zhǎng sūn jiǎn zhǎng sūn shào yuǎn dì chéng xiōng zi sì hú sī zhēng
長孫儉 長孫紹遠 弟澄 兄子兕 斛斯征

zhǎng sūn jiǎn, hé nán luò yáng rén yě. běn míng qìng míng. qí xiān, wèi zhī zhī zú, xìng tuō bá shì. xiào wén qiān luò, gǎi wèi zhǎng sūn. wǔ shì zǔ sōng, wèi tài wèi běi píng wáng. jiǎn shǎo fāng zhèng, yǒu cāo xíng, zhuàng mào kuí wú, shén cǎi yán sù, suī zài sī shì, zhōng rì yǎn rán. xìng bù wàng jiāo, fēi qí tóng zhì, suī guì yóu zào mén, yì bù yǔ xiāng jiàn. xiào chāng zhōng, qǐ jiā yuán wài sàn qí shì láng, cóng ěr zhū tiān guāng pò lǒng yòu. tài zǔ lín xià zhōu, yǐ jiǎn wèi lù shì, shēn qì jìng zhī. hè bá yuè bèi hài, tài zǔ fù píng liáng, fán yǒu jīng lún móu cè, jiǎn jiē cān yù. cóng píng hóu mò chén yuè, liú jiǎn wèi qín zhōu zhǎng shǐ. shí xī xià zhōu réng wèi nèi shǔ, ér dōng wèi qiǎn xǔ hé wèi cì shǐ, jiǎn yǐ xìn yì zhāo zhī, hé nǎi jǔ zhōu guī fù. jí yǐ jiǎn wèi xī xià zhōu cì shǐ, zǒng tǒng sān xià zhōu.
長孫儉，河南洛陽人也。本名慶明。其先，魏之枝族，姓 托拔氏。孝文遷洛，改為長孫。五世祖嵩，魏太尉、北平王。 儉少方正，有操行，狀貌魁梧，神彩嚴肅，雖在私室，終 日儼然。性不妄交，非其同志，雖貴游造門，亦不與相見。孝 昌中，起家員外散騎侍郎，從爾朱天光破隴右。太祖臨夏州， 以儉為錄事，深器敬之。賀拔岳被害，太祖赴平涼，凡有經綸 謀策，儉皆參預。從平侯莫陳悅，留儉為秦州長史。時西夏州 仍未內屬，而東魏遣許和為刺史，儉以信義招之，和乃舉州歸 附。即以儉為西夏州刺史，總統三夏州。

shí jīng xiāng chū fù, tài zǔ biǎo jiǎn gōng jī yóu měi, yí wěi dōng nán zhī rèn, shòu jīng zhōu cì shǐ dōng nán dào héng tái pú shè. suǒ bù zhèng xiàn lìng quán càn wèi mín suǒ sòng, tuī zhì huò shí. jiǎn jí dà jí liáo shǔ ér wèi zhī yuē : cǐ yóu cì shǐ jiào huì bù míng, xìn bù bèi wù, shì wǒ zhī qiān, fēi quán càn zhī zuì . suì yú tīng shì qián, ròu tǎn zì fá, shě càn bù wèn. yú shì shǔ chéng sù lì, mò gǎn fàn fǎ. wèi wén dì xǐ shū láo zhī. tài zǔ yòu yǔ jiǎn shū yuē: jìn xíng lù chuán gōng yǐ bù nèi xiàn lìng yǒu zuì, suì zì zhàng sān shí, yòng sù qún xià. wú xī wén wáng chén jiǎn jiǎn, fěi gōng zhī gù , gài wèi yōu gōng wàng sī, zhī wú bù wèi ér yǐ. wèi yǒu rú gōng kè shēn fá jǐ yǐ xùn qún liáo zhě yě. wén zhī jiā tàn . jīng mán jiù sú, shǎo bù jìng zhǎng. jiǎn yīn qín quàn dǎo, fēng sú dà gé. wù guǎng gēng sāng, jiān xí wǔ shì, gù dé biān jìng wú yú, mín ān qí yè. lì mín biǎo qǐng wèi jiǎn gòu qīng dé lóu, shù bēi kè sòng, cháo yì xǔ yān. zài zhōu suì lì èr zài.
時荊襄初附，太祖表儉功績尤美，宜委東南之任，授荊州 刺史、東南道行台僕射。所部鄭縣令泉璨為民所訟，推治獲實。 儉即大集僚屬而謂之曰 ：「此由刺史教誨不明，信不被物，是 我之愆，非泉璨之罪 。」遂於廳事前，肉袒自罰，舍璨不問。 於是屬城肅勵，莫敢犯法。魏文帝璽書勞之。太祖又與儉書曰： 「近行路傳公以部內縣令有罪，遂自杖三十，用肅群下。吾昔 聞「王臣謇謇，匪躬之故 」，蓋謂憂公忘私，知無不為而已。 未有如公刻身罰己以訓群僚者也。聞之嘉嘆 。」荊蠻舊俗，少 不敬長。儉殷勤勸導，風俗大革。務廣耕桑，兼習武事，故得 邊境無虞，民安其業。吏民表請為儉構清德樓，樹碑刻頌，朝 議許焉。在州遂歷（二）載。

