fú ruì shàng
符瑞上

fū tǐ ruì qióng jǐ, hán líng dú xiù, wèi zhī shèng rén, suǒ yǐ néng jūn sì hǎi ér yì wàn wù, shǐ dòng zhí zhī lèi, mò bù gè dé qí suǒ. bǎi xìng yǎng zhī, huān ruò qīn qī, fēn ruò jiāo lán, gù wèi qí zhāng yú fú yǐ chóng zhī, yù xǐ huáng wū yǐ zūn zhī. yǐ shén qì zhī zhòng, tuī zhī yú zhào mín zhī shàng, zì zhōng zhì yǐ jiàng, zé wàn wù zhī wèi yì zhě yě. xìng shí shū pǐn, gài yǒu yú bào zhī lǐ cún yān. jiàn shèng rén lì tiān xià, wèi tiān xià kě yǐ wéi lì jiàn wàn wù zhī guī shèng rén, wèi zhī lì wàn wù. lì zhēng zhī tú, zhì yǐ zhú lù fāng zhī, luàn chén zéi zǐ, suǒ yǐ duō yú shì yě. fū lóng fēi jiǔ wǔ, pèi tiān guāng zhái, yǒu shòu mìng zhī fú, tiān rén zhī yīng. yì yuē:" hé chū tú, luò chū shū, ér shèng rén zé zhī." fú ruì zhī yì dà yǐ.
夫体睿穷几，含灵独秀，谓之圣人，所以能君四海而役万物，使动植之类，莫 不各得其所。百姓仰之，欢若亲戚，芬若椒兰，故为旗章舆服以崇之，玉玺黄屋以 尊之。以神器之重，推之于兆民之上，自中智以降，则万物之为役者也。性识殊品， 盖有愚暴之理存焉。见圣人利天下，谓天下可以为利；见万物之归圣人，谓之利万 物。力争之徒，至以逐鹿方之，乱臣贼子，所以多于世也。夫龙飞九五，配天光宅， 有受命之符，天人之应。《易》曰：“河出《图》，洛出《书》，而圣人则之。” 符瑞之义大矣。

hè xū suì rén zhī qián, wú wén yān. tài hào dì mì xī shì, mǔ yuē huá xū. suì rén zhī shì, yǒu dà jī chū léi zé, huá xū lǚ zhī, ér shēng fú xī yú chéng jì. shé shēn rén shǒu, yǒu shèng dé. suì rén shì méi, mì xī dài zhī, shòu lóng tú, huà bā guà, suǒ wèi" hé chū tú" zhě yě. yǒu jǐng lóng zhī ruì. yán dì shén nóng shì, mǔ yuē nǚ dēng, yóu yú huá yáng, yǒu shén lóng shǒu gǎn nǚ dēng yú cháng yáng shān, shēng yán dì. rén shēn niú shǒu, yǒu shèng dé, zhì dà huǒ zhī ruì. jiā hé shēng, lǐ quán chū.
赫胥、燧人之前，无闻焉。太昊帝宓牺氏，母曰华胥。燧人之世，有大迹出雷 泽，华胥履之，而生伏牺于成纪。蛇身人首，有圣德。燧人氏没，宓牺代之，受 《龙图》，画八卦，所谓“河出《图》”者也。有景龙之瑞。炎帝神农氏，母曰女 登，游于华阳，有神龙首感女登于常羊山，生炎帝。人身牛首，有圣德，致大火之 瑞。嘉禾生，醴泉出。

huáng dì xuān yuán shì, mǔ yuē fù bǎo, jiàn dà diàn guāng rào běi dǒu shū xīng, zhào jiāo yě, gǎn ér yùn. èr shí wǔ yuè ér shēng huáng dì yú shòu qiū. ruò ér néng yán, lóng yán, yǒu shèng dé, hé bǎi shén cháo ér shǐ zhī. yìng lóng gōng chī yóu, zhàn hǔ bào xióng pí sì shòu zhī lì. yǐ nǚ bá zhǐ yín yǔ. tiān xià jì dìng, shèng dé guāng bèi, qún ruì bì zhēn. yǒu qū yì zhī cǎo shēng yú tíng, nìng rén rù cháo, zé cǎo zhǐ zhī, shì yǐ nìng rén bù gǎn jìn. yǒu jǐng yún zhī ruì, yǒu chì fāng qì yǔ qīng fāng qì xiāng lián chì fāng zhōng yǒu liǎng xīng, qīng fāng zhōng yǒu yī xīng, fán sān xīng, jiē huáng sè, yǐ tiān qīng míng shí jiàn yú shè tí, míng yuē jǐng xīng. huáng dì huáng fú zhāi yú zhōng gōng, zuò yú xuán hù luò shuǐ zhī shàng, yǒu fèng huáng jí, bù shí shēng chóng, bù lǚ shēng cǎo, huò zhǐ dì zhī dōng yuán, huò cháo yú ā gé, huò míng yú tíng, qí xióng zì gē, qí cí zì wǔ. qí lín zài yòu, shén niǎo lái yí. yǒu dà lóu rú yáng, dà yǐn rú hóng. huáng dì yǐ tǔ qì shèng, suì yǐ tǔ dé wáng. wǔ shí nián qiū qī yuè gēng shēn, tiān wù sān rì sān yè, zhòu hūn. huáng dì yǐ wèn tiān lǎo lì mù róng chéng yuē:" yú gōng hé rú?" tiān lǎo yuē: " chén wén zhī, guó ān, qí zhǔ hǎo wén, zé fèng huáng jū zhī guó luàn, qí zhǔ hǎo wǔ, zé fèng huáng qù zhī. jīn fèng huáng xiáng yú dōng jiāo ér lè zhī, qí míng yīn zhōng yí zé, yǔ tiān xiàng fù. yǐ shì guān zhī, tiān yǒu yán jiào yǐ cì dì, dì wù fàn yě." nǎi zhào shǐ bo zhī, guī jiāo. shǐ yuē:" chén bù néng zhàn yě. qí wèn zhī shèng rén." dì yuē:" yǐ wèn tiān lǎo lì mù róng chéng yǐ." shǐ běi miàn zài bài yuē:" guī bù wéi shèng zhì, gù jiāo." wù chú, yóu yú luò shuǐ zhī shàng, jiàn dà yú, shā wǔ shēng yǐ jiào zhī, tiān nǎi shén yǔ qī rì qī yè, yú liú yú hǎi, dé tú shū yān. lóng tú chū hé, guī shū chū luò, chì wén zhuàn zì, yǐ shòu xuān yuán. xuān yuán jiē wàn shén yú míng tíng, jīn hán mén gǔ kǒu shì yě.
黄帝轩辕氏，母曰附宝，见大电光绕北斗枢星，照郊野，感而孕。二十五月而 生黄帝于寿丘。弱而能言，龙颜，有圣德，劾百神朝而使之。应龙攻蚩尤，战虎、 豹、熊、罴四兽之力。以女魃止淫雨。天下既定，圣德光被，群瑞毕臻。有屈轶之 草生于庭，佞人入朝，则草指之，是以佞人不敢进。有景云之瑞，有赤方气与青方 气相连；赤方中有两星，青方中有一星，凡三星，皆黄色，以天清明时见于摄提， 名曰景星。黄帝黄服斋于中宫，坐于玄扈洛水之上，有凤皇集，不食生虫，不履生 草，或止帝之东园，或巢于阿阁，或鸣于庭，其雄自歌，其雌自舞。麒麟在囿，神 鸟来仪。有大蝼如羊，大螾如虹。黄帝以土气胜，遂以土德王。五十年秋七月庚申， 天雾三日三夜，昼昏。黄帝以问天老、力牧、容成曰：“于公何如？”天老曰： “臣闻之，国安，其主好文，则凤凰居之；国乱，其主好武，则凤凰去之。今凤凰 翔于东郊而乐之，其鸣音中夷则，与天相副。以是观之，天有严教以赐帝，帝勿犯 也。”乃召史卜之，龟燋。史曰：“臣不能占也。其问之圣人。”帝曰：“已问天 老、力牧、容成矣。”史北面再拜曰：“龟不违圣智，故燋。”雾除，游于洛水之 上，见大鱼，杀五牲以醮之，天乃甚雨；七日七夜，鱼流于海，得《图》、《书》 焉。《龙图》出河，《龟书》出洛，赤文篆字，以授轩辕。轩辕接万神于明庭，今 寒门谷口是也。

