strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源

1 chū zì jī xìng, qǐ yuán yú yuǎn gǔ, yǐ zǔ míng wèi shì. huáng dì de hòu dài, huáng dì yǒu èr shí wǔ gè ér zi, qí zhōng yǒu yī gè jiào zuò cāng lín, cāng lín de hòu dài jiù gēn suí tā de zǔ xiān yǐ cāng wèi xìng.
1、出自姬姓，起源於遠古，以祖名為氏。黃帝的後代，黃帝有二十五個兒子，其中有一個叫做蒼林，蒼林的後代就跟隨他的祖先以蒼為姓。

2 yì chū zì jī xìng, yǐ zǔ zì wèi shì. huáng dì de sūn zi zhuān xū gāo yáng shì, yǒu bā gè cōng míng de ér zi, dōu shì zhì shì néng chén, tā men bāng zhù yáo chù lǐ guó jiā dà shì, zhèng jī hěn hǎo. shì chēng bā kǎi. qí zhōng dà ér zi míng jiào cāng shū yòu zuò cāng shū. cāng shū de hòu dài yǐ tā de zì wèi xìng, xíng chéng cāng xìng de yòu yī zhī.
2、亦出自姬姓，以祖字為氏。黃帝的孫子顓頊高陽氏，有八個聰明的兒子，都是治世能臣，他們幫助堯處理國家大事，政績很好。世稱「八愷」。其中大兒子名叫蒼舒（又作「倉舒」）。蒼舒的後代以他的字為姓，形成蒼姓的又一支。

3 qǐ yuán yú zhōu cháo shí hòu de yī zhǒng jiào zuò cāng rén de guān zhí, qí hòu rén yǐ guān zhí míng wèi shì. zhōu cháo zài cháo tíng lǐ miàn shè yǒu cāng rén zhè yī guān zhí, zhuān mén guān lǐ liáng shí, shì hěn zhòng yào de guān zhí. cāng rén de hòu dài yǒu de yǐ guān míng zuò wèi xìng shì, chēng wèi cāng shì, hòu lái gǎi cāng wèi cāng, chéng wèi cāng xìng de yòu yī zhī lái yuán.
3、起源於周朝時候的一種叫作「倉人」的官職，其後人以官職名為氏。周朝在朝廷裡面設有倉人這一官職，專門官理糧食，是很重要的官職。倉人的後代有的以官名作為姓氏，稱為倉氏，後來改倉為蒼，成為蒼姓的又一支來源。

4 chū zì cāng yǔ cāng tōng. gǔ dài cāng yǔ cāng tōng, chuán shuō chuàng zào wén zì de cāng xié, gǔ dài de shū zhōng yě xiě zuò cāng yǐng dà yuē hàn dài yǐ hòu, yǒu cāng xìng gǎi wèi cāng xìng.
4、出自蒼與倉通。古代「蒼」與「倉」通，傳說創造文字的倉頡，古代的書中也寫做蒼潁大約漢代以後，有蒼姓改為倉姓。

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

cāng gé: zhōu cháo shí qī yáng fán rén, xiāng wáng yǐ yáng fán wēn yuán zǎn máo zhī tián yǔ jìn, yáng fán bù fú, jìn shī wéi zhī. cāng gé dà hū dào: dé yǐ róu zhōng guó, xíng yǐ wēi sì yí. yí wú bù gǎn fú yě, cǐ shuí fēi wáng zhī qīn yīn, qí fú zhī yě, nǎi chū qí mín.
蒼葛：周朝時期陽樊人，襄王以陽樊溫原攢茅之田與晉，陽樊不服，晉師圍之。蒼葛大呼道：「德以柔中國，刑以威四夷。宜吾不敢服也，此誰非王之親姻，其俘之也，乃出其民。」

