bǎi tǐ jiē xuè ròu zhī qū, wǔ guān yǒu guì jiàn zhī bié.
百體皆血肉之軀，五官有貴賤之別。

yáo méi fēn bā cǎi, shùn mù yǒu zhòng tóng.
堯眉分八彩，舜目有重瞳。

ěr yǒu sān lòu, dà yǔ zhī qí xíng bì yǒu sì zhǒu, chéng tāng zhī yì tǐ.
耳有三漏，大禹之奇形；臂有四肘，成湯之異體。

wén wáng lóng yán ér hǔ méi, hàn gāo dòu xiōng ér lóng zhǔn.
文王龍顏而虎眉，漢高斗胸而隆準。

kǒng shèng zhī dǐng ruò yù, wén wáng zhī xiōng sì rǔ.
孔聖之頂若芋，文王之胸四乳。

zhōu gōng fǎn wò, zuò xìng zhōu zhī xiāng zhòng ěr pián xié, wèi bà jìn zhī jūn.
周公反握，作興周之相；重耳駢脅，為霸晉之君。

cǐ jiē gǔ shèng zhī yīng zī, bù fán zhī guì pǐn.
此皆古聖之英姿，不凡之貴品。

zhì ruò fà fū bù kě huǐ shāng, zēng zǐ cháng yǐ shǒu shēn wèi dà dài rén xū dāng liàng dà, shī dé guì yú tuò miàn zì gān.
至若髮膚不可毀傷，曾子常以守身為大；待人須當量大，師德貴於唾面自乾。

chán kǒu zhōng shāng, jīn kě shuò ér gǔ kě xiāo nüè zhèng zhū qiú, qiāo qí fū ér xī qí suǐ.
讒口中傷，金可鑠而骨可銷；虐政誅求，敲其膚而吸其髓。

shòu rén qiān zhì yuē chè zhǒu, bù zhī xiū kuì yuē hòu yán.
受人牽制曰掣肘，不知羞愧曰厚顏。

hǎo shēng yì lùn, yuē yáo chún gǔ shé gòng huà zhōng cháng, yuē cù xī tán xīn.
好生議論，曰搖唇鼓舌；共話衷腸，曰促膝談心。

nù fà chōng guān, lìn xiàng rú zhī yīng qì bó bó zhì shǒu kě rè, táng cuī xuàn zhī guì shì yán yán.
怒髮衝冠，藺相如之英氣勃勃；炙手可熱，唐崔鉉之貴勢炎炎。

mào suī shòu ér tiān xià féi, táng xuán zōng zhī zì wèi kǒu yǒu mì ér fù yǒu jiàn, lǐ lín fǔ zhī wèi rén.
貌雖瘦而天下肥，唐玄宗之自謂；口有蜜而腹有劍，李林甫之為人。

zhào zi lóng yī shēn dōu shì dǎn, zhōu líng wáng chū shēng biàn yǒu xū.
趙子龍一身都是膽，周靈王初生便有須。

lái jùn chén zhù cù yú qiú bí, fǎ wài háng xiōng yán zǐ líng jiā zú yú dì fù, wàng qí zūn guì.
來俊臣注醋於囚鼻，法外行兇；嚴子陵加足於帝腹，忘其尊貴。

jiǔ bù qū zī xī, guō zi yí zūn jū zǎi xiàng bù wèi mǐ zhé yāo, táo yuān míng bù bài lì xū.
久不屈茲膝，郭子儀尊居宰相；不為米折腰，陶淵明不拜吏胥。

duàn sòng lǎo tóu pí, yáng pú dé qī sòng zhī shī xīn bō jī tóu ròu, míng huáng ài guì fēi zhī rǔ.
斷送老頭皮，楊璞得妻送之詩；新剝雞頭肉，明皇愛貴妃之乳。

xiān zhǐ rú chūn sǔn, mèi yǎn ruò qiū bō.
纖指如春筍，媚眼若秋波。

jiān yuē yù lóu, yǎn míng yín hǎi lèi yuē yù zhù, dǐng yuē zhū tíng.
肩曰玉樓，眼名銀海；淚曰玉箸，頂曰珠庭。

