strong fān sī yá shī tú zài tán xīn strong
藩司衙師徒再談心

què shuō shí shēng zài chéng dū, zuò zhī fǔ sān nián. zhuǎn shēng le sì chuān liáng dào, zuò dào sān zài. lǚ yǒu qí jī, xuǎn qiān le zhè jiāng de bù zhèng. shì shí kuí ér, yǐ zhuǎn shēng shí sān suì le. shí shēng dào rèn, bù shū zhī xiá, xíng wén guān fēng. qǔ de qián táng xiàn shǒu juǎn jiù shì chéng tán. shí shēng xǐ qí xiě zuò jù jiā, shǎng cì de shèn shì yōu hòu. yī rì chéng tán lái xiè fān tái. shí shēng wén qí nián yòu, yǒu xiē xiàn mù. qǐng dào nèi shū fáng lǐ xiāng huì. chéng tán jìn dé shū fáng, xiàng shí shēng xíng lǐ yǐ bì, shí shēng ràng tā zuò xià, zhe rén xiàn chá. shí shēng shàng xià dǎ liang, wǎn rán shì kuí ér de mó yàng. kāi kǒu wèn dào: xián qì qīng chūn jǐ hé? chéng tán dá dào: shēng yuán xū dù shí sān suì le. shí shēng yòu wèn dào: rù pàn jǐ nián? chéng tán dá dào: jiǎo xìng wǔ zài le. shí shēng yòu wèn dào: xián qì rú cǐ miào nián, jiā zhāng jū rán lǎo shǒu, kě shì sù gòu, què chū xīn cái ne? chéng tán dá dào: shēng yuán suī zhuō yú zuò wén, rán shēn chǐ chāo lù. shí shēng dào: wén zhāng jì xì jǐn chū xīn cái, yì rì suǒ zào, yīng nán xiāng liàng. xián qì de xiān shēng guǒ shì hé rén? chéng tán dá dào: shēng yuán xìng chéng tíng xùn, bìng wèi zēng tóu shī. shí shēng tīng qí yán tán, yòu bì zhēn xiàng kuí ér de shēng kǒu. xīn zhōng yù fā jīng yì. chéng tán xì kàn shí shēng yī rán shì xī rì de guāng jǐng. dàn shēn xì zhuǎn shēng, nán yǐ jù rèn. chéng tán yīn shuō dào: shēng yuán nián yòu wú zhī, dǒu dǎn mào dú, gǎn wèn dà rén jí guàn hé chù? shí shēng dá dào: běn sī yuán jí huáng zhōu, jì jū xiāng yáng. chéng tán yòu wèn dào: zhù zài xiāng yáng nà jiē? shí shēng dá dào: zhù zài tài píng hàng nèi. chéng tán yòu wèn dào: tài píng hàng yǒu gè hú yuán wài, dà rén kě céng rèn shí tā ma? shí shēng dá dào: cǐ rén běn sī de yuè zhàng, xián qì nǐ rú hé zhī dé zhè bān qīng chǔ? chéng tán dá dào: hú yuán wài yǔ jiā jūn céng zài jīng zhōng tóng yù, shì yǐ zhī qí duān dǐ. suí jí yòu wèn dào: hú yuán wài yǒu xián zhái yī chù, lǐ miàn zhù zhe yī wèi shí xiān shēng, dà rén kě céng huì guò ma? shí shēng jiàn chéng tán jù jù dào zhe zì jǐ, biàn dá dào: cǐ rén běn sī què hé tā shén shú. jiù zhuǎn wèn dào: wǒ bù tā yǒu gè tú dì míng huàn kuí ér, hòu lái zhuǎn shēng qián táng, bù zhī guī luò shuí jiā le? shuō dào cǐ chù, chéng tán biàn bù dé bù rèn, dào: dà rén mò fēi jiù shì jiǔ wǎn shí xiān shēng ma? shí shēng dào: nǐ mò fēi jiù shì kuí ér suǒ zhuǎn de ma? qián shì zhī shì hái jì dé fǒu? chéng tán dá dào: yuè xià fù shī, dāng táng zhì sòng, wèi shí jǐ hé? jìng zhì wàng jì yé? mén shēng jīn rì, xìng de zài jiàn xiān shēng. dàn bù zhī èr wèi jiě jie, hái zài bǐ chù fǒu? shí shēng dá dào: tā liǎng gè yǐ zhuǎn chéng rén shēn, yǔ běn sī jié chéng fū fù le. chéng tán dào: mén shēng suī xì zhuǎn shì, liǎng wèi fū rén yì yù hái qiú yī jiàn, bù zhī kěn xiāng róng fǒu? shí shēng dào: nà yǒu bù róng zhī lǐ, dàn xū běn sī xiān wèi shuō míng, yǐ biàn qǐng nǐ jìn qù.
卻說石生在成都，做知府三年。轉升了四川糧道，做道三載。屢有奇績，選遷了浙江的布政。是時馗兒，已轉生十三歲了。石生到任，簿書之暇，行文觀風。取的錢塘縣首卷就是程覃。石生喜其寫作俱佳，賞賜的甚是優厚。一日程覃來謝藩台。石生聞其年幼，有些羨慕。請到內書房裡相會。程覃進得書房，向石生行禮已畢，石生讓他坐下，着人獻茶。石生上下打量，宛然是馗兒的模樣。開口問道：「賢契青春幾何？」程覃答道：「生員虛度十三歲了。」石生又問道：「入泮幾年？」程覃答道：「僥倖五載了。」石生又問道：「賢契如此妙年，佳章居然老手，可是宿構，卻出新裁呢？」程覃答道：「生員雖拙於作文，然深恥抄錄。」石生道：「文章既系盡出心裁，異日所造，應難相量。賢契的先生果是何人？」程覃答道：「生員幸承庭訓，並未曾投師。」石生聽其言談，又畢真像馗兒的聲口。心中愈發驚異。程覃細看石生依然是昔日的光景。但身系轉生，難以遽認。程覃因說道：「生員年幼無知，陡膽冒瀆，敢問大人籍貫何處？」石生答道：「本司原籍黃州，寄居襄陽。」程覃又問道：「住在襄陽那街？」石生答道：「住在太平巷內。」程覃又問道：「太平巷有個胡員外，大人可曾認識他嗎？」石生答道：「此人本司的岳丈，賢契你如何知得這般清楚？」程覃答道：「胡員外與家君曾在京中同寓，是以知其端底。」隨即又問道：「胡員外有閒宅一處，裡面住着一位石先生，大人可曾會過嗎？」石生見程覃句句道着自己，便答道：「此人本司卻合他甚熟。」就轉問道：「我部他有個徒弟名喚馗兒，後來轉生錢塘，不知歸落誰家了？」說到此處，程覃便不得不認，□道：「大人莫非就是九畹石先生嗎？」石生道：「你莫非就是馗兒所轉的嗎？前世之事還記得否？」程覃答道：「月下賦詩，當堂質訟，為時幾何？竟至忘記耶？門生今日，幸得再見先生。但不知二位姐姐，還在彼處否？」石生答道：「他兩個已轉成人身，與本司結成夫婦了。」程覃道：「門生雖系轉世，兩位夫人意欲還求一見，不知肯相容否？」石生道：「那有不容之理，但須本司先為說明，以便請你進去。」