dì zhì shǎo hào shì, mǔ yuē nǚ jié, jiàn xīng rú hóng, xià liú huá zhǔ, jì ér mèng jiē yì gǎn, shēng shǎo hào. dēng dì wèi, yǒu fèng huáng zhī ruì. dì zhuān xū gāo yáng shì, mǔ yuē nǚ shū, jiàn yáo guāng zhī xīng, guàn yuè rú hóng, gǎn jǐ yú yōu fáng zhī gōng, shēng zhuān xū yú ruò shuǐ. shǒu dài gān gē, yǒu shèng dé. shēng shí nián ér zuǒ shǎo hào shì, èr shí ér dēng dì wèi. dì kù gāo xīn shì, shēng ér pián chǐ, yǒu shèng dé, dài gāo yáng shì wáng tiān xià. shǐ gǔ rén fǔ bǐng gǔ, jī zhōng qìng, fèng huáng gǔ yì ér wǔ.
帝挚少昊氏，母曰女节，见星如虹，下流华渚，既而梦接意感，生少昊。登帝 位，有凤皇之瑞。帝颛顼高阳氏，母曰女枢，见瑶光之星，贯月如虹，感己于幽房 之宫，生颛顼于若水。首戴干戈，有圣德。生十年而佐少昊氏，二十而登帝位。帝 喾高辛氏，生而骈齿，有圣德，代高阳氏王天下。使鼓人拊鞞鼓，击钟磬，凤凰鼓 翼而舞。

dì yáo zhī mǔ yuē qìng dōu, shēng yú dòu wéi zhī yě, cháng yǒu huáng yún fù hù qí shàng. jí zhǎng, guān yú sān hé, cháng yǒu lóng suí zhī. yī dàn lóng fù tú ér zhì, qí wén yào yuē:" yì shòu tiān yòu." méi bā cǎi, bìn fà zhǎng qī chǐ èr cùn, miàn ruì shàng fēng xià, zú lǚ yì sù. jì ér yīn fēng sì hé, chì lóng gǎn zhī. yùn shí sì yuè ér shēng yáo yú dān líng, qí zhuàng rú tú. jí zhǎng, shēn cháng shí chǐ, yǒu shèng dé, fēng yú táng. mèng pān tiān ér shàng. gāo xīn shì shuāi, tiān xià guī zhī. zài dì wèi qī shí nián, jǐng xīng chū yì, fèng huáng zài tíng, zhū cǎo shēng, jiā hé xiù, gān lù rùn, lǐ quán chū, rì yuè rú hé bì, wǔ xīng rú lián zhū. chú zhōng zì shēng ròu, qí báo rú shà, yáo dòng zé fēng shēng, shí wù hán ér bù chòu, míng yuē " shà pú." yòu yǒu cǎo jiā jiē ér shēng, yuè shuò shǐ shēng yī jiá, yuè bàn ér shēng shí wǔ jiá, shí liù rì yǐ hòu, rì luò yī jiá, jí huì ér jǐn yuè xiǎo zé yī jiá jiāo ér bù là, míng yuē" míng jiá, yī yuē" lì jiá". guī gōng yú shùn, jiāng yǐ tiān xià chán zhī. nǎi jié zhāi xiū tán chǎng yú hé luò, zé liáng rì, lǜ shùn děng shēng shǒu shān, zūn hé zhǔ. yǒu wǔ lǎo yóu yān, gài wǔ xīng zhī jīng yě. xiāng wèi yuē:" hé tú jiāng lái gào dì yǐ qī, zhī wǒ zhě zhòng tóng huáng yáo." wǔ lǎo yīn fēi wèi liú xīng, shàng rù mǎo. èr yuè xīn chǒu mèi míng, lǐ bèi, zhì yú rì zè, róng guāng chū hé, xiū qì sì sāi, bái yún qǐ, huí fēng yáo, nǎi yǒu lóng mǎ xián jiǎ, chì wén lǜ sè, lín tán ér zhǐ, tǔ jiǎ tú ér qù. jiǎ shì guī, bèi guǎng jiǔ chǐ, qí tú yǐ bái yù wèi jiǎn, chì yù wèi zì, ní yǐ huáng jīn, yuē yǐ qīng shéng. jiǎn wén yuē:" kǎi sè shòu dì shùn." yán yú xià yīn zhōu qín hàn dāng shòu tiān mìng. dì nǎi xiě qí yán, cáng yú dōng xù. hòu èr nián èr yuè zhòng xīn, lǜ qún chén shěn bì yú luò. lǐ bì, tuì qí, zhì yú xià zè, chì guāng qǐ, xuán guī fù shū ér chū, bèi jiǎ chì wén chéng zì, zhǐ yú tán. qí shū yán dāng chán shùn, suì ràng shùn.
帝尧之母曰庆都，生于斗维之野，常有黄云覆护其上。及长，观于三河，常有 龙随之。一旦龙负《图》而至，其文要曰：“亦受天祐。”眉八彩，鬓发长七尺二 寸，面锐上丰下，足履翼宿。既而阴风四合，赤龙感之。孕十四月而生尧于丹陵， 其状如图。及长，身长十尺，有圣德，封于唐。梦攀天而上。高辛氏衰，天下归之。 在帝位七十年，景星出翼，凤凰在庭，硃草生，嘉禾秀，甘露润，醴泉出，日月如 合璧，五星如连珠。厨中自生肉，其薄如箑，摇动则风生，食物寒而不臭，名曰 “箑脯。”又有草夹阶而生，月朔始生一荚，月半而生十五荚，十六日以后，日落 一荚，及晦而尽；月小则一荚焦而不落，名曰“蓂荚，一曰“历荚”。归功于舜， 将以天下禅之。乃洁斋修坛场于河、洛，择良日，率舜等升首山，遵河渚。有五老 游焉，盖五星之精也。相谓曰：“《河图》将来告帝以期，知我者重瞳黄姚。”五 老因飞为流星，上入昴。二月辛丑昧明，礼备，至于日昃，荣光出河，休气四塞， 白云起，回风摇，乃有龙马衔甲，赤文绿色，临坛而止，吐《甲图》而去。甲似龟， 背广九尺，其图以白玉为检，赤玉为字，泥以黄金，约以青绳。检文曰：“闿色授 帝舜。”言虞、夏、殷、周、秦、汉当授天命。帝乃写其言，藏于东序。后二年二 月仲辛，率群臣沈璧于洛。礼毕，退俟，至于下昃，赤光起，玄龟负书而出，背甲 赤文成字，止于坛。其书言当禅舜，遂让舜。

