huò wèn: wú zi shǎo ér hǎo fù. yuē: rán. tóng zǐ diāo chóng zhuàn kè. é ér yuē: zhuàng fū bù wèi yě. huò yuē: fù kě yǐ fěng hū? yuē: fěng hū! fěng zé yǐ, bù yǐ, wú kǒng bù miǎn yú quàn yě.
或問：「吾子少而好賦。」曰：「然。童子雕蟲篆刻。」俄而曰：「壯夫不為也。」或曰：「賦可以諷乎？」曰：「諷乎！諷則已，不已，吾恐不免於勸也。」
huò yuē: wù hú zhī zǔ lì. yuē: nǚ gōng zhī dù yǐ. jiàn kè lùn yuē: jiàn kě yǐ ài shēn. yuē: bì àn shǐ rén duō lǐ hū?
或曰：「霧縠之組麗。」曰：「女工之蠹矣。」《劍客論》曰：「劍可以愛身。」曰：「狴犴使人多禮乎？」
huò wèn: jǐng chà táng lēi sòng yù méi chéng zhī fù yě, yì hū? yuē: bì yě yín. yín zé nài hé? yuē: shī rén zhī fù lì yǐ zé, cí rén zhī fù lì yǐ yín. rú kǒng shì zhī mén yòng fù yě, zé jiǎ yì shēng táng, xiàng rú rù shì yǐ. rú qí bù yòng hé?
或問：「景差、唐勒、宋玉、枚乘之賦也，益乎？」曰：「必也淫。」「淫則奈何？」曰：「詩人之賦麗以則，辭人之賦麗以淫。如孔氏之門用賦也，則賈誼升堂，相如入室矣。如其不用何？」
huò wèn cāng yíng hóng zǐ. yuē: míng shì. wèn zhèng wèi zhī shì. yuē: cōng tīng. huò yuē: zhū kuàng bù shì, rú zhī hé? yuē: yì jīng zhī ér yǐ yǐ.
或問「蒼蠅紅、紫」。曰：「明視。」問「鄭衛之似」。曰：「聰聽。」或曰：「朱、曠不世，如之何？」曰：「亦精之而已矣。」
huò wèn: jiāo wǔ shēng shí èr lǜ yě, huò yǎ huò zhèng, hé yě? yuē: zhōng zhèng zé yǎ, duō wā zé zhèng. qǐng wèn běn. yuē: huáng zhōng yǐ shēng zhī, zhōng zhèng yǐ píng zhī, què hū zhèng wèi bù néng rù yě!
或問：「交五聲、十二律也，或雅或鄭，何也？」曰：「中正則雅，多哇則鄭。」「請問本。」曰：「黃鐘以生之，中正以平之，確乎鄭、衛不能入也！」
huò yuē: nǚ yǒu sè, shū yì yǒu sè hū? yuē: yǒu. nǚ è huá dān zhī luàn yǎo tiǎo yě, shū è yín cí zhī gǔ fǎ dù yě.
或曰：「女有色，書亦有色乎？」曰：「有。女惡華丹之亂窈窕也，書惡淫辭之淈法度也。」
huò wèn: qū yuán zhì hū? yuē: rú yù rú yíng, yuán biàn dān qīng. rú qí zhì! rú qí zhì!
或問：「屈原智乎？」曰：「如玉如瑩，爰變丹青。如其智！如其智！」
huò wèn: jūn zǐ shàng cí hū? yuē: jūn zǐ shì zhī wèi shàng. shì shèng cí zé kàng, cí shèng shì zé fù, shì cí chēng zé jīng. zú yán zú róng, dé zhī zǎo yǐ!
或問：「君子尚辭乎？」曰：「君子事之為尚。事勝辭則伉，辭勝事則賦，事、辭稱則經。足言足容，德之藻矣！」
huò wèn: gōng sūn lóng guǐ cí shù wàn yǐ wèi fǎ, fǎ yǔ? yuē: duàn mù wèi qí, wán gé wèi jū, yì jiē yǒu fǎ yān. bù hé hū xiān wáng zhī fǎ zhě, jūn zǐ bù fǎ yě.
或問：「公孫龍詭辭數萬以為法，法與？」曰：「斷木為棋，捖革為鞠，亦皆有法焉。不合乎先王之法者，君子不法也。」
guān shū zhě pì zhū guān shān jí shuǐ, shēng dōng yuè ér zhī zhòng shān zhī lǐ yí yě, kuàng jiè qiū hū? fú cāng hǎi ér zhī jiāng hé zhī è tuó yě, kuàng kū zé hū? shě zhōu háng ér jì hū dú zhě, mò yǐ shě wǔ jīng ér jì hū dào zhě, mò yǐ. qì cháng zhēn ér shì hū yì zhuàn zhě, è dǔ qí shí wèi yě? wěi dà shèng ér hǎo hū zhū zi zhě, è dǔ qí shí dào yě?
