fú ruì shàng
符瑞上

fū tǐ ruì qióng jǐ, hán líng dú xiù, wèi zhī shèng rén, suǒ yǐ néng jūn sì hǎi ér yì wàn wù, shǐ dòng zhí zhī lèi, mò bù gè dé qí suǒ. bǎi xìng yǎng zhī, huān ruò qīn qī, fēn ruò jiāo lán, gù wèi qí zhāng yú fú yǐ chóng zhī, yù xǐ huáng wū yǐ zūn zhī. yǐ shén qì zhī zhòng, tuī zhī yú zhào mín zhī shàng, zì zhōng zhì yǐ jiàng, zé wàn wù zhī wèi yì zhě yě. xìng shí shū pǐn, gài yǒu yú bào zhī lǐ cún yān. jiàn shèng rén lì tiān xià, wèi tiān xià kě yǐ wèi lì jiàn wàn wù zhī guī shèng rén, wèi zhī lì wàn wù. lì zhēng zhī tú, zhì yǐ zhú lù fāng zhī, luàn chén zéi zi, suǒ yǐ duō yú shì yě. fū lóng fēi jiǔ wǔ, pèi tiān guāng zhái, yǒu shòu mìng zhī fú, tiān rén zhī yīng. yì yuē: hé chū tú, luò chū shū, ér shèng rén zé zhī. fú ruì zhī yì dà yǐ.
夫體睿窮幾，含靈獨秀，謂之聖人，所以能君四海而役萬物，使動植之類，莫 不各得其所。百姓仰之，歡若親戚，芬若椒蘭，故為旗章輿服以崇之，玉璽黃屋以 尊之。以神器之重，推之於兆民之上，自中智以降，則萬物之為役者也。性識殊品， 蓋有愚暴之理存焉。見聖人利天下，謂天下可以為利；見萬物之歸聖人，謂之利萬 物。力爭之徒，至以逐鹿方之，亂臣賊子，所以多於世也。夫龍飛九五，配天光宅， 有受命之符，天人之應。《易》曰：「河出《圖》，洛出《書》，而聖人則之。」 符瑞之義大矣。

hè xū suì rén zhī qián, wú wén yān. tài hào dì mì xī shì, mǔ yuē huá xū. suì rén zhī shì, yǒu dà jī chū léi zé, huá xū lǚ zhī, ér shēng fú xī yú chéng jì. shé shēn rén shǒu, yǒu shèng dé. suì rén shì méi, mì xī dài zhī, shòu lóng tú, huà bā guà, suǒ wèi hé chū tú zhě yě. yǒu jǐng lóng zhī ruì. yán dì shén nóng shì, mǔ yuē nǚ dēng, yóu yú huá yáng, yǒu shén lóng shǒu gǎn nǚ dēng yú cháng yáng shān, shēng yán dì. rén shēn niú shǒu, yǒu shèng dé, zhì dà huǒ zhī ruì. jiā hé shēng, lǐ quán chū.
赫胥、燧人之前，無聞焉。太昊帝宓犧氏，母曰華胥。燧人之世，有大跡出雷 澤，華胥履之，而生伏犧於成紀。蛇身人首，有聖德。燧人氏沒，宓犧代之，受 《龍圖》，畫八卦，所謂「河出《圖》」者也。有景龍之瑞。炎帝神農氏，母曰女 登，游於華陽，有神龍首感女登於常羊山，生炎帝。人身牛首，有聖德，致大火之 瑞。嘉禾生，醴泉出。

huáng dì xuān yuán shì, mǔ yuē fù bǎo, jiàn dà diàn guāng rào běi dǒu shū xīng, zhào jiāo yě, gǎn ér yùn. èr shí wǔ yuè ér shēng huáng dì yú shòu qiū. ruò ér néng yán, lóng yán, yǒu shèng dé, hé bǎi shén cháo ér shǐ zhī. yīng lóng gōng chī yóu, zhàn hǔ bào xióng pí sì shòu zhī lì. yǐ nǚ bá zhǐ yín yǔ. tiān xià jì dìng, shèng dé guāng bèi, qún ruì bì zhēn. yǒu qū yì zhī cǎo shēng yú tíng, nìng rén rù cháo, zé cǎo zhǐ zhī, shì yǐ nìng rén bù gǎn jìn. yǒu jǐng yún zhī ruì, yǒu chì fāng qì yǔ qīng fāng qì xiāng lián chì fāng zhōng yǒu liǎng xīng, qīng fāng zhōng yǒu yī xīng, fán sān xīng, jiē huáng sè, yǐ tiān qīng míng shí jiàn yú shè tí, míng yuē jǐng xīng. huáng dì huáng fú zhāi yú zhōng gōng, zuò yú xuán hù luò shuǐ zhī shàng, yǒu fèng huáng jí, bù shí shēng chóng, bù lǚ shēng cǎo, huò zhǐ dì zhī dōng yuán, huò cháo yú ā gé, huò míng yú tíng, qí xióng zì gē, qí cí zì wǔ. qí lín zài yòu, shén niǎo lái yí. yǒu dà lóu rú yáng, dà yǐn rú hóng. huáng dì yǐ tǔ qì shèng, suì yǐ tǔ dé wáng. wǔ shí nián qiū qī yuè gēng shēn, tiān wù sān rì sān yè, zhòu hūn. huáng dì yǐ wèn tiān lǎo lì mù róng chéng yuē: yú gōng hé rú? tiān lǎo yuē: chén wén zhī, guó ān, qí zhǔ hǎo wén, zé fèng huáng jū zhī guó luàn, qí zhǔ hǎo wǔ, zé fèng huáng qù zhī. jīn fèng huáng xiáng yú dōng jiāo ér lè zhī, qí míng yīn zhōng yí zé, yǔ tiān xiàng fù. yǐ shì guān zhī, tiān yǒu yán jiào yǐ cì dì, dì wù fàn yě. nǎi zhào shǐ bo zhī, guī jiāo. shǐ yuē: chén bù néng zhàn yě. qí wèn zhī shèng rén. dì yuē: yǐ wèn tiān lǎo lì mù róng chéng yǐ. shǐ běi miàn zài bài yuē: guī bù wéi shèng zhì, gù jiāo. wù chú, yóu yú luò shuǐ zhī shàng, jiàn dà yú, shā wǔ shēng yǐ jiào zhī, tiān nǎi shén yǔ qī rì qī yè, yú liú yú hǎi, dé tú shū yān. lóng tú chū hé, guī shū chū luò, chì wén zhuàn zì, yǐ shòu xuān yuán. xuān yuán jiē wàn shén yú míng tíng, jīn hán mén gǔ kǒu shì yě.
黃帝軒轅氏，母曰附寶，見大電光繞北斗樞星，照郊野，感而孕。二十五月而 生黃帝於壽丘。弱而能言，龍顏，有聖德，劾百神朝而使之。應龍攻蚩尤，戰虎、 豹、熊、羆四獸之力。以女魃止淫雨。天下既定，聖德光被，群瑞畢臻。有屈軼之 草生於庭，佞人入朝，則草指之，是以佞人不敢進。有景雲之瑞，有赤方氣與青方 氣相連；赤方中有兩星，青方中有一星，凡三星，皆黃色，以天清明時見於攝提， 名曰景星。黃帝黃服齋於中宮，坐於玄扈洛水之上，有鳳皇集，不食生蟲，不履生 草，或止帝之東園，或巢於阿閣，或鳴於庭，其雄自歌，其雌自舞。麒麟在囿，神 鳥來儀。有大螻如羊，大螾如虹。黃帝以土氣勝，遂以土德王。五十年秋七月庚申， 天霧三日三夜，晝昏。黃帝以問天老、力牧、容成曰：「於公何如？」天老曰： 「臣聞之，國安，其主好文，則鳳凰居之；國亂，其主好武，則鳳凰去之。今鳳凰 翔於東郊而樂之，其鳴音中夷則，與天相副。以是觀之，天有嚴教以賜帝，帝勿犯 也。」乃召史卜之，龜燋。史曰：「臣不能占也。其問之聖人。」帝曰：「已問天 老、力牧、容成矣。」史北面再拜曰：「龜不違聖智，故燋。」霧除，游於洛水之 上，見大魚，殺五牲以醮之，天乃甚雨；七日七夜，魚流於海，得《圖》、《書》 焉。《龍圖》出河，《龜書》出洛，赤文篆字，以授軒轅。軒轅接萬神於明庭，今 寒門谷口是也。

dì zhì shǎo hào shì, mǔ yuē nǚ jié, jiàn xīng rú hóng, xià liú huá zhǔ, jì ér mèng jiē yì gǎn, shēng shǎo hào. dēng dì wèi, yǒu fèng huáng zhī ruì. dì zhuān xū gāo yáng shì, mǔ yuē nǚ shū, jiàn yáo guāng zhī xīng, guàn yuè rú hóng, gǎn jǐ yú yōu fáng zhī gōng, shēng zhuān xū yú ruò shuǐ. shǒu dài gān gē, yǒu shèng dé. shēng shí nián ér zuǒ shǎo hào shì, èr shí ér dēng dì wèi. dì kù gāo xīn shì, shēng ér pián chǐ, yǒu shèng dé, dài gāo yáng shì wáng tiān xià. shǐ gǔ rén fǔ bǐng gǔ, jī zhōng qìng, fèng huáng gǔ yì ér wǔ.
帝摯少昊氏，母曰女節，見星如虹，下流華渚，既而夢接意感，生少昊。登帝 位，有鳳皇之瑞。帝顓頊高陽氏，母曰女樞，見瑤光之星，貫月如虹，感己於幽房 之宮，生顓頊於若水。首戴干戈，有聖德。生十年而佐少昊氏，二十而登帝位。帝 嚳高辛氏，生而駢齒，有聖德，代高陽氏王天下。使鼓人拊鞞鼓，擊鐘磬，鳳凰鼓 翼而舞。

dì yáo zhī mǔ yuē qìng dōu, shēng yú dòu wéi zhī yě, cháng yǒu huáng yún fù hù qí shàng. jí zhǎng, guān yú sān hé, cháng yǒu lóng suí zhī. yī dàn lóng fù tú ér zhì, qí wén yào yuē: yì shòu tiān yòu. méi bā cǎi, bìn fà zhǎng qī chǐ èr cùn, miàn ruì shàng fēng xià, zú lǚ yì sù. jì ér yīn fēng sì hé, chì lóng gǎn zhī. yùn shí sì yuè ér shēng yáo yú dān líng, qí zhuàng rú tú. jí zhǎng, shēn zhǎng shí chǐ, yǒu shèng dé, fēng yú táng. mèng pān tiān ér shàng. gāo xīn shì shuāi, tiān xià guī zhī. zài dì wèi qī shí nián, jǐng xīng chū yì, fèng huáng zài tíng, zhū cǎo shēng, jiā hé xiù, gān lù rùn, lǐ quán chū, rì yuè rú hé bì, wǔ xīng rú lián zhū. chú zhōng zì shēng ròu, qí báo rú shà, yáo dòng zé fēng shēng, shí wù hán ér bù chòu, míng yuē shà pú. yòu yǒu cǎo jiā jiē ér shēng, yuè shuò shǐ shēng yī jiá, yuè bàn ér shēng shí wǔ jiá, shí liù rì yǐ hòu, rì luò yī jiá, jí huì ér jǐn yuè xiǎo zé yī jiá jiāo ér bù là, míng yuē míng jiá, yī yuē lì jiá. guī gōng yú shùn, jiāng yǐ tiān xià chán zhī. nǎi jié zhāi xiū tán chǎng yú hé luò, zé liáng rì, lǜ shùn děng shēng shǒu shān, zūn hé zhǔ. yǒu wǔ lǎo yóu yān, gài wǔ xīng zhī jīng yě. xiāng wèi yuē: hé tú jiāng lái gào dì yǐ qī, zhī wǒ zhě zhòng tóng huáng yáo. wǔ lǎo yīn fēi wèi liú xīng, shàng rù mǎo. èr yuè xīn chǒu mèi míng, lǐ bèi, zhì yú rì zè, róng guāng chū hé, xiū qì sì sāi, bái yún qǐ, huí fēng yáo, nǎi yǒu lóng mǎ xián jiǎ, chì wén lǜ sè, lín tán ér zhǐ, tǔ jiǎ tú ér qù. jiǎ shì guī, bèi guǎng jiǔ chǐ, qí tú yǐ bái yù wèi jiǎn, chì yù wèi zì, ní yǐ huáng jīn, yuē yǐ qīng shéng. jiǎn wén yuē: kǎi sè shòu dì shùn. yán yú xià yīn zhōu qín hàn dāng shòu tiān mìng. dì nǎi xiě qí yán, cáng yú dōng xù. hòu èr nián èr yuè zhòng xīn, lǜ qún chén shěn bì yú luò. lǐ bì, tuì qí, zhì yú xià zè, chì guāng qǐ, xuán guī fù shū ér chū, bèi jiǎ chì wén chéng zì, zhǐ yú tán. qí shū yán dāng chán shùn, suì ràng shùn.
帝堯之母曰慶都，生於斗維之野，常有黃雲覆護其上。及長，觀於三河，常有 龍隨之。一旦龍負《圖》而至，其文要曰：「亦受天祐。」眉八彩，鬢髮長七尺二 寸，面銳上豐下，足履翼宿。既而陰風四合，赤龍感之。孕十四月而生堯于丹陵， 其狀如圖。及長，身長十尺，有聖德，封於唐。夢攀天而上。高辛氏衰，天下歸之。 在帝位七十年，景星出翼，鳳凰在庭，硃草生，嘉禾秀，甘露潤，醴泉出，日月如 合璧，五星如連珠。廚中自生肉，其薄如箑，搖動則風生，食物寒而不臭，名曰 「箑脯。」又有草夾階而生，月朔始生一莢，月半而生十五莢，十六日以後，日落 一莢，及晦而盡；月小則一莢焦而不落，名曰「蓂莢，一曰「歷莢」。歸功於舜， 將以天下禪之。乃潔齋修壇場於河、洛，擇良日，率舜等升首山，遵河渚。有五老 游焉，蓋五星之精也。相謂曰：「《河圖》將來告帝以期，知我者重瞳黃姚。」五 老因飛為流星，上入昴。二月辛丑昧明，禮備，至於日昃，榮光出河，休氣四塞， 白雲起，迴風搖，乃有龍馬銜甲，赤文綠色，臨壇而止，吐《甲圖》而去。甲似龜， 背廣九尺，其圖以白玉為檢，赤玉為字，泥以黃金，約以青繩。檢文曰：「闓色授 帝舜。」言虞、夏、殷、周、秦、漢當授天命。帝乃寫其言，藏於東序。後二年二 月仲辛，率群臣沈璧於洛。禮畢，退俟，至於下昃，赤光起，玄龜負書而出，背甲 赤文成字，止於壇。其書言當禪舜，遂讓舜。

dì shùn yǒu yú shì, mǔ yuē wò dēng, jiàn dà hóng yì gǎn, ér shēng shùn yú yáo xū. mù zhòng tóng zi, gù míng zhòng huá. lóng yán dà kǒu, hēi sè, shēn zhǎng liù chǐ yī cùn. shùn fù mǔ zēng shùn, shǐ qí tú lǐn, zì xià fén zhī, shùn fú niǎo gōng yī fú fēi qù. yòu shǐ jùn jǐng, zì shàng tián zhī yǐ shí, shùn fú lóng gōng yī zì bàng ér chū. gēng yú lì shān, mèng méi zhǎng yǔ fā děng. jí jí dì wèi, míng jiá shēng yú jiē, fèng huáng cháo yú tíng, jī shí fǔ shí, bǎi shòu lǜ wǔ, jǐng xīng chū fáng, dì chū chéng huáng zhī mǎ, xī wáng mǔ xiàn bái huán yù jué. shùn zài wèi shí yǒu sì nián, zòu zhōng shí shēng guǎn wèi bà, ér tiān dà léi yǔ, jí fēng fà wū bá mù, fú gǔ bō dì, zhōng qìng luàn xíng, wǔ rén dùn fú, lè zhèng kuáng zǒu. shùn nǎi yōng xuán chí héng ér xiào yuē: míng zāi! fū tiān xià fēi yī rén zhī tiān xià yě, yì nǎi jiàn yú zhōng shí shēng guǎn hū! nǎi jiàn yǔ yú tiān, shǐ xíng tiān zǐ shì. yú shí hé qì pǔ yīng, qìng yún xìng yān, ruò yān fēi yān, ruò yún fēi yún, yù yù fēn fēn, xiāo suǒ lún qūn, bǎi gōng xiāng hè ér gē qìng yún. dì nǎi chàng zhī yuē: qìng yún làn xī, jiū màn màn xī. rì yuè guāng huá, dàn fù dàn xī. qún chén xián jìn, qǐ shǒu yuē: míng míng shàng tiān, làn rán xīng chén. rì yuè guāng huá, hóng yǔ yī rén. dì nǎi zài gē yuē: rì yuè yǒu cháng, xīng chén yǒu xíng. sì shí cóng jīng, wàn xìng yǔn chéng. yú yǔ lùn lè, pèi tiān zhī líng. qiān yú shèng shèn, mò bù xián tīng. hū gǔ zhī, xuān hū wǔ zhī. jīng huá yǐ jié, qiān shang qù zhī. yú shì bā fēng xiū tōng, qìng yún yè jù, pán lóng fèn xùn yú qí cáng, jiāo yú yǒng yuè yú qí yuān, guī biē xián chū qí xué, qiān yú ér shì xià. shùn nǎi shè tán yú hé, yī yáo gù shì. zhì yú xià zè, róng guāng xiū qì zhì, huáng lóng fù tú, zhǎng sān shí èr chǐ, guǎng jiǔ chǐ, chū yú tán pàn, chì wén lǜ cuò, qí wén yán dāng chán yǔ.
帝舜有虞氏，母曰握登，見大虹意感，而生舜於姚墟。目重瞳子，故名重華。 龍顏大口，黑色，身長六尺一寸。舜父母憎舜，使其塗廩，自下焚之，舜服鳥工衣 服飛去。又使浚井，自上填之以石，舜服龍工衣自傍而出。耕於歷山，夢眉長與發 等。及即帝位，蓂莢生於階，鳳凰巢於庭，擊石拊石，百獸率舞，景星出房，地出 乘黃之馬，西王母獻白環、玉玦。舜在位十有四年，奏鍾石笙筦未罷，而天大雷雨， 疾風髮屋拔木，桴鼓播地，鐘磬亂行，舞人頓伏，樂正狂走。舜乃擁璇持衡而笑曰： 「明哉！夫天下非一人之天下也，亦乃見於鍾石笙筦乎！」乃薦禹於天，使行天子 事。於時和氣普應，慶雲興焉，若煙非煙，若雲非雲，鬱郁紛紛，蕭索輪囷，百工 相和而歌《慶雲》。帝乃倡之曰：「慶雲爛兮，糾縵縵兮。日月光華，旦復旦兮。」 群臣咸進，稽首曰：「明明上天，爛然星陳。日月光華，弘予一人。」帝乃再歌曰： 「日月有常，星辰有行。四時從經，萬姓允誠。於予論樂，配天之靈。遷於聖腎， 莫不咸聽。乎鼓之，軒乎舞之。精華以竭，褰裳去之。」於是八風修通，慶雲業 聚，蟠龍奮迅於其藏，蛟魚踴躍於其淵，龜鱉咸出其穴，遷虞而事夏。舜乃設壇於 河，依堯故事。至於下昃，榮光休氣至，黃龍負《圖》，長三十二尺，廣九尺，出 於壇畔，赤文綠錯，其文言當禪禹。