cāng shū: yòu zuò cāng shū, shàng gǔ gāo yáng shì bā cái zǐ zhī yī. jù zuǒ chuán wén gōng shí bā nián jì zài bā rén shì: cāng shū tuí Tu tuí ái i āi táo yǎn Y n yǎn dà lín máng M ng máng jiàng tíng jiān zhòng róng shū dá. dōu shì zhì shì néng chén, tā men bāng zhù yáo chù lǐ guó jiā dà shì, zhèng jī hěn hǎo. qí shèng guǎng yuān míng yǔn dǔ chéng, tiān xià zhī mín, wèi zhī bā kǎi, kǒng yǐng dá shū: kǎi, hé yě yán qí hé yú wù yě. cāng shū wèi bā rén zhī zhōng de lǎo dà, suǒ xiǎng de shòu zuò hěn zhǎng, yī zhí dào yǔ shùn jūn lín tiān xià, hái céng zhēn jǔ zhī shǐ zhǔ hòu tǔ, yǐ zhuàn bǎi shì, tā de hòu shì zǐ sūn jí yǐ cāng wèi xìng, yì chēng cāng shì.
蒼舒：又作倉舒，上古高陽氏八才子之一。據《左傳·文公十八年》記載八人是：蒼舒、隤（Tuí頹）敳（ái挨）、檮戭（Yǎn演）、大臨、尨（Máng忙）降、庭堅、仲容、叔達。都是治世能臣，他們幫助堯處理國家大事，政績很好。齊、聖、廣、淵、明、允、篤、誠，天下之民，謂之八愷」，孔穎達疏：「愷，和也」言其和於物也。倉舒為八人之中的老大，所享的壽祚很長，一直到禹舜君臨天下，還曾禎舉之使主后土，以撰百事，他的後世子孫即以倉為姓，亦稱倉氏。

cāng xié: yòu zuò cāng jǐ, shì gǔ dài shén huà rén wù, xiāng chuán wèi huáng dì shǐ guān, wén zì fā míng jiā, guān niǎo shòu zhī jī, tǐ lèi xiàng xíng ér zhì zì, yǐ dài jié shéng zhī zhèng, hòu shì fèng wèi shén. gǔ jí yì yǒu jiāng cāng xié zuò cāng jǐ de, hàn shū yì wén zhì jí dōng hàn yán xī wǔ nián zhè cāng xié miào bēi, jūn míng shū cāng jǐ. bì huà zhōng cāng xié xíng xiàng wèi liù mù chuán shuō wèi sì mù lǎo wēng, nóng méi shēn mù, gōng shēn qiān hé, shǐ rén gǎn dào zhì huì wú qióng.
蒼頡：又作「倉蟣，是古代神話人物，相傳為黃帝史官，文字發明家，觀鳥獸之跡，體類象形而制字，以代結繩之政，後世奉為神。古籍亦有將蒼頡作「倉蟣的，《漢書·藝文志》及東漢延熹五年這蒼頡廟碑，均明書「蒼蟣。壁畫中蒼頡形象為六目（傳說為四目）老翁，濃眉深目，躬身謙和，使人感到智慧無窮。

cāng yīng: hàn dài rén, céng guān jiāng xià tài shǒu, hòu qí zi sūn suì wèi jiāng xià rén.
蒼英：漢代人，曾官江夏太守，後其子孫遂為江夏人。

cāng cí: sān guó shí qī dūn huáng tài shǒu, bǎi xìng duì tā shì qīng guān hái shì tān guān yì lùn fēn fēn. yī rì, pín mín wáng lǎo hàn zhuàng gào dāng dì yī bà zhāng cái zhǔ, qiáng mǎi tā de tǔ dì, qiáng nà tā nǚ ér xiǎo lán wèi qiè, xiǎo lán bù kān shòu rǔ ér tiào hé, zhì jīn xià luò bù míng. zhāng cái zhǔ zài táng shàng bǎi bān dǐ lài, tuì táng hòu hái zhǐ shǐ tóng liáo duì cāng cí xíng huì. cāng cí wèi chá míng zhēn xiàng, wēi fú sī fǎng, dé zhī dāng dì cái zhǔ yī guàn qī yā bǎi xìng, qí shì hú rén, qiáng mǎi qiáng mài, xiǎo lán yuán xiān yǐ yǔ hú rén èr hǔ xiāng ài, zhāng cái zhǔ héng dāo duó ài, bī dé xiǎo lán wú nài tóu hé de shì shí. dì èr cì shēng táng, cāng cí qiǎo miào dì chéng zhì le zhāng cái zhǔ, bǎ tā xíng huì de qián yòng yú èr hǔ hé bèi èr hǔ suǒ jiù de xiǎo lán de hūn lǐ shàng, bìng qiě bān bù le jūn tián fù bǎo hù gōng shāng de xīn fǎ lìng, dà kuài rén xīn, shǐ dūn huáng bǎi xìng guò shàng le ān dìng de shēng huó.
倉慈：三國時期敦煌太守，百姓對他是清官還是貪官議論紛紛。一日，貧民王老漢狀告當地一霸張財主，強買他的土地，強納他女兒小蘭為妾，小蘭不堪受辱而跳河，至今下落不明。張財主在堂上百般抵賴，退堂後還指使同僚對倉慈行賄。倉慈為查明真相，微服私訪，得知當地財主一貫欺壓百姓，歧視胡人，強買、強賣，小蘭原先已與胡人二虎相愛，張財主橫刀奪愛，逼得小蘭無奈投河的事實。第二次升堂，倉慈巧妙地懲治了張財主，把他行賄的錢用於二虎和被二虎所救的小蘭的婚禮上，並且頒布了均田賦、保護工商的新法令，大快人心，使敦煌百姓過上了安定的生活。

