右，茵榻傾糜，昏霾顛悖。由是驚慴仆地。僅食頃，聲方息，雲月晴朗。然覺有腥腐氣，如在室內，因燭視之，於垣下得一蛟，皮長數丈，血滿於地。乃是禪堂北有槐，高數十尋，為雷震死，循理而裂，中有蛟蟠之跡焉。