dì shùn yǒu yú shì, mǔ yuē wò dēng, jiàn dà hóng yì gǎn, ér shēng shùn yú yáo xū. mù zhòng tóng zi, gù míng zhòng huá. lóng yán dà kǒu, hēi sè, shēn cháng liù chǐ yī cùn. shùn fù mǔ zēng shùn, shǐ qí tú lǐn, zì xià fén zhī, shùn fú niǎo gōng yī fú fēi qù. yòu shǐ jùn jǐng, zì shàng tián zhī yǐ shí, shùn fú lóng gōng yī zì bàng ér chū. gēng yú lì shān, mèng méi zhǎng yǔ fā děng. jí jí dì wèi, míng jiá shēng yú jiē, fèng huáng cháo yú tíng, jī shí fǔ shí, bǎi shòu shuài wǔ, jǐng xīng chū fáng, dì chū chéng huáng zhī mǎ, xī wáng mǔ xiàn bái huán yù jué. shùn zài wèi shí yǒu sì nián, zòu zhōng shí shēng guǎn wèi bà, ér tiān dà léi yǔ, jí fēng fà wū bá mù, fú gǔ bō dì, zhōng qìng luàn xíng, wǔ rén dùn fú, yuè zhèng kuáng zǒu. shùn nǎi yōng xuán chí héng ér xiào yuē: " míng zāi! fū tiān xià fēi yī rén zhī tiān xià yě, yì nǎi jiàn yú zhōng shí shēng guǎn hū!" nǎi jiàn yǔ yú tiān, shǐ xíng tiān zǐ shì. yú shí hé qì pǔ yīng, qìng yún xìng yān, ruò yān fēi yān, ruò yún fēi yún, yù yù fēn fēn, xiāo suǒ lún qūn, bǎi gōng xiāng hè ér gē qìng yún. dì nǎi chàng zhī yuē:" qìng yún làn xī, jiū màn màn xī. rì yuè guāng huá, dàn fù dàn xī." qún chén xián jìn, qǐ shǒu yuē:" míng míng shàng tiān, làn rán xīng chén. rì yuè guāng huá, hóng yǔ yī rén." dì nǎi zài gē yuē: " rì yuè yǒu cháng, xīng chén yǒu xíng. sì shí cóng jīng, wàn xìng yǔn chéng. yú yǔ lùn lè, pèi tiān zhī líng. qiān yú shèng shèn, mò bù xián tīng. hū gǔ zhī, xuān hū wǔ zhī. jīng huá yǐ jié, qiān shang qù zhī." yú shì bā fēng xiū tōng, qìng yún yè jù, pán lóng fèn xùn yú qí cáng, jiāo yú yǒng yuè yú qí yuān, guī biē xián chū qí xué, qiān yú ér shì xià. shùn nǎi shè tán yú hé, yī yáo gù shì. zhì yú xià zè, róng guāng xiū qì zhì, huáng lóng fù tú, zhǎng sān shí èr chǐ, guǎng jiǔ chǐ, chū yú tán pàn, chì wén lǜ cuò, qí wén yán dāng chán yǔ.
帝舜有虞氏，母曰握登，见大虹意感，而生舜于姚墟。目重瞳子，故名重华。 龙颜大口，黑色，身长六尺一寸。舜父母憎舜，使其涂廪，自下焚之，舜服鸟工衣 服飞去。又使浚井，自上填之以石，舜服龙工衣自傍而出。耕于历山，梦眉长与发 等。及即帝位，蓂荚生于阶，凤凰巢于庭，击石拊石，百兽率舞，景星出房，地出 乘黄之马，西王母献白环、玉玦。舜在位十有四年，奏钟石笙筦未罢，而天大雷雨， 疾风发屋拔木，桴鼓播地，钟磬乱行，舞人顿伏，乐正狂走。舜乃拥璇持衡而笑曰： “明哉！夫天下非一人之天下也，亦乃见于钟石笙筦乎！”乃荐禹于天，使行天子 事。于时和气普应，庆云兴焉，若烟非烟，若云非云，郁郁纷纷，萧索轮囷，百工 相和而歌《庆云》。帝乃倡之曰：“庆云烂兮，纠缦缦兮。日月光华，旦复旦兮。” 群臣咸进，稽首曰：“明明上天，烂然星陈。日月光华，弘予一人。”帝乃再歌曰： “日月有常，星辰有行。四时从经，万姓允诚。于予论乐，配天之灵。迁于圣肾， 莫不咸听。乎鼓之，轩乎舞之。精华以竭，褰裳去之。”于是八风修通，庆云业 聚，蟠龙奋迅于其藏，蛟鱼踊跃于其渊，龟鳖咸出其穴，迁虞而事夏。舜乃设坛于 河，依尧故事。至于下昃，荣光休气至，黄龙负《图》，长三十二尺，广九尺，出 于坛畔，赤文绿错，其文言当禅禹。

dì yǔ yǒu xià shì, mǔ yuē xiū jǐ, chū xíng, jiàn liú xīng guàn mǎo, mèng jiē yì gǎn, jì ér tūn shén zhū. xiū jǐ bèi pōu, ér shēng yǔ yú shí niǔ. hǔ bí dà kǒu, liǎng ěr cān lòu, shǒu dài gōu qián, xiōng yǒu yù dòu, zú wén lǚ jǐ, gù míng wén mìng. zhǎng yǒu shèng dé. zhǎng jiǔ chǐ jiǔ cùn, mèng zì xǐ yú hé, yǐ shǒu qǔ shuǐ yǐn zhī yòu yǒu bái hú jiǔ wěi zhī ruì. dāng yáo zhī shì, shùn jǔ zhī. yǔ guān yú hé, yǒu zhǎng rén bái miàn yú shēn, chū yuē:" wú hé jīng yě." hū yǔ yuē: " wén mìng zhì yín." yán qì, shòu yǔ hé tú, yán zhì shuǐ zhī shì, nǎi tuì rù yú yuān. yǔ zhì shuǐ jì bì, tiān xī xuán guī, yǐ gào chéng gōng. xià dào jiāng xìng, cǎo mù chàng mào, qīng lóng zhǐ yú jiāo, zhù róng zhī shén, jiàng yú chóng shān. nǎi shòu shùn chán, jí tiān zǐ zhī wèi. luò chū guī shū liù shí wǔ zì, shì wèi hóng fàn, cǐ wèi" luò chū shū" zhě yě. nán xún shòu, jì jiāng, zhōng liú yǒu èr huáng lóng fù zhōu, zhōu rén jiē jù. yǔ xiào yuē:" wú shòu mìng yú tiān, qū lì yǐ yǎng rén. shēng, xìng yě sǐ, mìng yě. xī yōu lóng zāi!" lóng yú shì yè wěi ér shì.
帝禹有夏氏，母曰修己，出行，见流星贯昴，梦接意感，既而吞神珠。修己背 剖，而生禹于石纽。虎鼻大口，两耳参镂，首戴钩钤，胸有玉斗，足文履己，故名 文命。长有圣德。长九尺九寸，梦自洗于河，以手取水饮之；又有白狐九尾之瑞。 当尧之世，舜举之。禹观于河，有长人白面鱼身，出曰：“吾河精也。”呼禹曰： “文命治淫。”言讫，授禹《河图》，言治水之事，乃退入于渊。禹治水既毕，天 锡玄珪，以告成功。夏道将兴，草木暢茂，青龙止于郊，祝融之神，降于崇山。乃 受舜禅，即天子之位。洛出《龟书》六十五字，是为《洪范》，此谓“洛出《书》” 者也。南巡狩，济江，中流有二黄龙负舟，舟人皆惧。禹笑曰：“吾受命于天，屈 力以养人。生，性也；死，命也。奚忧龙哉！”龙于是曳尾而逝。

