lóu huǎn jiāng shǐ, fú shì, cí xíng, wèi zhào wáng yuē: chén suī jǐn lì jié zhī, sǐ bù fù jiàn yú wáng yǐ. wáng yuē: shì hé yán yě? gù qiě wèi shū ér hòu jì qīng. lóu zǐ yuē: wáng bù wén gōng zǐ móu yí zhī yú sòng hū? fēi ròu bù shí. wén zhāng shàn sòng, è gōng zǐ móu yí, yín rán. jīn chén zhī yú wáng, fēi sòng zhī yú gōng zǐ móu yí yě, ér è chén zhě guò wén zhāng. gù chén sǐ bù fù jiàn yú wáng yǐ. wáng yuē: zi miǎn xíng yǐ, guǎ rén yǔ zi yǒu shì yán yǐ. lóu zi suì xíng. hòu yǐ zhōng mù fǎn, rù liáng. hòu zhě lái yán, ér wáng fú tīng, yuē: xī yǐ yǔ lóu zi yǒu yán yǐ.
樓緩將使，伏事，辭行，謂趙王曰：「臣雖盡力竭知，死不復見於王矣。」王曰：「是何言也?固且為書而厚寄卿。」樓子曰：「王不聞公子牟夷之於宋乎?非肉不食。文張善宋，惡公子牟夷，寅然。今臣之於王，非宋之於公子牟夷也，而惡臣者過文張。故臣死不復見於王矣。」王曰：「子勉行矣，寡人與子有誓言矣。」樓子遂行。後以中牟反，入梁。候者來言，而王弗聽，曰：「昔已與樓子有言矣。」