strong xiāng zi zào jiǔ kāi huā strong
湘子造酒開花

hán xiāng zi, zì qīng fū, táng rén hán wén gōng zhī yóu zi yě. shēng yǒu xiān gǔ, suǒ xìng bù jī, yàn fán huá nóng lì, xǐ tián dàn qīng yōu, jiā rén měi nǚ, bù néng dàng qí xīn, zhǐ jiǔ gān yáo, bù néng nì qí zhì. wéi kè yì xiū liàn zhī fǎ, qián xīn huáng bái zhī shù. wén gōng lǚ miǎn zhī xué. xiāng yuē: xiāng zhī suǒ xué yǔ gōng yì. wén gōng nù ér chì zhī.
韓湘子，字清夫，唐人韓文公之猶子也。生有仙骨，索性不羈，厭繁華濃麗，喜恬淡清幽，佳人美女，不能盪其心，旨酒甘餚，不能溺其志。惟刻意修煉之法，潛心黃白之術。文公屢勉之學。湘曰：「湘之所學與公異。」文公怒而叱之。

yī rì, chū wài fǎng dào xún shī, zhèng yǔ chún yáng yún fáng xiāng yù, nǎi qì jiā cóng zhī yóu, dé chuán qí dào. hòu dào yī chù, jiàn xiān táo hóng shú, xiāng zi yuán shù ér zhāi zhī, hū zhī duàn duò dì, shēn sǐ ér shī jiě.
一日，出外訪道尋師，正與純陽、雲房相遇，乃棄家從之游，得傳其道。後到一處，見仙桃紅熟，湘子緣樹而摘之，忽枝斷墮地，身死而屍解。

xiāng zi yù dù wén gōng, yīn qí rén chí zhèng, gù xiān yǐ shù dòng zhī. shì qí nián tiān hàn, dì mìng wén gōng chū nán tán qí dǎo yǔ xuě, jiǔ dǎo bù dé, jiāng bà guān. xiāng zi huà zuò dào shì, lì yī zhāo pái yuē: chū mài yǔ xuě. rén bào wén gōng, wén gōng shǐ rén qǐng zhī qí dǎo, dào rén dēng tái zuò fǎ, é ěr tiān dà xuě yǔ. wén gōng wèi xìn qí miào, wèi dào shì yuē: cǐ xuě wǒ suǒ qí hū, rǔ suǒ qí hū? dào shì yuē: wǒ suǒ qí yě. gōng yuē: hé yǐ píng jù? dào shì yuē: píng dì xuě hòu sān chǐ sān cùn. gōng shǐ rén dù zhī, guǒ rán, gōng lüè xìn qí yì.
湘子欲度文公，因其人持正，故先以術動之。適其年天旱，帝命文公出南壇祈禱雨雪，久禱不得，將罷官。湘子化作道士，立一招牌曰：「出賣雨雪。」人報文公，文公使人請之祈禱，道人登台作法，俄爾天大雪雨。文公未信其妙，謂道士曰：「此雪我所祈乎，汝所祈乎？」道士曰：「我所祈也。」公曰：「何以憑據？」道士曰：「平地雪厚三尺三寸。」公使人度之，果然，公略信其異。

yī rì, wén gōng shòu dàn, qīn yǒu yíng mén chēng hè, shè xí dà yàn. hū xiāng zi guī, yǔ gōng zhù shòu. gōng qiě xǐ qiě nù, xiāng zuò xí jiān, gōng wèn yuē: rǔ jiǔ yóu zài wài, bù zhī suǒ xué hé shì, shì zuò yī shī, yǐ guān rǔ zhì. xiāng zi qǐ kǒu biàn yín, shī yuē:
一日，文公壽誕，親友盈門稱賀，設席大宴。忽湘子歸，與公祝壽。公且喜且怒，湘坐席間，公問曰：「汝久游在外，不知所學何事，試作一詩，以觀汝志。」湘子啟口便吟，詩曰：

qīng shān yún shuǐ gé, cǐ dì shì wú jiā
青山雲水隔，此地是吾家；

shǒu bān yún xiá yè, bīn chén chàng luò xiá.
手扳雲霞液，賓晨唱落霞。

qín dàn bì yù dòng, lú liàn bái zhū shā
琴彈碧玉洞，爐煉白硃砂；

bǎo dǐng cún jīn hǔ, zhī tián yǎng bái yā,
寶鼎存金虎，芝田養白鴉，

yī piáo cáng zào huà, sān chǐ xīn yāo xié
一瓢藏造化，三尺新妖邪；

jiě zào qūn xún jiǔ, néng kāi qǐng kè huā.
解造逡巡酒，能開頃刻花。

yǒu rén néng xué wǒ, tóng gòng kàn xiān pā.
有人能學我，同共看仙葩。

gōng lǎn zhī yuē: zi néng duó zào huà zhī quán yé? gōng jí mìng zào jiǔ kāi huā. xiāng zi qǔ zūn zhì ān qián, yǐ jīn pén gài zhī. shǎo qǐng kāi kàn, guǒ chéng měi jiǔ. yòu jù tǔ chéng duī, bù yí shí kāi bì huā yī duǒ, shì mǔ dān chà dà, yán sè gèng lì. huā kāi yōng chū jīn zì èr xíng yún: yún héng qín lǐng jiā hé zài? xuě yōng lán guān mǎ bù qián. wén gōng dú zhī, bù jiě qí yì. xiāng yuē: tā rì zì yàn, tiān jī bù kě yù xiè yě. zhòng jiē chēng yì. yú shì yǐn jiǔ jí huān. yǐn bà, xiāng fù cí gōng yóu qù.
公覽之曰：「子能奪造化之權耶？」公即命造酒開花。湘子取樽至庵前，以金盆蓋之。少頃開看，果成美酒。又聚土成堆，不移時開碧花一朵，似牡丹差大，顏色更麗。花開擁出金字二行云：「雲橫秦嶺家何在？雪擁藍關馬不前。」文公讀之，不解其意。湘曰：「他日自驗，天機不可預泄也。」眾皆稱異。於是飲酒極歡。飲罷，湘復辭公游去。