jiāng yǐ wèi wèi shǐ yú chǔ, wèi chǔ wáng yuē: chén rù jìng, wén chǔ zhī sú, bù bì rén zhī shàn, bù yán rén zhī è, chéng yǒu zhī hū? wáng yuē: chéng yǒu zhī. jiāng yǐ yuē: rán zé bái gōng zhī luàn, dé wú suì hū? chéng rú shì, chén děng zhī zuì miǎn yǐ. chǔ wáng yuē: hé yě? jiāng yǐ yuē: zhōu hóu xiāng chǔ, guì shén yǐ ér zhǔ duàn, zuǒ yòu jù yuē wú yǒu, rú chū yī kǒu yǐ.
江乙為魏使於楚，謂楚王曰：「臣入竟，聞楚之俗，不蔽人之善，不言人之惡，誠有之乎?」王曰：「誠有之。」江乙曰：「然則白公之亂，得無遂乎?誠如是，臣等之罪免矣。」楚王曰：「何也?」江乙曰：「州侯相楚，貴甚矣而主斷，左右懼曰無有，如出一口矣。」