xiē dān yuē xī jiān, bù fú yuē qiáng xiàng.
歇擔曰息肩，不服曰強項。

dīng wèi yǔ rén fú xū, hé qí chǎn yě péng lè jié cháng jué zhàn, bù yì yǒng hū.
丁謂與人拂須，何其諂也；彭樂截腸決戰，不亦勇乎。

wān ròu yī chuāng, quán jì mù qián zhī jí shāng xiōng mén zú, jì ān zhòng shì zhī xīn.
剜肉醫瘡，權濟目前之急；傷胸捫足，計安眾士之心。

hàn zhāng liáng niè zú fù ěr, dōng fāng shuò xǐ suǐ fá máo.
漢張良躡足附耳，東方朔洗髓伐毛。

yǐn wéi lún, qì dān chēng wèi hēi miàn dài wáng fù yáo yú, sòng hòu chēng wèi jīn yù jūn zǐ.
尹維倫，契丹稱為黑面大王；傅堯俞，宋後稱為金玉君子。

tǔ mù xíng hái, bù zì zhuāng shì tiě shí xīn cháng, bǐng xìng jiān gāng.
土木形骸，不自妝飾；鐵石心腸，秉性堅剛。

xù huì wù yuē dé yì zhī méi, xù qì kuò yuē jiǔ wéi yán fàn.
敘會晤曰得挹芝眉，敘契闊曰久違顏範。

qǐng nǚ kè yuē fèng yà jīn lián, yāo qīn yǒu yuē gǎn pān yù zhǐ.
請女客曰奉迓金蓮，邀親友曰敢攀玉趾。

zhū rú wèi rén shēn ǎi, kuí wú chēng rén mào qí.
侏儒謂人身矮，魁梧稱人貌奇。

lóng zhāng fèng zī, láng miào zhī yàn zhāng tóu shǔ mù, cǎo yě zhī fū.
龍章鳳姿，廊廟之彥；獐頭鼠目，草野之夫。

kǒng jù guò shén, yuē wèi shǒu wèi wěi gǎn pèi bù wàng, yuē kè gǔ míng xīn.
恐懼過甚，曰畏首畏尾；感佩不忘，曰刻骨銘心。

mào chǒu yuē bù yáng, mào měi yuē guān yù.
貌丑曰不揚，貌美曰冠玉。

zú bǒ yuē pán shān, ěr lóng yuē zhòng tīng.
足跛曰蹣跚，耳聾曰重聽。

qī qī ài ài, kǒu nè zhī chēng dié dié pián pián, yán duō zhī zhuàng.
欺欺艾艾，口訥之稱；喋喋便便，言多之狀。

kě jiā zhě xiǎo xīn yì yì, kě bǐ zhě dà yán bù cán.
可嘉者小心翼翼，可鄙者大言不慚。

yāo xì yuē liǔ yāo, shēn xiǎo yuē jī lē.
腰細曰柳腰，身小曰雞肋。

xiào rén chǐ quē, yuē gǒu dòu dà kāi jī rén bù jué, yuē shǔ shǒu fèn shì.
笑人齒缺，曰狗竇大開；譏人不決，曰鼠首僨事。

kǒu zhōng cí huáng, yán shì ér duō gǎi yí pí lǐ chūn qiū, xiōng zhōng zì yǒu bāo biǎn.
口中雌黃，言事而多改移；皮裡春秋，胸中自有褒貶。

chún wáng chǐ hán, wèi bǐ cǐ zhī shī yī zú shàng shǒu xià, wèi zūn bēi zhī diān dào.
唇亡齒寒，謂彼此之失依；足上首下，謂尊卑之顛倒。

suǒ wèi dé yì, yuē tǔ qì yáng méi dài rén chéng xīn, yuē tuī xīn zhì fù.
所為得意，曰吐氣揚眉；待人誠心，曰推心置腹。

