zhòng gōng wèn yú kǒng zǐ yuē:" yōng wén zhì xíng wú suǒ yòng zhèng, zhì zhèng wú suǒ yòng xíng. zhì xíng wú suǒ yòng zhèng, jié zhòu zhī shì shì yě zhì zhèng wú suǒ yòng xíng, chéng kāng zhī shì shì yě. xìn hū?"
仲弓问于孔子曰：“雍闻至刑无所用政，至政无所用刑。至刑无所用政，桀纣之世是也；至政无所用刑，成康之世是也。信乎？”

kǒng zǐ yuē:" shèng rén zhī zhì huà yě, bì xíng zhèng xiāng cān yān. tài shàng yǐ dé jiào mín, ér yǐ lǐ qí zhī, qí cì yǐ zhèng yān. dǎo mín yǐ xíng, jìn zhī xíng, bù xíng yě. huà zhī fú biàn, dǎo zhī fú cóng, shāng yì yǐ bài sú, yú shì hū yòng xíng yǐ. zhuān wǔ xíng bì jí tiān lún, xíng xíng fá zé qīng wú shè. xíng, xíng yě xíng, chéng yě. yī chéng ér bù kě gèng, gù jūn zǐ jìn xīn yān."
孔子曰：“圣人之治化也，必刑政相参焉。太上以德教民，而以礼齐之，其次以政焉。导民以刑，禁之刑，不刑也。化之弗变，导之弗从，伤义以败俗，于是乎用刑矣。颛五刑必即天伦，行刑罚则轻无赦。刑，侀也；侀，成也。壹成而不可更，故君子尽心焉。”

zhòng gōng yuē:" gǔ zhī tīng sòng, yóu fá lì yú shì, bù yǐ qí xīn, kě dé wén hū?"
仲弓曰：“古之听讼，尤罚丽于事，不以其心，可得闻乎？”

kǒng zǐ yuē:" fán tīng wǔ xíng zhī sòng, bì yuán fù zǐ zhī qíng, lì jūn chén zhī yì yǐ quán zhī. yì lùn qīng zhòng zhī xù, shèn cè qiǎn shēn zhī liàng yǐ bié zhī. xī qí cōng míng, zhèng qí zhōng ài yǐ jǐn zhī. dà sī kòu zhèng xíng míng pì yǐ chá yù, yù bì sān xùn yān. yǒu zhǐ wú jiǎn, zé bù tīng yě. fù cóng qīng, shè cóng zhòng. yí yù zé fàn yǔ zhòng gòng zhī, yí zé shè zhī. jiē yǐ xiǎo dà zhī bǐ chéng yě. shì gù jué rén bì yú cháo, yǔ zhòng gòng zhī yě xíng rén bì yú shì, yǔ zhòng qì zhī yě. gǔ zhě gōng jiā bù chù xíng rén, dài fū fú yǎng yě. shì yù zhī tú, yǐ fú yǔ zhī yán. píng zhū sì fāng, wéi qí suǒ zhī, bù jí yǔ zhèng, fú yù shēng zhī yě."
孔子曰：“凡听五刑之讼，必原父子之情，立君臣之义以权之。意论轻重之序，慎测浅深之量以别之。悉其聪明，正其忠爱以尽之。大司寇正刑明辟以察狱，狱必三讯焉。有指无简，则不听也。附从轻，赦从重。疑狱则泛与众共之，疑则赦之。皆以小大之比成也。是故爵人必于朝，与众共之也；刑人必于市，与众弃之也。古者公家不畜刑人，大夫弗养也。士遇之涂，以弗与之言。屏诸四方，唯其所之，不及与政，弗欲生之也。”

zhòng gōng yuē:" tīng yù, yù zhī chéng, chéng hé guān?"
仲弓曰：“听狱，狱之成，成何官？”

kǒng zǐ yuē:" chéng yù chéng yú lì, lì yǐ yù chéng gào yú zhèng. zhèng jì tīng zhī, nǎi gào dà sī kòu. dà sī kòu tīng zhī, nǎi fèng yú wáng. wáng mìng sān gōng qīng shì cān tīng jí mù zhī xià, rán hòu nǎi yǐ yù zhī chéng yí yú wáng. wáng sān yòu zhī yǐ tīng mìng, ér zhì xíng yān. suǒ yǐ zhòng zhī yě."
孔子曰：“成狱成于吏，吏以狱成告于正。正既听之，乃告大司寇。大司寇听之，乃奉于王。王命三公卿士参听棘木之下，然后乃以狱之成疑于王。王三宥之以听命，而制刑焉。所以重之也。”

zhòng gōng yuē:" qí jìn hé jìn?"
仲弓曰：“其禁何禁？”

kǒng zǐ yuē:" qiǎo yán pò lǜ, dùn míng gǎi zuò, zhí zuǒ dào yǔ luàn zhèng zhě, shā. zuò yín shēng, zào yì fú, shè jì qí qì yǐ dàng shàng xīn zhě, shā. xíng wěi ér jiān, yán zhà ér biàn, xué fēi ér bó, shùn fēi ér zé, yǐ huò zhòng zhě, shā. jiǎ yú guǐ shén, shí rì bǔ shì, yǐ yí zhòng zhě, shā. cǐ sì zhū zhě bù yǐ tīng."
孔子曰：“巧言破律，遁名改作，执左道与乱政者，杀。作淫声，造异服，设伎奇器以荡上心者，杀。行伪而坚，言诈而辩，学非而博，顺非而泽，以惑众者，杀。假于鬼神，时日卜筮，以疑众者，杀。此四诛者不以听。”

zhòng gōng yuē:" qí jìn jǐn yú cǐ ér yǐ?"
仲弓曰：“其禁尽于此而已？”

kǒng zǐ yuē:" cǐ qí jí zhě. qí yú jìn zhě shí yǒu sì yān: mìng fú mìng chē bù zhōu yú shì, guī zhāng bì cóng bù zhōu yú shì, zōng miào zhī qì bù zhōu yú shì, bīng chē jīng qí bù zhōu yú shì, xī shēng jù chàng bù zhōu yú shì, róng qì bīng jiǎ bù zhōu yú shì, yòng qì bù zhōng dù bù zhōu yú shì, bù bó jīng cū bù zhōng shù guǎng xiá bù zhōng liàng bù zhōu yú shì, jiān sè luàn zhèng sè bù zhōu yú shì, wén jǐn zhū yù zhī qì diāo shì mǐ lì bù zhōu yú shì, yī fú yǐn shí bù zhōu yú shì, guǒ shí bù shí bù zhōu yú shì, wǔ mù bù zhōng fá bù zhōu yú shì, niǎo shòu yú biē bù zhōng shā bù zhōu yú shì. fán zhí cǐ jìn yǐ qí zhòng zhě, bù shè guò yě."
孔子曰：“此其急者。其余禁者十有四焉：命服命车不粥于市，圭璋璧琮不粥于市，宗庙之器不粥于市，兵车旍旗不粥于市，牺牲秬鬯不粥于市，戎器兵甲不粥于市，用器不中度不粥于市，布帛精粗不中数、广狭不中量不粥于市，奸色乱正色不粥于市，文锦珠玉之器雕饰靡丽不粥于市，衣服饮食不粥于市，果实不时不粥于市，五木不中伐不粥于市，鸟兽鱼鳖不中杀不粥于市。凡执此禁以齐众者，不赦过也。”