zhēng shòu dà xíng tái shàng shū, jiān xiāng fǔ sī mǎ. cháng yǔ qún gōng shì zuò yú tài zǔ, jí tuì, tài zǔ wèi zuǒ yòu yuē : cǐ gōng xián yǎ, gū měi yǔ yǔ, cháng sù rán wèi jìng, kǒng yǒu suǒ shī. tā rì, tài zǔ wèi jiǎn yuē: míng shí lǐ xū xiāng chēng, shàng shū jì zhì ān pín sù, kě gǎi míng jiǎn, yǐ zhāng yǎ cāo.
征授大行台尚書，兼相府司馬。嘗與群公侍坐於太祖，及 退，太祖謂左右曰 ：「此公閒雅，孤每與語，嘗肅然畏敬，恐 有所失。」他日，太祖謂儉曰：「名實理須相稱，尚書既志安貧 素，可改名儉，以彰雅操。」

yòu chú xíng tái pú shè jīng zhōu cì shǐ. shí liáng yuè yáng wáng xiāo chá nèi fù, chū qiǎn shǐ rù cháo, zhì jīng zhōu. jiǎn yú tīng shì liè jūn yí, jù róng fú, yǔ shǐ rén yǐ bīn zhǔ lǐ xiāng jiàn. jiǎn róng mào kuí wěi, yīn shēng rú zhōng, dà wèi xiān bēi yǔ, qiǎn rén chuán yì yǐ wèn kè. kè huáng kǒng bù gǎn yǎng shì. rì wǎn, jiǎn nǎi zhe qún rú shā mào, yǐn kè yàn yú bié zhāi. yīn xù liáng guó sàng luàn, cháo tíng zhāo xié zhī yì, fā yán kě guān. shǐ rén dà yuè. chū yuē: wú suǒ bù néng cè yě.
又除行台僕射、荊州刺史。時梁岳陽王蕭察內附，初遣使 入朝，至荊州。儉於廳事列軍儀，具戎服，與使人以賓主禮相 見。儉容貌魁偉，音聲如鐘，大為鮮卑語，遣人傳譯以問客。 客惶恐不敢仰視。日晚，儉乃着裙襦紗帽，引客宴於別齋。因 序梁國喪亂，朝廷招攜之意,發言可觀。使人大悅。出曰：「吾 所不能測也。」