dì yǔ yǒu xià shì, mǔ yuē xiū jǐ, chū xíng, jiàn liú xīng guàn mǎo, mèng jiē yì gǎn, jì ér tūn shén zhū. xiū jǐ bèi pōu, ér shēng yǔ yú shí niǔ. hǔ bí dà kǒu, liǎng ěr cān lòu, shǒu dài gōu qián, xiōng yǒu yù dòu, zú wén lǚ jǐ, gù míng wén mìng. zhǎng yǒu shèng dé. zhǎng jiǔ chǐ jiǔ cùn, mèng zì xǐ yú hé, yǐ shǒu qǔ shuǐ yǐn zhī yòu yǒu bái hú jiǔ wěi zhī ruì. dāng yáo zhī shì, shùn jǔ zhī. yǔ guān yú hé, yǒu zhǎng rén bái miàn yú shēn, chū yuē: wú hé jīng yě. hū yǔ yuē: wén mìng zhì yín. yán qì, shòu yǔ hé tú, yán zhì shuǐ zhī shì, nǎi tuì rù yú yuān. yǔ zhì shuǐ jì bì, tiān xī xuán guī, yǐ gào chéng gōng. xià dào jiāng xìng, cǎo mù chàng mào, qīng lóng zhǐ yú jiāo, zhù róng zhī shén, jiàng yú chóng shān. nǎi shòu shùn chán, jí tiān zǐ zhī wèi. luò chū guī shū liù shí wǔ zì, shì wèi hóng fàn, cǐ wèi luò chū shū zhě yě. nán xún shòu, jì jiāng, zhōng liú yǒu èr huáng lóng fù zhōu, zhōu rén jiē jù. yǔ xiào yuē: wú shòu mìng yú tiān, qū lì yǐ yǎng rén. shēng, xìng yě sǐ, mìng yě. xī yōu lóng zāi! lóng yú shì yè wěi ér shì.
帝禹有夏氏，母曰修己，出行，見流星貫昴，夢接意感，既而吞神珠。修己背 剖，而生禹於石紐。虎鼻大口，兩耳參鏤，首戴鈎鈐，胸有玉斗，足文履己，故名 文命。長有聖德。長九尺九寸，夢自洗於河，以手取水飲之；又有白狐九尾之瑞。 當堯之世，舜舉之。禹觀於河，有長人白面魚身，出曰：「吾河精也。」呼禹曰： 「文命治淫。」言訖，授禹《河圖》，言治水之事，乃退入於淵。禹治水既畢，天 錫玄珪，以告成功。夏道將興，草木暢茂，青龍止於郊，祝融之神，降於崇山。乃 受舜禪，即天子之位。洛出《龜書》六十五字，是為《洪範》，此謂「洛出《書》」 者也。南巡狩，濟江，中流有二黃龍負舟，舟人皆懼。禹笑曰：「吾受命於天，屈 力以養人。生，性也；死，命也。奚憂龍哉！」龍於是曳尾而逝。

gāo xīn shì zhī shì fēi yuē jiǎn dí, yǐ chūn fēn xuán niǎo zhì zhī rì, cóng dì sì jiāo méi, yǔ qí mèi yù yú xuán qiū zhī shuǐ. yǒu xuán niǎo xián luǎn ér zhuì zhī, wǔ sè shén hǎo, èr rén jìng qǔ, fù yǐ yù kuāng. jiǎn dí xiān dé ér tūn zhī, suì yùn. xiōng pōu ér shēng qì. zhǎng wèi yáo sī tú, chéng gōng yú mín, shòu fēng yú shāng. hòu shí sān shì, shēng zhǔ guǐ. zhǔ guǐ zhī fēi yuē fú dōu, jiàn bái qì guàn yuè, yì gǎn, yǐ yǐ rì shēng tāng, hào tiān yǐ. fēng xià ruì shàng, xī ér yǒu rán, jù shēn ér yáng shēng, shēn zhǎng jiǔ chǐ, bì yǒu sì zhǒu, shì yuē yīn tāng. tāng zài bó, néng xiū qí dé. yī zhì jiāng yīng tāng mìng, mèng chéng chuán guò rì yuè zhī bàng. tāng nǎi dōng zhì yú luò, guān dì yáo zhī tán, shěn bì tuì lì, huáng yú shuāng yǒng, hēi niǎo suí yú zhǐ yú tán, huà wèi hēi yù. yòu yǒu hēi guī, bìng chì wén chéng zì, yán xià jié wú dào, tāng dāng dài zhī. táo wù zhī shén, jiàn yú pī shān. yǒu shén qiān bái láng xián gōu ér rù shāng cháo. jīn dé jiāng shèng, yín zì shān yì. tāng jiāng fèng tiān mìng fàng jié, mèng jí tiān ér shì zhī, suì yǒu tiān xià. shāng rén hòu gǎi tiān xià zhī hào yuē yīn.
高辛氏之世妃曰簡狄，以春分玄鳥至之日，從帝祀郊禖，與其妹浴於玄丘之水。 有玄鳥銜卵而墜之，五色甚好，二人競取，覆以玉筐。簡狄先得而吞之，遂孕。胸 剖而生契。長為堯司徒，成功於民，受封於商。後十三世，生主癸。主癸之妃曰扶 都，見白氣貫月，意感，以乙日生湯，號天乙。豐下銳上，晰而有髯，句身而揚聲， 身長九尺，臂有四肘，是曰殷湯。湯在亳，能修其德。伊摯將應湯命，夢乘船過日 月之傍。湯乃東至於洛，觀帝堯之壇，沈璧退立，黃魚雙踴，黑鳥隨魚止於壇，化 為黑玉。又有黑龜，並赤文成字，言夏桀無道，湯當代之。檮杌之神，見於邳山。 有神牽白狼銜鈎而入商朝。金德將盛，銀自山溢。湯將奉天命放桀，夢及天而舓之， 遂有天下。商人後改天下之號曰殷。

gāo xīn shì zhī shì fēi yuē jiāng yuán, zhù jì jiāo méi, jiàn dà rén jī lǚ zhī. dāng shí xīn rú yǒu rén dào gǎn jǐ, suì yǒu shēn ér shēng nán. yǐ wèi bù xiáng, qì zhī è xiàng, yáng niú bì ér bù jiàn yòu sòng zhī shān lín zhī zhōng, huì fá lín zhě jiàn fù zhī yòu qǔ ér zhì hán bīng shàng, dà niǎo lái yǐ yī yì jí fù zhī. jiāng yuán yǐ wèi yì, nǎi shōu yǎng yān, míng zhī yuē qì. zhī yí yǒu yì xiāng, zhǎng wèi yáo jì guān, yǒu gōng yú mín. hòu jì zhī sūn yuē gōng liú, yǒu dé, zhū hóu jiē yǐ tiān zǐ zhī lǐ dài zhī. chū huáng dì zhī shì, chèn yán yuē: xī běi wèi wáng, qī zài jiǎ zǐ, chāng zhì mìng, fā xíng zhū, dàn háng dào. jí gōng liú zhī hòu, shí sān shì ér shēng jì lì. jì lì zhī shí nián, fēi lóng yíng yú yīn zhī mù yě, cǐ gài shèng rén zài xià wèi jiāng qǐ zhī fú yě. jì lì zhī fēi yuē tài rèn, mèng zhǎng rén gǎn jǐ, sōu yú shǐ láo ér shēng chāng, shì wèi zhōu wén wáng. lóng yán hǔ jiān, shēn zhǎng shí chǐ, xiōng yǒu sì rǔ. tài wáng yuē: wú shì dāng yǒu xìng zhě, qí zài chāng hū! jì lì zhī xiōng yuē tài bó, zhī tiān mìng zài chāng, shì yuè zhōng shēn bù fǎn. dì zhòng yōng cóng zhī, gù jì lì wèi sì yǐ jí chāng. chāng wèi xī bó, zuò yì yú fēng. wén wáng zhī fēi yuē tài sì, mèng shāng tíng shēng jí, tài zǐ fā zhí zǐ shù yú què jiān, huà wèi sōng bǎi yù zhà. yǐ gào wén wáng, wén wáng bì gào qún chén, yǔ fā bìng bài gào mèng. jì qiū zhī jiǎ zǐ, chì jué xián shū jí fēng, zhǐ yú chāng hù, chāng bài qǐ shǒu shòu zhī. qí wén yào yuē: jī chāng, cāng dì zi, wáng yīn zhě zhòu wáng. jiāng tián, shǐ biàn bo zhī, yuē: jiāng dà huò, fēi xióng fēi pí, tiān yí rǔ shī yǐ zuǒ chāng. chén tài zǔ shǐ chóu wèi yǔ bo tián, dé gāo yáo. qí zhào rú cǐ. wáng zhì yú pán xī zhī shuǐ, lǚ shàng diào yú yá, wáng xià qū bài yuē: wàng gōng qī nián, nǎi jīn jiàn guāng jǐng yú sī. shàng lì biàn míng dá yuē: wàng diào dé yù huáng, qí wén yào yuē: jī shòu mìng, chāng lái tí, zhuàn ěr luò qián bào zài qí. shàng chū yóu, jiàn chì rén zì luò chū, shòu shàng shū yuē: mìng yuē lǚ, zuǒ chāng zhě zi. wén wáng mèng rì yuè zhe qí shēn, yòu chuāng yǎn míng yú qí shān. mèng chūn liù xún, wǔ wěi jù fáng. hòu yǒu fèng huáng xián shū, yóu wén wáng zhī dōu. shū yòu yuē: yīn dì wú dào, nüè luàn tiān xià. huáng mìng yǐ yí, bù dé fù jiǔ. líng zhī yuǎn lí, bǎi shén chuī qù. wǔ xīng jù fáng, zhāo lǐ sì hǎi. wén wáng jì méi, tài zǐ fā dài lì, shì wèi wǔ wáng.
高辛氏之世妃曰姜嫄，助祭郊禖，見大人跡履之。當時歆如有人道感己，遂有 身而生男。以為不詳，棄之厄巷，羊牛避而不踐；又送之山林之中，會伐林者薦覆 之；又取而置寒冰上，大鳥來以一翼藉覆之。姜嫄以為異，乃收養焉，名之曰棄。 枝頤有異相，長為堯稷官，有功於民。后稷之孫曰公劉，有德，諸侯皆以天子之禮 待之。初黃帝之世，讖言曰：「西北為王，期在甲子，昌制命，發行誅，旦行道。」 及公劉之後，十三世而生季歷。季歷之十年，飛龍盈於殷之牧野，此蓋聖人在下位 將起之符也。季歷之妃曰太任，夢長人感己，溲於豕牢而生昌，是為周文王。龍顏 虎肩，身長十尺，胸有四乳。太王曰：「吾世當有興者，其在昌乎！」季歷之兄曰 太伯，知天命在昌，適越終身不反。弟仲雍從之，故季歷為嗣以及昌。昌為西伯， 作邑於豐。文王之妃曰太姒，夢商庭生棘，太子發植梓樹於闕間，化為松柏棫柞。 以告文王，文王幣告群臣，與發並拜告夢。季秋之甲子，赤爵銜書及豐，止於昌戶， 昌拜稽首受之。其文要曰：「姬昌，蒼帝子，亡殷者紂王。」將畋，史遍卜之，曰： 「將大獲，非熊非羆，天遺汝師以佐昌。臣太祖史疇為禹卜畋，得皋陶。其兆如此。」 王至於磻溪之水，呂尚釣於涯，王下趨拜曰：「望公七年，乃今見光景於斯。」尚 立變名答曰：「望釣得玉璜，其文要曰：『姬受命，昌來提，撰爾雒鈐報在齊。』」 尚出遊，見赤人自雒出，授尚書曰：「命曰呂，佐昌者子。」文王夢日月著其身， 又摐甗鳴於岐山。孟春六旬，五緯聚房。後有鳳凰銜書，游文王之都。書又曰： 「殷帝無道，虐亂天下。皇命已移，不得復久。靈祗遠離，百神吹去。五星聚房， 昭理四海。」文王既沒，太子發代立，是為武王。

wǔ wáng pián chǐ wàng yáng. jiāng fá zhòu, zhì yú mèng jīn, bā bǎi zhū hóu, bù qī ér huì. xián yuē: zhòu kě fá yǐ. wǔ wáng bù cóng. jí zhòu shā bǐ gàn, qiú jī zǐ, wēi zǐ qù zhī, nǎi fá zhòu. dù mèng jīn, zhōng liú, bái yú yuè rù wáng zhōu. wáng fǔ qǔ yú, zhǎng sān chǐ, mù xià yǒu chì wén chéng zì, yán zhòu kě fá. wáng xiě yǐ shì zì, yú wén xiāo. fán yú yǐ gào tiān, yǒu huǒ zì tiān zhǐ yú wáng wū, liú wèi chì wū, wū xián gǔ yān. gǔ zhě, jì hòu jì zhī dé huǒ zhě, fán yú yǐ gào tiān, tiān huǒ liú xià, yīng yǐ jí yě. suì dōng fá zhòu, shèng yú mù yě, bīng bù xuè rèn, ér tiān xià guī zhī. nǎi fēng lǚ wàng yú qí. zhōu dé jì lóng, cǎo mù mào shèng, hāo kān wèi gōng shì, yīn míng hāo gōng. wǔ wáng méi, chéng wáng shǎo, zhōu gōng dàn shè zhèng qī nián, zhì tǐ zuò lè, shén niǎo fèng huáng jiàn, míng jiá shēng. nǎi yǔ chéng wáng guān yú hé luò, shěn bì. lǐ bì, wáng tuì qí, zhì yú rì mèi, róng guāng bìng chū mù hé, qīng yún fú zhì, qīng lóng lín tán, xián xuán jiǎ zhī tú, tǔ zhī ér qù. lǐ yú luò, yì rú zhī. xuán guī qīng lóng cāng sì zhǐ yú tán, bèi jiǎ kè shū, chì wén chéng zì. zhōu gōng yuán bǐ yǐ shì wén xiě zhī, shū chéng wén xiāo, guī duò jiǎ ér qù. qí yán zì zhōu gōng qì yú qín hàn shèng shuāi zhī fú. qí lín yóu yuàn, fèng huáng xiáng tíng, chéng wáng yuán qín ér gē yuē: fèng huáng xiáng xī yú zǐ tíng, yú hé dé xī yǐ gǎn líng, lài xiān wáng xī ēn zé zhēn, yú xū lè xī mín yǐ níng.
武王駢齒望羊。將伐紂，至於孟津，八百諸侯，不期而會。咸曰：「紂可伐矣。」 武王不從。及紂殺比干，囚箕子，微子去之，乃伐紂。度孟津，中流，白魚躍入王 舟。王俯取魚，長三尺，目下有赤文成字，言紂可伐。王寫以世字，魚文消。燔魚 以告天，有火自天止於王屋，流為赤烏，烏銜谷焉。谷者，紀后稷之德；火者，燔 魚以告天，天火流下，應以吉也。遂東伐紂，勝於牧野，兵不血刃，而天下歸之。 乃封呂望於齊。周德既隆，草木茂盛，蒿堪為宮室，因名蒿宮。武王沒，成王少， 周公旦攝政七年，制體作樂，神鳥鳳凰見，蓂莢生。乃與成王觀於河、洛，沈璧。 禮畢，王退俟，至於日昧，榮光並出幕河，青雲浮至，青龍臨壇，銜玄甲之圖，吐 之而去。禮於洛，亦如之。玄龜青龍蒼兕止於壇，背甲刻書，赤文成字。周公援筆 以世文寫之，書成文消，龜墮甲而去。其言自周公訖於秦、漢盛衰之符。麒麟遊苑， 鳳凰翔庭，成王援琴而歌曰：「鳳凰翔兮於紫庭，余何德兮以感靈，賴先王兮恩澤 臻，於胥樂兮民以寧。」