gāo xīn shì zhī shì fēi yuē jiǎn dí, yǐ chūn fēn xuán niǎo zhì zhī rì, cóng dì sì jiāo méi, yǔ qí mèi yù yú xuán qiū zhī shuǐ. yǒu xuán niǎo xián luǎn ér zhuì zhī, wǔ sè shén hǎo, èr rén jìng qǔ, fù yǐ yù kuāng. jiǎn dí xiān dé ér tūn zhī, suì yùn. xiōng pōu ér shēng qì. zhǎng wèi yáo sī tú, chéng gōng yú mín, shòu fēng yú shāng. hòu shí sān shì, shēng zhǔ guǐ. zhǔ guǐ zhī fēi yuē fú dōu, jiàn bái qì guàn yuè, yì gǎn, yǐ yǐ rì shēng tāng, hào tiān yǐ. fēng xià ruì shàng, xī ér yǒu rán, jù shēn ér yáng shēng, shēn cháng jiǔ chǐ, bì yǒu sì zhǒu, shì yuē yīn tāng. tāng zài bó, néng xiū qí dé. yī zhì jiāng yīng tāng mìng, mèng chéng chuán guò rì yuè zhī bàng. tāng nǎi dōng zhì yú luò, guān dì yáo zhī tán, shěn bì tuì lì, huáng yú shuāng yǒng, hēi niǎo suí yú zhǐ yú tán, huà wèi hēi yù. yòu yǒu hēi guī, bìng chì wén chéng zì, yán xià jié wú dào, tāng dāng dài zhī. táo wù zhī shén, jiàn yú pī shān. yǒu shén qiān bái láng xián gōu ér rù shāng cháo. jīn dé jiāng shèng, yín zì shān yì. tāng jiāng fèng tiān mìng fàng jié, mèng jí tiān ér shì zhī, suì yǒu tiān xià. shāng rén hòu gǎi tiān xià zhī hào yuē yīn.
高辛氏之世妃曰简狄，以春分玄鸟至之日，从帝祀郊禖，与其妹浴于玄丘之水。 有玄鸟衔卵而坠之，五色甚好，二人竞取，覆以玉筐。简狄先得而吞之，遂孕。胸 剖而生契。长为尧司徒，成功于民，受封于商。后十三世，生主癸。主癸之妃曰扶 都，见白气贯月，意感，以乙日生汤，号天乙。丰下锐上，晰而有髯，句身而扬声， 身长九尺，臂有四肘，是曰殷汤。汤在亳，能修其德。伊挚将应汤命，梦乘船过日 月之傍。汤乃东至于洛，观帝尧之坛，沈璧退立，黄鱼双踊，黑鸟随鱼止于坛，化 为黑玉。又有黑龟，并赤文成字，言夏桀无道，汤当代之。檮杌之神，见于邳山。 有神牵白狼衔钩而入商朝。金德将盛，银自山溢。汤将奉天命放桀，梦及天而舓之， 遂有天下。商人后改天下之号曰殷。