jí liáng yuán dì sì wèi yú jiāng líng, wài dūn lín mù, nèi huái yì jì. jiǎn mì qǐ tài zǔ, chén gōng qǔ zhī móu. yú shì zhēng jiǎn rù cháo, wèn qí jīng lüè. jiǎn duì yuē : jīn jiāng líng jì zài jiāng běi, qù wǒ bù yuǎn. xiāng dōng jí wèi, yǐ shè sān nián. guān qí xíng shì, bù yù dōng xià. gǔ ròu xiāng cán, mín yàn qí dú. jīng zhōu jūn zī qì xiè, chǔ jī yǐ jiǔ, ruò dà jūn xī tǎo, bì wú guì fá zhī lǜ. qiě jiān ruò gōng mèi, wǔ zhī shàn jīng. guó jiā jì yǒu shǔ tǔ, ruò gèng píng jiāng hàn, fǔ ér ān zhī, shōu qí gòng fù, yǐ gōng jūn guó, tiān xià bù zú dìng yě. tài zǔ shēn rán zhī, nǎi wèi jiǎn yuē: rú gōng zhī yán, wú qǔ zhī wǎn yǐ. lìng jiǎn hái zhōu, mì wèi zhī bèi. xún lìng zhù guó yàn gōng yú jǐn zǒng róng zhòng fá jiāng líng. píng, yǐ jiǎn yuán móu, shǎng nú bì sān bǎi kǒu. tài zǔ yǔ jiǎn shū yuē : běn tú jiāng líng, yóu gōng huà jì, jīn guǒ rú suǒ yán. zhì zhě jiàn wèi méng, hé qí miào yě. dàn wú mín lí sàn, shì jí zhāo huái, nán fú zhòng zhèn, fēi gōng mò kě . suì lìng jiǎn zhèn jiāng líng. jìn jué chāng níng gōng, qiān dà jiāng jūn, yí zhèn jīng zhōu, zǒng guǎn wǔ shí èr zhōu.
及梁元帝嗣位於江陵，外敦鄰睦，內懷異計。儉密啟太祖， 陳攻取之謀。於是征儉入朝，問其經略。儉對曰 ：「今江陵既 在江北，去我不遠。湘東即位，已涉三年。觀其形勢，不欲東 下。骨肉相殘，民厭其毒。荊州軍資器械，儲積已久，若大軍 西討，必無匱乏之慮。且兼弱攻昧，武之善經。國家既有蜀土， 若更平江漢，撫而安之，收其貢賦，以供軍國,天下不足定也。」 太祖深然之，乃謂儉曰：「如公之言，吾取之晚矣。」令儉還州， 密為之備。尋令柱國、燕公于謹總戎眾伐江陵。平，以儉元謀， 賞奴婢三百口。太祖與儉書曰 ：「本圖江陵，由公畫計，今果 如所言。智者見未萌，何其妙也。但吳民離散，事藉招懷，南 服重鎮，非公莫可 。」遂令儉鎮江陵。進爵昌寧公，遷大將軍， 移鎮荊州，總管五十二州。

jiǎn jiù cháng yì què zòu shì, shí zhí dà xuě, suì lì yú xuě zhōng dài bào, zì dàn dá mù, jìng wú duò róng. qí fèng gōng qín zhì, jiē cǐ lèi yě. sān nián, yǐ jí hái jīng. wèi xià zhōu zǒng guǎn, hōng, yí qǐ shì zōng, qǐng zàng yú tài zǔ líng cè, bìng yǐ guān suǒ cì zhī zhái hái guān. zhào jiē cóng zhī. zhuī fēng kuài gōng. jīng mín yí tóng zhào chāo děng qī bǎi rén, gǎn jiǎn yí ài, yì què qǐng wèi jiǎn lì miào shù bēi, zhào xǔ zhī. zhào yuē : xī shū áo cí wò rǎng zhī dì, xiāo hé jiù qióng pì zhī xiāng, yǐ gǔ fāng jīn, wú cán nǎng zhé. yán xún jiā shàng, fú wàng yú huái. ér yǒu sī wèi dá dà tǐ, jù yǐ qí dì jí biàn gěi wài. jīn hái qí qī zǐ . zi lóng. zhǎng sūn shào yuǎn zì shī, hé nán luò yáng rén. shǎo míng rén. fù zhì, wèi tài shī lù shàng shū shàng dǎng wáng.
儉舊嘗詣闕奏事，時值大雪，遂立於雪中待報，自旦達暮， 竟無惰容。其奉公勤至，皆此類也。三年，以疾還京。為夏州 總管，薨，遺啟世宗，請葬於太祖陵側，並以官所賜之宅還官。 詔皆從之。追封鄶公。荊民儀同趙超等七百人，感儉遺愛，詣 闕請為儉立廟樹碑，詔許之。詔曰 ：「昔叔敖辭沃壤之地，蕭 何就窮僻之鄉，以古方今，無慚曩哲。言尋嘉尚，弗忘於懷。 而有司未達大體，遽以其第即便給外。今還其妻子 。」子隆。 長孫紹遠字師，河南洛陽人。少名仁。父稚，魏太師、錄 尚書、上黨王。