lǔ āi gōng shí sì nián, kǒng zǐ yè mèng sān huái zhī jiān, fēng pèi zhī bāng, yǒu chì yān qì qǐ, nǎi hū yán yuān zi xià wǎng shì zhī. qū chē dào chǔ xī běi fàn shì jiē, jiàn chú ér zhāi lín, shāng qí zuǒ qián zú, xīn ér fù zhī. kǒng zǐ yuē: ér lái, rǔ xìng wèi chì sòng, míng zǐ qiáo, zì shòu jì. kǒng zǐ yuē: rǔ qǐ yǒu suǒ jiàn xié? ér yuē: jiàn yī qín, jù rú gāo yáng, tóu shàng yǒu jiǎo, qí wèi yǒu ròu. kǒng zǐ yuē: tiān xià yǐ yǒu zhǔ yě, wèi chì liú, chén xiàng wèi fǔ, wǔ xīng rù jǐng cóng suì xīng. ér fā xīn xià lín shì kǒng zǐ, kǒng zǐ qū ér wǎng, lín méng qí ěr, tǔ sān juǎn tú, guǎng sān cùn, zhǎng bā cùn, měi juǎn èr shí sì zì, qí yán chì liú dāng qǐ, yuē: zhōu wáng, chì qì qǐ, dà yào xìng, xuán qiū zhì mìng, dì mǎo jīn. kǒng zǐ zuò chūn qiū, zhì xiào jīng jì chéng, shǐ qī shí èr dì zǐ xiàng běi chén xīng qìng zhé ér lì, shǐ zēng zǐ bào hé luò shì běi xiàng. kǒng zǐ zhāi jiè xiàng běi chén ér bài, gào bèi yú tiān yuē: xiào jīng sì juǎn, chūn qiū hé luò fán bā shí yī juàn, jǐn yǐ bèi. tiān nǎi hóng yù qǐ bái wù mó dì, chì hóng zì shàng xià, huà wèi huáng yù, zhǎng sān chǐ, shàng yǒu kè wén. kǒng zǐ guì shòu ér dú zhī yuē: bǎo wén chū, liú jì wò. mǎo jīn dāo, zài zhěn běi. zì hé zǐ, tiān xià fú.
魯哀公十四年，孔子夜夢三槐之間，豐、沛之邦，有赤煙氣起，乃呼顏淵、子 夏往視之。驅車到楚西北范氏街，見芻兒摘麟，傷其左前足，薪而覆之。孔子曰： 「兒來，汝姓為赤誦，名子喬，字受紀。」孔子曰：「汝豈有所見邪？」兒曰： 「見一禽，巨如羔羊，頭上有角，其未有肉。」孔子曰：「天下已有主也，為赤劉， 陳、項為輔，五星入井從歲星。」兒發薪下麟示孔子，孔子趨而往，麟蒙其耳，吐 三卷《圖》，廣三寸，長八寸，每卷二十四字，其言赤劉當起，曰：「周亡，赤氣 起，大耀興，玄丘制命，帝卯金。」孔子作《春秋》，制《孝經》；既成，使七十 二弟子向北辰星罄折而立，使曾子抱《河》、《洛》事北向。孔子齋戒向北辰而拜， 告備於天曰：「《孝經》四卷，《春秋》、《河》、《洛》凡八十一卷，謹已備。」 天乃洪郁起白霧摩地，赤虹自上下，化為黃玉，長三尺，上有刻文。孔子跪受而讀 之曰：「寶文出，劉季握。卯金刀，在軫北。字禾子，天下服。」

hàn gāo dì fù yuē liú zhí jiā. zhí jiā zhī mǔ, mèng chì niǎo ruò lóng xì jǐ, ér shēng zhí jiā, shì wèi tài shàng huáng dì. mǔ míng hán shǐ, shì wèi zhāo líng hòu. zhāo líng hòu yóu yú luò chí, yǒu yù jī xián chì zhū, kè yuē yù yīng, tūn cǐ zhě wáng. zhāo líng hòu qǔ ér tūn zhī yòu qǐn yú dà zé, mèng yǔ shén yù. shì shí léi diàn huì míng, tài shàng huáng shì zhī, jiàn jiāo lóng zài qí shàng, suì yǒu shēn ér shēng jì, shì wèi gāo dì. gāo dì lóng zhǔn ér lóng yán, měi xū rán, zuǒ gǔ yǒu qī shí èr hēi zǐ. wēi shí, shù cóng wáng ǎo wǔ fù shì jiǔ, zuì wò, shàng cháng yǒu guāng guài. měi liú yǐn, shòu zhé shù bèi. wǔ fù yì zhī, zhé zhé qí qì. dān fù rén lǚ gōng hǎo xiāng rén, jiàn gāo dì, wèi yuē: chén shǎo hǎo xiāng rén, xiāng rén duō yǐ, wú rú jì xiāng, yuàn jì zì ài. chén yǒu xī nǚ, yuàn wèi jī sǎo qiè. lǚ gōng qī ǎo nù lǚ gōng yuē: gōng cháng qí cǐ nǚ, yù wèi guì rén. pèi lìng shàn gōng, qiú bù yǔ. hé wàng xǔ liú jì? lǚ gōng yuē: fēi nǚ zǐ suǒ zhī. zú yǔ gāo dì. shēng huì dì lǔ yuán gōng zhǔ. lǚ hòu cháng yǔ liǎng zi jū tián zhōng, yǒu yī lǎo fù guò, qǐng yǐn, lǚ hòu yīn kuì zhī shí. lǎo fù xiāng lǚ hòu yuē: fū rén, tiān xià guì rén yě. lìng xiāng èr zi, jiàn huì dì yuē: fū rén suǒ yǐ guì zhě, nǎi cǐ nán. xiāng lǔ yuán gōng zhǔ, yì guì. lǎo fù yǐ qù, gāo dì shì cóng bàng shě lái, lǚ hòu jù yán zhī. gāo dì zhuī wèn lǎo fù. lǎo fù yuē: xiàng zhě fū rén ér zi zhī guì, jiē yǐ jūn xiāng. jūn guì bù kě yán. gāo dì bèi yǐn, yè xíng jìng zé zhōng. qián rén fǎn yuē: yǒu dà shé dāng dào, yuàn hái. gāo dì zuì, yuē: zhuàng shì xíng, hé wèi? nǎi qián, bá jiàn zhǎn shé, shé fēn wèi liǎng, dào kāi ér guò. hòu rén lái zhě, jiàn lǎo yù shǒu shé yuē: xiàng zhě chì dì zi guò, shā zhī. jiàn zhě yí yù wèi zhà, yù chī zhī, hū rán bù jiàn. jù yǐ zhuàng gào gāo dì, dì xīn xǐ. qín shǐ huáng dì yuē: dōng nán yǒu tiān zǐ qì. yú shì dōng yóu yǐ yàn zhī. gāo dì yǐn yú máng dàng shān zé zhī jiān, lǚ hòu cháng zhī qí chù. gāo dì guài wèn zhī, duì yuē: jì suǒ jū, shàng cháng yǒu yún qì, gù zhī zhī. gāo dì wèi pèi gōng, rù qín, wǔ xīng jù yú dōng jǐng, suì xīng xiān zhì, ér sì xīng cóng zhī. zhàn yuē: yǐ yì qǔ tiān xià.
漢高帝父曰劉執嘉。執嘉之母，夢赤鳥若龍戲己，而生執嘉，是為太上皇帝。 母名含始，是為昭靈後。昭靈後游於洛池，有玉雞銜赤珠，刻曰玉英，吞此者王。 昭靈後取而吞之；又寢於大澤，夢與神遇。是時雷電晦冥，太上皇視之，見蛟龍在 其上，遂有身而生季，是為高帝。高帝隆準而龍顏，美須髯，左股有七十二黑子。 微時，數從王媼、武負貰酒，醉臥，上常有光怪。每留飲，售輒數倍。武負異之， 輒折其契。單父人呂公好相人，見高帝，謂曰：「臣少好相人，相人多矣，無如季 相，願季自愛。臣有息女，願為箕掃妾。」呂公妻媼怒呂公曰：「公常奇此女，欲 為貴人。沛令善公，求不與。何妄許劉季？」呂公曰：「非女子所知。」卒與高帝。 生惠帝、魯元公主。呂后嘗與兩子居田中，有一老父過，請飲，呂后因饋之食。老 父相呂后曰：「夫人，天下貴人也。」令相二子，見惠帝曰：「夫人所以貴者，乃 此男。」相魯元公主，亦貴。老父已去，高帝適從傍舍來，呂后具言之。高帝追問 老父。老父曰：「向者夫人、兒子之貴，皆以君相。君貴不可言。」高帝被飲，夜 行徑澤中。前人反曰：「有大蛇當道，願還。」高帝醉，曰：「壯士行，何畏？」 乃前，拔劍斬蛇，蛇分為兩，道開而過。後人來者，見老嫗守蛇曰：「向者赤帝子 過，殺之。」見者疑嫗為詐，欲笞之，忽然不見。具以狀告高帝，帝心喜。秦始皇 帝曰：「東南有天子氣。」於是東遊以厭之。高帝隱於芒、碭山澤之間，呂后常知 其處。高帝怪問之，對曰：「季所居，上常有雲氣，故知之。」高帝為沛公，入秦， 五星聚於東井，歲星先至，而四星從之。占曰：「以義取天下。」

chū, zhāng liáng yóu yú xià pī yí shuǐ zhī shàng, yǒu lǎo fù lái, zhí zhì liáng qián, ér duò qí lǚ. gù wèi liáng yuē: rú zǐ, xià qǔ lǚ! liáng è rán, yù ōu zhī, yǐ qí lǎo, nǎi xià qǔ guì jìn. fù yǐ zú shòu, xiào ér qù, liáng shū dà jīng. fù qù lǐ suǒ fù lái, yuē: rú zǐ kě jiào yě. hòu wǔ rì píng míng, yǔ wǒ huì cǐ. liáng guài zhī, guì yīng yuē: nuò. wǔ rì, liáng wǎng, fù yǐ xiān lái, nù yuē: hé yǔ zhǎng zhě qī ér hòu yě? wǔ rì, gèng yǔ wǒ huì cǐ. fán sān qī ér liáng xiān zhì. lǎo fù xǐ yuē: bù dāng rú shì xié! jí chū huái zhōng yī juàn shū yǔ zhī, yuē: dú zhī, cǐ wèi wáng zhě shī. hòu shí sān nián, rú zǐ jiàn wǒ jì běi gǔ chéng shān xià, huáng shí jí wǒ yě. dàn shì qí shū, nǎi tài gōng bīng fǎ. liáng yǐ huáng shí piān wèi tā rén shuō, jiē bù xǐng, wéi gāo dì shuō yān. liáng yuē: cǐ dài tiān suǒ shòu yǐ. wǔ nián ér chéng dì yè. hòu shí sān nián, zhāng liáng guǒ dé gǔ chéng shān xià huáng shí, bǎo ér cí zhī, sǐ yǔ hé zàng.
初，張良游於下邳沂水之上，有老父來，直至良前，而墮其履。顧謂良曰： 「孺子，下取履！」良愕然，欲毆之，以其老，乃下取跪進。父以足受，笑而去， 良殊大驚。父去里所復來，曰：「孺子可教也。後五日平明，與我會此。」良怪之， 跪應曰：「諾。」五日，良往，父已先來，怒曰：「何與長者期而後也？五日，更 與我會此。」凡三期而良先至。老父喜曰：「不當如是邪！」即出懷中一卷書與之， 曰：「讀之，此為王者師。後十三年，孺子見我濟北谷城山下，黃石即我也。」旦 視其書，乃《太公兵法》。良以黃石篇為他人說，皆不省，唯高帝說焉。良曰： 「此殆天所授矣。」五年而成帝業。後十三年，張良果得谷城山下黃石，寶而祠之， 死與合葬。

wén dì zhī mǔ báo jī, wèi bào wèi wèi wáng, nà zhī hòu gōng. xǔ fù xiāng zhī, dāng shēng tiān zǐ, wèi wáng bào yú shì bèi hàn. hàn gāo dì jī lǔ, ér báo jī shū zhī shì. gāo dì jiàn ér měi zhī, nèi yú hòu gōng, suì yú nǎi de xìng. jiāng jiàn xìng, báo jī yán: qiè zuó mèng qīng lóng jù qiè xīn. gāo dì yuē: wǒ shì yě. wú wèi ěr chéng zhī. yī yù ér shēng wén dì.
文帝之母薄姬，魏豹為魏王，納之後宮。許負相之，當生天子，魏王豹於是背 漢。漢高帝擊虜，而薄姬輸織室。高帝見而美之，內於後宮，歲余乃得幸。將見幸， 薄姬言：「妾昨夢青龍據妾心。」高帝曰：「我是也。吾為爾成之。」一御而生文 帝。

jǐng dì wáng huáng hòu chū jià wèi jīn wáng sūn qī, mǔ zāng ér bǔ shì yuē: dāng guì. nǎi duó jīn shì ér nèi tài zǐ gōng, shēng nán. nán fāng zài shēn, mèng rì rù qí huái, yǐ gào tài zǐ. tài zǐ yuē: shì guì zhēng yě. shēng nán, shì wèi wǔ dì.
景帝王皇后初嫁為金王孫妻，母臧兒卜筮曰：「當貴。」乃奪金氏而內太子宮， 生男。男方在身，夢日入其懷，以告太子。太子曰：「是貴徵也。」生男，是為武 帝。

wǔ dì zhào jié yú, jiā zài hé jiān, shēng ér liǎng shǒu jiē quán, bù kě kāi. wǔ dì xún shòu guò hé jiān, wàng qì zhě yán, cǐ yǒu qí nǚ tiān zǐ qì, zhào ér jiàn zhī. wǔ dì zì pī qí shǒu, jì shí shēn, dé yī yù gōu. yóu shì jiàn xìng, hào yuē: quán fū rén. jìn wèi jié yú, jū gōu yì gōng, dà yǒu chǒng. shí sì yuè shēng nán, shì wèi zhāo dì, hào yuē: gōu yì zi. wǔ dì yuē: wén xī yáo shí sì yuè ér shēng, jīn gōu yì zi yì rán. nǎi míng qí mén yuē yáo mǔ mén.
武帝趙婕妤，家在河間，生而兩手皆拳，不可開。武帝巡狩過河間，望氣者言， 此有奇女天子氣，召而見之。武帝自披其手，既時申，得一玉鈎。由是見幸，號曰： 「拳夫人。」進為婕妤，居鈎弋宮，大有寵。十四月生男，是為昭帝，號曰：「鈎 弋子。」武帝曰：「聞昔堯十四月而生，今鈎弋子亦然。」乃名其門曰堯母門。

zhāo dì yuán fèng sān nián zhēng yuè, tài shān lái wú shān nán, mín yè wén xiōng xiōng yǒu shù qiān rén shēng, chén wǎng shì zhī, jiàn dà shí zì lì, gāo zhàng wǔ chǐ, dà sì shí bā wéi, rù dì bā chǐ, sān shí wèi zú, lì hòu, bái wū shù qiān jí qí páng. yòu shàng lín yuàn zhōng liǔ shù duàn wò dì, yī zhāo zì qǐ shēng zhī yè, chóng niè qí yè chéng wén, yuē: gōng sūn bìng yǐ lì. chén liú xiāng yì wáng shè hū yí zhì zhǎng ān. bó shì suī mèng zhàn zhī yuē: shí, yīn lèi. tài shān, dài zōng, wáng zhě chán dài zhī chù. jiāng yǒu fèi gù zhī jiā, xìng gōng sūn, míng bìng yǐ, cóng bái yī wèi tiān zǐ zhě. shí zhāo dì yòu shǎo, huò guāng fǔ zhèng, yǐ mèng yāo yán zhū zhī. jí zhāo dì bēng, chāng yì wáng yòu fèi, guāng lì xuān dì, wǔ dì céng sūn, běn míng bìng jǐ, zài mín jiān bái yī sān shì, rú mèng yán yān.
昭帝元鳳三年正月，泰山、萊蕪山南，民夜聞洶洶有數千人聲，晨往視之，見 大石自立，高丈五尺，大四十八圍，入地八尺，三石為足，立後，白烏數千集其旁。 又上林苑中柳樹斷臥地，一朝自起生枝葉，蟲齧其葉成文，曰：「公孫病已立。」 陳留襄邑王社忽移至長安。博士眭孟占之曰：「石，陰類。泰山，岱宗，王者禪代 之處。將有廢故之家，姓公孫，名病已，從白衣為天子者。」時昭帝幼少，霍光輔 政，以孟妖言誅之。及昭帝崩，昌邑王又廢，光立宣帝，武帝曾孫，本名病己，在 民間白衣三世，如孟言焉。

yuán dì wáng huáng hòu, qí tián shì zhī miáo yì. zǔ fù wēng rú, zì dōng píng líng xǐ yuán chéng. yuán chéng jiàn gōng yuē: xī chūn qiū shā lù bēng, jìn shǐ bo zhī, yīn wèi yáng xióng, tǔ huǒ xiāng chéng, gù shā lù bēng. hòu liù bǎi sì shí wǔ nián, yí yǒu shèng nǚ xìng, qí qí tián hū? jīn wēng rú zhī xǐ, zhèng zhí qí dì, rì yuè dāng zhī. yuán chéng guō dōng yǒu wǔ lù zhī xū, jí shā lù dì. hòu bā shí nián, dāng yǒu guì nǚ xìng tiān xià. wēng rú shēng jìn. jìn qī lǐ shì fāng rèn shēn, mèng yuè rù qí huái, shēng nǚ, shì wèi yuán hòu. měi xǔ jià, wèi xíng, suǒ xǔ zhě zhé sǐ. bo xiāng zhě yún: dāng dà guì. suì wèi yuán dì huáng hòu, shēng chéng dì.
元帝王皇后，齊田氏之苗裔。祖父翁孺，自東平陵徙元城。元城建公曰：「昔 《春秋》沙鹿崩，晉史卜之，陰為陽雄，土火相乘，故沙鹿崩。後六百四十五年， 宜有聖女興，其齊田乎？今翁孺之徙，正值其地，日月當之。元城郭東有五鹿之墟， 即沙鹿地。後八十年，當有貴女興天下。」翁孺生禁。禁妻李氏方任身，夢月入其 懷，生女，是為元後。每許嫁，未行，所許者輒死。卜相者云：「當大貴。」遂為 元帝皇后，生成帝。

