shù líng yòu yán, duǒ zhuāng zhāng zi yí, xìng shì yǐn. nián wǔ shí yú, yǐ hán jí zú, jiāng liǎn yǐ, hū sū yuē: wǒ bìng yù yǐ, qǐng zhì míng sī, jiàn zhù jiǔ jù wèng sān, jiē tí zhāng zi yí fēng zì. qí yī yǐ qǐ fēng, shàng cún bàn wèng, shì bì jiē wǒ zhī shí liào, xū yǐn jǐn fāng sǐ ěr. jì ér guǒ yù. fù zòng yǐn èr shí yú nián, yī rì wèi suǒ qīn yuē: wǒ qí jiāng sǐ hū? zuó yòu mèng zhì míng sī, jiàn sān wèng jiǔ jù jǐn yǐ. yuè shù rì, guǒ wú jí ér zú. rán zé bǔ lù jì chuán zài lǐ wèi gōng shí yáng zhī shuō, xìn yǒu zhī hū?
樹欞又言，垛莊張子儀，性嗜飲。年五十餘，以寒疾卒，將斂矣，忽蘇曰：我病癒矣，頃至冥司，見貯酒巨瓮三，皆題張子儀封字。其一已啟封，尚存半瓮，是必皆我之食料，須飲盡方死耳。既而果愈。復縱飲二十餘年，一日謂所親曰：我其將死乎？昨又夢至冥司，見三瓮酒俱盡矣。越數日，果無疾而卒。然則補錄紀傳載李衛公食羊之說，信有之乎？

bǎo chí wáng xiào lián jǐn táng yán, bǎo chí jiù chéng pǐ huài, shuǐ niè yǔ chuān, duō chéng dòng xué, yāo wù suì kū zhái qí zhōng, hòu xiū chéng shí, huǐ qí jiù yuán, shī suǒ píng yī, suì sàn chù kōng zhái gǔ sì, sì chū suì rén, nán nǚ duō wèi suǒ mèi. hū lái yī dào shì, jiào rén qǔ hēi dòu sì shí jiǔ lì, chí zhòu liàn qī rì yǐ jī yāo wù, yīng shǒu sǐ. jǐn táng jiā duō kōng wū, suì wèi suǒ jù, yī pú fù yì wèi suǒ mèi, yǐ dào rén suǒ liàn dòu jī zhī, hū fēng shēng dà zuò, shì yǒu duō rén xuān hū yuē: tài fū rén bèi chuàng, sǐ yǐ. qū shì jiàn yī jù shé, dòu suǒ shāng chù, rú chòng pào qiān wán suǒ zhōng. yīn wèn dào shì, fán mèi nǚ zhě bì nán yāo, cǐ shé hé hū tài fū rén? dào shì yuē: cǐ cí shé yě. shé zhī mèi rén, qí shǒu wěi jiē kě yǐ zào jīng qì, bù bì dìng xiāng jiāo jiē yě. xuán yǒu rén dàn wén fēng shēng, jí shì mèng yǎn, jué yǒu xī qí jīng zhě, jīng jí yǒng yì, zé dào shì zhī yán xìn yǐ. yòu yī rén tū jiàn yāo wù, dòu zài zhǐ guǒ zhōng, cù bù jí jiě, bìng zhǐ zhì zhī, yāo wù yì fù chuàng dùn. yòu yī rén wèi nǚ yāo suǒ mèi, huò shòu yǐ dòu, dān qí sè měi, bù kěn jī, jìng yǐ yǔn shēn. fū yāo wù zhī wèi suì, shì suǒ héng yǒu, zhì yī shí qún jù ér sì dú, zé fēi cháng zhī è, tiān dào suǒ bù róng yǐ. cǐ dào shì bù xiān bù hòu, shì yǐ shì shí lái, huò yì shén suǒ jiǎ shǒu yú.