shào yuǎn xìng kuān róng, yǒu dà dù, wàng zhī yǎn rán, péng chái mò gǎn xiè xiá. yǎ hǎo fén jí, cōng huì guò rén. shí zhì zuò mù shòu chūn, shào yuǎn yòu, nián fǔ shí sān. zhì guǎn jì wáng shuò wén shào yuǎn qiáng jì, xīn yǐ wèi bù rán. suì bái zhì yuē : fú chéng shì zǐ cōng huì zhī zī, fā yú tiān xìng, mù suǒ yī jiàn, sòng zhī yú kǒu. cǐ jì lì shì hǎn yǒu, qiè yuàn yàn zhī. yú shì mìng shào yuǎn shì yān. dú yuè lìng shù zhǐ, cái yī biàn, sòng zhī ruò liú. zì shì shuò nǎi tàn fú. wèi xiào wǔ chū, lèi qiān sī tú yòu zhǎng shǐ. jí qí shén wǔ chēng bīng ér dì xī qiān, shào yuǎn suí zhì bēn fù. yòu lèi qiān diàn zhōng shàng shū lù shàng shū shì. tài zǔ měi wèi qún gōng yuē: zhǎng sūn gōng rèn shǐ zhī chù, lìng rén wú fǎn gù yōu. hàn zhī xiāo kòu, hé zú duō yě. rán qí róng zhǐ táng táng, zú wèi dāng jīn mó kǎi . liù guān jiàn, bài dà sī lè. xiào mǐn jiàn zuò, fēng shàng dǎng gōng.
紹遠性寬容，有大度，望之儼然，朋儕莫敢褻狎。雅好墳 籍，聰慧過人。時稚作牧壽春，紹遠幼，年甫十三。稚管記王 碩聞紹遠強記，心以為不然。遂白稚曰 ：「伏承世子聰慧之姿， 發於天性，目所一見，誦之於口。此既歷世罕有，竊願驗之。」 於是命紹遠試焉。讀月令數紙，纔一遍，誦之若流。自是碩乃 嘆服。 魏孝武初，累遷司徒右長史。及齊神武稱兵而帝西遷，紹 遠隨稚奔赴。又累遷殿中尚書、錄尚書事。太祖每謂群公曰： 「長孫公任使之處，令人無反顧憂。漢之蕭、寇，何足多也。 然其容止堂堂，足為當今模楷 。」六官建，拜大司樂。孝閔踐 阼，封上黨公。