chū, qín shǐ huáng shì, yǒu zhǎng rén shí èr, shēn zhǎng wǔ zhàng, zú jī liù chǐ, jiàn yú lǒng xī lín táo, qián shǐ yǐ wèi qín wáng zhī zhēng, shǐ chén yǐ wèi hàn xìng zhī fú yě. zì gāo dì zhì yú píng dì, shí èr zhǔ yān.
初，秦始皇世，有長人十二，身長五丈，足跡六尺，見於隴西臨洮，前史以為 秦亡之徵，史臣以為漢興之符也。自高帝至於平帝，十二主焉。

guāng wǔ huáng dì, fù wèi jì yáng lìng. jì yáng yǒu wǔ dì xíng gōng, cháng fēng bì. āi dì jiàn píng yuán nián shí èr yuè jiǎ zǐ yè, guāng wǔ jiāng chǎn, nǎi kāi ér jū zhī. shí yǒu chì guāng, shì zhōng jǐn míng, huáng kǎo yì yān. shǐ bo zhě wáng zhǎng bo zhī. zhǎng pì zuǒ yòu yuē: cǐ shàn shì, bù kě yán. shì suì, yǒu jiā hé shēng chǎn wū jǐng tiān zhōng, yī jīng jiǔ suì, yì yú fán hé, xiàn jiè dà fēng, gù míng guāng wǔ yuē xiù. shí yòu yǒu fèng huáng jí jì yáng, yú shì huà gōng wèi fèng huáng zhī xiàng. míng nián, fāng shì yǒu xià hè liáng zhě, shàng yán āi dì yún: hàn jiā lì yùn zhōng shuāi, dāng zài shòu mìng. yú shì gǎi hào wèi tài chū yuán jiāng yuán nián, chēng chén shèng liú tài píng huáng dì yǐ yàn shèng zhī. wáng mǎng shí, shàn wàng qì zhě sū bó ā wàng guāng wǔ suǒ jū xiàn chōng líng chéng guō, zé yuē: qì jiā zāi! yù yù cōng cōng rán. mǎng jì è hàn, ér qián wén yǒu jīn, nǎi gǎi zhù huò quán yǐ yì zhī. jì ér guāng wǔ qǐ yú chōng líng zhī bái shuǐ xiāng, huò quán zhī wén wèi bái shuǐ zhēn rén yě.
光武皇帝，父為濟陽令。濟陽有武帝行宮，常封閉。哀帝建平元年十二月甲子 夜，光武將產，乃開而居之。時有赤光，室中盡明，皇考異焉。使卜者王長卜之。 長辟左右曰：「此善事，不可言。」是歲，有嘉禾生產屋景天中，一莖九穗，異於 凡禾，縣界大豐，故名光武曰秀。時又有鳳凰集濟陽，於是畫宮為鳳凰之象。明年， 方士有夏賀良者，上言哀帝云：「漢家歷運中衰，當再受命。」於是改號為太初元 將元年，稱陳聖劉太平皇帝以厭勝之。王莽時，善望氣者蘇伯阿望光武所居縣舂陵 城郭，唶曰：「氣佳哉！鬱鬱蔥蔥然。」莽忌惡漢，而錢文有金，乃改鑄貨泉以易 之。既而光武起於舂陵之白水鄉，貨泉之文為「白水真人」也。

chū qǐ bīng, wàng jiàn jiā nán yǒu huǒ guāng, yǐ wèi rén chí huǒ, hū zhī ér guāng suì shèng, hè rán shàng shǔ tiān, yǒu qǐng bù jiàn. jí zài hé běi, wèi wáng láng suǒ bī, jiāng nán jì hū tuó hé. dǎo lì hái yún: hé shuǐ liú sī, wú chuán kě dù. zuǒ yòu jiē kǒng jù. dì gèng qiǎn wáng bà shì zhī. bà wǎng shì, rú lì yán. bà lǜ hái yǐ shí duì, jīng dòng zhòng xīn, nǎi miù yún: bīng jiān kě dù. dì chí jìn. bǐ zhì, ér hé shuǐ jiē hé, qí jiān kě chéng. jì dù, yú shù chéng chē wèi bì ér bīng xiàn. qián zhì xià bó chéng xī, yí suǒ zhī. yǒu yī bái yī lǎo gōng zài dào páng, yuē: nǔ lì! xìn dōu wèi zhǎng ān chéng shǒu, qù cǐ bā shí lǐ ěr. yán bì, shī suǒ zài. suì zhì xìn dōu, tóu tài shǒu rèn guāng. chū, guāng wǔ wēi shí, ráng rén cài shǎo gōng yuē: chèn yán liú xiù fà bīng bǔ bù dào, mǎo jīn xiū dé wèi tiān zǐ. guó shī gōng liú zi jùn míng xiù. shǎo gōng yuē: guó shī gōng shì yě. guāng wǔ xiào yuē: hé yòng zhī fēi pū? dào shì xī mén jūn huì děng bìng yún: liú xiù dāng wèi tiān zǐ. guāng wǔ píng dìng hé běi, hái zhì zhōng shān, jiāng jūn wàn xiū dé chì fú fú, yán guāng wǔ dāng shòu mìng. qún chén shàng zūn hào, guāng wǔ cí. qián zhì hào xiàn, zhū shēng qiáng huá yòu zì zhǎng ān yì hào, shàng chì fú fú, wén yǔ xiū hé. qún xià yòu qǐng yuē: shòu mìng zhī fú, rén yīng wèi dà. guāng wǔ yòu mèng chéng chì lóng dēng tiān, nǎi jí wèi, dōu luò yáng, yíng gōng què. yī xī, yǒu mén cái zì zhì.
初起兵，望見家南有火光，以為人持火，呼之而光遂盛，赫然上屬天，有頃不 見。及在河北，為王郎所逼，將南濟滹沱河。導吏還云：「河水流澌，無船可渡。」 左右皆恐懼。帝更遣王霸視之。霸往視，如吏言。霸慮還以實對，驚動眾心，乃謬 云：「冰堅可渡。」帝馳進。比至，而河水皆合，其堅可乘。既渡，餘數乘車未畢 而冰陷。前至下博城西，疑所之。有一白衣老公在道旁，曰：「努力！信都為長安 城守，去此八十里耳。」言畢，失所在。遂至信都，投太守任光。初，光武微時， 穰人蔡少公曰：「讖言劉秀髮兵捕不道，卯金修德為天子。」國師公劉子駿名秀。 少公曰：「國師公是也。」光武笑曰：「何用知非仆？」道士西門君惠等並云： 「劉秀當為天子。」光武平定河北，還至中山，將軍萬修得《赤伏符》，言光武當 受命。群臣上尊號，光武辭。前至鄗縣，諸生強華又自長安詣鄗，上《赤伏符》， 文與修合。群下又請曰：「受命之符，人應為大。」光武又夢乘赤龍登天，乃即位， 都洛陽，營宮闕。一夕，有門材自至。

shì shí láng yá kāi yáng xiàn chéng mén, yī xī wú gù zì wáng, jiǎn suǒ de cái, jí shì yě, suì míng qí mén yuē kāi yáng mén. xiān shì qín mù gōng shí, chén cāng rén jué dì dé wù, ruò yáng fēi yáng, ruò zhū fēi zhū, guài, jiāng xiàn zhī. dào féng èr tóng zi, wèi zhī yuē: zi zhī bǐ hū, míng wèi chān, cháng zài dì xià shí sǐ rén nǎo. ruò yù shā zhī, yǐ bǎi dōng nán zhī zhǐ zhī, zé sǐ yǐ. chān yīn yán yuē: cǐ èr tóng zi, míng wèi bǎo. dé qí xióng zhě wáng, dé qí cí zhě bà. yú shì chén cāng rén suì qì chān ér zhú èr tóng zi, èr tóng zi huà wèi zhì, fēi rù lín. chén cāng rén yǐ gào mù gōng, mù gōng fā tú dà liè, dé qí cí zhě, huà ér wèi shí, zhì zhī qiān wèi zhī jiān. zhì wén gōng, wèi zhī lì cí, míng yuē chén bǎo cí. xióng nán fēi jí nán yáng ráng xiàn, qí hòu guāng wǔ xìng yú nán yáng.
是時琅邪開陽縣城門，一夕無故自亡，檢所得材，即是也，遂名其門曰開陽門。 先是秦穆公時，陳倉人掘地得物，若羊非羊，若豬非豬，怪，將獻之。道逢二僮子， 謂之曰：「子知彼乎，名為襜，常在地下食死人腦。若欲殺之，以柏東南枝指之， 則死矣。」襜因言曰：「此二僮子，名為寶。得其雄者王，得其雌者霸。」於是陳 倉人遂棄襜而逐二僮子，二僮子化為雉，飛入林。陳倉人以告穆公，穆公發徒大獵， 得其雌者，化而為石，置之汧、渭之間。至文公，為之立祠，名曰陳寶祠。雄南飛 集南陽穰縣，其後光武興於南陽。

guāng wǔ zhī chū xìng yě, kuí xiāo yōng zhòng lǒng yòu, zhāo jí yīng jùn, ér gōng sūn shù chēng dì yú shǔ, tiān xià yún rǎo, dà zhě lián zhōu jùn, xiǎo zhě jù xiàn yì. xiāo wèn fú fēng rén bān biāo yuē: wǎng zhě zhōu wáng, zhàn guó bìng zhēng, tiān xià fēn liè, shù shì rán hòu dìng. zòng héng zhī shì, fù qǐ yú jīn hū? jiāng chéng yùn dié xìng, zài yú yī rén yě? yuàn xiān shēng lùn zhī. duì yuē: zhōu zhī fèi xìng yǔ hàn yì. xī zhōu lì jué wǔ děng, zhū hóu cóng zhèng, běn gēn jì wēi, zhī yè qiáng dà, gù qí mò liú yǒu zòng héng zhī shì, qí shì rán yě. hàn jiā chéng qín zhī zhì, jùn xiàn zhì mín, zhǔ yǒu zhuān jǐ zhī wēi, chén wú bǎi nián zhī bǐng. zhì yú chéng dì, jiǎ jiè wài jiā, āi píng duǎn zuò, guó sì sān jué, huò zì shàng qǐ, shāng bù jí xià. gù wáng shì zhī guì, qīng shàn cháo tíng, néng qiè hào wèi, ér bù gēn yú mín, shì yǐ jí zhēn zhī hòu, tiān xià mò bù yǐn lǐng ér tàn. shí yú nián jiān, zhōng wài sāo rǎo, yuǎn jìn jù fā, jiǎ hào yún hé, xián chēng liú shì, bù móu ér tóng cí. fāng jīn xióng jié dài zhōu yù zhě, jiē wú qī guó shì yè zhī zī. shī yún: huáng yǐ shàng dì, lín xià yǒu hè. jiàn guān sì fāng, qiú mín zhī mò. jīn mín jiē ōu yín sī hàn, xiàng yǎng liú shì, yǐ kě zhī yǐ. kuí xiāo yuē: xiān shēng yán zhōu hàn zhī shì, kě yě. zhì yú dàn jiàn yú mín xí shí liú shì xìng hào zhī gù, ér wèi hàn fù xìng, shū yǐ. xī qín shī qí lù, liú jì zhú ér jǐ zhī, shí mín fù zhī hàn hū? biāo jì gǎn xiāo yán, yòu mǐn kuáng jiǎo zhī bù xī, nǎi zhe wáng mìng lùn yǐ jiù shí nán. cí yuē:
光武之初興也，隗囂擁眾隴右，招集英俊，而公孫述稱帝於蜀，天下雲擾，大 者連州郡，小者據縣邑。囂問扶風人班彪曰：「往者周亡，戰國並爭，天下分裂， 數世然後定。縱橫之事，復起於今乎？將承運迭興，在於一人也？願先生論之。」 對曰：「周之廢興與漢異。昔周立爵五等，諸侯從政，本根既微，枝葉強大，故其 末流有縱橫之事，其勢然也。漢家承秦之制，郡縣治民，主有專己之威，臣無百年 之柄。至於成帝，假借外家，哀、平短祚，國嗣三絕，禍自上起，傷不及下。故王 氏之貴，傾擅朝廷，能竊號位，而不根於民，是以即真之後，天下莫不引領而嘆。 十餘年間，中外騷擾，遠近俱發，假號雲合，咸稱劉氏，不謀而同辭。方今雄桀帶 州域者，皆無七國世業之資。《詩》云：『皇矣上帝，臨下有赫。鑒觀四方，求民 之瘼。』今民皆謳吟思漢，向仰劉氏，已可知矣。」隗囂曰：「先生言周、漢之勢， 可也。至於但見愚民習識劉氏姓號之故，而謂漢復興，疏矣。昔秦失其鹿，劉季逐 而掎之，時民復知漢乎？」彪既感囂言，又愍狂狡之不息，乃著《王命論》以救時 難。辭曰：

xī zài dì yáo zhī chán yuē: zī ěr shùn, tiān zhī lì shù zài ěr gōng. shùn yì yǐ mìng yǔ. jì yú jì qì, xián zuǒ táng yú, guāng jì sì hǎi, yì shì zài dé, zhì yú tāng wǔ, ér yǒu tiān xià. suī qí zāo yù yì shí, chán dài bù tóng, zhì yú yīng tiān cóng mín, qí kuí yī yān. shì gù liú shì chéng yáo zhī zuò, shì zú zhī shì, zhe yú chūn qiū. táng jù huǒ dé, ér hàn shào zhī. shǐ qǐ pèi zé, zé shén mǔ yè hào, yǐ zhāng chì dì zhī fú. yóu shì yán zhī, dì wáng zhī zuò, bì yǒu míng shèng xiǎn yì zhī dé, fēng gōng hòu lì jī lèi zhī yè, rán hòu jīng chéng tōng yú shén míng, liú zé jiā yú shēng mín. gù néng wèi guǐ shén suǒ fú xiàng, tiān xià suǒ guī wǎng. wèi jiàn yùn shì wú běn, gōng dé bù jì, ér dé jué qǐ zài cǐ wèi zhě yě. shì sú jiàn gāo zǔ xìng yú bù yī, bù dá qí gù, yǐ wèi shì zāo bào luàn, dé fèn qí jiàn. yóu shuō zhī shì, zhì bǐ tiān xià yú zhú lù, xìng jié ér dé zhī. bù zhī shén qì yǒu mìng, bù kě yǐ zhì lì qiú yě. bēi fū! cǐ shì zhī suǒ yǐ duō luàn chén zéi zi zhě yě. ruò rán zhě, qǐ tú àn yú tiān dào zāi, yòu bù guān zhī yú rén shì yǐ.
昔在帝堯之禪曰：「咨爾舜，天之歷數在爾躬。」舜亦以命禹。洎於稷、契， 咸佐唐、虞，光濟四海，奕世載德，至於湯、武，而有天下。雖其遭遇異時，禪代 不同，至於應天從民，其揆一焉。是故劉氏承堯之祚，氏族之世，著於《春秋》。 唐據火德，而漢紹之。始起沛澤，則神母夜號，以章赤帝之符。由是言之，帝王之 祚，必有明聖顯懿之德，豐功厚利積累之業，然後精誠通於神明，流澤加於生民。 故能為鬼神所福向，天下所歸往。未見運世無本，功德不紀，而得掘起在此位者也。 世俗見高祖興於布衣，不達其故，以為適遭暴亂，得奮其劍。遊說之士，至比天下 於逐鹿，幸捷而得之。不知神器有命，不可以智力求也。悲夫！此世之所以多亂臣 賊子者也。若然者，豈徒暗於天道哉，又不觀之於人事矣。