寶坻王孝廉錦堂言，寶坻舊城圮壞，水齧雨穿，多成洞穴，妖物遂窟宅其中，後修城時，毀其舊垣，失所憑依，遂散處空宅古寺，四出祟人，男女多為所媚。忽來一道士，教人取黑豆四十九粒，持咒煉七日以擊妖物，應手死。錦堂家多空屋，遂為所據，一僕婦亦為所媚，以道人所煉豆擊之，忽風聲大作，似有多人喧呼曰：太夫人被創，死矣。趨視見一巨蛇，豆所傷處，如銃炮鉛丸所中。因問道士，凡媚女者必男妖，此蛇何呼太夫人？道士曰：此雌蛇也。蛇之媚人，其首尾皆可以皁精氣，不必定相交 接也。旋有人但聞風聲，即似夢魘，覺有吸其精者，精即涌溢，則道士之言信矣。又一人突見妖物，豆在紙裹中，猝不及解，並紙擲之，妖物亦負創遁。又一人為女妖所媚，或授以豆，耽其色美，不肯擊，竟以隕身。夫妖物之為祟，事所恆有，至一時群聚而肆毒，則非常之惡，天道所不容矣。此道士不先不後，適以是時來，或亦神所假手歟。

mǒu shì láng fū rén zú, gài guān yǐ hòu, fāng chén jì sì, hū yī bái gē fēi rù wéi, xún shì wú dǔ. zhǒu rǎo jiān, yān yàn zì guān zhōng yǒng chū, lián méng lèi dòng, qǐng kè bìng fén. wén qí shēng shí yù xià yán, fán mǎi nǚ nú, chéng quàn rù mén hòu, bì yǐn shǐ zhǎng guì, xiān gào jiè shù bǎi yǔ, wèi zhī jiào dǎo jiào dǎo, hòu jí chǐ yī fǎn jiē, tà bǎi biān, wèi zhī shì xíng. huò zhuǎn cè, huò hū hào, tà mí shén, tà zhì bù yán bù dòng, gé gé rán rú jī mù shí, shǐ wèi zhī zhī wèi. rán hòu qū shǐ. ān zhōu chén zōng bó fū rén, xiān tài fū rén yí yě, céng zhì qí jiā, cháng yuē: qí tóng pú bì ǎo, háng liè jìn tuì, suī dà jiāng liàn bīng wú rú shì zhī zhěng qí yě. yòu yú cháng zhì yī qīn chuàn jiā, zhàng rén xíng yě. rù qí nèi shì, jiàn mén zuǒ yòu xuán èr biān, suì jiē yǒu xuè jī, bǐng jiē guāng zé kě jiàn. wén qí měi jiāng jiù qǐn, zhū bì yī yī fù yú dèng, rán hòu fù zhī yǐ qīn, fáng qí sī dùn huò zì qiāng yě. hòu sǐ shí, liǎng gǔ jū kuì lù gǔ, yī ruò zhàng hén.
某侍郎夫人卒，蓋棺以後，方陳祭祀，忽一白鴿飛入幃，尋視無睹。睭擾間，煙焰自棺中湧出，連甍累棟，頃刻並焚。聞其生時御下嚴，凡買女奴，成券入門後，必引使長跪，先告戒數百語，謂之教導教導，後即褫衣反接，撻百鞭，謂之試刑。或轉側，或呼號，撻彌甚，撻至不言不動，格格然如擊木石，始謂之知畏。然後驅使。安州陳宗伯夫人，先太夫人姨也，曾至其家，常曰：其僮僕婢媼，行列進退，雖大將練兵無如是之整齊也。又余常至一親串家，丈人行也。入其內室，見門左右懸二鞭，穗皆有血跡，柄皆光澤可鑑。聞其每將就寢，諸婢一一縛於凳，然後覆之以衾，防其私遁或自戕也。後死時，兩股疽潰露骨，一若杖痕。

xíng cáo àn dú, duō bèi ōu hòu yǐ shāng fēng sǐ zhě, zài bǎo gū xiàn nèi, yú lǜ bù néng bù nǐ dǐ. lǚ tài cháng hán huī cháng kān mì fāng, yǐ jīng jiè huáng là yú biào sān wèi, yú biào chǎo huáng sè, gè wǔ qián, ài yè sān piàn, rù wú huī jiǔ yī wǎn, zhòng tāng zhǔ yī zhù xiāng, rè yǐn zhī, hàn chū lì yù. wéi bǎi rì yǐ nèi, bù dé shí jī ròu. hòu qí zi mù táng, dēng gēng wǔ xián shū, rén yǐ wèi kān fāng zhī bào yě.
