méi xuě wēng, qīng ér qióng, míng jiē lì kū shuí yǔ wēng zuò yǐn, shū lín hàn yuàn zì xǔ wēng xiāng tōng.
梅雪翁，清而穷，名阶利窟谁与翁作引，书林翰苑自许翁相通。

yìng huáng hú, tà pán gǔ, xuě jiǎn xí xí mó zūn zhōng. lǎo nián hào gǔ xīn dú shǎo, mò wū shān xiù yóu ér tóng.
硬黄搰，拓盘鼓，雪茧习习摹尊钟。老年好古心独少，墨乌衫袖犹儿童。

zì yán shū fǎ jí huà fǎ, suī bù néng huà pō zhī qí lǐ tóng. yōng fēn sī zhuàn shù tóu wǒ, liáo bó zhǐ shàng qīng fú róng.
自言书法即画法，虽不能画颇知其理同。邕分斯篆数投我，聊博纸上青芙蓉。

dé zhī xīn rán biàn juǎn qù, bù dài tí shí jí zǒu fēi qiū péng. zhèng rú yì bù zài jiǔ, zài hu shān shuǐ zhōng, fēng liú yù nǐ ōu yáng gōng.
得之欣然便卷去，不待题识疾走飞秋蓬。正如意不在酒，在乎山水中，风流欲拟欧阳公。

jīn zhāo xuě luò hào běi fēng, dòng zhǐ qū suō wèi zhé chóng. wēng lái jiàng yào tú suǒ hào, chèn cǐ méi qīng xuě dàn tiān wèi róng.
今朝雪落号北风，冻指屈缩为蛰虫。翁来彊要图所号，趁此梅清雪淡天为容。

chuán shén zhèng xū jí cǐ jì, chuī huǒ hōng yàn sōng zhī hóng. yì yún yào shī xiě xuě kōng, cháng jù sǎo pò hán yún zhòng.
传神正须及此际，吹火烘砚松枝红。亦云要诗写雪空，长句扫破寒云重。

xiào wēng ài shī zhēn guài shì, wú nǎi qí rén zhī sè gōng. xìng lái wèi wēng fàng shǒu zuò, zhū guāng yù sè kāi shēn dōng.
笑翁爱诗真怪事，无乃齐人知瑟工。兴来为翁放手作，珠光玉色开深冬。

tú chéng shī jiù xuě wèi jì, xī hú shàn qū lüè jiàn yī wēi zōng. wǒ bù zhī wēng zài huà wēng zài shī, shī zhōng huà zhōng yì gè yǒu cǐ wēng.
图成诗就雪未霁，西湖剡曲略见依微踪。我不知翁在画、翁在诗，诗中画中亦各有此翁。

qǐng wēng qǐng wēng guī qù wèn méi xuě, wǒ shī yǔ huà shuí cí xióng.
请翁请翁归去问梅雪，我诗与画谁雌雄。