chū, shào yuǎn wèi tài cháng, guǎng zhào gōng rén, chuàng zào lè qì, tǔ mù sī zhú, gè dé qí yí. wèi huáng zhōng bù diào, shào yuǎn měi yǐ wèi yì. cháng yīn tuì cháo, jīng hán shǐ jūn fó sì qián guò, fú tú sān céng zhī shàng, yǒu míng duó yān. hū wén qí yīn, yǎ hé gōng diào, qǔ ér pèi zòu, fāng shǐ kè xié. shào yuǎn nǎi qǐ shì zōng xíng zhī. shào yuǎn suǒ zòu lè, yǐ bā wèi shù. gù liáng huáng mén shì láng péi zhèng shàng shū, yǐ wèi xī zhě dà shùn yù wén qī shǐ, xià jì zhōu wǔ, yuán chuàng qī yīn. chí lín zhōng zuò huáng zhōng, yǐ wèi zhèng diào zhī shǒu. zhào yǔ shào yuǎn xiáng yì wǎng fù, yú shì suì dìng yǐ bā wèi shù yān. shòu xiǎo sī kōng. gāo zǔ dú shǐ shū, jiàn wǔ wáng kè yīn ér zuò qī shǐ, yòu yù fèi bā ér xuán qī, bìng chú huáng zhōng zhī zhèng gōng, yòng lín zhōng wèi diào shǒu. shào yuǎn zòu yún : tiān zǐ xuán bā, zhào zì xiān mín, bǎi wáng gòng guǐ, wàn shì bù yì. xià dǎi zhōu wǔ, fǔ xiū qī shǐ zhī yīn. xiáng zhū jīng yì, yòu wú fèi bā zhī diǎn. qiě huáng zhōng wèi jūn, tiān zǐ zhèng wèi, jīn yù fèi zhī, wèi jiàn qí kě . hòu gāo zǔ jìng fèi xíng qī yīn. shǔ shào yuǎn gòu jí, wèi huò miàn chén, lǜ yǒu sī jù sǔn lè qì, nǎi shū yǔ lè bù qí shù zhī.
初，紹遠為太常，廣召工人，創造樂器，土木絲竹，各得 其宜。為黃鐘不調，紹遠每以為意。嘗因退朝，經韓使君佛寺 前過，浮圖三層之上，有鳴鐸焉。忽聞其音，雅合宮調，取而 配奏，方始克諧。紹遠乃啟世宗行之。紹遠所奏樂，以八為數。 故梁黃門侍郎裴正上書，以為昔者大舜欲聞七始，下洎周武， 爰創七音。持林鐘作黃鐘，以為正調之首。詔與紹遠詳議往復， 於是遂定以八為數焉。授小司空。高祖讀史書，見武王克殷而 作七始，又欲廢八而懸七，並除黃鐘之正宮，用林鐘為調首。 紹遠奏雲 ：「天子懸八，肇自先民，百王共軌，萬世不易。下 逮周武，甫修七始之音。詳諸經義，又無廢八之典。且黃鐘為 君，天子正位，今欲廢之，未見其可 。」後高祖竟（廢）〔行〕 七音。屬紹遠遘疾，未獲面陳，慮有司遽損樂器，乃書與樂部 齊樹之。

chéng zì shì liàng. nián shí suì, sī tú lǐ yǎn zhī jiàn ér qí zhī, suì yǐ nǚ qī yān. shí sì, cóng zhēng tǎo, yǒu cè móu, yǒng guān zhū jiāng. jí zhǎng, róng mào kuí àn, fēng yí wēn yǎ. wèi xiào wǔ chū, chú zhēng dōng jiāng jūn wèi zhōu cì shǐ.
澄字士亮。年十歲，司徒李琰之見而奇之，遂以女妻焉。 十四，從征討，有策謀，勇冠諸將。及長，容貌魁岸，風儀溫 雅。魏孝武初，除征東將軍、渭州刺史。

wèi wén dì cháng yǔ tài zǔ jí qún gōng yàn, cóng róng yán yuē : xiào jīng yī juàn, rén xíng zhī běn, zhū gōng yí gè yǐn yào yán . chéng yīng shēng yuē : sù yè fěi xiè, yǐ shì yī rén. zuò zhōng yǒu rén cì yuē : kuāng jiù qí è . jì ér chū hé, tài zǔ shēn tàn chéng zhī hé jī, ér qiǎn qí cì dá zhě.
魏文帝嘗與太祖及群公宴，從容言曰 ：「孝經一卷，人行 之本，諸公宜各引要言 。」澄應聲曰 ：「夙夜匪懈，以事一人。」 座中有人次曰 ：「匡救其惡 。」既而出合，太祖深嘆澄之合機， 而譴其次答者。