刑曹案牘，多被毆後以傷風死者，在保辜限內，於律不能不擬抵。呂太常含暉嘗刊秘方，以荊芥黃蠟魚鰾三味，魚鰾炒黃色，各五錢，艾葉三片，入無灰酒一碗，重湯煮一炷香，熱飲之，汗出立愈。惟百日以內，不得食雞肉。後其子慕堂，登庚午賢書，人以為刊方之報也。

yǒu yáng zá zǔ zài tóu zǐ zhòu yuē: yī dì mí dì mí jiē luó dì, sòng zhì shí wàn biàn, zé liù zǐ jiē suí hū ér zhuǎn. shì zhī, huò yàn huò bù yàn, yú wèi cǐ yóu sòng lǘ zì zhì bìng ěr. dà dǐ jīng shén suǒ jù, qì jī yīng zhī, qì jī suǒ gǎn, guǐ shén tōng zhī, suǒ wèi zhì chéng zé jīn shí wèi kāi yě. dǔ xìn zhī zé chéng, chéng zé bì dòng, gū shì zhī zé bù chéng, bù chéng zé bù dòng. fán chí liàn zhī shù, mò bù rú shì, fēi dú cǐ zhòu wèi rán yǐ.
酉陽雜俎載骰子咒曰：伊帝彌帝彌揭羅帝，誦至十萬遍，則六子皆隨呼而轉。試之，或驗或不驗，余謂此猶誦驢字治病耳。大抵精神所聚，氣機應之，氣機所感，鬼神通之，所謂至誠則金石為開也。篤信之則誠，誠則必動，姑試之則不誠，不誠則不動。凡持煉之術，莫不如是，非獨此咒為然矣。

jiù pū lán guì yán, chū zhì jīng shī, suí rén zhù fú qīng huì guǎn, mén yǐ wài jiē cóng zhǒng yě, yī yè yuè hēi, wén xiōng xiōng xuān náo shēng, kū qì shēng, yòu yǒu shù rén quàn yù shēng, niàn cǐ dì wú rén, shì bì guǐ dòu. zì mén xì qiè kuī, wú suǒ dǔ. bǐng xī dì tīng, yí shù kè, nǎi yī rén qiān qí fù jiù, wù qǔ tā jiā jiù qù, fù gù yǒu fū, zàng yì xiāng jìn, wèi fù wèi cǐ rén suǒ jié, dāng yǐ cǐ rén fù xiāng dǐ, fù bù cóng ér gòu zhēng yě. huì luó zhě míng jīn guò, nǎi jì wú shēng. bù zhī qí zuò hé jiū jìng, yòu bù zhī cǐ wù qǔ zhī fù, tā nián hé biǎn yòu zuò hé jiū jìng yě. rán zé wèi guǐ fù zhǔ ér bù fù mù, qí bù rán hū?
