dù wéi xī zì zi guāng, hào jiàn shān, dōng yáng rén. nián shí qī, jí běi miàn yī sōng zhī mén. fán sì suì, huǎng ruò yǒu de, yī sōng yuē: wèi xué xū jīng shì biàn, fāng kě zì xìn suǒ de. fù shí nián, jiā nán dì zuò, nǎi chàng yì yī sōng zhī yán, zuò huǐ yán lù yǐ zì lì. fù zhì wǔ fēng, jǐn qí dào. cháng yán: xué zhě yī xī bù mèi, zé wàn gǔ jiē tōng yī kè zì kuān, jí zhōng shēn jiǔ quē. gài dé chéng zǐ shí rén zhī zhǐ. yòu shī yuē: gǔ jīn fāng cùn lǐ, tiān dì fàn wéi zhōng. yǒu shì hái wú shì, rú kōng bù là kōng. suǒ zào shēn yǐ. wéi xī zhī xué, yǐ fù xìng wèi zōng, kè yù wèi shí jì. shěn chá kè zhì, wú jiān zhòu yè chí jǐ jiē wù, zhēn shuài jiǎn yì, bù xiū biān fú. qí jiào rén yíng jī, piàn yǔ jí kě zhèng wù. zì fèng cū lì dàn bó, tuō sù bēi gēng, yǔ lái xué zhě gòng zhī. fēn shǒu zhāng fèng wú jiàn chóng zhèng shū yuàn, pìn yǔ xú yòng jiǎn dì zhǔ jiào xí. hǎi mén zhōu rǔ dēng jiàn huǐ yán jí, yǐ wèi fēi dà wù hòu bù néng. dào yóu yáo jiāng ér zhí sù zhū sì. nián bā shí yú, xiǎo jí, yǔ zhū yǒu yuē: míng chén dāng lái zuò bié. jí qī fén xiāng duān zuò, yuē: zhū jūn kàn wǒ rú shì ér lái, rú shì ér qù, kě yòng dé yì jiàn ān pái fǒu? mén rén qǐng yì, yuē: jí shēn yán jǐ. suì míng. fù àn
杜惟熙字子光，號見山，東陽人。年十七，即北面一松之門。凡四歲，恍若有得，一松曰：「為學須經事變，方可自信所得。」復十年，家難遞作，乃悵憶一松之言，作《悔言錄》以自勵。復至五峰，盡其道。嘗言：「學者一息不寐，則萬古皆通；一刻自寬，即終身久缺。」蓋得程子識仁之旨。又詩曰：「古今方寸里，天地範圍中。有事還無事，如空不落空。」所造深矣。惟熙之學，以復性為宗，克欲為實際。審察克治，無間晝夜；持己接物，真率簡易，不修邊幅。其教人迎機，片語即可證悟。自奉粗糲淡泊，脫粟杯羹，與來學者共之。分守張鳳梧建崇正書院，聘與徐用檢遞主教席。海門周汝登見《悔言集》，以為非大悟後不能。道由姚江而直溯洙、泗。年八十餘，小疾，語諸友曰：「明晨當來作別。」及期焚香端坐，曰：「諸君看我如是而來，如是而去，可用得意見安排否？」門人請益，曰：「極深研幾。」遂瞑。（附案）