shí shēng shuō bà, zhuǎn rù nèi zhái. chūn fāng biàn wèn dào: tīng shuō lǎo yé wài biān huì kè, bù zhī huì de hé kè? shí shēng dá dào: xià guān guān fēng, qǔ zhōng le qián táng de yī gè lǐn shēng, nián jì cái shí sān suì. jīn rì tè lái xiè wǒ, xià guān zǐ xì pán wèn, fāng zhī tā jiù shì kuí ér suǒ zhuǎn. wèn dào nǐ zǐ mèi èr rén, tā hái yāo qiú jiàn yī miàn, bù zhī gāi zěn me yàng? qiū yīng shuō dào: jì shì zhè bān, jiù gāi qǐng jìn lái yī huì cái shì. shí shēng biàn zhe jiā rén, bǎ chéng tán qǐng rù nèi zhái. qiū yīng chūn fāng liǎng wèi fū rén, zǎo zài yán xià xiāng hòu. sān gè jiàn miàn, bǐ cǐ luò lèi. chūn fāng dào: xiōng dì nǐ zhuǎn shēng cái jǐ nián, jiù zhǎng de zěn mó dà le. chéng tán dào: dì yǐ xì zhuǎn shì wèi rén, bù liào yǔ èr wèi jiě jie, shàng néng xiāng huì yī miàn. qiū yīng dào: zhè shì shù gāi rú cǐ, nǐ wǒ yān néng zuò zhǔ. qiū yīng chūn fāng lǐng zhe chéng tán bìng cān jiàn le cuì róng fū rén. chéng tán jiù yào gào cí. shí shēng dào: jīn rì zhè yàng qí féng, nà yǒu jù qù zhī lǐ. jiù zài nèi zhái lǐ shè xí kuǎn dài chéng tán. shí shēng zuò shī yī shǒu, xiāng kuā dào:
石生說罷，轉入內宅。春芳便問道：「聽說老爺外邊會客，不知會的何客？」石生答道：「下官觀風，取中了錢塘的一個廩生，年紀才十三歲。今日特來謝我，下官仔細盤問，方知他就是馗兒所轉。問到你姊妹二人，他還要求見一面，不知該怎麼樣？」秋英說道：「既是這般，就該請進來一會才是。」石生便着家人，把程覃請入內宅。秋英、春芳兩位夫人，早在檐下相候。三個見面，彼此落淚。春芳道：「兄弟你轉生才幾年，就長的怎模大了。」程覃道：「弟已系轉世為人，不料與二位姐姐，尚能相會一面。」秋英道：「這是數該如此，你我焉能作主。」秋英春芳領着程覃並參見了翠容夫人。程覃就要告辭。石生道：「今日這樣奇逢，那有遽去之理。」就在內宅里設席款待程覃。石生作詩一首，相夸道：