舊仆蘭桂言，初至京師，隨人住福清會館，門以外皆叢冢也，一夜 月黑，聞洶洶喧呶聲，哭泣聲，又有數人勸諭聲，念此地無人，是必鬼斗。自門隙竊窺，無所睹。屏息諦聽，移數刻，乃一人遷其婦柩，誤取他家柩去，婦故有夫，葬亦相近，謂婦為此人所劫，當以此人婦相抵，婦不從而詬爭也。會邏者鳴金過，乃寂無聲。不知其作何究竟，又不知此誤取之婦，他年合窆又作何究竟也。然則謂鬼附主而不附墓，其不然乎？

yú dūn yǒu diàn hù sūn mǒu, shàn niǎo chòng, suǒ jī wú bù zhōng. cháng jiàn yī huáng lí, mìng qǔ zhī. sūn qǐ yuē: qǔ shēng zhě yé? sǐ zhě yé? wèn tiě wán chōng jī, ān néng yù jué qí shēng sǐ, yuē: qǔ sǐ zhě zhí zhōng zhī ěr, qǔ shēng zhě zé jīng shǐ fēi ér jī qí yì. mìng qǔ shēng zhě, jǔ shǒu chòng fā, huáng lí guǒ duò, shì zhī yī yì zhé yǐ, qí jīng qiǎo rú cǐ. shì yī rén néng sòng fàng shēng zhòu, yǔ yuē yuē: wǒ sòng zhòu sān biàn, ěr bǎi jī bù zhōng yě. shì zhī guǒ rán. hòu lǚ shì zhī, wú bù yàn. rán qí cí bǐ lǐ, dài kě xiào. jué bù shí hé yǐ néng jìn zhì. yòu fán suǒ wén jìn zhì zhū zhòu, qí bǐ lǐ dà dǐ jiē shì cǐ. ér shí jiē yǒu yàn, jūn bù cè qí suǒ yǐ rán yě.
虞惇有佃戶孫某，善鳥銃，所擊無不中。嘗見一黃鸝，命取之。孫啟曰：取生者耶？死者耶？問鐵丸衝擊，安能預決其生死，曰：取死者直中之耳，取生者則驚使飛而擊其翼。命取生者，舉手銃發，黃鸝果墮，視之一翼折矣，其精巧如此。適一人能誦放生咒，與約曰：我誦咒三遍，爾百擊不中也。試之果然。後屢試之，無不驗。然其詞鄙俚，殆可笑。噱不識何以能禁制。又凡所聞禁制諸咒，其鄙俚大抵皆似此。而實皆有驗，均不測其所以然也。

cài gé shān xiān shēng yuē: wú xiào sì kù shū, zuò é zì duó fèng zhě shù yǐ. wéi yī shì shēn dé xiào shū lì. wú yī yòu sūn, ǒu tūn tiě dīng, yī yǐ pò xiāo děng yào, gōng zhī bù xià, rì jiàn yú ruò. hòu xiào sū shěn liáng fāng, jiàn yǒu xiǎo ér tūn tiě wù fāng, yún bō xīn tàn pí, yán wèi mò, diào zhōu sān wǎn, yǔ xiǎo ér shí, qí tiě zì xià, yī fāng shì zhī, guǒ tàn xiè guǒ tiě dīng ér chū. nǎi zhī zá shū yì yǒu yòng yě. cǐ shū shì wú chuán běn, wéi yǒng lè dà diǎn shōu qí quán bù. yú lǐng shū jú shí, shǔ wáng shǐ tíng pái zuǎn chéng zhì. sū shěn zhě, sū dōng pō, shěn cún zhōng yě. èr gōng jiē hǎo jiǎng yī yào, sòng rén jí qí suǒ lùn, wèi cǐ shū yún.