gāo xīn shì zhī shì fēi yuē jiāng yuán, zhù jì jiāo méi, jiàn dà rén jī lǚ zhī. dāng shí xīn rú yǒu rén dào gǎn jǐ, suì yǒu shēn ér shēng nán. yǐ wéi bù xiáng, qì zhī è xiàng, yáng niú bì ér bù jiàn yòu sòng zhī shān lín zhī zhōng, huì fá lín zhě jiàn fù zhī yòu qǔ ér zhì hán bīng shàng, dà niǎo lái yǐ yī yì jí fù zhī. jiāng yuán yǐ wéi yì, nǎi shōu yǎng yān, míng zhī yuē qì. zhī yí yǒu yì xiāng, zhǎng wèi yáo jì guān, yǒu gōng yú mín. hòu jì zhī sūn yuē gōng liú, yǒu dé, zhū hóu jiē yǐ tiān zǐ zhī lǐ dài zhī. chū huáng dì zhī shì, chèn yán yuē:" xī běi wèi wáng, qī zài jiǎ zǐ, chāng zhì mìng, fā xíng zhū, dàn háng dào." jí gōng liú zhī hòu, shí sān shì ér shēng jì lì. jì lì zhī shí nián, fēi lóng yíng yú yīn zhī mù yě, cǐ gài shèng rén zài xià wèi jiāng qǐ zhī fú yě. jì lì zhī fēi yuē tài rèn, mèng zhǎng rén gǎn jǐ, sōu yú shǐ láo ér shēng chāng, shì wèi zhōu wén wáng. lóng yán hǔ jiān, shēn cháng shí chǐ, xiōng yǒu sì rǔ. tài wáng yuē:" wú shì dāng yǒu xìng zhě, qí zài chāng hū!" jì lì zhī xiōng yuē tài bó, zhī tiān mìng zài chāng, shì yuè zhōng shēn bù fǎn. dì zhòng yōng cóng zhī, gù jì lì wèi sì yǐ jí chāng. chāng wèi xī bó, zuò yì yú fēng. wén wáng zhī fēi yuē tài sì, mèng shāng tíng shēng jí, tài zǐ fā zhí zǐ shù yú quē jiān, huà wéi sōng bǎi yù zhà. yǐ gào wén wáng, wén wáng bì gào qún chén, yǔ fā bìng bài gào mèng. jì qiū zhī jiǎ zǐ, chì jué xián shū jí fēng, zhǐ yú chāng hù, chāng bài qǐ shǒu shòu zhī. qí wén yào yuē:" jī chāng, cāng dì zi, wáng yīn zhě zhòu wáng." jiāng tián, shǐ biàn bo zhī, yuē: " jiāng dà huò, fēi xióng fēi pí, tiān yí rǔ shī yǐ zuǒ chāng. chén tài zǔ shǐ chóu wèi yǔ bo tián, dé gāo yáo. qí zhào rú cǐ." wáng zhì yú pán xī zhī shuǐ, lǚ shàng diào yú yá, wáng xià qū bài yuē:" wàng gōng qī nián, nǎi jīn jiàn guāng jǐng yú sī." shàng lì biàn míng dá yuē:" wàng diào dé yù huáng, qí wén yào yuē:' jī shòu mìng, chāng lái tí, zhuàn ěr luò qián bào zài qí.'" shàng chū yóu, jiàn chì rén zì luò chū, shòu shàng shū yuē:" mìng yuē lǚ, zuǒ chāng zhě zi." wén wáng mèng rì yuè zhe qí shēn, yòu chuāng yǎn míng yú qí shān. mèng chūn liù xún, wǔ wěi jù fáng. hòu yǒu fèng huáng xián shū, yóu wén wáng zhī dōu. shū yòu yuē: " yīn dì wú dào, nüè luàn tiān xià. huáng mìng yǐ yí, bù dé fù jiǔ. líng zhī yuǎn lí, bǎi shén chuī qù. wǔ xīng jù fáng, zhāo lǐ sì hǎi." wén wáng jì méi, tài zǐ fā dài lì, shì wèi wǔ wáng.
高辛氏之世妃曰姜嫄，助祭郊禖，见大人迹履之。当时歆如有人道感己，遂有 身而生男。以为不详，弃之厄巷，羊牛避而不践；又送之山林之中，会伐林者荐覆 之；又取而置寒冰上，大鸟来以一翼藉覆之。姜嫄以为异，乃收养焉，名之曰弃。 枝颐有异相，长为尧稷官，有功于民。后稷之孙曰公刘，有德，诸侯皆以天子之礼 待之。初黄帝之世，谶言曰：“西北为王，期在甲子，昌制命，发行诛，旦行道。” 及公刘之后，十三世而生季历。季历之十年，飞龙盈于殷之牧野，此盖圣人在下位 将起之符也。季历之妃曰太任，梦长人感己，溲于豕牢而生昌，是为周文王。龙颜 虎肩，身长十尺，胸有四乳。太王曰：“吾世当有兴者，其在昌乎！”季历之兄曰 太伯，知天命在昌，适越终身不反。弟仲雍从之，故季历为嗣以及昌。昌为西伯， 作邑于丰。文王之妃曰太姒，梦商庭生棘，太子发植梓树于阙间，化为松柏棫柞。 以告文王，文王币告群臣，与发并拜告梦。季秋之甲子，赤爵衔书及丰，止于昌户， 昌拜稽首受之。其文要曰：“姬昌，苍帝子，亡殷者纣王。”将畋，史遍卜之，曰： “将大获，非熊非罴，天遗汝师以佐昌。臣太祖史畴为禹卜畋，得皋陶。其兆如此。” 王至于磻溪之水，吕尚钓于涯，王下趋拜曰：“望公七年，乃今见光景于斯。”尚 立变名答曰：“望钓得玉璜，其文要曰：‘姬受命，昌来提，撰尔雒钤报在齐。’” 尚出游，见赤人自雒出，授尚书曰：“命曰吕，佐昌者子。”文王梦日月著其身， 又摐甗鸣于岐山。孟春六旬，五纬聚房。后有凤凰衔书，游文王之都。书又曰： “殷帝无道，虐乱天下。皇命已移，不得复久。灵祗远离，百神吹去。五星聚房， 昭理四海。”文王既没，太子发代立，是为武王。

wǔ wáng pián chǐ wàng yáng. jiāng fá zhòu, zhì yú mèng jīn, bā bǎi zhū hóu, bù qī ér huì. xián yuē:" zhòu kě fá yǐ." wǔ wáng bù cóng. jí zhòu shā bǐ gàn, qiú jī zǐ, wēi zǐ qù zhī, nǎi fá zhòu. dù mèng jīn, zhōng liú, bái yú yuè rù wáng zhōu. wáng fǔ qǔ yú, zhǎng sān chǐ, mù xià yǒu chì wén chéng zì, yán zhòu kě fá. wáng xiě yǐ shì zì, yú wén xiāo. fán yú yǐ gào tiān, yǒu huǒ zì tiān zhǐ yú wáng wū, liú wèi chì wū, wū xián gǔ yān. gǔ zhě, jì hòu jì zhī dé huǒ zhě, fán yú yǐ gào tiān, tiān huǒ liú xià, yīng yǐ jí yě. suì dōng fá zhòu, shèng yú mù yě, bīng bù xuè rèn, ér tiān xià guī zhī. nǎi fēng lǚ wàng yú qí. zhōu dé jì lóng, cǎo mù mào shèng, hāo kān wèi gōng shì, yīn míng hāo gōng. wǔ wáng méi, chéng wáng shǎo, zhōu gōng dàn shè zhèng qī nián, zhì tǐ zuò yuè, shén niǎo fèng huáng jiàn, míng jiá shēng. nǎi yǔ chéng wáng guān yú hé luò, shěn bì. lǐ bì, wáng tuì qí, zhì yú rì mèi, róng guāng bìng chū mù hé, qīng yún fú zhì, qīng lóng lín tán, xián xuán jiǎ zhī tú, tǔ zhī ér qù. lǐ yú luò, yì rú zhī. xuán guī qīng lóng cāng sì zhǐ yú tán, bèi jiǎ kè shū, chì wén chéng zì. zhōu gōng yuán bǐ yǐ shì wén xiě zhī, shū chéng wén xiāo, guī duò jiǎ ér qù. qí yán zì zhōu gōng qì yú qín hàn shèng shuāi zhī fú. qí lín yóu yuàn, fèng huáng xiáng tíng, chéng wáng yuán qín ér gē yuē:" fèng huáng xiáng xī yú zǐ tíng, yú hé dé xī yǐ gǎn líng, lài xiān wáng xī ēn zé zhēn, yú xū lè xī mín yǐ níng."
武王骈齿望羊。将伐纣，至于孟津，八百诸侯，不期而会。咸曰：“纣可伐矣。” 武王不从。及纣杀比干，囚箕子，微子去之，乃伐纣。度孟津，中流，白鱼跃入王 舟。王俯取鱼，长三尺，目下有赤文成字，言纣可伐。王写以世字，鱼文消。燔鱼 以告天，有火自天止于王屋，流为赤乌，乌衔谷焉。谷者，纪后稷之德；火者，燔 鱼以告天，天火流下，应以吉也。遂东伐纣，胜于牧野，兵不血刃，而天下归之。 乃封吕望于齐。周德既隆，草木茂盛，蒿堪为宫室，因名蒿宫。武王没，成王少， 周公旦摄政七年，制体作乐，神鸟凤凰见，蓂荚生。乃与成王观于河、洛，沈璧。 礼毕，王退俟，至于日昧，荣光并出幕河，青云浮至，青龙临坛，衔玄甲之图，吐 之而去。礼于洛，亦如之。玄龟青龙苍兕止于坛，背甲刻书，赤文成字。周公援笔 以世文写之，书成文消，龟堕甲而去。其言自周公讫于秦、汉盛衰之符。麒麟游苑， 凤凰翔庭，成王援琴而歌曰：“凤凰翔兮于紫庭，余何德兮以感灵，赖先王兮恩泽 臻，于胥乐兮民以宁。”