觀書者譬諸觀山及水，升東嶽而知眾山之邐迤也，況介丘乎？浮滄海而知江河之惡沱也，況枯澤乎？舍舟航而濟乎瀆者，末矣；舍五經而濟乎道者，末矣。棄常珍而嗜乎異饌者，惡睹其識味也？委大聖而好乎諸子者，惡睹其識道也？」
shān zhī qī, bù kě shèng yóu yǐ xiàng qiáng zhī hù, bù kě shèng rù yǐ. yuē: è yóu rù? yuē kǒng shì. kǒng shì zhě, hù yě. yuē: zi hù hū? yuē: hù zāi! hù zāi! wú dú yǒu bù hù zhě yǐ?
山之蹊，不可勝由矣；向牆之戶，不可勝入矣。曰：「惡由入？」曰；「孔氏。孔氏者，戶也。」曰：「子戶乎？」曰：「戶哉！戶哉！吾獨有不戶者矣？」
huò yù xué cāng xié shǐ piān. yuē: shǐ hū! shǐ hū! yù yú wàng què yě.
或欲學《蒼頡》、《史篇》。曰：「史乎！史乎！愈於妄闕也。」
huò yuē: yǒu rén yān, yuē yún xìng kǒng ér zì zhòng ní, rù qí mén, shēng qí táng, fú qí jǐ, xí qí shang, zé kě wèi zhòng ní hū? yuē: qí wén shì yě, qí zhì fēi yě. gǎn wèn zhì. yuē: yáng zhì ér hǔ pí, jiàn cǎo ér shuō, jiàn chái ér zhàn, wàng qí pí zhī hǔ yǐ.
或曰：「有人焉，曰云姓孔而字仲尼，入其門，升其堂，伏其幾，襲其裳，則可謂仲尼乎？」曰：「其文是也，其質非也。」「敢問質。」曰：「羊質而虎皮，見草而說，見豺而戰，忘其皮之虎矣。」
shèng rén hǔ bié, qí wén bǐng yě. jūn zǐ bào bié, qí wén wèi yě. biàn rén lí bié, qí wén cuì yě. lí biàn zé bào, bào biàn zé hǔ.
聖人虎別，其文炳也。君子豹別，其文蔚也。辯人狸別，其文萃也。狸變則豹，豹變則虎。
hǎo shū ér bú yào zhū zhòng ní, shū sì yě. hǎo shuō ér bú yào zhū zhòng ní, shuō líng yě. jūn zǐ yán yě wú zé, tīng yě wú yín, zé zé luàn, yín zé pì. shù zhèng dào ér shāo xié duō zhě yǒu yǐ, wèi yǒu shù xié duō ér shāo zhèng yě.
好書而不要諸仲尼，書肆也。好說而不要諸仲尼，說鈴也。君子言也無擇，聽也無淫，擇則亂，淫則辟。述正道而稍邪哆者有矣，未有述邪哆而稍正也。
kǒng zǐ zhī dào, qí jiào qiě yì yě. huò yuē: tóng ér xí zhī, bái fēn rú yě, hé qí jiào qiě yì? yuē: wèi qí bù jiān jiān, bù zhà zhà yě. rú jiān jiān ér zhà zhà, suī yǒu ěr mù, yān dé ér zhèng zhū?
孔子之道，其較且易也。或曰：「童而習之，白紛如也，何其較且易？」曰：「謂其不奸奸，不詐詐也。如奸奸而詐詐，雖有耳目，焉得而正諸？」
duō wén zé shǒu zhī yǐ yuē, duō jiàn zé shǒu zhī yǐ zhuō. guǎ wén zé wú yuē yě, guǎ jiàn zé wú zhuō yě.
多聞則守之以約，多見則守之以卓。寡聞則無約也，寡見則無卓也。
lǜ yī sān bǎi, sè rú zhī hé yǐ! zhù xù sān qiān, hán rú zhī hé yǐ!
綠衣三百，色如之何矣！紵絮三千，寒如之何矣！
jūn zǐ zhī dào yǒu sì yì: jiǎn ér yì yòng yě, yào ér yì shǒu yě bǐng ér yì jiàn yě, fǎ ér yì yán yě.
君子之道有四易：簡而易用也，要而易守也、炳而易見也，法而易言也。
zhèn fēng líng yǔ, rán hòu zhī xià wū zhī wèi píng méng yě nüè zhèng nüè shì, rán hòu zhī shèng rén zhī wèi fú guō yě.
震風陵雨，然後知夏屋之為帡幪也；虐政虐世，然後知聖人之為郛郭也。
gǔ zhě yáng mò sāi lù, mèng zǐ cí ér pì zhī, kuò rú yě. hòu zhī sāi lù zhě yǒu yǐ, qiè zì bǐ yú mèng zǐ. huò yuē: rén gè shì qí suǒ shì ér fēi qí suǒ fēi, jiāng shuí shǐ zhèng zhī? yuē: wàn wù fēn cuò zé xuán zhū tiān, zhòng yán xiáo luàn zé zhé zhū shèng. huò yuē: è dǔ hū shèng ér zhé zhū? yuē: zài zé rén, wáng zé shū, qí tǒng yī yě.
古者楊墨塞路，孟子辭而辟之，廓如也。後之塞路者有矣，竊自比於孟子。或曰：「人各是其所是而非其所非，將誰使正之？」曰：「萬物紛錯則懸諸天，眾言淆亂則折諸聖。」或曰：「惡睹乎聖而折諸？」曰：「在則人，亡則書，其統一也。」