fū è jǐn liú lì, jī hán dào lù, sī yǒu shù hè zhī xiè, dān shí zhī chù, suǒ yuàn bù guò yī jīn, rán zhōng yú zhuǎn sǐ gōu hè. hé zé? pín qióng yì yǒu mìng yě. kuàng hū tiān zǐ zhī guì, sì hǎi zhī fù, shén míng zhī zuò, kě dé ér wàng jù zāi! gù suī zāo lí è huì, qiè qí quán bǐng, yǒng rú xìn bù, qiáng rú liáng jí, chéng rú wáng mǎng, rán zú rùn huò fú zhì, pēng jū fēn liè yòu kuàng yāo mó bù jí shù zi, ér yù àn gàn tiān wèi zhě hū? shì gù nú jiǎn zhī chéng, bù chěng qiān lǐ zhī tú yàn què zhī chóu, bù fèn liù hé zhī yòng jié zhuó zhī cái, bù hé dòng liáng zhī rèn dǒu shāo zhī zǐ, bù bǐng dì wáng zhī zhòng. yì yuē: dǐng zhé zú, fù gōng sù. bù shèng qí rèn yě. dāng qín zhī mò, háo jié gòng tuī chén yīng ér wáng zhī. yīng mǔ zhǐ yīng yuē: zì wú wèi zi jiā fù, ér shì pín jiàn, zú fù guì, bù xiáng. bù rú yǐ bīng shǔ rén, shì chéng, shǎo shòu qí lì bù chéng, huò yǒu suǒ guī. yīng cóng qí yán, ér chén shì yǐ níng. wáng líng zhī mǔ, yì jiàn xiàng shì zhī bì wáng, ér liú shì zhī jiāng xìng yě. shì shí líng wèi hàn jiāng, ér mǔ huò yú chǔ. yǒu hàn shǐ lái, líng mǔ jiàn zhī, wèi yuē: yuàn gào wú zi, hàn wáng zhǎng zhě, bì děi tiān xià, zi jǐn shì zhī, wú yǒu èr xīn. suì duì hàn shǐ, fú jiàn ér sǐ, yǐ gù miǎn líng. qí hòu guǒ dìng yú hàn, líng wèi zǎi xiàng fēng hóu. fū yǐ pǐ fù zhī míng, yóu néng tuī shì lǐ zhī zhì, tàn huò fú zhī jī, quán zōng sì yú wú qióng, chuí cè shū yú chūn qiū, ér kuàng dà zhàng fū zhī shì hū! shì gù qióng dá yǒu mìng, jí xiōng yóu rén, yīng mǔ zhī fèi, líng mǔ zhī xìng, shěn cǐ èr zhě, dì wáng zhī fēn jué yǐ.!
夫餓饉流隸，饑寒道路，思有裋褐之褻，擔石之畜，所願不過一金，然終於轉 死溝壑。何則？貧窮亦有命也。況乎天子之貴，四海之富，神明之祚，可得而妄據 哉！故雖遭罹厄會，竊其權柄，勇如信、布，強如梁、籍，成如王莽，然卒潤鑊伏 鑕，烹菹分裂；又況幺麽不及數子，而欲暗干天位者乎？是故駑蹇之乘，不騁千里 之塗；燕雀之儔，不奮六翮之用；楶梲之材，不荷棟樑之任；斗筲之子，不秉帝王 之重。《易》曰：「鼎折足，覆公餗。」不勝其任也。當秦之末，豪桀共推陳嬰而 王之。嬰母止嬰曰：「自吾為子家婦，而世貧賤，卒富貴，不祥。不如以兵屬人， 事成，少受其利；不成，禍有所歸。」嬰從其言，而陳氏以寧。王陵之母，亦見項 氏之必亡，而劉氏之將興也。是時陵為漢將，而母獲於楚。有漢使來，陵母見之， 謂曰：「願告吾子，漢王長者，必得天下，子謹事之，無有二心。」遂對漢使，伏 劍而死，以固勉陵。其後果定於漢，陵為宰相封侯。夫以匹婦之明，猶能推事理之 致，探禍福之機，全宗祀於無窮，垂冊書於《春秋》，而況大丈夫之事乎！是故窮 達有命，吉凶由人，嬰母知廢，陵母知興，審此二者，帝王之分決矣。！

gài zài gāo zǔ, qí xìng yě yǒu wǔ: yī yuē dì yáo zhī miáo yì, èr yuē tǐ mào duō qí yì, sān yuē shén wǔ yǒu zhēng yīng, sì yuē kuān míng ér rén shù, wǔ yuē zhī rén shàn rèn shǐ. jiā zhī yǐ xìn chéng hǎo móu, dá yú tīng shòu, jiàn shàn rú bù jí, yòng rén rú yóu jǐ, cóng jiàn rú cóng liú, qū shí rú xiǎng fù dāng shí tǔ bǔ, nà zǐ fáng zhī cè bá zú huī xǐ, yī lì shēng zhī shuō wù shù zú zhī yán, duàn huái tǔ zhī qíng gāo sì hào zhī míng, gē jī fū zhī ài jǔ hán xìn yú xíng zhèn, shōu chén píng yú wáng mìng yīng xióng chén lì, qún cái bì jǔ, cǐ gāo zǔ zhī dà lüè suǒ yǐ chéng dì yè yě. ruò nǎi líng ruì fú yīng, yòu kě lüè wén yǐ. chū, liú ǎo rèn gāo zǔ ér mèng yǔ shén yù, zhèn léi huì míng, yǒu lóng shé zhī guài. jí zhǎng duō líng yì, yǒu shū yú zhòng, shì yǐ wáng wǔ gǎn wù ér zhé qì, lǚ gōng dǔ mào ér jìn nǚ qín huáng dōng yóu yǐ yàn qí qì, lǚ hòu wàng yún ér zhī suǒ chù shǐ shòu mìng zé bái shé fēn, xī rù guān zé wǔ xīng jù. gù huái yīn liú hóu wèi zhī tiān shòu, fēi rén lì yě.
蓋在高祖，其興也有五：一曰帝堯之苗裔，二曰體貌多奇異，三曰神武有徵應， 四曰寬明而仁恕，五曰知人善任使。加之以信誠好謀，達於聽受，見善如不及，用 人如由己，從諫如從流，趨時如響赴；當食吐哺，納子房之策；拔足揮洗，揖酈生 之說；寤戍卒之言，斷懷土之情；高四皓之名，割肌膚之愛；舉韓信於行陣，收陳 平於亡命；英雄陳力，群才畢舉，此高祖之大略所以成帝業也。若乃靈瑞符應，又 可略聞矣。初，劉媼妊高祖而夢與神遇，震雷晦冥，有龍蛇之怪。及長多靈異，有 殊於眾，是以王、武感物而折契，呂公睹貌而進女；秦皇東遊以厭其氣，呂后望雲 而知所處；始受命則白蛇分，西入關則五星聚。故淮陰、留侯謂之天授，非人力也。

lì gǔ jīn zhī dé shī, yàn xíng shì zhī chéng bài, jī dì wáng zhī shì yùn, kǎo wǔ zhě zhī suǒ wèi, qǔ shě bù yàn sī wèi, fú yīng bù tóng sī dù, ér yù mèi yú quán lì, yuè cì wàng jù, wài bù liàng lì, nèi bù zhī mìng, zé bì sàng bǎo jiā zhī zhǔ, shī tiān nián zhī shòu, yù zhé zú zhī xiōng, fú fū yuè zhī zhū. yīng xióng chéng zhī jué wù, wèi ruò huò jiè, chāo rán yuǎn lǎn, yuān rán shēn shí, shōu líng yīng zhī míng fēn, jué xìn bù zhī jì yú, jù zhú lù zhī gǔ shuō, shěn shén qì zhī yǒu shòu, wú tān bù kě jǐ, wèi èr mǔ zhī suǒ xiào, zé fú zuò liú yú zi sūn, tiān lù qí yǒng zhōng yǐ.
歷古今之得失，驗行事之成敗，稽帝王之世運，考五者之所謂，取捨不厭斯位， 符應不同斯度，而欲昧於權利，越次妄據，外不量力，內不知命，則必喪保家之主， 失天年之壽，遇折足之凶，伏鈇鉞之誅。英雄誠知覺寤，畏若禍戒，超然遠覽，淵 然深識，收陵、嬰之明分，絕信、布之覬覦，距逐鹿之瞽說，審神器之有授，無貪 不可幾，為二母之所笑，則福祚流於子孫，天祿其永終矣。

kuí xiāo bù nà, guǒ bài. hàn yuán chéng shì, dào shì yán: chèn zhě yún: chì è sān qī. sān qī, èr bǎi yī shí nián, yǒu wài qī zhī cuàn. zuò jí sān liù, dāng yǒu lóng fēi zhī xiù, xìng fù zǔ zōng. jí mǎng cuàn hàn, hàn èr bǎi yī shí nián yǐ. mǎng shí bā nián ér bài, guāng wǔ xìng yān.
隗囂不納，果敗。漢元、成世，道士言：「讖者云：『赤厄三七。』三七，二 百一十年，有外戚之篡。祚極三六，當有龍飛之秀，興復祖宗。」及莽篡漢，漢二 百一十年矣。莽十八年而敗，光武興焉。

míng dì chū shēng, fēng xià duì shàng, chì sè shì yáo, zhōng dēng dì wèi.
明帝初生，豐下兌上，赤色似堯，終登帝位。

hé dì dèng huáng hòu, zǔ fù yǔ, zuǒ mìng guāng wǔ, cháng yuē: wǒ jiāng bǎi wàn rén, wèi cháng wàng shā yī rén, zi sūn dāng dà xìng. hòu shǎo shí, xiāng zhě sū wén jiàn hòu, jīng yuē: cǐ chéng tāng zhī gǔ fǎ yě, guì bù kě yán. hòu cháng mèng dēng tī, yǐ shǒu mén tiān, tiān tǐ dàng dàng zhèng qīng ér huá, yǒu ruò zhōng rǔ zhě, hòu yǎng shǔn zhī. yǐ xùn zhī zhàn mèng. zhàn mèng zhě yuē: yáo mèng pān tiān ér shàng, tāng mèng jí tiān ér dǐ zhī, cǐ jiē fēi cháng mèng yě. jì ér rù gōng, suì dēng zūn wèi. ān dì wèi jí dà wèi, zài dǐ, shù yǒu shén guāng chì shé jiā yīng, zhào yào shì nèi, pán yū diàn wū chuáng dì zhī jiān, hòu suì rù chéng dà tǒng.
和帝鄧皇后，祖父禹，佐命光武，常曰：「我將百萬人，未嘗妄殺一人，子孫 當大興。」後少時，相者蘇文見後，驚曰：「此成湯之骨法也，貴不可言。」後嘗 夢登梯，以手捫天，天體蕩蕩正青而滑，有若鍾乳者，後仰吮之。以訊之占夢。占 夢者曰：「堯夢攀天而上，湯夢及天而呧之，此皆非常夢也。」既而入宮，遂登尊 位。安帝未即大位，在邸，數有神光赤蛇嘉應，照曜室內，磐紆殿屋床第之間，後 遂入承大統。

chū, huán dì zhī shì, yǒu huáng xīng jiàn yú chǔ sòng zhī fēn. liáo dōng yīn kuí yuē: hòu wǔ shí nián, dāng yǒu zhēn rén qǐ yú qiào pèi zhī jiān, qí fēng bù kě dāng. líng dì xī píng wǔ nián, huáng lóng jiàn qiào. guāng lù dài fū qiáo xuán wèn tài shǐ lìng dān yáng yuē: cǐ hé xiáng yě? yáng yuē: qí guó hòu dāng yǒu wáng zhě xìng, bù jí wǔ shí nián, yì dāng fù jiàn tiān shì héng xiàng, cǐ qí zhēng yě. nèi huáng yīn dēng mò jì zhī. qí hòu cáo cāo qǐ yú qiào, shì wèi wèi wǔ dì. jiàn ān wǔ nián, yú huáng xīng jiàn zhī, suì wǔ shí nián yǐ, ér wǔ dì pò yuán shào, tiān xià mò dí.
初，桓帝之世，有黃星見於楚、宋之分。遼東殷馗曰：「後五十年，當有真人 起於譙、沛之間，其鋒不可當。」靈帝熹平五年，黃龍見譙。光祿大夫喬玄問太史 令單颺曰：「此何祥也？」颺曰：「其國後當有王者興，不及五十年，亦當復見天 事恆象，此其征也。」內黃殷登默記之。其後曹操起於譙，是為魏武帝。建安五年， 於黃星見之，歲五十年矣，而武帝破袁紹，天下莫敵。

chūn qiū chèn yuē: dài hàn zhě, dāng tú gāo yě. hàn yǒu zhōu shū zhě, shàn nèi xué. rén huò wèn zhī, shū yuē: dāng tú gāo zhě, wèi yě. shū jì méi, qiào zhōu yòu wèn shù shì dù qióng yuē: zhōu zhēng jūn yǐ wèi dāng tú gāo, wèi yě. qí yì hé zài? qióng yuē: wèi, què míng yě. dāng tú ér gāo, shèng rén yǐ lèi yán ěr. yòu wèn zhōu yuē: níng fù yǒu suǒ guài xié? zhōu yuē: wèi dá yě. qióng yuē: gǔ zhě míng guān zhí bù yán cáo, zì hàn yǐ lái, míng guān jǐn yán cáo, lì yán shǔ cáo, zú yán shì cáo, cǐ dài tiān yì yě. zhōu yuē: wèi zhě, dà yě cáo zhě, zhòng yě. zhòng ér qiě dà, tiān xià zhī suǒ guī hū? jiàn ān shí bā nián, wǔ dì wèi gōng, yòu jìn jué wèi wáng. èr shí wǔ nián, wǔ dì hōng, tài zǐ pī sì wèi wèi wáng, shì wèi wén dì.
《春秋讖》曰：「代漢者，當塗高也。」漢有周舒者，善內學。人或問之，舒 曰：「當塗高者，魏也。」舒既沒，譙周又問術士杜瓊曰：「周征君以為當塗高， 魏也。其義何在？」瓊曰：「魏，闕名也。當塗而高，聖人以類言耳。」又問周曰： 「寧復有所怪邪？」周曰：「未達也。」瓊曰：「古者名官職不言曹，自漢以來， 名官盡言曹，吏言屬曹，卒言侍曹，此殆天意也。」周曰：「魏者，大也；曹者， 眾也。眾而且大，天下之所歸乎？」建安十八年，武帝為公，又進爵為王。二十五 年，武帝薨，太子丕嗣為魏王，是為文帝。

wén dì shǐ shēng, yǒu yún qīng sè, yuán rú chē gài, dāng qí shàng zhōng rì. wàng qì zhě yǐ wèi zhì guì zhī xiáng, fēi rén chén zhī qì. shàn xiāng zhě gāo yuán lǚ yuē: qí guì bù kě yán. yán kāng yuán nián sān yuè, huáng lóng yòu jiàn qiào, yīn dēng yóu cún, tàn yuē: huáng lóng jiàn yú xī píng yě, dān yáng yún: bù jí wǔ shí nián, yì dāng fù jiàn. jīn sì shí wǔ nián yǐ, yáng zhī yán qí yàn zī hū. sì yuè, ráo ān yán bái hǔ jiàn. bā yuè, shí yì yán fèng huáng jí, yòu yǒu qí lín jiàn. shí yuè, hàn dì chán wèi yú wèi, wèi wáng cí ràng bù shòu. bó shì sū lín dǒng bā shàng yán: chén wén tiān zhī qù jiù, gù yǒu cháng fēn, shèng rén dāng zhī, zhāo rán bù yí. gù yáo juān gǔ ròu ér chán yǒu yú, zhōng wú lìn sè. shùn fā lǒng mǔ ér jū tiān xià, ruò gù yǒu zhī. qí xiāng shòu jiān, bù jī lòu kè, tiān xià yǐ chuán yǐ. suǒ yǐ jí tiān mìng, míng tiān xià bù kě yī rì wú jūn. jīn hàn qī yùn yǐ zhōng, yāo yì jué zhī yǐ shěn. bì xià shòu tiān zhī mìng, fú ruì gào zhēng, dīng níng xiáng xī, fǎn fù bèi zhì, suī yán yǔ xiāng yù, wú yǐ dài cǐ. jīn jì fā zhào shū, xǐ shòu wèi yù, gù zhí qiān ràng, shàng jī tiān mìng, xià wéi mín qíng. chén jǐn àn gǔ zhī diǎn jí, cān yǐ tú wěi, wèi zhī xíng yùn jí tiān dào suǒ zài, jí zūn zhī yàn, zài yú jīn nián cǐ yuè, zhāo zhé rì fēn míng. jǐn tiáo zòu rú zuǒ. wéi bì xià qiān sī yì lǜ, yǐ shí jí wèi, xiǎn gào shàng dì, bù zhào tiān xià. rán hòu gǎi zhēng shuò, yì fú sè, zhèng dà hào, tiān xià xìng shèn. qí suǒ chén shì yuē:
文帝始生，有雲青色，員如車蓋，當其上終日。望氣者以為至貴之祥，非人臣 之氣。善相者高元呂曰：「其貴不可言。」延康元年三月，黃龍又見譙，殷登猶存， 嘆曰：「黃龍見於熹平也，單颺云：『不及五十年，亦當復見。』今四十五年矣， 颺之言其驗茲乎。」四月，饒安言白虎見。八月，石邑言鳳凰集，又有麒麟見。十 月，漢帝禪位於魏，魏王辭讓不受。博士蘇林、董巴上言：「臣聞天之去就，固有 常分，聖人當之，昭然不疑。故堯捐骨肉而禪有虞，終無吝色。舜發壟畝而居天下， 若固有之。其相授間，不稽漏刻，天下已傳矣。所以急天命，明天下不可一日無君。 今漢期運已終，妖異絕之已審。陛下受天之命，符瑞告征，丁寧詳悉，反覆備至， 雖言語相諭，無以代此。今既發詔書，璽綬未御，固執謙讓，上稽天命，下違民情。 臣謹按古之典籍，參以圖緯，魏之行運及天道所在，即尊之驗，在於今年此月，昭 {折日}分明。謹條奏如左。唯陛下遷思易慮，以時即位，顯告上帝，布詔天下。然 後改正朔，易服色，正大號，天下幸甚。」其所陳事曰：

tiān yǒu shí èr cì, yǐ wèi fēn yě, wáng gōng zhī guó, gè yǒu suǒ shǔ. zhōu zài chún huǒ, wèi zài dà liáng, suì xīng xíng lì, fán shí èr cì, suǒ zài guó tiān zǐ shòu mìng, zhū hóu yǐ fēng. zhōu wén wáng shǐ shòu mìng, suì xīng zài chún huǒ. zhì wǔ wáng fá zhòu, shí sān nián, suì xīng fù zài chún huǒ. gù chūn qiū chuán yuē: wǔ wáng fá zhòu, suì zài chún huǒ. yòu yuē: suì zhī suǒ zài, zé wǒ yǒu zhōu zhī fēn yě yě. xī guāng hé qī nián, suì zài dà liáng, wǔ wáng shǐ shòu mìng wèi jiāng, tǎo huáng jīn. shì suì, gǎi nián wèi zhōng píng yuán nián. jiàn ān yuán nián, suì fù zài dà liáng, shǐ bài dà jiāng jūn. shí sān nián, fù zài dà liáng, shǐ bài chéng xiàng. jīn èr shí wǔ nián, suì fù zài dà liáng, bì xià shòu mìng. cǐ wèi dé suì yǔ zhōu wén wǔ shòu mìng xiāng yīng.
天有十二次，以為分野，王公之國，各有所屬。周在鶉火，魏在大梁，歲星行 歷，凡十二次，所在國天子受命，諸侯以封。周文王始受命，歲星在鶉火。至武王 伐紂，十三年，歲星復在鶉火。故《春秋傳》曰：「武王伐紂，歲在鶉火。」又曰： 「歲之所在，則我有周之分野也。」昔光和七年，歲在大梁，武王始受命為將，討 黃巾。是歲，改年為中平元年。建安元年，歲復在大梁，始拜大將軍。十三年，復 在大梁，始拜丞相。今二十五年，歲復在大梁，陛下受命。此魏得歲與周文、武受 命相應。

