ěr shí zhī shēng hé tài qí, yì méi yú wàn gǔ zhī yōu mèi, tiān huāng dì lǎo wú rén zhī.
尔石之生何太奇，瘗没于万古之幽昧，天荒地老无人知。

pì xián yǒu lún yú gū lú zhě, chén è zāi kùn ér wú suǒ zhī. wǒ shǐ qīn shí zhī zhuō, hài shí zhī guǐ.
譬贤有沦于菰芦者，沉厄灾困而无所之。我始钦石之卓，骇石之诡。

kuáng guài kuáng xī, jī jù qí shàng, ruò qiáo zú gāo wū zhī fǔ shì qún ér. jì ér dào shí zhī bù xìng shēng yú hǎi wài, hú huī yì zhī, è cǎo píng zhī.
狂怪狂嘻，箕踞其上，若翘足高屋之頫视群儿。既而悼石之不幸生于海外，狐虺翳之，恶草凭之。

rì yuè zhī suǒ bù zhào, fēng yǔ zhī suǒ bō lí. hé ěr shí zhī gāng fāng zhèng zhí, bǐng tiān dì zhī jìn qì, ér dú bù féng qí shí.
日月之所不照，风雨之所剥劙。何尔石之刚方正直，禀天地之劲气，而独不逢其时。

bù jué wèi zhī jiē zī tàn qì ér tì tì. jiē shí hé bù jū hū zhì shì yù hū dé mén, xià wèi fù mǔ suǒ ěr, ér shàng wèi tiān zǐ suǒ sī, nǎi zài cǐ yī gǔ yān qiū yōu lín jué qí.
不觉为之嗟咨叹泣而涕洟。嗟石何不居乎治世育乎德门，下为父母所迩，而上为天子所思，乃在此黟谷烟丘幽林绝埼。

qí bù chǎn bù ā lèi gū chén, qí bù yuàn bù luàn shù niè zǐ. qǐ zēng shēn bó qí zhī huà qí cháng xī, ér lóng féng bǐ gàn zhī cún qí shī.
其不谄不阿类孤臣，其不怨不乱数孽子。岂曾参伯奇之化其肠兮，而龙逢比干之存其尸。

chāng hé zhī mén bù kě shàng xiē, hǔ bào zhuó zhī sàng ěr yí. qióng shí zhī shuǐ bù kě lì xiē, róu qū ěr xìng nuò ěr zhī.
阊阖之门不可上些，虎豹啄之丧尔颐。穷石之水不可厉些，柔诎尔性懦尔肢。

xī mǔ běi hù bù kě zhǐ xiē, fēng tāo xuě nüè duàn ěr jī. gū zhú rì xià bù kě wǎng xiē, niǎo shòu wú lǐ ěr xīn wēi.
西母北户不可止些，风饕雪虐断尔肌。孤竹日下不可往些，鸟兽无礼尔心危。

qí gōng huān tóu zhī zhuàng chǒu níng è, qí xíng tuí qī guī lóng yì. yáng zhēn yú yōu, shí ěr hún qì bù dé zhì.
奇肱欢头之状丑狞恶，其形魋魌鲑蠪泆。阳侦于幽，食尔魂气不得治。

bù zé huà ěr wèi bù shì zhī bīng, ruò yù róng zhī jiān lì ér wēi ruí. yòu bù zé huà ěr wèi yuán qiū zhī zhú, ruò yǐ jiāo zhī léi kē ér lí lí.
不则化尔为不释之冰，若玉荣之坚栗而葳蕤。又不则化尔为员丘之竹，若倚骄之礧砢而离离。

wéi qí bù bì rú zhì zhī kě yǐ wéi shèn què zhī kě yǐ wéi há xī, suì wǒ zhī yǎn jiǎn lán shān bù dé zhì ér xiāng yí.
惟其不必如雉之可以为蜃雀之可以为蛤兮，遂我之偃蹇阑跚不得志而相宜。

tiān shēng qí wù bì yǒu ǒu, shí jiè shuāng yán yóu qí. wú yuàn yǔ ěr bù yì qí yè, bù gǎi qí zhī.
天生奇物必有偶，石介霜严莸蕲。吾愿与尔不易其叶，不改其枝。

rú wáng wū tài xíng zhī yī zài shuò zhī dōng, yī zài yōng zhī nán, ér shǐ jì nán hàn yīn wú lǒng duàn xī, gè yǒu tiān zhī yī tǐ ér wèi èr zhī.
如王屋太行之一在朔之东，一在雍之南，而使冀南汉阴无陇断兮，各有天之一体而为二支。

shú shǐ wú yǔ ěr liú bù dé pī xíng bù dé fēn, chán tiān bǎi chǐ huāng qí shì fēi, yī sì hū cāng wú zhī jiǔ yí.
孰使吾与尔流不得劈形不得分，镵天百尺荒其是非，一似乎苍梧之九嶷。

fū hé yě shuǐ zhī wáng wú lú xī, qì rú mǎ bēn, shēng rú tíng jī. fǎng fú hū wǔ yuán zhī nù qí jūn bù shòu guī, fā fèn fēi téng wēi líng wàn wù ér zì fèn yú chī yí.
夫何野水之亡吾庐兮，气如马奔，声如霆击。彷佛乎伍员之怒其君不受规，发愤飞腾威凌万物而自奋于鸱夷。

ěr shí dú ròu shì kūn jīng, tíng gù qiú chī. ruò yǒu liù áo zhī shǒu dài yú qí xià, ér gū zhì hū jiāng zhī méi.
尔石独肉视鲲鲸，蜓顾虬螭。若有六鳌之首戴于其下，而孤峙乎江之湄。

shuǐ xī shuǐ xī, ěr suī néng huái shān xiāng líng, dào bā yín ér xǐ zhī, chuī wǔ shān ér suì zhī, bù néng shǐ shí gǔ qīng tái zhī xiù fā wèi zhī kān ér qiào zhì wèi duò.
水兮水兮，尔虽能怀山襄陵，倒八寅而洗之，吹五山而碎之，不能使石骨青苔之秀发为之刊而峭质为堕。

wú yòu hé wéi hū yàn lán diào zhǐ, shāng huí fēng xī wǎng rì, ér zì míng qí bēi.
吾又何为乎唁兰吊芷，伤回风惜往日，而自鸣其悲。

ěr shí zhī shēng hé tài qí.
尔石之生何太奇。