bào piáo zǐ yuē: yóu yú zài róng, ér qín mù wéi yōu. chǔ shā dé chén, ér jìn wén nǎi xǐ. lè yì chū ér yàn huài, zhǒng lí rù ér yuè bà. pò guó wáng jiā, shī shì zhě yě. qǐ tú yǒu zhī zhě zhòng, wú zhī zhě qīng ér yǐ zāi! liǔ huì zhī mù, yóu cuò yuán kòu zhī ruì, kuàng yú zuò zhī yú cháo tíng hū? gàn mù zhī yǐn, yóu tuì jiàn jìng zhī gōng, kuàng yú zhì zhī yú duān yòu hū? zhì dōu zhī xiàng, shǐ jìn lǔ zhèn shè. kǒng míng zhī shī, yóu lìng dà guó qǐn fēng. yǐ cǐ yù wǔ, zé dì bì bù qīn yǐ yǐ cǐ lǜ shī, zé zhǔ bì bù rǔ yǐ.
抱朴子曰：由余在戎，而秦穆惟忧。楚杀得臣，而晋文乃喜。乐毅出而燕坏，种蠡入而越霸。破国亡家，失士者也。岂徒有之者重，无之者轻而已哉!柳惠之墓，犹挫元寇之锐，况於坐之於朝廷乎？干木之隐，犹退践境之攻，况於置之於端右乎?郅都之象，使劲虏振慑。孔明之尸，犹令大国寝锋。以此御侮，则地必不侵矣;以此率师，则主必不辱矣。

shì yǐ míng zhǔ lǚ shù bó yú qióng xiàng, yáng zhì yǔ yú cuì lín, fēi qiào chē yú hé liáng, pì sì mén ér bù juàn, bù lìn jīn bì, bù yuǎn qiān lǐ, bù dàn qū jǐ, bù chǐ bēi cí, ér yǐ zhì xián wéi shǒu wù, dé shì wéi zhòng bǎo. jǔ zhī zhě shòu shàng shǎng, bì zhī zhě wèi qiè wèi.
是以明主旅束帛於穷巷，扬滞羽於瘁林，飞翘车於河梁，辟四门而不倦，不吝金璧，不远千里，不惮屈己，不耻卑辞，而以致贤为首务，得士为重宝。举之者受上赏，蔽之者为窃位。

gù gōng dàn zhí zhì yú bái wū, qín shào bài chāng yú zhāng shēng. zōu zi shè jìng, ér yàn jūn yōng huì zhuāng zhōu wèi shí, ér zhào huì sǒng lì. jìn píng jiē hài táng, jiǎo bì ér zuò bù gǎn zhèng qí rèn zhī zào jì qiū, suī pín fán ér bù cí qí láo. chǔ wáng shòu chī yú bǎo shēn, jiǎn qù jiǎ yú gōng lú, bǐ suī jiàng gāo yì mǎn, yǐ guì xià jiàn, zhōng yì bìng mù yǐ yuǎn qí míng, jiǎ ěr yǐ guǎng qí cōng. lóng téng hǔ jù, yí qí rán yě.
故公旦执贽於白屋，秦邵拜昌於张生。邹子涉境，而燕君拥彗;庄周未食，而赵惠竦立。晋平接亥唐，脚痹而坐不敢正;齐任之造稷丘，虽频繁而不辞其劳。楚王受笞於保申，□简去甲於公庐，彼虽降高抑满，以贵下贱，终亦并目以远其明，假耳以广其聪。龙腾虎踞，宜其然也。