jīn nián qīng lóng zài gēng zǐ, shī tuī duó zāi yuē: gēng zhě, gèng yě zi zhě, zī yě. shèng rén zhì fǎ tiān xià zhì. yòu yuē: wáng zhě bù dé yú zi, zhì chéng yú chǒu. cǐ yán jīn nián tiān gèng mìng shèng rén, zhì fǎ tiān xià, bù dé yú mín yě. wèi yǐ zhèng zhì tiān xià, yǔ shī xié yǐ. zhuān xū shòu mìng, suì zài shǐ wéi, wèi jū qí dì, yì zài shǐ wéi. gù chūn qiū chuán yuē: wèi, zhuān xū zhī xū yě. jīn shí yuè, dòu zhī suǒ jiàn, zé zhuān xū shòu mìng zhī fēn yě. wèi yǐ shí yuè shòu chán, cǐ tóng fú shǐ zǔ shòu mìng zhī yàn yě. wèi zhī shì zú, chū zì zhuān xū, yǔ shùn tóng zǔ, jiàn yú chūn qiū shì jiā. shùn yǐ tǔ dé chéng yáo zhī huǒ, jīn wèi yì yǐ tǔ dé chéng hàn zhī huǒ, qí yú xíng yùn hé yú yáo shùn shòu shòu zhī cì.
今年青龍在庚子，《詩推度災》曰：「庚者，更也；子者，茲也。聖人製法天 下治。」又曰：「王者布德於子，治成於丑。」此言今年天更命聖人，製法天下， 布德於民也。魏以政制天下，與《詩》協矣。顓頊受命，歲在豕韋，衛居其地，亦 在豕韋。故《春秋傳》曰：「衛，顓頊之墟也。」今十月，斗之所建，則顓頊受命 之分也。魏以十月受禪，此同符始祖受命之驗也。魏之氏族，出自顓頊，與舜同祖， 見於《春秋世家》。舜以土德承堯之火，今魏亦以土德承漢之火，其於行運合於堯、 舜授受之次。

wèi wáng yóu wèi xǔ. dà shǐ chéng xǔ zhī yòu shàng tiān wén xiáng ruì:
魏王猶未許。大史丞許芝又上天文祥瑞：

zì jiàn ān sān nián shí èr yuè wù chén, yǒu xīn tiān zǐ qì jiàn yú dōng nán, dào jīn jī èr shí sān nián. jiàn ān shí nián, fú xīng chū kù lóu, lì fàn dī fáng sù, běi rù tiān shì, fàn běi dǒu zǐ wēi. dī wèi tiān zǐ sù gōng, lù qǐn suǒ zhǐ. fáng wèi tiān zǐ míng táng zhèng jiào zhī shǒu. běi dǒu qī xīng, zhǔ zūn fǔ xiàng jìn chén. zǐ wēi zhě, běi jí zuì zūn. cǐ chú sǎo hàn jiā zhī dà yì yě. jiàn ān shí bā nián qiū, suì xīng zhèn xīng yíng huò jù rù tài wēi, nì xíng liú shǒu dì zuò bǎi yǒu yú rì. suì xīng rù tài wēi, rén zhǔ gǎi xìng. zhèn xīng rù tài wēi, nèi yǒu bīng luàn, rén zhǔ yǐ ruò. sān zhě, hàn gǎi xìng yì dài zhī yì yě. jiàn ān shí jiǔ nián zhēng yuè, bái hóng guàn rì. yì chuán yuē: hòu fēi shàn guó, bái hóng guàn rì. jiàn ān èr shí yī nián wǔ yuè shuò jǐ hài, rì shí. jiàn ān èr shí sān nián sān yuè, fú xīng chén jiàn dōng fāng èr shí yú rì, xī chū xī fāng, fàn lì wǔ chē dōng jǐng wǔ zhū hóu wén chāng xuān yuán tài wēi, fēng yán cì dì zuò. fú zhě chú jiù bù xīn, wáng è xìng shèng zhī yì yě. jiàn ān èr shí sì nián èr yuè huì rén zǐ, rì shí. rì zhě yáng jīng, yuè wèi hóu wáng, ér yǐ hài zi rì shí, jiē shuǐ miè huǒ zhī yì yě. yán kāng yuán nián jiǔ yuè shí rì huáng hūn shí, yuè shí yíng huò, guò rén dìng shí, yíng huò chū yíng shì, sù yǔ lín. yuè wèi dà chén hóu wáng zhī xiàng yíng huò huǒ jīng, hàn shì zhī xíng. zhàn yuē: hàn jiā yǐ bīng wáng. yán kāng yuán nián jiǔ yuè èr shí rì, bō guà tiān zǐ qì bù jiàn, jiē bēng wáng zhī yì yě. yíng huò huǒ jīng, xíng suō rì yī dù yǒu yú. gù tài shǐ lìng wáng yù yǐ wèi hàn jiā shuāi wáng zhī jí. yíng huò dà ér chì sè guāng bù míng, chì ér xiǎo, yǔ xiǎo xīng wú bié, jiē hàn jiā shuāi wáng zhī yì yě.
自建安三年十二月戊辰，有新天子氣見於東南，到今積二十三年。建安十年， 茀星出庫樓，歷犯氐、房宿，北入天市，犯北斗、紫微。氐為天子宿宮，路寢所止。 房為天子明堂政教之首。北斗七星，主尊輔象近臣。紫微者，北極最尊。此除掃漢 家之大異也。建安十八年秋，歲星、鎮星、熒惑俱入太微，逆行留守帝坐百有餘日。 歲星入太微，人主改姓。鎮星入太微，內有兵亂，人主以弱。三者，漢改姓易代之 異也。建安十九年正月，白虹貫日。《易傳》曰：「后妃擅國，白虹貫日。」建安 二十一年五月朔己亥，日蝕。建安二十三年三月，茀星晨見東方二十餘日，夕出西 方，犯歷五車、東井、五諸侯、文昌、軒轅、太微，鋒炎刺帝坐。茀者除舊布新， 亡惡興聖之異也。建安二十四年二月晦壬子，日蝕。日者陽精，月為侯王，而以亥 子日蝕，皆水滅火之異也。延康元年九月十日黃昏時，月蝕熒惑，過人定時，熒惑 出營室，宿羽林。月為大臣侯王之象；熒惑火精，漢氏之行。占曰：「漢家以兵亡。」 延康元年九月二十日，《剝》卦天子氣不見，皆崩亡之異也。熒惑火精，行縮日一 度有餘。故太史令王昱以為漢家衰亡之極。熒惑大而赤色；光不明，赤而小，與小 星無別，皆漢家衰亡之異也。

yì chuán yuē: shàng xià liú tōng shèng xián chāng, jué yīng dì dé fèng huáng xiáng, wàn mín xǐ lè wú jiù yāng. yì chuán yòu yuē: shèng rén shòu mìng, jué yīng fèng huáng xià, tiān zǐ lǔ. yì chuán yòu yuē: huáng lóng jiàn, tiān zāi jiāng zhì, tiān zǐ chù, shèng rén chū. huáng lóng yǐ wù jǐ rì jiàn, wǔ sè wén zhāng jiē jù, shèng rén dé tiān shòu mìng. huáng lóng yǐ wù yín jiàn, cǐ dì wáng shòu mìng zhī fú ruì zuì zhe míng zhě yě. yì chuán yòu yuē: shèng rén qīng jìng xíng zhōng zhèng, xián rén zhì, mín cóng mìng, jué yīng qí lín lái. chūn qiū yù bǎn chèn yuē: dài chì zhě wèi gōng zǐ. chūn qiū zuǒ zhù qī yuē: hàn yǐ xǔ chāng shī tiān xià. gù bái mǎ lìng gān líng lǐ yún shàng shì, yán xǔ chāng qì jiàn, dāng tú gāo yǐ méng, yù shǐ hàn jiā fáng jué méng yá. jīn hàn dōu xǔ, rì yǐ wēi ruò, dāng jū xǔ chāng yǐ shī tiān xià. dāng tú gāo zhě, wèi yě wèi zhě, xiàng wèi liǎng què zhī míng dāng dào ér gāo dà zhě yě. wèi dāng dài hàn, rú lǐ yún zhī yán yě. chūn qiū zuǒ zhù qī yòu yuē: hàn yǐ méng sūn wáng. shuō zhě yǐ méng sūn zhí hàn èr shí sì dì, tóng méng yú huò yǐ ruò wáng. hàn dì shǎo shí míng wèi dǒng hóu, míng bù zhèng, méng luàn huāng huò, qí zi sūn yǐ ruò wáng yě. xiào jīng zhōng huáng chèn yuē: rì zài dōng, jì huǒ guāng. bù héng yī, shèng míng cōng. sì bǎi zhī wài, yì xìng ér wáng. tiān xià guī gōng zhì tài píng. cǐ wèi wáng zhī xìng huì zhe jiàn tú chèn yě. yì yùn qī yuē: yán jū dōng, xī yǒu wǔ, liǎng rì bìng guāng rì jū xià. qí wèi zhǔ, fǎn wèi fǔ, wǔ bā sì shí, huáng qì shòu, zhēn rén chū. yán wǔ xǔ zì, liǎng rì chāng zì, hàn dāng yǐ xǔ wáng, wèi dāng yǐ xǔ chāng. jīn jì huì zhī qī zài xǔ, shì qí dà xiào yě. yì yùn qī yòu yuē: guǐ zài shān, hé nǚ yùn, wáng tiān xià.
《易傳》曰：「上下流通聖賢昌，厥應帝德鳳凰翔，萬民喜樂無咎殃。」《易 傳》又曰：「聖人受命，厥應鳳凰下，天子虜。」《易傳》又曰：「黃龍見，天災 將至，天子絀，聖人出。」黃龍以戊己日見，五色文章皆具，聖人得天受命。黃龍 以戊寅見，此帝王受命之符瑞最著明者也。《易傳》又曰：「聖人清靜行中正，賢 人至，民從命，厥應麒麟來。」《春秋玉版讖》曰：「代赤者魏公子。」《春秋佐 助期》曰：「漢以許昌失天下。」故白馬令甘陵李雲上事，言許昌氣見，當塗高已 萌，欲使漢家防絕萌芽。今漢都許，日以微弱，當居許昌以失天下。當塗高者，魏 也；魏者，象魏兩闕之名當道而高大者也。魏當代漢，如李雲之言也。《春秋佐助 期》又曰：「漢以蒙孫亡。」說者以蒙孫直漢二十四帝，童蒙愚惑以弱亡。漢帝少 時名為董侯，名不正，蒙亂荒惑，其子孫以弱亡也。《孝經中黃讖》曰：「日載東， 紀火光。不橫一，聖明聰。四百之外，易姓而王。天下歸功致太平。」此魏王之姓 諱著見圖讖也。《易運期》曰：「言居東，西有午，兩日並光日居下。其為主，反 為輔，五八四十，黃氣受，真人出。」言午「許」字，兩日「昌」字，漢當以許亡， 魏當以許昌。今際會之期在許，是其大效也。《易運期》又曰：「鬼在山，禾女運， 王天下。」

yú shì wèi wáng shòu hàn chán, chái yú fán yáng, yǒu huáng niǎo xián dān shū, jí yú shàng shū tái, yú shì gǎi yuán wèi huáng chū. hàn zhōng píng èr nián, luò yáng mín é yán hǔ bì sì yǒu huáng rén, guān zhě rì shù wàn, dào lù duàn jué. zhōng píng yuán nián, huáng jīn zéi qǐ, yún: cāng tiān yǐ sǐ, huáng tiān dāng lì. cǐ wèi shì yī liú xiàng zì yún tǔ dé zhī fú yě. xiān shì, zhōu jìng wáng zhī sì shí qī nián, sòng jǐng gōng wèn dài fū xíng shǐ zi chén: tiān dào hé xiáng? duì yuē: hòu wǔ nián wǔ yuè dīng hài, chén jiāng sǐ. sǐ hòu wǔ nián wǔ yuè dīng mǎo, wú jiāng wáng. wáng hòu wǔ nián, jūn jiāng zhōng. zhōng hòu sì bǎi nián, zhū wáng tiān xià. jiē rú qí yán. zhū wáng tiān xià, gài wèi wèi guó zhī hòu. yán sì bǎi nián zé cuò. yí nián dài jiǔ yuǎn, chuán jì zhě miù wù.
於是魏王受漢禪，柴於繁陽，有黃鳥銜丹書，集於尚書台，於是改元為黃初。 漢中平二年，洛陽民訛言虎賁寺有黃人，觀者日數萬，道路斷絕。中平元年，黃巾 賊起，云：「蒼天已死，黃天當立。」此魏氏依劉向自雲土德之符也。先是，周敬 王之四十七年，宋景公問大夫邢史子臣：「天道何祥？」對曰：「後五年五月丁亥， 臣將死。死後五年五月丁卯，吳將亡。亡後五年，君將終。終後四百年，邾王天下。」 皆如其言。邾王天下，蓋謂魏國之後。言四百年則錯。疑年代久遠，傳記者謬誤。

gāo guì xiāng gōng chū shēng, yǒu guāng qì zhào yào shì wū, qí hòu jí dà wèi.
高貴鄉公初生，有光氣照耀室屋，其後即大位。

liú bèi shēn zhǎng qī chǐ qī cùn, chuí shǒu guò xī, gù zì jiàn ěr. luò shū zhēn yào dù yuē: chì sān, dé chāng jiǔ shì huì bèi, hé wèi dì jì. luò shū bǎo yǔ mìng yuē: tiān dù dì dào bèi chēng huáng, yǐ tǒng wò qì, bǎi chéng bù bài. luò shū lù yùn qī yuē: jiǔ hóu qī jié zhēng mín mìng, chuī hái dào lù, shuí shǐ zhǔ zhě xuán qiě lái. bèi zì xuán dé, gù yún: xuán qiě lái yě. xiào jīng gōu mìng jué yuē: dì sān jiàn, jiǔ huì bèi. xiān shì, shù shì zhōu qún yán, xī nán shù yǒu huáng qì, zhí lì shù zhàng, rú cǐ jī nián, měi yǒu jǐng yún xiáng fēng, cóng xuán jī xià yīng zhī. jiàn ān èr shí èr nián zhōng, lǚ yǒu qì rú qí, cóng xī jìng dōng, zhōng tiān ér xíng. tú shū yuē bì yǒu tiān zǐ chū qí fāng. tài bái yíng huò zhèn xīng cóng suì xīng, yòu huáng lóng jiàn jiān wèi wǔ yáng zhī chì shuǐ, jiǔ rì nǎi qù. guān yǔ zài xiāng yáng, nán zi zhāng jiā wáng xiū xiàn yù xǐ, bèi hòu chēng dì yú shǔ.
劉備身長七尺七寸，垂手過膝，顧自見耳。《洛書甄耀度》曰：「赤三，德昌 九世會備，合為帝際。」《洛書寶予命》曰：「天度帝道備稱皇，以統握契，百成 不敗。」《洛書錄運期》曰：「九侯七傑爭民命，炊骸道路，誰使主者玄且來。」 備字玄德，故云：「玄且來」也。《孝經鈎命決》曰：「帝三建，九會備。」先是， 術士周群言，西南數有黃氣，直立數丈，如此積年，每有景雲祥風，從璇璣下應之。 建安二十二年中，屢有氣如旗，從西竟東，中天而行。圖書曰「必有天子出其方。」 太白、熒惑、鎮星從歲星，又黃龍見犍為武陽之赤水，九日乃去。關羽在襄陽，男 子張嘉、王休獻玉璽，備後稱帝於蜀。