lǔ āi gōng shí sì nián, kǒng zǐ yè mèng sān huái zhī jiān, fēng pèi zhī bāng, yǒu chì yān qì qǐ, nǎi hū yán yuān zi xià wǎng shì zhī. qū chē dào chǔ xī běi fàn shì jiē, jiàn chú ér zhāi lín, shāng qí zuǒ qián zú, xīn ér fù zhī. kǒng zǐ yuē: " ér lái, rǔ xìng wèi chì sòng, míng zǐ qiáo, zì shòu jì." kǒng zǐ yuē:" rǔ qǐ yǒu suǒ jiàn xié?" ér yuē: " jiàn yī qín, jù rú gāo yáng, tóu shàng yǒu jiǎo, qí wèi yǒu ròu." kǒng zǐ yuē:" tiān xià yǐ yǒu zhǔ yě, wèi chì liú, chén xiàng wèi fǔ, wǔ xīng rù jǐng cóng suì xīng." ér fā xīn xià lín shì kǒng zǐ, kǒng zǐ qū ér wǎng, lín méng qí ěr, tǔ sān juǎn tú, guǎng sān cùn, zhǎng bā cùn, měi juǎn èr shí sì zì, qí yán chì liú dāng qǐ, yuē:" zhōu wáng, chì qì qǐ, dà yào xìng, xuán qiū zhì mìng, dì mǎo jīn." kǒng zǐ zuò chūn qiū, zhì xiào jīng jì chéng, shǐ qī shí èr dì zǐ xiàng běi chén xīng qìng zhé ér lì, shǐ zēng zǐ bào hé luò shì běi xiàng. kǒng zǐ zhāi jiè xiàng běi chén ér bài, gào bèi yú tiān yuē:" xiào jīng sì juǎn, chūn qiū hé luò fán bā shí yī juàn, jǐn yǐ bèi." tiān nǎi hóng yù qǐ bái wù mó dì, chì hóng zì shàng xià, huà wéi huáng yù, zhǎng sān chǐ, shàng yǒu kè wén. kǒng zǐ guì shòu ér dú zhī yuē:" bǎo wén chū, liú jì wò. mǎo jīn dāo, zài zhěn běi. zì hé zǐ, tiān xià fú."
鲁哀公十四年，孔子夜梦三槐之间，丰、沛之邦，有赤烟气起，乃呼颜渊、子 夏往视之。驱车到楚西北范氏街，见刍兒摘麟，伤其左前足，薪而覆之。孔子曰： “兒来，汝姓为赤诵，名子乔，字受纪。”孔子曰：“汝岂有所见邪？”兒曰： “见一禽，巨如羔羊，头上有角，其未有肉。”孔子曰：“天下已有主也，为赤刘， 陈、项为辅，五星入井从岁星。”兒发薪下麟示孔子，孔子趋而往，麟蒙其耳，吐 三卷《图》，广三寸，长八寸，每卷二十四字，其言赤刘当起，曰：“周亡，赤气 起，大耀兴，玄丘制命，帝卯金。”孔子作《春秋》，制《孝经》；既成，使七十 二弟子向北辰星罄折而立，使曾子抱《河》、《洛》事北向。孔子斋戒向北辰而拜， 告备于天曰：“《孝经》四卷，《春秋》、《河》、《洛》凡八十一卷，谨已备。” 天乃洪郁起白雾摩地，赤虹自上下，化为黄玉，长三尺，上有刻文。孔子跪受而读 之曰：“宝文出，刘季握。卯金刀，在轸北。字禾子，天下服。”

hàn gāo dì fù yuē liú zhí jiā. zhí jiā zhī mǔ, mèng chì niǎo ruò lóng xì jǐ, ér shēng zhí jiā, shì wèi tài shàng huáng dì. mǔ míng hán shǐ, shì wèi zhāo líng hòu. zhāo líng hòu yóu yú luò chí, yǒu yù jī xián chì zhū, kè yuē yù yīng, tūn cǐ zhě wáng. zhāo líng hòu qǔ ér tūn zhī yòu qǐn yú dà zé, mèng yǔ shén yù. shì shí léi diàn huì míng, tài shàng huáng shì zhī, jiàn jiāo lóng zài qí shàng, suì yǒu shēn ér shēng jì, shì wèi gāo dì. gāo dì lóng zhǔn ér lóng yán, měi xū rán, zuǒ gǔ yǒu qī shí èr hēi zǐ. wēi shí, shù cóng wáng ǎo wǔ fù shì jiǔ, zuì wò, shàng cháng yǒu guāng guài. měi liú yǐn, shòu zhé shù bèi. wǔ fù yì zhī, zhé zhé qí qì. dān fù rén lǚ gōng hǎo xiāng rén, jiàn gāo dì, wèi yuē:" chén shǎo hǎo xiāng rén, xiāng rén duō yǐ, wú rú jì xiāng, yuàn jì zì ài. chén yǒu xī nǚ, yuàn wèi jī sǎo qiè." lǚ gōng qī ǎo nù lǚ gōng yuē:" gōng cháng qí cǐ nǚ, yù wèi guì rén. pèi lìng shàn gōng, qiú bù yǔ. hé wàng xǔ liú jì?" lǚ gōng yuē:" fēi nǚ zǐ suǒ zhī." zú yǔ gāo dì. shēng huì dì lǔ yuán gōng zhǔ. lǚ hòu cháng yǔ liǎng zi jū tián zhōng, yǒu yī lǎo fù guò, qǐng yǐn, lǚ hòu yīn kuì zhī shí. lǎo fù xiāng lǚ hòu yuē:" fū rén, tiān xià guì rén yě." lìng xiāng èr zi, jiàn huì dì yuē:" fū rén suǒ yǐ guì zhě, nǎi cǐ nán." xiāng lǔ yuán gōng zhǔ, yì guì. lǎo fù yǐ qù, gāo dì shì cóng bàng shě lái, lǚ hòu jù yán zhī. gāo dì zhuī wèn lǎo fù. lǎo fù yuē:" xiàng zhě fū rén ér zi zhī guì, jiē yǐ jūn xiāng. jūn guì bù kě yán." gāo dì bèi yǐn, yè xíng jìng zé zhōng. qián rén fǎn yuē:" yǒu dà shé dāng dào, yuàn hái." gāo dì zuì, yuē:" zhuàng shì xíng, hé wèi?" nǎi qián, bá jiàn zhǎn shé, shé fēn wéi liǎng, dào kāi ér guò. hòu rén lái zhě, jiàn lǎo yù shǒu shé yuē:" xiàng zhě chì dì zi guò, shā zhī." jiàn zhě yí yù wèi zhà, yù chī zhī, hū rán bú jiàn. jù yǐ zhuàng gào gāo dì, dì xīn xǐ. qín shǐ huáng dì yuē:" dōng nán yǒu tiān zǐ qì." yú shì dōng yóu yǐ yàn zhī. gāo dì yǐn yú máng dàng shān zé zhī jiān, lǚ hòu cháng zhī qí chù. gāo dì guài wèn zhī, duì yuē:" jì suǒ jū, shàng cháng yǒu yún qì, gù zhī zhī." gāo dì wèi pèi gōng, rù qín, wǔ xīng jù yú dōng jǐng, suì xīng xiān zhì, ér sì xīng cóng zhī. zhàn yuē:" yǐ yì qǔ tiān xià."
汉高帝父曰刘执嘉。执嘉之母，梦赤鸟若龙戏己，而生执嘉，是为太上皇帝。 母名含始，是为昭灵后。昭灵后游于洛池，有玉鸡衔赤珠，刻曰玉英，吞此者王。 昭灵后取而吞之；又寝于大泽，梦与神遇。是时雷电晦冥，太上皇视之，见蛟龙在 其上，遂有身而生季，是为高帝。高帝隆准而龙颜，美须髯，左股有七十二黑子。 微时，数从王媪、武负贳酒，醉卧，上常有光怪。每留饮，售辄数倍。武负异之， 辄折其契。单父人吕公好相人，见高帝，谓曰：“臣少好相人，相人多矣，无如季 相，愿季自爱。臣有息女，愿为箕扫妾。”吕公妻媪怒吕公曰：“公常奇此女，欲 为贵人。沛令善公，求不与。何妄许刘季？”吕公曰：“非女子所知。”卒与高帝。 生惠帝、鲁元公主。吕后尝与两子居田中，有一老父过，请饮，吕后因馈之食。老 父相吕后曰：“夫人，天下贵人也。”令相二子，见惠帝曰：“夫人所以贵者，乃 此男。”相鲁元公主，亦贵。老父已去，高帝适从傍舍来，吕后具言之。高帝追问 老父。老父曰：“向者夫人、兒子之贵，皆以君相。君贵不可言。”高帝被饮，夜 行径泽中。前人反曰：“有大蛇当道，愿还。”高帝醉，曰：“壮士行，何畏？” 乃前，拔剑斩蛇，蛇分为两，道开而过。后人来者，见老妪守蛇曰：“向者赤帝子 过，杀之。”见者疑妪为诈，欲笞之，忽然不见。具以状告高帝，帝心喜。秦始皇 帝曰：“东南有天子气。”于是东游以厌之。高帝隐于芒、砀山泽之间，吕后常知 其处。高帝怪问之，对曰：“季所居，上常有云气，故知之。”高帝为沛公，入秦， 五星聚于东井，岁星先至，而四星从之。占曰：“以义取天下。”