xīn huāng yuē líng tái luàn, zuì dào yuē yù shān tuí.
心荒曰靈台亂，醉倒曰玉山頹。

shuì yuē hēi tián, wò yuē yǎn xī.
睡曰黑甜，臥曰偃息。

kǒu shàng rǔ xiù, diào shì rén nián shào wú zhī sān zhé qí gōng, wèi yī shì lǎo chéng ān liàn.
口尚乳臭，調世人年少無知；三折其肱，謂醫士老成諳練。

xī zǐ pěng xīn, yù jiàn zēng yán chǒu fù xiào pín, nòng qiǎo fǎn zhuō.
西子捧心，愈見增妍；醜婦效顰，弄巧反拙。

huì yǎn shǐ zhī dào gǔ, ròu yǎn bù shí xián rén.
慧眼始知道骨，肉眼不識賢人。

bì xī nú yán, chǎn róng kě yàn xié jiān chǎn xiào, mèi tài nán kān.
婢膝奴顏，諂容可厭；脅肩諂笑，媚態難堪。

zhōng chén pī gān, wèi jūn zhī yào fù rén zhǎng shé, wèi lì zhī jiē.
忠臣披肝，為君之藥；婦人長舌，為厲之階。

shì suì xīn yuē rú yuàn, shì kě kuì yuē hàn yán.
事遂心曰如願，事可愧曰汗顏。

rén duō yán yuē ráo shé, wù kān shí yuē kě kǒu.
人多言曰饒舌，物堪食曰可口。

zé jí kū gǔ, xī bó zhī shēn rén zhuó ài fēn tòng, sòng zǔ zhī yǒu ài.
澤及枯骨，西伯之深仁；灼艾分痛，宋祖之友愛。

táng tài zōng wèi chén liáo bìng, qīn jiǎn qí xū yán gǎo qīng mà zéi bù chuò, zéi duàn qí shé.
唐太宗為臣療病，親剪其須；顏杲卿罵賊不輟，賊斷其舌。

bù jiào héng nì, yuē zhì zhī dù wài dòng xī lǔ qíng, yuē yǐ rù zhǎng zhōng.
不較橫逆，曰置之度外；洞悉虜情，曰已入掌中。

mǎ liáng yǒu bái méi, dú chū hū zhòng ruǎn jí zuò qīng yǎn, hòu dài hū rén.
馬良有白眉，獨出乎眾；阮籍作青眼，厚待乎人。

yǎo yá fēng yōng chǐ, jì ān zhòng jiāng zhī xīn hán lèi zhǎn dīng gōng, fǎ zhèng pàn chén zhī zuì.
咬牙封雍齒，計安眾將之心；含淚斬丁公，法正叛臣之罪。

zhì guǒ yíng chē, pān ān rén měi zī kě ài tóu shí mǎn zài, zhāng mèng yáng chǒu tài kān zēng.
擲果盈車，潘安仁美姿可愛；投石滿載，張孟陽醜態堪憎。

shì zhī kě guài, fù rén shēng xū shì suǒ hài wén, nán rén dàn zi.
事之可怪，婦人生須；事所駭聞，男人誕子。

qiú wù jì yòng, wèi rán méi zhī jí huǐ shì wú chéng, yuē shì qí hé jí.
求物濟用，謂燃眉之急；悔事無成，曰噬臍何及。

qíng bù xiāng guān, rú qín yuè rén zhī shì féi jí shì dāng tàn běn, rú shàn yī zhě zhǐ lùn jīng shén.
情不相關，如秦越人之視肥瘠；事當探本，如善醫者只論精神。

wú gōng shí lù, wèi zhī shī wèi sù cān jiǎn liè wú néng, wèi zhī xíng shī zǒu ròu.
無功食祿，謂之尸位素餐；譾劣無能，謂之行屍走肉。

lǎo dāng yì zhuàng, níng zhī bái shǒu zhī xīn qióng qiě yì jiān, bù zhuì qīng yún zhī zhì.
老當益壯，寧知白首之心；窮且益堅，不墜青雲之志。

yī xī shàng cún, cǐ zhì bù róng shǎo xiè shí shǒu suǒ zhǐ, cǐ xīn ān kě zì qī.
一息尚存，此志不容少懈；十手所指，此心安可自欺。