蔡葛山先生曰：吾校四庫書，坐訛字奪俸者數矣。惟一事深得校書力。吾一幼孫，偶吞鐵釘，醫以朴硝等藥，攻之不下，日漸睮弱。後校蘇沈良方，見有小兒吞鐵物方，雲剝新炭皮，研為末，調粥三碗，與小兒食，其鐵自下，依方試之，果炭屑裹鐵釘而出。乃知雜書亦有用也。此書世無傳本，惟永樂大典收其全部。余領書局時，屬王史亭排纂成帙。蘇沈者，蘇東坡,沈存中也。二公皆好講醫藥，宋人集其所論，為此書雲。

yè shǒu fǔ, dé zhōu lǎo yī yě, wǎng lái yú jiā, yú yòu shí yóu jí jiàn zhī, yì qí yǔ xiān yáo ān gōng yán, cháng cóng píng yuán yì hǎi fēng, yè xíng shī dào, pú cóng jiē mí. fēng yǔ jiāng zhì, sì wú cūn xū, wàng yǒu fèi sì, wǎng tóu zàn bì. sì mén xū yǎn, ér mén fēi yǐn yǐn yǒu bái fěn dà shū zì, qiāo huǒ shì zhī, zé cǐ sì duō guǐ, xíng rén wù zhù èr yǔ yě. jìn tuì wú lù, nǎi tuī mén zài bài yuē: guò kè yù yǔ, qiú shén bì yīn, yǔ zhǐ jí xíng, bù gǎn jiǔ jī. wén chéng chén bǎn shàng yǔ yuē: gǎn jūn yǒu lǐ, dàn jīn rì dà zuì, bù néng jiàn kè, nài hé. jūn kě jiù dōng bì zuò, xī bì xiē kū, kǒng zāo qí shì, kě wù yǐn yán liū, kǒng yǒu shé xián. diàn hòu suān lí yǐ shú, kě zhāi shí yě. máo fà zhí lì, jìn bù gǎn yǔ. yǔ shāo zhǐ, jí huáng jù bài xiè chū, rú tuō hǔ kǒu yān. yáo ān gōng yuē: tí mén bǎng shì, bì shāng rén duō yǐ, ér jūn dé wú yàng, qiě dé qí wěi qū gào yǔ, gài yǐ lǐ zì chù, wú bù kě yǐ lǐ fú zhě. yǐ chéng xiāng gǎn, wú bù kě yǐ chéng dòng zhě. suī yì lèi wú jiān yě. jūn fēi wéi lǎo yú yī, yì yì lǎo yú shè shì yǐ.
葉守甫，德州老醫也，往來余家，余幼時猶及見之，憶其與先姚安公言，常從平原詣海豐，夜行失道，僕從皆迷。風雨將至，四無村墟，望有廢寺，往投暫避。寺門虛掩，而門扉隱隱有白粉大書字，敲火視之，則此寺多鬼，行人勿住二語也。進退無路，乃推門再拜曰：過客遇雨，求神庇蔭，雨止即行，不敢久稽。聞承塵板上語曰：感君有禮，但今日大醉，不能見客，奈何。君可就東壁坐，西壁蠍窟，恐遭其螫，渴勿飲檐溜，恐有蛇涎。殿後酸梨已熟，可摘食也。毛髮植立，噤不敢語。雨稍止，即惶遽拜謝出，如脫虎口焉。姚安公曰：題門榜示，必傷人多矣，而君得無恙，且得其委曲告語，蓋以禮自處，無不可以禮服者。以誠相感，無不可以誠動者。雖異類無間也。君非惟老於醫，抑亦老於涉世矣。

zhū dǎo jiāng yán, xīn tài yī shū shēng, fù shěng xiāng shì, qù jì nán shàng bàn rì chéng, yǔ shù yǒu chéng liáng zǎo xíng, hēi àn zhōng yǒu èr lǘ zhuī zhú xíng, hù xiāng xiān hòu, bù yǐ wèi yì yě. shāo biàn sè hòu, zhī wèi èr fù rén, jì ér shěn shì, nǎi yī yù, nián yuē wǔ liù shí, féi ér hēi, yī shǎo fù nián yuē èr shí, shén yǒu zī shǒu. shū shēng pín mù zhī, shǎo fù hū huí