chū, zhāng liáng yóu yú xià pī yí shuǐ zhī shàng, yǒu lǎo fù lái, zhí zhì liáng qián, ér duò qí lǚ. gù wèi liáng yuē: " rú zǐ, xià qǔ lǚ!" liáng è rán, yù ōu zhī, yǐ qí lǎo, nǎi xià qǔ guì jìn. fù yǐ zú shòu, xiào ér qù, liáng shū dà jīng. fù qù lǐ suǒ fù lái, yuē:" rú zǐ kě jiào yě. hòu wǔ rì píng míng, yǔ wǒ huì cǐ." liáng guài zhī, guì yīng yuē:" nuò." wǔ rì, liáng wǎng, fù yǐ xiān lái, nù yuē:" hé yǔ zhǎng zhě qī ér hòu yě? wǔ rì, gèng yǔ wǒ huì cǐ." fán sān qī ér liáng xiān zhì. lǎo fù xǐ yuē:" bù dàng rú shì xié!" jí chū huái zhōng yī juàn shū yǔ zhī, yuē:" dú zhī, cǐ wèi wáng zhě shī. hòu shí sān nián, rú zǐ jiàn wǒ jì běi gǔ chéng shān xià, huáng shí jí wǒ yě." dàn shì qí shū, nǎi tài gōng bīng fǎ. liáng yǐ huáng shí piān wèi tā rén shuō, jiē bù xǐng, wéi gāo dì shuō yān. liáng yuē: " cǐ dài tiān suǒ shòu yǐ." wǔ nián ér chéng dì yè. hòu shí sān nián, zhāng liáng guǒ dé gǔ chéng shān xià huáng shí, bǎo ér cí zhī, sǐ yǔ hé zàng.
初，张良游于下邳沂水之上，有老父来，直至良前，而堕其履。顾谓良曰： “孺子，下取履！”良愕然，欲殴之，以其老，乃下取跪进。父以足受，笑而去， 良殊大惊。父去里所复来，曰：“孺子可教也。后五日平明，与我会此。”良怪之， 跪应曰：“诺。”五日，良往，父已先来，怒曰：“何与长者期而后也？五日，更 与我会此。”凡三期而良先至。老父喜曰：“不当如是邪！”即出怀中一卷书与之， 曰：“读之，此为王者师。后十三年，孺子见我济北谷城山下，黄石即我也。”旦 视其书，乃《太公兵法》。良以黄石篇为他人说，皆不省，唯高帝说焉。良曰： “此殆天所授矣。”五年而成帝业。后十三年，张良果得谷城山下黄石，宝而祠之， 死与合葬。

wén dì zhī mǔ báo jī, wèi bào wèi wèi wáng, nà zhī hòu gōng. xǔ fù xiāng zhī, dāng shēng tiān zǐ, wèi wáng bào yú shì bèi hàn. hàn gāo dì jī lǔ, ér báo jī shū zhī shì. gāo dì jiàn ér měi zhī, nèi yú hòu gōng, suì yú nǎi de xìng. jiāng jiàn xìng, báo jī yán:" qiè zuó mèng qīng lóng jù qiè xīn." gāo dì yuē:" wǒ shì yě. wú wèi ěr chéng zhī." yī yù ér shēng wén dì.
文帝之母薄姬，魏豹为魏王，纳之后宫。许负相之，当生天子，魏王豹于是背 汉。汉高帝击虏，而薄姬输织室。高帝见而美之，内于后宫，岁余乃得幸。将见幸， 薄姬言：“妾昨梦青龙据妾心。”高帝曰：“我是也。吾为尔成之。”一御而生文 帝。

jǐng dì wáng huáng hòu chū jià wèi jīn wáng sūn qī, mǔ zāng ér bǔ shì yuē:" dāng guì." nǎi duó jīn shì ér nèi tài zǐ gōng, shēng nán. nán fāng zài shēn, mèng rì rù qí huái, yǐ gào tài zǐ. tài zǐ yuē:" shì guì zhēng yě." shēng nán, shì wèi wǔ dì.
景帝王皇后初嫁为金王孙妻，母臧兒卜筮曰：“当贵。”乃夺金氏而内太子宫， 生男。男方在身，梦日入其怀，以告太子。太子曰：“是贵征也。”生男，是为武 帝。