jù shǒu yī táng shàng kě tí, xiào shū dēng xià fǎng qīng,
聚首一堂尚可提，校書燈下仿青□，

xíng hái suī biàn yuán shén zài, sù yī rán yī mù jī.
形骸雖變元神在，素□依然一木雞。

chéng tán yě zuò shī yī shǒu, xiāng hè dào:
程覃也作詩一首，相和道：

tiān xíng xià fù rú zhāng gōng, shì shì bǎi nián yī mèng zhōng.
天形下覆如張弓，世事百年一夢中。

táo lǐ gōng mén yóu zài liè, qián yuán níng gǎn fù dōng fēng.
桃李公門猶在列，前緣寧敢付東風。

xí zhōng yǐ hòu, chūn fāng xiàng shí shēng dào: xī nián kuí ér shàng xué, céng yǐ jīn rú yì wèi xǔ, lǎo yé jīn rì hái tā de bà. shí shēng dào: zhèng gāi hái tā. qiū yīng dào: wǒ shōu zhe lǐ. lì shí qǔ chū, jiāo yǔ chéng tán. chūn fāng dào: zhè shì nǐ chéng jiā chuán shì zhī bǎo, nǐ qián shì shàng xué shí, wú yǐ wèi zhì, wǒ àn yǔ chéng tài fū rén jiè yòng. xǔ xià shí nián yǐ hòu, dìng qù hái tā. jīn rì dài qù, wù yào jiāo gè qīng chǔ. shuō wán chéng tán cí xiè shí shēng ér guī. dào le jiā zhōng, chéng hàn lín yǔ fū rén wèn dào: nǐ wèi hé zài yá mén lǐ jiù zhù le yì tiān. chéng tán dá dào: shí dà rén jiàn hái ér nián qīng, shèn shì xǐ huān. shè xí kuǎn dài, suǒ yǐ wèi néng zǎo huí. sān wèi tài tài jù zhǔn wǒ jiàn. hái ér lín lái shí, sān tài tài gěi le yī jiàn bǎo wù. jiào wǒ huí jiā jiāo gěi mǔ qīn. fū rén dào: shì hé bǎo wù? chéng tán cóng xiù zhōng, qǔ chū yī gè zhǐ bāo, dì yǔ fū rén. zhǎn kāi yī kàn, què shì jīn rú yì yī zhī. fū rén dà jīng dào: qí guài, qí guài, zhè jīn rú yì shì zá jiā chuán shì zhī bǎo. shí shù nián qián, mèng yī nǚ zǐ jiè qù. zuǒ yòu zhǎo xún, bìng wú zōng yǐng. shēng nǐ zhī hòu, tǎo dé yī qiān, shuō cǐ wù bù jiǔ hái jiā. jīn rì guǒ rán yuán wù hái lái. dàn bù zhī zhè zhī rú yì, yuán hé luò dào shí tài tài shǒu zhōng. wǒ jiāng lái yí dìng yào wèn gè míng bái. zhè qiě bù tí.
席終以後，春芳向石生道：「昔年馗兒上學，曾以金如意為許，老爺今日還他的罷。」石生道：「正該還他。」秋英道：「我收着哩。」立時取出，交與程覃。春芳道：「這是你程家傳世之寶，你前世上學時，無以為贄，我暗與程太夫人借用。許下十年以後，定去還他。今日帶去，務要交個清楚。」說完程覃辭謝石生而歸。到了家中，程翰林與夫人問道：「你為何在衙門裡就住了一天。」程覃答道：「石大人見孩兒年輕，甚是喜歡。設席款待，所以未能早回。三位太太俱准我見。孩兒臨來時，三太太給了一件寶物。叫我回家交給母親。」夫人道：「是何寶物？」程覃從袖中，取出一個紙包，遞與夫人。展開一看，卻是金如意一枝。夫人大驚道：「奇怪，奇怪，這金如意是咱家傳世之寶。十數年前，夢一女子借去。左右找尋，並無蹤影。生你之後，討得一簽，說此物不久還家。今日果然原物還來。但不知這枝如意，緣何落到石太太手中。我將來一定要問個明白。」這且不提。

