shì rén wéi bù píng zé míng, shèng rén yǐ wú sòng wèi guì.
世人惟不平則鳴，聖人以無訟為貴。

shàng yǒu xù xíng zhī zhǔ, héng yáng yǔ rùn xià wú yuān wǎng zhī mín, fèi shí fēng qīng.
上有恤刑之主，桁楊雨潤；下無冤枉之民，肺石風清。

suī líng yǔ biàn shì fú táng, ér huà dì yì kě wèi yù.
雖囹圄便是福堂，而畫地亦可為獄。

yǔ rén gòu sòng, yuē shǔ yá què jiǎo zhī zhēng zuì rén sù yuān, yǒu qiǎng dì yù tiān zhī cǎn.
與人構訟，曰鼠牙雀角之爭；罪人訴冤，有搶地籲天之慘。

bì àn měng quǎn ér néng shǒu, gù yù mén huà bì àn zhī xíng jí mù wài cì ér lǐ zhí, gù tīng sòng zài jí mù zhī xià.
狴犴猛犬而能守，故獄門畫狴犴之形；棘木外刺而里直，故聽訟在棘木之下。

xiāng tíng zhī xì yǒu àn, cháo tíng zhī xì yǒu yù, shuí gǎn zuò jiān fàn kē sǐ zhě bù kě fù shēng, xíng zhě bù kě fù xù, shàng dāng yuán qíng dìng zuì.
鄉亭之系有岸，朝廷之系有獄，誰敢作奸犯科；死者不可復生，刑者不可復續，上當原情定罪。

líng yǔ shì zhōu yù, yǒu lǐ shì shāng láo.
囹圄是周獄，羑里是商牢。

zhì gù zhī shè, nǎi jū zuì rén zhī jù léi xiè zhī zhōng, qǐ wú xián zhě zhī yuān.
桎梏之設，乃拘罪人之具；縲紲之中，豈無賢者之冤。

liǎng zhēng bù fàng, wèi zhī yù bàng xiāng chí wú gū qiān lián, wèi zhī chí yú shòu hài.
兩爭不放，謂之鷸蚌相持；無辜牽連，謂之池魚受害。

qǐng gōng rù wèng, zhōu xìng zì zuò qí niè xià chē qì zuì, xià yǔ shēn tòng qí mín.
請公入瓮，周興自作其孽；下車泣罪，夏禹深痛其民。

hǎo sòng yuē jiàn sòng, guà gào yuē zhū lián.
好訟曰健訟，掛告曰株連。

wèi rén xī sòng, wèi zhī shì fēn bèi rén zāi yuān, wèi zhī jià huò.
為人息訟，謂之釋紛；被人栽冤，謂之嫁禍。

tú pèi yuē chéng dàn, qiǎn shù shì wèn jūn. sān chǐ nǎi cháo tíng zhī fǎ, sān mù shì zuì rén zhī xíng.
徒配曰城旦，遣戍是問軍。三尺乃朝廷之法，三木是罪人之刑。

gǔ zhī wǔ xíng, mò yì fèi gōng dà pì jīn zhī lǜ lì, chī zhàng sǐ zuì tú liú.
古之五刑，墨、劓、剕、宮、大辟；今之律例，笞、杖、死罪、徒、流。

shàng gǔ shí xuē mù wèi lì, jīn rì zhī chún fēng ān zài táng tài zōng zòng qiú guī yù, gǔ rén zhī chéng xìn kě jiā.
上古時削木為吏，今日之淳風安在；唐太宗縱囚歸獄，古人之誠信可嘉。

huā luò sòng tíng jiān, cǎo shēng líng yǔ jìng, gē hé yì zhì mín zhī jiān lì cóng bīng shàng lì, rén zài jìng zhōng xíng, sòng lú huàn zhé yù zhī qīng.
花落訟庭間，草生囹圄靜，歌何易治民之間；吏從冰上立，人在鏡中行，頌盧奐折獄之清。

kě jiàn zhì luàn zhī yào shí, xíng fá wèi zhòng xìng píng zhī liáng ròu, dé jiào wèi xiān.
可見治亂之藥石，刑罰為重；興平之梁肉，德教為先。