táng tài hé zhōng, yǒu zhōu shēng zhě, lú yú dòng tíng shān, shí yǐ dào shù jì wú chǔ, rén duō jìng zhī. hòu jiāng dǐ luò gǔ zhī jiān, tú cì guǎng líng, shě fó sì zhōng. huì yǒu sān sì kè jiē lái. shí fāng zhōng qiū, qí xī jì yuè chéng yíng, qiě yín qiě wàng, yǒu shuō kāi yuán shí míng huáng dì yóu yuè gōng shì, yīn xiāng yǔ tàn yuē: wú bèi chén rén, gù bù dé zhì qí suǒ yǐ. nài hé? zhōu shēng zhī yuē: mǒu cháng xué yú shī, yì dé yān, qiě néng qiè yuè zhì zhī huái mèi, zi xìn hū? huò huàn qí wàng, huò xǐ qí qí. shēng yuē: wú bù wèi míng, zé wàng yǐ. yīn mìng xū yī shì, yì sì yuán, bù shǐ yǒu xiān xì. yòu mìng yǐ zhù shù bǎi, hū qí tóng shéng ér jià zhī. qiě gào kè yuē: wǒ jiāng tī cǐ qǔ yuè qù. wén hū kě lái guān. nǎi bì hù jiǔ zhī. shù kè bù tíng zhōng, qiě cì yān. hū jué tiān dì xūn huì, yǎng ér shì zhī, jí yòu wú xiān yún. é wén shēng hū yuē: mǒu zhì yǐ. yīn kāi qí shì, shēng yuē: yuè zài mǒu yī zhōng ěr. qǐng kè guān yān. yīn yǐ jǔ zhī, qí yī zhōng chū yuè cùn xǔ, hū yī shì jǐn míng, hán bī jī gǔ. shēng yuē: zi bù xìn wǒ, jīn xìn hū? kè zài bài xiè zhī, yuàn shōu qí guāng. yīn yòu bì hù, qí wài shàng hūn huì, shí qǐng fāng rú chū.
唐太和中，有周生者，廬於洞庭山，時以道術濟吳楚，人多敬之。後將抵洛谷之間，途次廣陵，舍佛寺中。會有三四客皆來。時方中秋，其夕霽月澄瑩，且吟且望，有說開元時明皇帝游月宮事，因相與嘆曰：「吾輩塵人，固不得至其所矣。奈何？」周生知曰：「某常學於師，亦得焉，且能挈月致之懷袂，子信乎？」或患其妄，或喜其奇。生曰：「吾不為明，則妄矣。」因命虛一室，翳四垣，不使有纖隙。又命以箸數百，呼其僮繩而架之。且告客曰：「我將梯此取月去。聞呼可來觀。」乃閉戶久之。數客步庭中，且伺焉。忽覺天地曛晦，仰而視之，即又無纖雲。俄聞生呼曰：「某至矣。」因開其室，生曰：「月在某衣中耳。請客觀焉。」因以舉之，其衣中出月寸許，忽一室盡明，寒逼肌骨。生曰：「子不信我，今信乎？」客再拜謝之，願收其光。因又閉戶，其外尚昏晦，食頃方如初。