què shuō shí shēng de le chéng tán zhè gè mén shēng, suī xì xīn jiāo, shí shǔ gù rén. bù shí de qǐng dào yá mén lǐ lái xù tán. shì shí zhèng dāng chūn yuè, tiān qì qīng lǎng, rén yān hé xù. shí shēng xiàng chéng tán dào: wén dé tiān tāi shān, yàn dàng xì guì shěng de míng shān. tóng xián qì yī yóu hé rú? chéng tán dá dào: dà rén jì kěn qū jià, mén shēng lǐ yīng fèng péi. shí shēng yú shì jiǎn le yī gè liáng chén. dài dé chéng tán jìng wǎng tiān tāi shān qù. shàng de shān lái, yī kàn, zhēn zhèng shì qí fēng chā tiān, zhǎng xī rào dì, míng xiù zhī zhì. yǔ bié shān dà bù xiāng tóng. shí shēng dào: shèng dì bù kě kōng yóu. nǐ wǒ xū gè rén fù shī yī shǒu, yǐ zhì dēng shǎng. shí shēng suì kǒu yǒng yī shī dào:
卻說石生得了程覃這個門生，雖系新交，實屬故人。不時的請到衙門裡來敘談。是時正當春月，天氣清朗，人煙和煦。石生向程覃道：「聞得天台山，雁盪系貴省的名山。同賢契一游何如？」程覃答道：「大人既肯屈駕，門生理應奉陪。」石生於是揀了一個良辰。帶得程覃徑往天台山去。上的山來，一看，真正是奇峰插天，長溪繞地，名秀之致。與別山大不相同。石生道：「勝地不可空游。你我須各人賦詩一首，以志登賞。石生遂口詠一詩道：