sūn jiān zhī zǔ míng zhōng, jiā zài wú jùn fù chūn, dú yǔ mǔ jū. xìng zhì xiào, zāo suì huāng, yǐ zhǒng guā wèi yè. hū yǒu sān shào nián yì zhōng qǐ guā, zhōng hòu dài zhī. sān rén wèi zhōng yuē: cǐ shān xià shàn, kě zuò zhǒng, zàng zhī, dāng chū tiān zi. jūn kě xià shān bǎi bù xǔ, gù jiàn wǒ qù, jí kě zàng yě. zhōng qù sān shí bù, biàn fǎn gù, jiàn sān rén bìng chéng bái hè fēi qù. zhōng sǐ, jí zàng qí dì. dì zài xiàn chéng dōng, zhǒng shàng shù yǒu guāng guài, yún qì wǔ sè shàng shǔ tiān, yǎn shù lǐ. fù lǎo xiāng wèi, cǐ fēi fán qì, sūn shì qí xìng yǐ. jiān mǔ rèn jiān, mèng cháng chū rào wú chāng mén. yǐ gào lín mǔ, lín mǔ yuē: ān zhī fēi jí xiáng yě. chāng mén, wú guō mén yě. jiān shēng ér róng mào qí yì. jiān qī wú shì chū rèn zi cè, mèng yuè rù qí huái hòu yùn zi quán, yòu mèng rì rù huái. gào jiān yuē: xī rèn cè, mèng yuè rù huái, jīn yòu mèng rì rù huái, hé yě? jiān yuē: rì yuè yīn yáng zhī jīng, jí guì zhī xiàng, wú zi sūn qí xìng hū! quán fāng yí dà kǒu, zǐ rán, zhǎng shàng duǎn xià. hàn shì yǒu liú wǎn zhě, néng xiāng rén, jiàn quán xiōng dì, yuē: sūn shì xiōng dì, suī gè cái zhì míng dá, rán lù zuò bù zhōng. wéi zhōng dì xiào lián, xíng mào qí wěi, gǔ tǐ bù héng, yǒu dà guì zhī biǎo, nián yòu zuì shòu. ěr qí shí zhī. quán shí wèi xiào lián. chū, qín shǐ huáng dōng xún, jì jiāng. wàng qì zhě yún: wǔ bǎi nián hòu, jiāng dōng yǒu tiān zǐ qì chū yú wú, ér jīn líng zhī dì, yǒu wáng zhě zhī shì. yú shì qín shǐ huáng nǎi gǎi jīn líng yuē mò líng, záo běi shān yǐ jué qí shì. zhì wú, yòu lìng qiú tú shí yú wàn rén jué wū qí dì, biǎo yǐ è míng, gù yuē qiú juǎn xiàn, jīn jiā xìng xiàn yě. hàn shì shù shì yán: huáng qí zǐ gài, jiàn yú dòu niú zhī jiān, jiāng dōng yǒu tiān zǐ qì. xiàn dì xìng píng zhōng, wú zhōng yáo yán: huáng jīn chē, bān lán ěr. kāi chāng mén, chū tiān zǐ. wèi wén dì huáng chū sān nián, jǔ bīng wǔ chāng, bìng yán huáng lóng fèng huáng jiàn. qí nián, quán chēng zūn hào, nián zhì qī shí yī ér hōng. quán zi xiū, chū fēng láng yá wáng, mèng chéng lóng shàng tiān, gù bù jiàn wěi. hòu dé dà wèi, qí zi bèi fèi.
孫堅之祖名鍾，家在吳郡富春，獨與母居。性至孝，遭歲荒，以種瓜為業。忽 有三少年詣鍾乞瓜，鍾厚待之。三人謂鍾曰：「此山下善，可作冢，葬之，當出天 子。君可下山百步許，顧見我去，即可葬也。」鍾去三十步，便反顧，見三人並乘 白鶴飛去。鍾死，即葬其地。地在縣城東，冢上數有光怪，雲氣五色上屬天，衍數 里。父老相謂，此非凡氣，孫氏其興矣。堅母任堅，夢腸出繞吳昌門。以告鄰母， 鄰母曰：「安知非吉祥也。」昌門，吳郭門也。堅生而容貌奇異。堅妻吳氏初妊子 策，夢月入其懷；後孕子權，又夢日入懷。告堅曰：「昔妊策，夢月入懷，今又夢 日入懷，何也？」堅曰：「日月陰陽之精，極貴之象，吾子孫其興乎！」權方頤大 口，紫髯，長上短下。漢世有劉琬者，能相人，見權兄弟，曰：「孫氏兄弟，雖各 才智明達，然祿胙不終。唯中弟孝廉，形貌奇偉，骨體不恆，有大貴之表，年又最 壽。爾其識之。」權時為孝廉。初，秦始皇東巡，濟江。望氣者云：「五百年後， 江東有天子氣出於吳，而金陵之地，有王者之勢。」於是秦始皇乃改金陵曰秣陵， 鑿北山以絕其勢。至吳，又令囚徒十餘萬人掘污其地，表以惡名，故曰囚卷縣，今 嘉興縣也。漢世術士言：「黃旗紫蓋，見於斗、牛之間，江東有天子氣。」獻帝興 平中，吳中謠言：「黃金車，斑蘭耳。開昌門，出天子。」魏文帝黃初三年，舉兵 武昌，並言黃龍、鳳凰見。其年，權稱尊號，年至七十一而薨。權子休，初封琅邪 王，夢乘龍上天，顧不見尾。後得大位，其子被廢。

hàn yuán chéng zhī shì, xiān shí zhī shì yǒu yán yuē: wèi nián yǒu hé, dāng yǒu kāi shí yú xī sān qiān yú lǐ, xì wǔ mǎ, wén yuē tǎo cáo. jí wèi zhī chū xìng yě, zhāng yē shān dān xiàn jīn shān liǔ gǔ yǒu shí shēng yān, zhōu wéi qī xún, zhōng gāo yī rèn, cāng zhì sù zhāng, yǒu wǔ mǎ lín lù fèng huáng xiān rén zhī xiàng. shǐ jiàn yú jiàn ān, xíng chéng yú huáng chū, wén bèi yú tài hé. zhì qīng lóng sān nián, liǔ gǔ zhī xuán chuān yì yǒng, shí xíng gǎi yì, zhuàng shì yún guī, guǎng liù chǐ, zhǎng yī zhàng qī chǐ yī cùn, wéi wǔ zhàng bā cùn, lì yú chuān xī. yǒu shí mǎ shí èr, qí yī xiān rén qí zhī, qí yī jī bàn, qí wǔ yǒu xíng ér bù shàn chéng, qí wǔ chéng xíng. yòu yǒu yī niú bā guà liè sù huì xīng zhī xiàng. yǒu yù xiá kāi gài yú qián, yǒu yù jué èr, yù huáng yī. yòu yǒu qí lín fèng huáng bái hǔ mǎ niú yú zhōng bù liè. yǒu wén zì yuē: shàng shàng sān tiān wáng shù dà huì tǎo dà cáo jīn dàn qǔ zhī jīn lì zhōng dà jīn mǎ yī pǐ zhōng zhèng dà jí guān shòu cǐ mǎ jiǎ yín shù shuǐ fán sān shí wǔ zì. shí sè cāng, ér wù xíng jí zì, bìng bái shí shū zhī, jiē lóng qǐ. wèi míng dì è qí wén yǒu tǎo cáo, záo qù wèi jì, yǐ cāng shí sāi zhī, sù xī ér bái shí mǎn yān. dāng shí chēng wèi xiáng ruì, bān xià tiān xià. chù shì zhāng jiàn yuē: fū shén zhào wèi rán, bù zhuī wǎng shì, cǐ gài jiāng lái zhī xiū zhēng, dāng jīn zhī guài yì yě. jì ér jìn yǐ sī mǎ shì shòu chán. tài wèi shǔ chéng yī shuō yuē: fū dà zhě, shèng zhī jí yě. jīn zhě, jìn zhī xíng yě. zhōng zhě, wù zhī huì yě. jí zhě, fú zhī shǐ yě. cǐ yán sī mǎ shì zhī wáng tiān xià, gǎn dé ér shēng, yīng zhèng jí ér wáng zhī fú yě. yī yòu wèi zàn yuē: huáng dé xiá tōng, shí jiàng jiā líng. gān shēng qí xiàng, kūn yù qí xíng. xuán shí jì biǎo, sù wén yǐ chéng. ruì hǔ hé rén, bái lín yào jīng. shén mǎ zì tú, jīn yán qí xíng. tǐ zhèng ér wáng, zhōng yǔn kè míng. guān shòu wú jiāng, yú wàn sī líng.
漢元、成之世，先識之士有言曰：「魏年有和，當有開石於西三千餘里，系五 馬，文曰討曹。」及魏之初興也，張掖刪丹縣金山柳谷有石生焉，周圍七尋，中高 一仞，蒼質素章，有五馬、麟、鹿、鳳凰、仙人之象。始見於建安，形成於黃初， 文備於太和。至青龍三年，柳谷之玄川溢涌，石形改易，狀似雲龜，廣六尺，長一 丈七尺一寸，圍五丈八寸，立於川西。有石馬十二，其一仙人騎之，其一羈靽，其 五有形而不善成，其五成形。又有一牛八卦列宿彗星之象。有玉匣開蓋於前，有玉 玦二，玉璜一。又有麒麟、鳳凰、白虎、馬、牛於中布列。有文字曰：「上上三天 王述大會討大曹金但取之金立中大金馬一疋中正大吉關壽此馬甲寅述水」凡三十五 字。石色蒼，而物形及字，並白石書之，皆隆起。魏明帝惡其文有「討曹」，鑿去 為「計」，以蒼石塞之，宿昔而白石滿焉。當時稱為祥瑞，班下天下。處士張臶曰： 「夫神兆未然，不追往事，此蓋將來之休徵，當今之怪異也。」既而晉以司馬氏受 禪。太尉屬程猗說曰：「夫大者，盛之極也。金者，晉之行也。中者，物之會也。 吉者，福之始也。此言司馬氏之王天下，感德而生，應正吉而王之符也。」猗又為 贊曰：「皇德遐通，實降嘉靈。乾生其象，坤育其形。玄石既表，素文以成。瑞虎 合仁，白麟耀精。神馬自圖，金言其形。體正而王，中允克明。關壽無疆，於萬斯 齡。」

xuān dì yǒu láng gù zhī xiāng, néng shǐ miàn zhèng xiàng hòu, ér shēn xíng bù yì. wèi wǔ dì cháng mèng yǒu sān pǐ mǎ zài yī cáo zhōng gòng shí, qí hòu xuān dì jí jǐng wén xiāng jì wèi zǎi xiàng, suì qīng cáo shì. wén dì wèi lì shì zǐ, yǒu yì yú qí xiàn wáng yōu. wǔ dì shí wèi zhōng fǔ jūn, jù bù lì, yǐ xiàng mào shì péi xiù, xiù yán yú wén dì yuē: zhōng fǔ jūn zhèn fā jí dì, chuí shǒu guò xī, tiān biǎo rú cǐ, fēi rén chén zhī xiāng yě. yóu shì de lì. jí sì jìn wèi, qí yuè, xiāng wǔ xiàn yán yǒu dà rén xiāng, zhǎng sān zhàng yú, zú jī sān chǐ yī cùn, bái fà, huáng dān yī, huáng jīn, zhù zhàng hū mín wáng shǐ yǔ yún: jīn dāng tài píng. qǐng zhī, shòu wèi chán.
宣帝有狼顧之相，能使面正向後，而身形不異。魏武帝嘗夢有三匹馬在一槽中 共食，其後宣帝及景、文相繼為宰相，遂傾曹氏。文帝未立世子，有意於齊獻王攸。 武帝時為中撫軍，懼不立，以相貌示裴秀，秀言於文帝曰：「中撫軍振發籍地，垂 手過膝，天表如此，非人臣之相也。」由是得立。及嗣晉位，其月，襄武縣言有大 人相，長三丈余，足跡三尺一寸，白髮，黃單衣，黃巾，柱杖呼民王始語云：「今 當太平。」頃之，受魏禪。

wǔ dì xián níng yuán nián, dà fēng chuī dì shè shù zhé, yǒu qīng qì chū shè zhōng. zhàn zhě yǐ wèi dōng guǎn yǒu tiān zǐ qì. shí láng yá wǔ wáng zhòu fēng dōng guǎn, zhòu, yuán dì zǔ yě. yuán dì yǐ xián níng èr nián yè shēng, yǒu guāng zhào shì, shì nèi jǐn míng, yǒu bái máo shēng yú rì jiǎo zhī zuǒ, yǎn yǒu jīng guāng yào. suí huì dì xìng yè. chéng dū wáng yǐng shā dōng ān wáng yáo, yáo, yuán dì shū fù yě. dì jù, yù chū bēn, ér yuè míng, yāo hòu jí, sì qú duàn jué, bù dé qù. yǒu qǐng, tiān yīn, fēng yǔ dà zhì, hòu zhě jiē xiū, nǎi dé qù.
武帝咸寧元年，大風吹帝社樹折，有青氣出社中。占者以為東莞有天子氣。時 琅邪武王伷封東莞，伷，元帝祖也。元帝以咸寧二年夜生，有光照室，室內盡明， 有白毛生於日角之左，眼有精光耀。隨惠帝幸鄴。成都王穎殺東安王繇，繇，元帝 叔父也。帝懼，欲出奔，而月明，邀候急，四衢斷絕，不得去。有頃，天陰，風雨 大至，候者皆休，乃得去。

chū, wǔ dì fá wú, láng yá wǔ wáng zhòu lǜ zhòng chū tú zhōng, ér wáng hún bī lì yáng, wáng jùn yǐ cì jìn lù. sūn hào yù jiàng, sòng tiān zǐ xǐ shòu, jìn yuè èr jiāng, ér yuǎn sòng yì zhòu, shí zhě xián guài zhī. wú zhī wèi wáng yě, wú jùn lín píng hú yī dàn zì kāi, hú biān dé shí hán, zhōng yǒu xiǎo qīng shí, kè zuò huáng dì zì. jiù yán lín píng hú sāi tiān xià luàn, kāi zé tiān xià tài píng. wú rén yǐ wèi měi xiáng. é ér wú miè. hòu yuán dì xìng yú jiāng zuǒ. wú wáng hòu, jiǎng shān shàng cháng yǒu zǐ yún, shù shù zhě yì yún, jiāng dōng yóu yǒu dì wáng qì. yòu yáo yán yuē: wǔ mǎ yóu dù jiāng, yī mǎ huà wèi lóng. yuán dì yǔ xī yáng rǔ nán nán dùn péng chéng wǔ wáng guò jiāng, ér yuán dì shēng tiān wèi. chèn shū yuē: tóng mǎ rù hǎi jiàn yè qī. yuán dì xiǎo zì tóng huán.
初，武帝伐吳，琅邪武王伷率眾出塗中，而王渾逼歷陽，王濬已次近路。孫皓 欲降，送天子璽綬，近越二將，而遠送詣伷，識者咸怪之。吳之未亡也，吳郡臨平 湖一旦自開，湖邊得石函，中有小青石，刻作皇帝字。舊言臨平湖塞天下亂，開則 天下太平。吳人以為美祥。俄而吳滅。後元帝興於江左。吳亡後，蔣山上常有紫雲， 數術者亦云，江東猶有帝王氣。又謠言曰：「五馬游度江，一馬化為龍。」元帝與 西陽、汝南、南頓、彭城五王過江，而元帝升天位。讖書曰：「銅馬入海建業期。」 元帝小字銅環。

yǒng jiā chū, yuán dì yǐ ān dōng jiāng jūn zhèn jiàn yè. shí suì zhèn xīng chén tài bái sì xīng jù yú niú nǚ zhī jiān, cháng péi huí jìn tuì. mǐn dì jiàn xìng sì nián, jìn líng wǔ jìn rén chén lóng zài tián zhōng de tóng duó wǔ méi, bǐng kǒu jiē yǒu lóng hǔ xíng yòu yǒu jiāng chú jī què jí qí qián, jiē qū qù fù hái, zhì yú zài sān yòu yǒu é sān sì tóu, gāo fēi qiě míng, zhōu huí dōng xī, zhòu yè bù xià, rú cǐ zhě liù qī rì. huì jī shàn xiàn chén qīng yòu yú jǐng zhōng de zhàn zhōng, zhǎng qī cùn èr fēn, kǒu jìng sì cùn, qí qì suī xiǎo, xíng zhì shén jīng, shàng yǒu gǔ wén shū shí bā zì, qí sì zì kě shí, yún: huì jī huī mìng. yù zhāng yǒu dà zhāng shù, dà sān shí wǔ wéi, kū sǐ jī jiǔ, yǒng jiā zhōng, hū gèng róng mào. jǐng chún bìng yán shì yuán dì zhōng xìng zhī yīng. chū, wǔ dì tài kāng sān nián, jiàn yè yǒu kòu, yú yáo rén wǔ zhèn shì zhī, yuē: kòu yǐ miè yǐ. sān shí bā nián, yáng zhōu yǒu tiān zǐ. zhì yuán dì jí tiān wèi, guǒ sān shí bā nián.
永嘉初，元帝以安東將軍鎮建業。時歲、鎮星、辰、太白四星聚於牛、女之間， 常裴回進退。愍帝建興四年，晉陵武進人陳龍在田中得銅鐸五枚，柄口皆有龍虎形； 又有將雛雞雀集其前，皆驅去復還，至於再三；又有鵝三四頭，高飛且鳴，周回東 西，晝夜不下，如此者六七日。會稽剡縣陳清又於井中得棧鍾，長七寸二分，口徑 四寸，其器雖小，形制甚精，上有古文書十八字，其四字可識，云：「會稽徽命。」 豫章有大樟樹，大三十五圍，枯死積久，永嘉中，忽更榮茂。景純並言是元帝中興 之應。初，武帝太康三年，建鄴有寇，餘姚人伍振筮之，曰：「寇已滅矣。三十八 年，揚州有天子。」至元帝即天位，果三十八年。

xiān shì, xuān dì yǒu chǒng jiāng niú jīn, lǚ yǒu gōng, xuān dì zuò liǎng kǒu kē, yī kǒu shèng dú jiǔ, yī kǒu shèng shàn jiǔ, zì yǐn shàn jiǔ, dú jiǔ yǔ jīn, jīn yǐn zhī jí bì. jǐng dì yuē: jīn míng jiāng, kě dà yòng, yún hé hài zhī? xuān dì yuē: rǔ wàng shí ruì, mǎ hòu yǒu niú hū? yuán dì mǔ xià hóu fēi yǔ láng yá guó xiǎo shǐ xìng niú sī tōng, ér shēng yuán dì. mǐn dì zhī lì yě, gǎi pí líng wèi jìn líng, shí yuán dì shǐ bà jiāng yáng, ér róng dí chēng zhì, xī dōu wēi ruò. gàn bǎo yǐ wèi jìn jiāng miè yú xī ér xìng yú dōng zhī fú yě.
先是，宣帝有寵將牛金，屢有功，宣帝作兩口榼，一口盛毒酒，一口盛善酒， 自飲善酒，毒酒與金，金飲之即斃。景帝曰：「金名將，可大用，云何害之？」宣 帝曰：「汝忘石瑞，馬後有牛乎？」元帝母夏侯妃與琅邪國小史姓牛私通，而生元 帝。愍帝之立也，改毗陵為晉陵，時元帝始霸江、揚，而戎翟稱制，西都微弱。干 寶以為晉將滅於西而興於東之符也。