gù shī shēng yuē: shì jǐ xiōng yé? shēng cuò è bù zhī suǒ duì. shǎo fù yuē: wǒ jí mǒu shì biǎo mèi yě, wǒ jiā fǎ zhōng biǎo, xiōng mèi bù xiāng jiàn, gù xiōng bù shí mèi, mèi zé cháng yú lián xì kuī xiōng, gù xiāng shí yě. shū shēng yì yuán yǒu biǎo mèi jià jì nán, yīn xiāng kuǎn yǔ, wèn zǎo xíng hé shì. yuē: zuó yǔ mèi xù wǎng wèn jiù mǔ jí, běn nǐ jí rì fǎn, jiù mǔ yǒu sòng shì, měi mèi xù rù jīng, bù néng jí guī. mèi zǎo guī wèi zhì zhuāng yě. liú mù sòng pàn, qíng tài yān rán, qiě wēi lù shí yú suì shí, yī jiàn xiāng yuè yì. shū shēng xīn wēi dòng, zhì lù qí, yāo zhì jiā jù yī fàn, xīn rán cóng zhī. yuē tóng háng zhě wǎn zài mǒu suǒ hòu zhì. zhōng dòng bù lái, cì rì yì wú hào, wǎng zuó bié chù xún qí lù xún zhī, dé qí lǘ yú yě tián zhōng, ān shàng wèi jiě, biàn wù sè cūn luò jiān, jué wú zhī cǐ èr fù zhě. zài xún fǎng dé qí biǎo mèi jiā, zé biǎo mèi mò yǐ bàn nián yú, qí wèi guǐ suǒ huò, guài suǒ dàn, yì huò wèi dào suǒ yòu, jūn bù kě zhī. ér cǐ rén suì zhǎng yǐ yǐ. cǐ yì zú wèi shào nián tiāo bó zhě jiè yě. shí fāng kě cūn zài zuò, yán yóu qín lǒng shí, wén yī shì yǔ cǐ xiāng lèi, hòu yǒu hé biǎn yú qī mù zhě, qǐ kuàng zé yǒu nán zǐ shī zài yān, bù zhī dì xià shuāng hún, zuò hé xiāng jiàn. jiāo shì yì lín yuē: liǎng fū gòng qī, mò shì wèi cí, ruò wèi cǐ zhàn yǐ. dài dōng yuán yì zài zuò, yuē: hòu hàn shū shàng yǒu sān fū gòng qī shì, jūn hé jiàn bù guǎng yé? yú xì yuē: èr jūn wù xuān, shān yīn gōng zhǔ miàn shǒu sān shí rén, dú wàng zhī yú? rán bǐ jiē bù wèi qí fū zhě, cǐ guǐ sī cáng shào nián, bù lǜ jí hòu lái zhī hé biǎn, wèi miǎn zòng yù wàng huàn ěr. dōng yuán kuì rán yuē: zòng yù wàng huàn, dú cǐ guǐ yě zāi.