hòu cóng tài zǔ yuán yù bì, yòu cóng zhàn máng shān, jìn wèi biāo qí dà jiāng jūn kāi fǔ. xiào mǐn jiàn zuò, bài dà jiāng jūn, fēng yì mén gōng, wèi yù bì zǒng guǎn. zú, zì sàng chū zhì jí zàng, shì zōng sān lín zhī. diǎn sì zhōng dài fū yǔ wén róng jiàn yuē : jūn lín chén sàng, zì yǒu jié zhì. jīn chéng yú lǚ jiàng, kǒng guāi lǐ diǎn . shì zōng bù cóng.
後從太祖援玉壁，又從戰邙山，進位驃騎大將軍、開府。 孝閔踐阼，拜大將軍，封義門公，為玉壁總管。卒，自喪初至 及葬，世宗三臨之。典祀中大夫宇文容諫曰 ：「君臨臣喪，自 有節制。今乘輿屢降，恐乖禮典 。」世宗不從。

chéng cāo lǚ qīng yuē, jiā wú yú cái. tài zǔ cháng wèi yuē : wǒ yú gōng jiān, zhì wú suǒ xī, gōng yǒu suǒ xū, yí jí jù dào. chéng yuē: chéng zì dǐng zhì zú, jiē shì míng gōng ēn zào. jí rú jīn zhě, shí wú suǒ xū . yǎ duì bīn kè, jiē yǐn wàng pí. suī bù yǐn jiǔ, ér hǎo guān rén hān xìng. cháng kǒng zuò kè qǐng guī, měi chì zhōng chú bié jìn yì zhuàn, liú zhī zhǐ.
澄操履清約，家無餘財。太祖嘗謂曰 ：「我於公間，志無 所惜，公有所須，宜即具道。」澄曰：「澄自頂至足，皆是明公 恩造。即如今者，實無所須 。」雅對賓客，接引忘疲。雖不飲 酒，而好觀人酣興。常恐座客請歸，每敕中廚別進異饌，留之 止。

sì zì ruò hàn, xìng jī biàn, qiáng jì bó wén, yǎ zhòng bīn yóu, yóu shàn tán lùn. cóng wèi xiào wǔ xī qiān. tiān hé chū, lèi qiān biāo qí dà jiāng jūn kāi fǔ, qiān jiàng zhōu cì shǐ. hú sī zhēng zì shì liàng, hé nán luò yáng rén. fù chūn, tài fù shàng shū lìng. zhēng yòu cōng yǐng, wǔ suì sòng xiào jīng zhōu yì, shí zhě yì zhī. jí zhǎng, bó shè qún shū, yóu jīng sān lǐ, jiān jiě yīn lǜ. yǒu zhì xìng, jū fù sàng, zhāo xī gòng yī yì mǐ. yǐ fù xūn lèi qiān tài cháng qīng.
兕字若汗，性機辯，強記博聞，雅重賓游，尤善談論。從 魏孝武西遷。天和初，累遷驃騎大將軍、開府，遷絳州刺史。 斛斯征字士亮，河南洛陽人。父椿，太傅、尚書令。征幼 聰穎，五歲誦孝經、周易，識者異之。及長，博涉群書，尤精 三禮，兼解音律。有至性，居父喪，朝夕共一溢米。以父勛累 遷太常卿。

zì wèi xiào wǔ xī qiān, yǎ lè fèi quē, zhēng bó cǎi yí yì, jī zhū diǎn gù, chuàng xīn gǎi jiù, fāng shǐ bèi yān. yòu lè yǒu chún yú zhě, jìn dài jué wú cǐ qì, huò yǒu zì shǔ dé zhī, jiē mò zhī shí. zhēng jiàn zhī yuē: cǐ chún yú yě. zhòng fú zhī xìn. zhēng suì yī gàn bǎo zhōu lǐ zhù yǐ máng tǒng lǚ zhī, qí shēng jí zhèn, zhòng nǎi tàn fú. zhēng nǎi qǔ yǐ hé lè yān. liù guān jiàn, bài sī lè zhōng dài fū, jìn wèi biāo qí dà jiāng jūn kāi fǔ.
自魏孝武西遷，雅樂廢缺，征博採遺逸，稽諸典故，創新 改舊，方始備焉。又樂有錞於者，近代絕無此器，或有自蜀得 之，皆莫之識。征見之曰：「此錞於也。」眾弗之信。征遂依干 寶周禮注以芒筒捋之，其聲極振，眾乃嘆服。征乃取以合樂焉。 六官建，拜司樂中大夫，進位驃騎大將軍、開府。