sòng wǔ dì jū zài dān tú, shǐ shēng zhī yè, yǒu shén guāng zhào shì qí xī, gān lù jiàng yú mù shù. huáng kǎo yǐ gāo zǔ shēng yǒu qí yì, míng wèi qí nú. huáng bǐ jì cú, yǎng yú jiù shì, gǎi wèi jì nú yān. shǎo shí dàn jié shì jiǔ, zì jīng dū hái, xī yú nì lǚ. nì lǚ yù yuē: shì nèi yǒu jiǔ, zì rù qǔ zhī. dì rù shì, yǐn yú àng cè, zuì wò dì. shí sī tú wáng mì yǒu mén shēng jū zài dān tú, hái jiā, yì zhì cǐ nì lǚ. nì lǚ yù yuē: liú láng zài shì nèi, kě rù gòng yǐn jiǔ. cǐ mén shēng rù shì, jīng chū wèi yù yuē: shì nèi nà de cǐ yì wù? yù jù rù zhī, jiàn dì yǐ jué yǐ. yù mì wèn: xiàng hé suǒ jiàn? mén shēng yuē: jiàn yǒu yī wù, wǔ cǎi rú jiāo lóng, fēi liú láng. mén shēng hái yǐ bái mì, mì jiè shǐ wù yán, ér yǔ jié hòu. dì cháng xíng zhì xià pī, yù yī shā mén, shā mén yuē: jiāng biǎo xún dāng sàng luàn, zhěng zhī bì jūn yě. dì huàn shǒu chuàng jī nián, shā mén chū huái zhōng huáng sàn yī guǒ yǔ dì, yuē: cǐ chuàng nán zhì, fēi cǐ yào bù néng chōu yě. shū hū bù jiàn shā mén suǒ zài. yǐ sàn fù chuàng jí yù. yú sàn dì bǎo lù zhī, hòu zhēng fá lǚ bèi shāng, tōng zhōng zhě shù yǐ, yǐ sàn fù zhī, wú bù lì yù. zì shǎo zhì zhǎng, mù zhōng cháng jiàn èr lóng zài qián, shǐ shàng xiǎo, jí guì zhuǎn dà. jìn líng rén chē sǒu shàn xiāng rén, xiāng dì yuē: jūn guì bù kě yán, yuàn wú xiāng wàng. jìn ān dì yì xī chū, dì shǐ kāng jìn luàn, ér xìng bà yè yān.
宋武帝居在丹徒，始生之夜，有神光照室；其夕，甘露降於墓樹。皇考以高祖 生有奇異，名為奇奴。皇妣既殂，養於舅氏，改為寄奴焉。少時誕節嗜酒，自京都 還，息於逆旅。逆旅嫗曰：「室內有酒，自入取之。」帝入室，飲於盎側，醉臥地。 時司徒王謐有門生居在丹徒，還家，亦至此逆旅。逆旅嫗曰：「劉郎在室內，可入 共飲酒。」此門生入室，驚出謂嫗曰：「室內那得此異物？」嫗遽入之，見帝已覺 矣。嫗密問：「向何所見？」門生曰：「見有一物，五采如蛟龍，非劉郎。」門生 還以白謐，謐戒使勿言，而與結厚。帝嘗行至下邳，遇一沙門，沙門曰：「江表尋 當喪亂，拯之必君也。」帝患手創積年，沙門出懷中黃散一裹與帝，曰：「此創難 治，非此藥不能瘳也。」倏忽不見沙門所在。以散傅創即愈。余散帝寶錄之，後征 伐屢被傷，通中者數矣，以散傅之，無不立愈。自少至長，目中常見二龍在前，始 尚小，及貴轉大。晉陵人車藪善相人，相帝曰：「君貴不可言，願無相忘。」晉安 帝義熙初，帝始康晉亂，而興霸業焉。

lú jiāng huò shān cháng yǒu zhōng shēng shí èr. dì jiāng zhēng guān luò, huò shān bēng, yǒu liù zhōng chū, zhì dù jīng qí, shàng yǒu gǔ wén shū yī bǎi liù shí zì. jì zhōu yǒu shā mén fǎ chēng jiāng sǐ, yǔ qí dì zǐ pǔ yán yuē: sōng huáng shén gào wǒ yún, jiāng dōng yǒu liú jiāng jūn, shì hàn jiā miáo yì, dāng shòu tiān mìng. wú yǐ sān shí èr bì, zhèn jīn yī bǐng, yǔ jiāng jūn wèi xìn. sān shí èr bì zhě, liú shì bo shì zhī shù yě. pǔ yán yǐ gào tóng xué fǎ yì. fǎ yì yǐ shí sān nián qī yuè, yú sōng gāo miào shí tán xià de yù bì sān shí èr méi, huáng jīn yī bǐng. hàn zhōng chéng gù xiàn shuǐ jì, hū yǒu léi shēng, é ér àn bēng, dé tóng zhōng shí èr méi. yòu gǒng xiàn mín sòng yào dé jiā hé jiǔ suì. hòu èr nián ér shòu jìn chán. kǒng zǐ hé luò chèn yuē: èr kǒu jiàn gē bù néng fāng, liǎng jīn xiàng kè fā shén fēng, kōng xué wú zhǔ qí rù zhōng, nǚ zǐ dú lì yòu wèi shuāng. èr kǒu jiàn gē, liú zì yě. jìn shì jīn xíng, liú xìng yòu yǒu jīn, gù yuē liǎng jīn xiàng kè. kōng xué wú zhǔ qí rù zhōng, wèi jì zì. nǚ zǐ dú lì yòu wèi shuāng, nú zì.
廬江霍山常有鐘聲十二。帝將征關、洛，霍山崩，有六鍾出，制度精奇，上有 古文書一百六十字。冀州有沙門法稱將死，語其弟子普嚴曰：「嵩皇神告我雲，江 東有劉將軍，是漢家苗裔，當受天命。吾以三十二璧，鎮金一餅，與將軍為信。三 十二璧者，劉氏卜世之數也。」普嚴以告同學法義。法義以十三年七月，於嵩高廟 石壇下得玉璧三十二枚，黃金一餅。漢中城固縣水際，忽有雷聲，俄而岸崩，得銅 鍾十二枚。又鞏縣民宋耀得嘉禾九穗。後二年而受晉禪。孔子《河雒讖》曰：「二 口建戈不能方，兩金相刻發神鋒，空穴無主奇入中，女子獨立又為雙。」二口建戈， 「劉」字也。晉氏金行，劉姓又有金，故曰兩金相刻。空穴無主奇入中，為「寄」 字。女子獨立又為雙，「奴」字。

jìn jì chán sòng, tài shǐ lìng luò dá zòu chén tiān wén fú chèn yuē: qù yì xī yuán nián, zhì yuán xī yuán nián shí yuè, tài bái xīng zhòu jiàn jīng tiān fán qī. zhàn yuē: tiān xià gé mín gèng wáng, yì xìng xìng. yì xī yuán nián zhì yuán xī yuán nián shí yī yuè shuò, rì yǒu shí zhī fán sì, jiē shí cóng shàng shǐ, chén mín shī jūn zhī xiàng yě. yì xī shí yī nián wǔ yuè sān rì, huì xīng chū tiān shì, qí máng sǎo dì zuò. tiān shì zài fáng xīn zhī běi, sòng zhī fēn yě. dé huì bǐng zhě xìng, cǐ chú jiù bù xīn zhī zhēng. yì xī qī nián qī yuè èr shí wǔ rì, wǔ hóng jiàn yú dōng fāng. zhàn yuē: wǔ hóng jiàn, tiān zǐ chù, shèng rén chū. yì xī qī nián bā yuè shí yī rì, xīn tiān zǐ qì jiàn dōng nán. shí èr nián, běi dìng zhōng yuán, chóng jìn sòng gōng. suì xīng péi huí fáng xīn zhī jiān, dà huǒ, sòng zhī fēn yě. yǔ wǔ wáng kè yīn tóng, dé suì xīng zhī fēn zhě yīng wáng yě. shí yī nián yǐ lái zhì yuán xī yuán nián, yuè xíng shī dào, héng běi rù tài wēi zhōng. zhàn: yuè rù tài wēi tíng, wáng rù wèi zhǔ. shí sān nián shí yuè, zhèn xīng rù tài wēi, jī liú qī shí yú rì, dào shí sì nián bā yuè shí rì, yòu rù tài wēi bù qù, dào yuán xī yuán nián, jī èr bǎi yú rì. zhàn: zhèn xīng shǒu tài wēi, wáng jūn zhī róng. yǒu lì wáng, yǒu xǐ wáng. shí sì nián wǔ yuè shí qī rì, fú xīng chū běi dǒu kuí zhōng. zhàn yuē: xīng fú běi dǒu zhōng, shèng rén shòu mìng. shí sì nián qī yuè èr shí jiǔ rì, huì xīng chū tài wēi zhōng, huì bǐng qǐ shàng xiàng xīng xià, máng wěi jiàn zhǎng zhì shí yú zhàng, jìn sǎo běi dǒu jí zǐ wēi zhōng. zhàn yuē: huì xīng chū tài wēi, shè jì wáng, tiān xià yì zhèng. rù běi dǒu, dì gōng kōng. yī zhàn: tiān xià de zhào rén. zhào rén, shèng zhǔ yě. yī yuē: huì bèi zǐ wēi, tiān xià yì zhǔ. shí sì nián shí yuè yī rì, yíng huò cóng rù tài wēi gōu jǐ, zhì yuán nián sì yuè èr shí qī rì, cóng duān mén chū jī shī, liú èr bǎi liù rì, rào zhèn xīng. yíng huò yǔ tián xīng gōu jǐ tiān tíng, tiān xià gèng jì. shí sì nián shí èr yuè, suì tài bái chén péi huí jū dòu niú zhī jiān jīng xún. dòu niú, lì shù zhī qǐ. zhàn yuē: sān xīng hé, shì wèi gǎi lì. yuán xī yuán nián shí èr yuè èr shí sì rì, sì hēi lóng dēng tiān. yì chuán yuē: dōng lóng jiàn, tiān zǐ wáng shè jì, dà rén yīng tiān mìng zhī fú. jīn cí shī yún: dà huǒ yǒu xīn shuǐ bào zhī, yōu yōu bǎi nián shì qí shí. huǒ, sòng zhī fēn yě. shuǐ, sòng zhī dé yě. jīn cí shī yòu yuē: yún chū ér liǎng jiàn yù jǔ, duǎn rú zhī hé nǎi xiāng qū, jiāo zāi luàn yě dāng hé suǒ, wéi yǒu yǐn yán zhí hé shǔ, xī nán zhī péng kùn huán fù. liǎng yún xuán zì yě. duǎn zhě, yún zuò duǎn yě. yán yǐn bù jiàn, wéi yīng jiàn gǔ, zhí hé gǔ biān, zé shèng huì bǐng míng yě. yì yuē: xī nán dé péng. gù néng kùn huán fù yě. liú xiàng chèn yuē: shàng wǔ jǐn jì zhì tài píng, cǎo fù hé chéng jí qún yīng. qián jù zé bì xià xiǎo huì, hòu jù zé tài zǐ huì yě. shí yī nián wǔ yuè, xī míng mén dì xiàn, shuǐ yǒng chū, huǐ mén fēi yù. xī zhě, jīn xiāng zhī mén, wèi shuǐ suǒ huǐ, cǐ jīn dé jiāng shuāi, shuǐ dé fāng xìng zhī xiàng yě. tài xìng zhōng, mín yú jǐng zhōng de zhàn zhōng, shàng yǒu gǔ wén shí bā zì, jìn zì xuān dì zhì jīn, shù mǎn shí bā chuán. yì xī bā nián, tài shè shēng sāng, yóu zhe míng zhě yě. fū liù, kàng wèi yě. hàn jiàn ān èr shí wǔ nián, yī bǎi jiǔ shí liù nián ér chán wèi. wèi zì huáng chū zhì xián xī èr nián, sì shí liù nián ér chán jìn. jìn zì tài shǐ zhì jīn yuán xī èr nián, yī bǎi wǔ shí liù nián. sān dài shù qióng, xián yǐ liù nián.
晉既禪宋，太史令駱達奏陳天文符讖曰：「去義熙元年，至元熙元年十月，太 白星晝見經天凡七。占曰：『天下革民更王，異姓興。』義熙元年至元熙元年十一 月朔，日有蝕之凡四，皆蝕從上始，臣民失君之象也。義熙十一年五月三日，彗星 出天市，其芒掃帝坐。天市在房、心之北，宋之分野。得彗柄者興，此除舊布新之 征。義熙七年七月二十五日，五虹見於東方。占曰：『五虹見，天子黜，聖人出。』 義熙七年八月十一日，新天子氣見東南。十二年，北定中原，崇進宋公。歲星裴回 房、心之間，大火，宋之分野。與武王克殷同，得歲星之分者應王也。十一年以來 至元熙元年，月行失道，恆北入太微中。占：『月入太微廷，王入為主。』十三年 十月，鎮星入太微，積留七十餘日，到十四年八月十日，又入太微不去，到元熙元 年，積二百餘日。占：『鎮星守太微，亡君之戎。有立王，有徙王。』十四年五月 十七日，茀星出北斗魁中。占曰：『星茀北斗中，聖人受命。』十四年七月二十九 日，彗星出太微中，彗柄起上相星下，芒尾漸長至十餘丈，進掃北斗及紫微中。占 曰：『彗星出太微，社稷亡，天下易政。入北斗，帝宮空。』一占：『天下得召人。』 召人，聖主也。一曰：『彗孛紫微，天下易主。』十四年十月一日，熒惑從入太微 鈎己，至元年四月二十七日，從端門出積屍，留二百六日，繞鎮星。熒惑與填星鈎 己天廷，天下更紀。十四年十二月，歲、太白、辰裴回居斗、牛之間經旬。斗、牛， 歷數之起。占曰：『三星合，是謂改立。』元熙元年十二月二十四日，四黑龍登天。 《易傳》曰：『冬龍見，天子亡社稷，大人應天命之符。』《金雌詩》云：『大火 有心水抱之，悠悠百年是其時。』火，宋之分野。水，宋之德也。《金雌詩》又曰： 『雲出而兩漸欲舉，短如之何乃相岨，交哉亂也當何所，唯有隱岩殖禾黍，西南之 朋困桓父。』兩雲「玄」字也。短者，雲胙短也。岩隱不見，唯應見谷，殖禾穀邊， 則聖諱炳明也。《易》曰：『西南得朋。』故能困桓父也。劉向讖曰：『上五盡寄 致太平，草付合成集群英。』前句則陛下小諱，後句則太子諱也。十一年五月，西 明門地陷，水湧出，毀門扉閾。西者，金鄉之門，為水所毀，此金德將衰，水德方 興之象也。太興中，民於井中得棧鍾，上有古文十八字，晉自宣帝至今，數滿十八 傳。義熙八年，太社生桑，尤著明者也。夫六，亢位也。漢建安二十五年，一百九 十六年而禪魏。魏自黃初至咸熙二年，四十六年而禪晉。晉自泰始至今元熙二年， 一百五十六年。三代數窮，咸以六年。」

shǎo dì jí wèi, jǐng píng sān nián sì yuè, yǒu wǔ sè yún jiàn xī fāng. shí wén dì wèi jīng zhōu cì shǐ, zhèn jiāng líng, xún jí dà wèi. wén dì yuán jiā zhōng, yáo yán qián táng dāng chū tiān zǐ, nǎi yú qián táng zhì shù jūn yǐ fáng zhī. qí hòu, xiào wǔ dì jí dà wèi yú xīn tíng sì zhī chán táng. chán zhī yǔ qián, yīn xiāng jìn yě. tài zōng wèi xú zhōu cì shǐ, chū zhèn péng chéng, zhāo tài hòu cì yǐ dà zhū lù lú jiàn, cǐ jiàn shì yù fú, zhàn zhě yǐ wèi jiā xiáng. qián fèi dì yǒng guāng chū, yòu é yán xiāng zhōu chū tiān zǐ, yòu zhǔ yù nán xìng xiāng chuān yǐ yàn zhī. jì ér xiāng dōng wáng jí zūn wèi, shì wèi míng dì.
少帝即位，景平三年四月，有五色雲見西方。時文帝為荊州刺史，鎮江陵，尋 即大位。文帝元嘉中，謠言錢唐當出天子，乃於錢唐置戍軍以防之。其後，孝武帝 即大位於新亭寺之禪堂。「禪」之與「錢」，音相近也。太宗為徐州刺史，出鎮彭 城，昭太后賜以大珠鹿盧劍，此劍是御服，占者以為嘉祥。前廢帝永光初，又訛言 湘州出天子，幼主欲南幸湘川以厭之。既而湘東王即尊位，是為明帝。

shǐ chén jǐn àn, jì zhōu dào rén fǎ chēng suǒ yún yù bì sān shí èr méi, sòng shì bo shì zhī shù zhě, gài bo nián zhī shù yě. wèi bo shì zhě, miù qí yán ěr. sān shí èr zhě, èr sān shí, zé liù shí yǐ. sòng shì shòu mìng zhì yú chán qí, fán liù shí nián yún.
史臣謹按，冀州道人法稱所云玉璧三十二枚，宋氏卜世之數者，蓋卜年之數也。 謂卜世者，謬其言耳。三十二者，二三十，則六十矣。宋氏受命至於禪齊，凡六十 年雲。