jūn jiā zuò fù sān rì qiáng, jǐn qīn wèi nuǎn yuān yāng chuáng. ā láng jù zuò yuǎn yóu bié, sān zài shū shuǐ kōng rú shang.
君家作妇三日强，锦衾未暖鸳鸯床。阿郎遽作远游别，三载菽水空襦裳。

cǎi sāng hū hū chūn fēng mò, láng guī xiāng féng bù xiāng shí. lán náng zèng qiè shuāng huáng jīn, qiè xīn rú bīng jiè rú shí.
采桑忽忽春风陌，郎归相逢不相识。拦囊赠妾双黄金，妾心如冰介如石。

ā láng guī lái zuò táng qián, dī tóu xiāng shì mò bù yán. láng xīn rú cǐ bù yì bǎo, chǒu jūn yī sǐ cāng bō hán.
阿郎归来坐堂前，低头相视默不言。郎心如此不易保，丑君一死沧波寒。

léng léng jìn jié qiū shuāng jù, duàn jiǎn fēng liú yìng qiān gǔ. hòu lái yī zhǒng kě lián rén, què qiǎn jiāng jīn míng dù fù.
棱棱劲节秋霜句，断简风流映千古。后来一种可怜人，却遣江津名妒妇。