zhǔ zhōu yǐ chéng mí wèi dù, huǒ hòu wèi dào, qì wèi bù zú, huǒ hòu tài guò, qì wèi suì jiǎn. huǒ yǐ sāng chái wèi miào, bào piáo zǐ yuē: yī qiè yào bù dé sāng jiān bù fú. sāng nǎi jī xīng zhī jīng, néng chú fēng zhù yào lì. lì tàn huǒ xìng jǐn, zhōu xū zhǔ bù tíng fèi, zé jǐn huǒ yì dé. zhǔ shí xiān zhǔ shuǐ, yǐ biāo yáng zhī shù shí cì, hòu fèi shù shí cì, rán hòu xià mǐ, shǐ xìng dòng dàng, zé shū yùn jié. zhǔ bì cí guàn, wù yòng tóng xī, yǒu yǐ cí píng rù zào nèi, lóng kāng dào cǎo wēi zhī, huǒ hòu bì zhì shī dù, wú qǔ.
煮粥以成糜為度，火候未到，氣味不足，火候太過，氣味遂減。火以桑柴為妙，《抱朴子》曰：「一切藥不得桑煎不服。」桑乃箕星之精，能除風助藥力。櫟炭火性緊，粥須煮不停沸，則緊火亦得。煮時先煮水，以杓揚之數十次，候沸數十次，然後下米，使性動盪，則輸運捷。煮必瓷罐，勿用銅錫，有以瓷瓶入灶內，礱糠稻草煨之，火候必致失度，無取。