hòu gāo zǔ yǐ zhēng zhì jīng yǒu shī fǎ, zhào lìng jiào shòu huáng tài zǐ. xuān dì shí wèi lǔ gōng, yǔ zhū huáng zǐ děng xián fú qīng jīn, xíng shù xiū zhī lǐ, shòu yè yú zhēng, réng bìng hū zhēng wèi fū zi. rú zhě róng zhī.
後高祖以征治經有師法，詔令教授皇太子。宣帝時為魯公， 與諸皇子等咸服青衿，行束修之禮，受業於征，仍並呼征為夫 子。儒者榮之。

xuān dì sì wèi, qiān shàng dà jiāng jūn dà zōng bó. shí gāo zǔ chū bēng, zǐ gōng zài bìn, dì yì yù sù zàng, lìng cháo chén yì zhī. zhēng yǔ nèi shǐ yǔ wén xiào bó děng gù qǐng yī lǐ qī yuè, dì jìng bù xǔ. dì zhī wèi tài zǐ yě, gōng yǐn zhèng yì zuò bù néng yǐ zhèng dào diào hù, bèi zhé chú míng. ér dì yǎ qīn ài yì, zhì shì bài yì nèi shǐ zhōng dài fū, shén wěi rèn zhī. yì nǎi xiàn xīn lè, shí èr yuè gè yī shēng, měi yī shēng yòng shí liù guǎn. dì lìng yǔ zhēng yì zhī, zhēng bó ér zòu, dì pō nà yān. jí gāo zǔ shān líng hái, dì yù zuò lè, fù lìng yì qí kě bù. zhēng yuē: xiào jīng yún wén lè bù lè. wén shàng bù lè, qí kuàng zuò hū. zhèng yì yuē: jì yún wén lè, míng jí fēi wú. zhǐ kě bù lè, hé róng bù zòu . dì suì yī yì yì. yì yīn cǐ xián zhī.
宣帝嗣位，遷上大將軍、大宗伯。時高祖初崩，梓宮在殯， 帝意欲速葬，令朝臣議之。征與內史宇文孝伯等固請依禮七月， 帝竟不許。帝之為太子也，宮尹鄭譯坐不能以正道調護，被謫 除名。而帝雅親愛譯，至是拜譯內史中大夫，甚委任之。譯乃 獻新樂，十二月各一笙，每一笙用十六管。帝令與征議之，征 駁而奏，帝頗納焉。及高祖山陵還，帝欲作樂，復令議其可不。 征曰：「孝經雲「聞樂不樂」。聞尚不樂，其況作乎。」鄭譯曰： 「既雲聞樂，明即非無。止可不樂，何容不奏 。」帝遂依譯議。 譯因此銜之。

dì hòu sì xíng fēi dù, hūn nüè rì shén. zhēng yǐ hé gāo zǔ zhòng ēn, cháng bèi wèi shī fù, ruò shēng bù néng jiàn, sǐ hé yǐ jiàn gāo zǔ. nǎi shàng shū jí jiàn, zhǐ chén dì shī, dì bù nà. yì yīn zèn zhī, suì xià zhēng yù. yù zú zhāng yuán āi zhī, nǎi yǐ pèi dāo chuān yù qiáng, suì chū zhī. yuán zú bèi kǎo ér zhōng wú suǒ yán. zhēng yù shè dé miǎn.
帝後肆行非度，昏虐日甚。征以荷高祖重恩，嘗備位師傅， 若生不能諫，死何以見高祖。乃上疏極諫，指陳帝失，帝不納。 譯因譖之，遂下征獄。獄卒張元哀之，乃以佩刀穿獄牆，遂出 之。元卒被拷而終無所言。征遇赦得免。

suí wén jiàn jí, lì fù guān, chú tài zǐ tài fù, zhào xiū zhuàn lè shū. kāi huáng chū, hōng. zi yàn. zhēng suǒ zhuàn lè diǎn shí juǎn.
隋文踐極，例復官，除太子太傅，詔修撰樂書。開皇初， 薨。子諺。征所撰樂典十卷。