朱導江 言，新泰一書生，赴省鄉試，去濟南尚半日程，與數友乘涼早行，黑暗中有二驢追逐行，互相先後，不以為意也。稍辨色後，知為二婦人，既而審視，乃一嫗，年約五六十，肥而黑，一少婦 年約二十，甚有姿首。書生頻目之，少婦 忽回顧失聲曰：是幾兄耶？生錯愕不知所對。少婦 曰：我即某氏表妹也，我家法中表，兄妹不相見，故兄不識妹，妹則嘗於簾隙窺兄，故相識也。書生憶原有表妹嫁濟南，因相款語，問早行何適。曰：昨與妹婿往問舅母疾，本擬即日返，舅母有訟事，浼妹婿入京，不能即歸。妹早歸為治裝也。流目送盼，情態嫣然，且微露十餘歲時，一見相悅意。書生心微動，至路歧，邀至家具一飯，欣然從之。約同行者晚在某所候至。鍾動不來，次日亦無耗，往昨別處循歧路尋之，得其驢於野田中，鞍尚未解，遍物色村落間，絕無知此二婦者。再詢訪得其表妹家，則表妹歿已半年余，其為鬼所惑，怪所啖，抑或為盜所誘，均不可知。而此人遂長已矣。此亦足為少年佻薄者戒也。時方可村在座，言游秦隴時，聞一事與此相類，後有合窆於妻墓者，啟壙則有男子屍在焉，不知地下雙魂，作何相見。焦氏易林曰：兩夫共妻，莫適為雌，若為此占矣。戴東原亦在座，曰：後漢書尚有三夫共妻事，君何見不廣耶？余戲曰：二君勿喧，山陰公主面首三十人，獨忘之歟？然彼皆不畏其夫者，此鬼私藏少年，不慮及後來之合窆，未免縱慾忘患耳。東原喟然曰：縱慾忘患，獨此鬼也哉。

zá shuō chēng luán tóng shǐ huáng dì qián zhān shì xīn méi rú cǐ shuō. xīn méi néng jǔ qí shū míng, jīn wàng zhī yǐ dài chū yī tuō. bǐ wán tóng shǐ jiàn shāng shū, rán chū méi zé wěi gǔ wén, yì bù zú jù. yì zhōu shū chēng měi nán pò lǎo, dài zhǐ shì hū? zhōu lǐ yǒu bù nán zhī sòng, zhù wèi tiān yān bù néng yù nǚ zhě. rán zì gǔ jí jīn, wèi yǒu yǐ bù néng yù nǚ chéng sòng zhě jīng wén jiǎn zhì, yí qí yì zhǐ cǐ shì yě. fán nǚ zǐ yín yì, fā hū qíng yù zhī zì rán, luán tóng zé běn wú shì xīn, jiē yòu ér shòu dài, huò shì jié lì ěr yán. xiāng chuán mǒu jù shì xǐ xiá jiǎo tóng, ér huàn qí huò kuì jù, nǎi duō mǎi duān lì xiǎo ér wèi guò shí suì zhě yǔ zhū tóng fǔ xì shí, shǐ zhí zhú shì cè, zhǒng zhǒng yín zhuàng, jiǔ ér jiàn guàn, shì ruò dāng rán, guò sān shù nián, shāo zhǎng kě yù, jiē shùn liú zhī zhōu yǐ. yǒu suǒ gōng yǎng sēng guī zhī yuē: cǐ shì shì suǒ héng yǒu, bù néng jìn tán yuè bù wèi, rán yīn qí zì yuàn, pì zhū xié jì, qí guò shàng qīng ruò chù xīn jī lǜ, záo chì zǐ zhī tiān zhēn, zé kǒng gàn shén nù, mǒu bù néng cóng. hòu zú lí huò, fū shù qǔ zhě zào wù suǒ jì, kuàng cǐ shì ér yǐ shù qǔ zāi.
雜說稱孌童始黃帝--錢詹事辛楣如此說。辛楣能舉其書名，今忘之矣--殆出依託。比頑童始見商書，然出梅賾偽古文，亦不足據。逸周書稱美男破老，殆指是乎？周禮有不男之訟，注謂天閹不能御女者。然自古及今，未有以不能御女成訟者；經文簡質，疑其亦指此事也。凡女子婬佚，發乎情慾之自然，孌童則本無是心，皆幼而受紿，或勢劫利餌言。相傳某巨室喜狎狡童，而患其或愧拒，乃多買端麗小兒未過十歲者；與諸童盙戲時，使執燭侍側，種種婬狀，久而見慣，視若當然，過三數年，稍長可御，皆順流之舟矣。有所供養僧規之曰：此事世所恆有，不能禁檀越不為，然因其自願，譬諸挾妓，其過尚輕；若處心積慮，鑿赤子之天真，則恐干神怒，某不能從。後卒罹禍，夫術取者造物所忌，況此事而以術取哉。