cí yí zōng bù fù liú, shí liáng shèng jǐng yóu kān yóu.
□茨遺蹤不復留，石樑勝景猶堪游。

fēi fēng bì lì kě huí yàn, jī tuān bēn téng shì lóng jiǎo.
飛峰壁立可回雁，激湍奔騰似龍湫。

huá dǐng chǒng cóng shèng xióng ěr, yù xiāo záo xiù yù niú tóu.
華頂寵從勝熊耳，玉宵鑿秀喻牛頭。

táo huā dòng yuǎn wú rén dào, wù rù zhì jīn chuán ruǎn liú.
桃花洞遠無人到，誤入至今傳阮劉。

chéng tán yě kǒu yǒng yī shī dào:
程覃也口詠一詩道：

tán huá tíng jī zhì jīn liú, zǎo kè tī yán shí yī yóu.
曇華亭跡至今留，蚤客梯岩時一游。

yù gé cān chà kān sù yàn, yáo lóu céng zhuǎn suǒ líng jiǎo.
玉閣參差堪宿雁，瑤樓層轉鎖靈湫。

bì lín fēng dòng zhèn rén ěr, yáo cǎo bīn fēn mǎn lǐng tóu.
碧林風動震人耳，瑤草繽紛滿嶺頭。

hán shí èr xiān zú cháng dào, yī fāng méng yòu miǎn qián liú.
寒拾二仙足嘗到，一方蒙佑免虔劉。

yín yǒng yǐ bì. shí shēng kuā dào: xián qì cǐ shī, kě wèi yīng nián zhī zuò, bèi shèng lǎo chéng. chéng dá tán dào: mén shēng zài dà rén miàn qián, bù chuǎi gù lòu, hé yì léi mén jī gǔ. shān shàng yǒu yī zuò gǔ miào, míng wèi tiān tāi shén guān. guān nèi yǒu dào shì, tīng shuō fān tái dà rén shàng shān, guān nèi dǎ zhěng de shèn shì gān jìng. jiù qǐng dào lǐ miàn xiàn chá. shí shēng shuō dào: cǐ shān jiā jǐng shén duō, yī shí nán yǐ biàn lǎn. bù zhī bié chù hái yǒu gǔ jī ma? dào shì bǐng dào: xiǎo guān dōng nán lǐ bàn xǔ, yǒu tài bái jīn xīng de xíng gōng. miào mén qián yǒu shí bēi yī tǒng, shàng miàn yǒu zhǎng jiù de lǜ shī yī shǒu, fēng chuī rì shài, duō shào nián lái, zì shū zǒng bù mó miè. zhè què shì cǐ chù de yī jǐng. dà rén qǐng qū jià yī lǎn. shí shēng tīng shuō, suì tóng chéng tán gēn dìng dào shì, chū le guān mén, zhí shàng dōng nán ér qù. zǒu bù duō shí dào le miào qián, jiàn shān mén shàng guà zhe tài bái jīn xīng xíng gōng liù gè dà zì de yī miàn shù biǎn. mén qián guǒ rán yǒu yī tǒng bēi, bēi shàng de shī jù, zhēn rú zhǎng jiù de yì bān. què yòu shèn shì liàng. shí shēng xiàng qián dú qí shī dào:
吟詠已畢。石生夸道：「賢契此詩，可謂英年之作，倍勝老成。」程答覃道：「門生在大人面前，不揣固陋，何異雷門擊鼓。」山上有一座古廟，名為天台神觀。觀內有道士，聽說藩台大人上山，觀內打整的甚是乾淨。就請到裡面獻茶。石生說道：「此山佳景甚多，一時難以遍覽。不知別處還有古蹟嗎？」道士稟道：「小觀東南里半許，有太白金星的行宮。廟門前有石碑一統，上面有長就的律詩一首，風吹日曬，多少年來，字書總不磨滅。這卻是此處的一景。大人請屈駕一覽。」石生聽說，遂同程覃跟定道士，出了觀門，直上東南而去。走不多時到了廟前，見山門上掛着「太白金星行宮」六個大字的一面豎匾。門前果然有一統碑，碑上的詩句，真如長就的一般。卻又甚是□亮。石生向前讀其詩道：

shí yùn hēng tōng bù yàn chí, liǎng yīn xiāng zhù yóu wèi qí.
時運亨通不厭遲，兩陰相助尤為奇。

tiān tāi suī yì xián xiào fāng, xū yì dāng nián xiàng miàn shí.
天台雖異賢孝坊，須憶當年相面時。

shí shēng niàn wán le shī jù, huǎng rán dà wù. cái zhī dào cáo bàn xiān shì tài bái jīn xīng biàn chéng de, bìng fēi sú rén. suì jìn dào miào zhōng, lǐ bài le. yóu wán yī huì, shí shēng suì xià le shān. huí rù yá zhōng, xiàng sān wèi fū rén shuō zhī cǐ shì. qiū yīng shuō dào: tài bái jīn xīng jì zhè yàng de diǎn huà lǎo yé, lǎo yé bù kě bù yǎng dá shén xiū. suì lì shí bǎ miào yǔ gài de huàn rán yī xīn. zhè qiě bù tí.
石生念完了詩句，恍然大悟。才知道曹半仙是太白金星變成的，並非俗人。遂進到廟中，禮拜了。遊玩一會，石生遂下了山。回入衙中，向三位夫人說知此事。秋英說道：「太白金星既這樣的點化老爺，老爺不可不仰答神庥。」遂立時把廟宇蓋的煥然一新。這且不題。

