wù yín wǔ yuè èr shí bā rì, wú lín táng nián wǔ xún, shí jū tài píng guǎn zhōng, yú wǎng wèi shòu, zuò kè yǒu néng wèi yān xì zhě, nián yuē liù shí yú, kǒu cāo nán yīn, tán tǔ fēng yǎ, bù zhī qí hé yǐ xì yě. é yǒu pú xié jù yān tǒng lái, zhōng kě shòu yān sì liǎng, rán huǒ xī zhī, qiě xī qiě yàn, shí qǐng fāng jǐn, suǒ jù wǎn lún kǔ míng yǐn qì, wèi zhǔ rén yuē: wèi jūn tiān hè suàn, kě hū? jí zhāng wěn tǔ hè èr zhī, fēi xiàng wū jiǎo, xú tǔ yī quān, dà rú pán, shuāng hè chuān zhī ér guò, wǎng lái fēi wǔ, rú zhì suō rán. jì ér gā hóu yǒu shēng, tǔ yān rú yī xiàn, tíng tíng zhí shàng, sàn zuò shuǐ bō yún zhuàng, dì shì jiē cùn xǔ xiǎo hè, piān piān zuǒ yòu, yí shí fāng miè. zhòng jiē yǐ wèi mù suǒ wèi dǔ yě. é qí dì zǐ jì zhì fèng yī shāng yǔ zhǔ rén yuē: wú jì bù rú shī, wèi jūn xiǎo zuò jù kě hū? hū xī jiān, yǒu duǒ yún piǎo miǎo yán qián, xú jié chéng xiǎo lóu gé, diāo lán qǐ chuāng, lì lì rú huà. yuē: cǐ hǎi wū tiān chóu yě. zhū kè fù dà jīng, yǐ wèi zhǐ shàng háo guāng, xiàn líng lóng tǎ, yì wú yǐ yù shì yǐ. yǐ yú suǒ jiàn zhū shuō bù, rú zhì bēi huà hè, qǐng kè kāi huā zhī lèi, bù kě dān shù, wú yì shí yǒu qí shì? hòu zhī rén shǎo suǒ jiàn, duō suǒ guài hū? rú cǐ shì fēi yú mù dǔ, yì zhōng bù xìn yě.
戊寅五月二十八日，吳林塘年五旬，時居太平館中，余往為壽，座客有能為煙戲者，年約六十餘，口操南音，談吐風雅，不知其何以戲也。俄有僕攜巨煙筒來，中可受煙四兩，燃火吸之，且吸且咽，食頃方盡，索巨碗淪苦茗飲訖，謂主人曰：為君添鶴算，可乎？即張吻吐鶴二隻，飛向屋角，徐吐一圈，大如盤，雙鶴穿之而過，往來飛舞，如擲梭然。既而嘎喉有聲，吐煙如一線，亭亭直上，散作水波雲狀，諦視皆寸許小鶴，翩翩左右，移時方滅。眾皆以為目所未睹也。俄其弟子繼至奉一觴與主人曰：吾技不如師，為君小作劇可乎？呼吸間，有朵雲縹緲筵前，徐結成小樓閣，雕欄綺窗，歷歷如畫。曰：此海屋添籌也。諸客復大驚，以為指上毫光，現玲瓏塔，亦無以喻是矣。以余所見諸說部，如擲杯化鶴，頃刻開花之類，不可殫述，毋亦實有其事？後之人少所見，多所怪乎？如此事非余目睹，亦終不信也。

yù nán lǐ mǒu, kù hǎo mǎ, cháng yú zūn huà niú shì zhōng, jiàn yī mǎ, tōng tǐ rú mò, yìng rì yǒu guāng, ér fù máo zé bái yú shuāng xuě, suǒ wèi wū yún tuō yuè zhě yě. gāo liù chǐ yú, jùn wěi quán rán, zú shēng zhǎo, zhǎng cùn xǔ, shuāng mù yíng chè rú shuǐ jīng, qí qì áng áng rú jī qún zhī hè, lǐ yǐ bǎi jīn dé zhī, ài qí shén jùn, wèi mò bì shēn qīn. rán xìng zhì níng liè, měi fù zhàng ní, xū shī bàn suǒ, yǒu lì zhě shù rén, zuǒ yòu bǎ chí, rán hòu kě chéng, àn pèi xú xíng, bù jué qí shǐ, ér shùn xī yǐ bǎi lǐ. yǒu yī chù qù jiā wǔ rì chéng, rì wǔ jiù dào, bǐ zhì, zé rì wèi xián shān yě. yǐ cǐ yù ài zhī, ér wèi qí nán kòng, yì bù gǎn shù chéng. yī rì, yǒu wěi zhàng fū bì yǎn qiú rán, pēng mén qiú jiàn, zì yún néng jiào cǐ mǎ, yǐn jiù lì xià, mǎ yī jiàn jí zhǎng wū, cǐ rén yǐ zhǎng jī zuǒ yòu lē, shǐ mǐ ěr bù dòng. nǎi qiān jiù kōng wū zhōng, hé hù yǔ mǎ pán xuán, lǐ zì xì kuī zhī, jiàn qí shǒu tí mǎ ěr, nán nán shì yǒu suǒ yún, mǎ shì shǒu kěn, xú yòu tí ěr nán nán rú qián, mǎ yì shì shǒu kěn. lǐ dà jīng yì, yǐ wèi zhēn néng tōng mǎ yǔ yě. shǎo jiān, qǐ hù, yǐn jiāng shòu lǐ, mǎ yǐ hàn rú rú yǐ. lín xíng wèi lǐ yuē: cǐ mǎ néng zé zhǔ, yì shén kě xǐ, rán qí xìng wèi dìng, kǒng huò shāng rén, jīn zé kě yǐ wú lǜ yǐ. mǎ zì shì xún liáng, jīng èr shí yú zài, gǔ gàn rú chū. hòu lǐ zhì jiǔ shí yú ér zhōng, mǎ hū yì qù, mò zhī suǒ wǎng.
豫南李某，酷好馬，嘗於遵化牛市中，見一馬，通體如墨，映日有光，而腹毛則白於霜雪，所謂烏雲托月者也。高六尺余，駿尾鬈然，足生爪，長寸許，雙目瑩澈如水精，其氣昂昂如雞群之鶴，李以百金得之，愛其神駿，餵秣必身親。然性至獰劣，每覆障泥，須施絆鎖，有力者數人，左右把持，然後可乘，按轡徐行，不覺其駛，而瞬息已百里。有一處去家五日程，日午就道，比至，則日未銜山也。以此愈愛之，而畏其難控，亦不敢數乘。一日，有偉丈夫碧眼虬髯，磞門求見，自雲能教此馬，引就櫪下，馬一見即長嗚，此人以掌擊左右肋，始弭耳不動。乃牽就空屋中，闔戶與馬盤旋，李自隙窺之，見其手提馬耳，喃喃似有所云，馬似首肯，徐又提耳喃喃如前，馬亦似首肯。李大驚異，以為真能通馬語也。少間，啟戶，引韁授李，馬已汗如濡矣。臨行謂李曰：此馬能擇主，亦甚可喜，然其性未定，恐或傷人，今則可以無慮矣。馬自是馴良，經二十餘載，骨幹如初。後李至九十餘而終，馬忽逸去，莫知所往。