cāng zhèn: yuán cháo rén, tā yīn wèi yù jiàng yáo, tiē rán xiàng huà, ér zhe chēng, céng bāng zhù yáo zú bǎi xìng xué xí wén huà, bìng zài yì dào liǎng páng zhǒng zhí sōng shù róng shù, yǐ biàn xíng zhě, wèi hòu rén chēng sòng. zhè yàng zào fú yú mín de hǎo guān, dāng rán huì bèi lǎo bǎi xìng gǎn niàn bù yǐ.
倉振：元朝人，他因為「諭降徭」，帖然向化，而著稱，曾幫助瑤族百姓學習文化，並在驛道兩旁種植松樹、榕樹，以便行者，為後人稱頌。這樣造福於民的好官，當然會被老百姓感念不已。

strong qiān xǐ fēn bù strong
遷徙分布

quē cāng xìng zài dà lù hé tái wān dōu méi yǒu liè rù bǎi jiā xìng qián yī bǎi wèi. shàng gǔ shí hòu de huáng dì, shì zhù míng de shì zú shǒu lǐng, tā de bù luò chóng bài lóng tú téng. huáng dì hé yán dì yì qǐ bèi kàn zuò shì zhōng huá mín zú shǐ zǔ. huáng dì de ér zi dāng zhōng, yǒu yī gè jiào zuò cāng lín. cāng lín de hòu dài dōu yǐ cāng zuò wèi xìng shì, shì dài xiāng chuán. zài huáng dì de sūn zi dāng zhōng, yǒu yī gè jiào zuò zhuān xū de, yě shì dāng shí zhù míng de shì zú bù luò shǒu lǐng. zhuān xū de hòu dài gāo yáng shì zǐ dì bā rén, dōu shì zhì guó ān bāng de xián rén, bèi chēng wèi gāo yáng shì bā kǎi. zhè bā rén zhōng lǎo dà jiào cāng shū, tā de hòu dài yě yǐ cāng zuò wèi xìng shì, yòu xíng chéng yī zhī cāng xìng. huáng dì yǒu gè shǐ guān jiào zuò cāng xié, yě shì dāng shí zhù míng de shì zú shǒu lǐng. tā de bù luò wén huà hěn xìng shèng, ér chuán shuō hàn zì, bā guà yě dōu shì cāng xié suǒ fā míng de. zài gǔ dài, cāng hé cāng shì tōng yòng de, suǒ yǐ cāng xié yǒu chēng wèi cāng yǐng ér cāng xié de hòu dài, jiù yǒu yǐ cāng zuò wèi xìng shì de, shì jīn tiān cāng xìng de yòu yī gè lái yuán.
（缺）蒼姓在大陸和台灣都沒有列入百家姓前一百位。上古時候的黃帝，是著名的氏族首領，他的部落崇拜龍圖騰。黃帝和炎帝一起被看作是中華民族始祖。黃帝的兒子當中，有一個叫作蒼林。蒼林的後代都以蒼作為姓氏，世代相傳。在黃帝的孫子當中，有一個叫作顓頊的，也是當時著名的氏族部落首領。顓頊的後代高陽氏子弟八人，都是治國安邦的賢人，被稱為高陽氏八愷。這八人中老大叫蒼舒，他的後代也以蒼作為姓氏，又形成一支蒼姓。黃帝有個史官叫作倉頡，也是當時著名的氏族首領。他的部落文化很興盛，而傳說漢字，八卦也都是倉頡所發明的。在古代，「蒼」和「倉」是通用的，所以倉頡有稱為蒼潁而倉頡的後代，就有以蒼作為姓氏的，是今天蒼姓的又一個來源。