zài shuō chéng tán, nà rì tóng shí shēng shàng le tiān tāi, huí dào jiā zhōng, bǎ shí shēng shàng shān de shì qíng, yī yī gào sù tā fù qīn chéng hàn lín. shuō dào: shí dà rén nǎi dāng dài wén rén, yī shēng què yǒu zhè xiē yì shì. sū shì fū rén suì jiē kǒu dào: zán de jīn rú yì, duō nián bù jiàn, hū rán hái jiā. nán dào jiù bú shì yī zhuāng yì shì ma? hèn wǒ bù néng qīn jiàn shí tài tài, wèn gè xiáng xì. zhōng jiào wǒ xīn lǐ fā mèn. chéng hàn lín dào: zhè yě bù nán, tán ér jì shì shí dà rén de mén shēng, biàn yǔ shí dà rén jí xì tōng jiā xiōng dì bān. jiù bǐ cǐ lái wǎng, yě shì wú fáng de. míng rì xià sān gè qǐng tiē, qǐng sān wèi tài tài guò lái fù xí. nǐ dāng miàn wèn tā, biàn jiàn fēn xiǎo. cì rì, chéng fū rén guǒ xià qǐ lái qǐng. qiū yīng bǐng zhī shí shēng. shí shēng dào: mén shēng jiā bù tóng bié rén, qù yě wú fáng.
再說程覃，那日同石生上了天台，回到家中，把石生上山的事情，一一告訴他父親程翰林。說道：「石大人乃當代文人，一生卻有這些異事。」蘇氏夫人遂接口道：「咱的金如意，多年不見，忽然還家。難道就不是一樁異事嗎？恨我不能親見石太太，問個詳細。終叫我心裡發悶。」程翰林道：「這也不難，覃兒既是石大人的門生，便與石大人即系通家兄弟般。就彼此來往，也是無妨的。明日下三個請帖，請三位太太過來赴席。你當面問他，便見分曉。次日，程夫人果下啟來請。秋英稟知石生。石生道：「門生家不同別人，去也無妨。」

dào le nà rì, chéng fū rén yòu zhe rén sù qǐng le sān cì. zhè sān wèi tài tài shèng shì yí róng, wǔ jiān chéng jiào guò qù. dào de chéng zhái mén shǒu, cái luò jiào shí. chéng fū rén zǎo chū èr mén lái yíng. sān wèi tài tài, zǒu rù nèi zhái. chéng fū rén kàn zhè sān wèi tài tài, zhēn zhēn shì gè gè jùn rú tiān xiān. yòu zǐ xì bǎ chūn fāng tài tài duān xiāng, què yǔ dāng nián mèng zhōng suǒ jiàn de nǚ zǐ yì bān. yòu yǔ chéng tán de shén qíng xiāng fǎng, xīn xià gèng jiā yí mèn. ràng rù zhōng táng, xiāng jiàn xù lǐ ràng zuò xiàn chá yǐ bì. shuō huà zhī jiān, chéng fū rén jiàn jiàn yán jí jīn rú yì yī shì. qiū yīng tài tài shuō dào: jīn rì méng chéng tài tài hòu ài, zhèng gāi bǐ cǐ tán xiào. cóng qián yǐ guò zhī shì, mò xū shēn jiū. chéng fū rén zhuǎn wèn chūn fāng, chūn fāng zǒng shì xiào ér bù yán. xí zhōng yǐ hòu, chéng fū rén bǎ cuì róng tài tài ràng dào bié chù, zài sān de gēn wèn. cuì róng tài tài, fāng bǎ qiū yīng chūn fāng jiè shī hái hún bìng kuí ér tóu shēng qián táng de shì, yī yī shuō le yī fān. chéng fū rén cái zhī dào chéng tán yǔ qiū yīng chūn fāng yuán xì qián shì zǐ mèi, hé shí dà rén yuán xì shī shēng. píng rì tí qǐ shī tú zǐ mèi sì zì, chéng tán bù shèng chuàng qī, zhèng shì wèi de zhè gè yuán gù. zì cǐ yǐ hòu, chéng fū rén yǔ shí dà rén jiā sān wèi tài tài, bǐ cǐ wǎng lái bù jué.
到了那日，程夫人又着人速請了三次。這三位太太盛飾儀容，午間乘轎過去。到得程宅門首，才落轎時。程夫人早出二門來迎。三位太太，走入內宅。程夫人看這三位太太，真真是個個俊如天仙。又仔細把春芳太太端相，卻與當年夢中所見的女子一般。又與程覃的神情相彷，心下更加疑悶。讓入中堂，相見敘禮讓坐獻茶已畢。說話之間，程夫人漸漸言及金如意一事。秋英太太說道：「今日蒙程太太厚愛，正該彼此談笑。從前已過之事，莫須深究。」程夫人轉問春芳，春芳總是笑而不言。席終以後，程夫人把翠容太太讓到別處，再三的根問。翠容太太，方把秋英春芳借屍還魂並馗兒投生錢塘的事，一一說了一番。程夫人才知道程覃與秋英春芳原系前世姊妹，合石大人原系師生。平日提起師徒、姊妹四字，程覃不勝愴戚，正是為的這個緣故。自此以後，程夫人與石大人家三位太太，彼此往來不絕。

dàn bù zhī shí shēng zài zhè jiāng hòu lái zuò guān rú hé? zài kàn xià wén fēn jiě.
但不知石生在浙江後來做官如何？再看下文分解。