dōng guāng wáng mǎng hé, jí hú sū hé yě, hàn zé hé, shuǐ zé zhǎng, měi bìng shè yān. wài jiù mǎ gōng zhōu lù yán yōng zhèng mò, yǒu gài fù yī shǒu bào ér, yī shǒu fú bìng gū, shè cǐ shuǐ, zhì zhōng liú, gū jué ér pū, fù qì ér yú shuǐ, nǔ lì fù gū chū, gū dà gòu yuē: wǒ qī shí lǎo yù, sǐ hé hài, zhāng shì shù shì, dài cǐ ér yán xiāng huǒ, ěr hú qì ér yǐ zhěng wǒ, zhǎn zǔ zōng zhī sì zhě ěr yě. fù qì bù gǎn yǔ, zhǎng guì ér yǐ. yuè liǎng rì, gū jìng yǐ kū sūn bù shí sǐ, fù wū yàn bù chéng shēng, chī zuò shù rì yì lì gǎo. bù zhī qí hé xǔ rén, dàn yú qí gū lì fù shí, zhī wèi xìng zhāng ěr. yǒu zhe lùn zhě, wèi ér yǔ gū jiào, zé gū zhòng, gū yǔ zǔ zōng jiào, zé zǔ zōng zhòng, shǐ fù huò yǒu fū, huò shàng yǒu xiōng dì, zé qì ér shì. jì liǎng shì qióng lí, zhǐ yī xiàn zhī gū zǐ, zé gū suǒ zé zhě shì. fù suī sǐ yǒu yú huǐ yān. yáo ān gōng yuē: jiǎng xué jiā zé rén wú yǐ shí. fū jí liú xiōng yǒng, shǎo zòng jí shì, cǐ qǐ néng shēn sī zhǎng jì shí zāi. shì bù liǎng quán, qì ér jiù gū, cǐ tiān lǐ zhī zhèng, ér rén xīn zhī suǒ ān yě. shǐ gū sǐ ér ér cún, zhōng shēn níng bù gěng gěng yé? bù yòu yǒu zé yǐ ài ér qì gū zhě yé? qiě ér fāng tí bào, yù bù yù wèi kě zhī, shǐ gū sǐ ér ér yòu bù yù, huǐ gèng hé rú yé? cǐ fù suǒ wèi, chāo chū héng qíng yǐ wàn wàn, bù xìng ér qí gū zì yǔn, yǐ sǐ xùn zhī, qí yì kě āi yǐ. yóu zhān zhān yān ér dòng qí huì, yǐ wèi jīng yì zhī xué, wú nǎi bái gǔ xián yuān, huáng quán jī hèn hū? sūn fù zuò chūn qiū zūn wáng fā wēi, èr bǎi sì shí nián nèi, yǒu biǎn wú bāo. hú zhì táng zuò dú shǐ guǎn jiàn, sān dài yǐ xià wú wán rén. biàn zé biàn yǐ, fēi wú zhī suǒ yù wén yě.
東光王莽河，即胡 蘇河也，旱則涸，水則漲，每病涉焉。外舅馬公周籙言雍正末，有丐婦一手抱兒，一手扶病姑，涉此水，至中流，姑蹶而仆，婦棄兒於水，努力負姑出，姑大詬曰：我七十老嫗，死何害，張氏數世，待此兒延香火，爾胡 棄兒以拯我，斬祖宗之祀者爾也。婦泣不敢語，長跪而已。越兩日，姑竟以哭孫不食死，婦嗚咽不成聲，痴坐數日亦立槁。不知其何許人，但於其姑詈婦時，知為姓張耳。有著論者，謂兒與姑較，則姑重，姑與祖宗較，則祖宗重，使婦或有夫，或尚有兄弟，則棄兒是。既兩世窮嫠，止一線之孤子，則姑所責者是。婦雖死有餘悔焉。姚安公曰：講學家責人無已時。夫急流洶湧，少縱即逝，此豈能深思長計時哉。勢不兩全，棄兒救姑，此天理之正，而人心之所安也。使姑死而兒存，終身寧不耿耿耶？不又有責以愛兒棄姑者耶？且兒方提抱，育不育未可知，使姑死而兒又不育，悔更何如耶？此婦所為，超出恆情已萬萬，不幸而其姑自殞，以死殉之，其亦可哀矣。猶沾沾焉而動其喙，以為精義之學，毋乃白骨銜冤，黃泉齎恨乎？孫復作春秋尊王發微，二百四十年內，有貶無褒。胡 致堂作讀史管見，三代以下無完人。辨則辨矣，非吾之所欲聞也。