wǔ dì zhào jié yú, jiā zài hé jiān, shēng ér liǎng shǒu jiē quán, bù kě kāi. wǔ dì xún shòu guò hé jiān, wàng qì zhě yán, cǐ yǒu qí nǚ tiān zǐ qì, zhào ér jiàn zhī. wǔ dì zì pī qí shǒu, jì shí shēn, dé yī yù gōu. yóu shì jiàn xìng, hào yuē: " quán fū rén." jìn wèi jié yú, jū gōu yì gōng, dà yǒu chǒng. shí sì yuè shēng nán, shì wèi zhāo dì, hào yuē:" gōu yì zi." wǔ dì yuē:" wén xī yáo shí sì yuè ér shēng, jīn gōu yì zi yì rán." nǎi míng qí mén yuē yáo mǔ mén.
武帝赵婕妤，家在河间，生而两手皆拳，不可开。武帝巡狩过河间，望气者言， 此有奇女天子气，召而见之。武帝自披其手，既时申，得一玉钩。由是见幸，号曰： “拳夫人。”进为婕妤，居钩弋宫，大有宠。十四月生男，是为昭帝，号曰：“钩 弋子。”武帝曰：“闻昔尧十四月而生，今钩弋子亦然。”乃名其门曰尧母门。

zhāo dì yuán fèng sān nián zhēng yuè, tài shān lái wú shān nán, mín yè wén xiōng xiōng yǒu shù qiān rén shēng, chén wǎng shì zhī, jiàn dà shí zì lì, gāo zhàng wǔ chǐ, dà sì shí bā wéi, rù dì bā chǐ, sān shí wèi zú, lì hòu, bái wū shù qiān jí qí páng. yòu shàng lín yuàn zhōng liǔ shù duàn wò dì, yī zhāo zì qǐ shēng zhī yè, chóng niè qí yè chéng wén, yuē:" gōng sūn bìng yǐ lì." chén liú xiāng yì wáng shè hū yí zhì cháng ān. bó shì suī mèng zhàn zhī yuē:" shí, yīn lèi. tài shān, dài zōng, wáng zhě chán dài zhī chù. jiāng yǒu fèi gù zhī jiā, xìng gōng sūn, míng bìng yǐ, cóng bái yī wèi tiān zǐ zhě." shí zhāo dì yòu shǎo, huò guāng fǔ zhèng, yǐ mèng yāo yán zhū zhī. jí zhāo dì bēng, chāng yì wáng yòu fèi, guāng lì xuān dì, wǔ dì zēng sūn, běn míng bìng jǐ, zài mín jiān bái yī sān shì, rú mèng yán yān.
昭帝元凤三年正月，泰山、莱芜山南，民夜闻汹汹有数千人声，晨往视之，见 大石自立，高丈五尺，大四十八围，入地八尺，三石为足，立后，白乌数千集其旁。 又上林苑中柳树断卧地，一朝自起生枝叶，虫啮其叶成文，曰：“公孙病已立。” 陈留襄邑王社忽移至长安。博士眭孟占之曰：“石，阴类。泰山，岱宗，王者禅代 之处。将有废故之家，姓公孙，名病已，从白衣为天子者。”时昭帝幼少，霍光辅 政，以孟妖言诛之。及昭帝崩，昌邑王又废，光立宣帝，武帝曾孙，本名病己，在 民间白衣三世，如孟言焉。

yuán dì wáng huáng hòu, qí tián shì zhī miáo yì. zǔ fù wēng rú, zì dōng píng líng xǐ yuán chéng. yuán chéng jiàn gōng yuē:" xī chūn qiū shā lù bēng, jìn shǐ bo zhī, yīn wèi yáng xióng, tǔ huǒ xiāng chéng, gù shā lù bēng. hòu liù bǎi sì shí wǔ nián, yí yǒu shèng nǚ xìng, qí qí tián hū? jīn wēng rú zhī xǐ, zhèng zhí qí dì, rì yuè dāng zhī. yuán chéng guō dōng yǒu wǔ lù zhī xū, jí shā lù dì. hòu bā shí nián, dāng yǒu guì nǚ xìng tiān xià." wēng rú shēng jìn. jìn qī lǐ shì fāng rèn shēn, mèng yuè rù qí huái, shēng nǚ, shì wèi yuán hòu. měi xǔ jià, wèi xíng, suǒ xǔ zhě zhé sǐ. bo xiāng zhě yún:" dāng dà guì." suì wèi yuán dì huáng hòu, shēng chéng dì.
元帝王皇后，齐田氏之苗裔。祖父翁孺，自东平陵徙元城。元城建公曰：“昔 《春秋》沙鹿崩，晋史卜之，阴为阳雄，土火相乘，故沙鹿崩。后六百四十五年， 宜有圣女兴，其齐田乎？今翁孺之徙，正值其地，日月当之。元城郭东有五鹿之墟， 即沙鹿地。后八十年，当有贵女兴天下。”翁孺生禁。禁妻李氏方任身，梦月入其 怀，生女，是为元后。每许嫁，未行，所许者辄死。卜相者云：“当大贵。”遂为 元帝皇后，生成帝。

chū, qín shǐ huáng shì, yǒu zhǎng rén shí èr, shēn cháng wǔ zhàng, zú jī liù chǐ, jiàn yú lǒng xī lín táo, qián shǐ yǐ wéi qín wáng zhī zhēng, shǐ chén yǐ wéi hàn xìng zhī fú yě. zì gāo dì zhì yú píng dì, shí èr zhǔ yān.
初，秦始皇世，有长人十二，身长五丈，足迹六尺，见于陇西临洮，前史以为 秦亡之征，史臣以为汉兴之符也。自高帝至于平帝，十二主焉。

guāng wǔ huáng dì, fù wèi jì yáng lìng. jì yáng yǒu wǔ dì xíng gōng, cháng fēng bì. āi dì jiàn píng yuán nián shí èr yuè jiǎ zǐ yè, guāng wǔ jiàng chǎn, nǎi kāi ér jū zhī. shí yǒu chì guāng, shì zhōng jǐn míng, huáng kǎo yì yān. shǐ bo zhě wáng cháng bo zhī. zhǎng pì zuǒ yòu yuē:" cǐ shàn shì, bù kě yán." shì suì, yǒu jiā hé shēng chǎn wū jǐng tiān zhōng, yī jīng jiǔ suì, yì yú fán hé, xiàn jiè dà fēng, gù míng guāng wǔ yuē xiù. shí yòu yǒu fèng huáng jí jì yáng, yú shì huà gōng wèi fèng huáng zhī xiàng. míng nián, fāng shì yǒu xià hè liáng zhě, shàng yán āi dì yún:" hàn jiā lì yùn zhōng shuāi, dāng zài shòu mìng." yú shì gǎi hào wèi tài chū yuán jiāng yuán nián, chēng chén shèng liú tài píng huáng dì yǐ yàn shèng zhī. wáng mǎng shí, shàn wàng qì zhě sū bó ā wàng guāng wǔ suǒ jū xiàn chōng líng chéng guō, zé yuē:" qì jiā zāi! yù yù cōng cōng rán." mǎng jì è hàn, ér qián wén yǒu jīn, nǎi gǎi zhù huò quán yǐ yì zhī. jì ér guāng wǔ qǐ yú chōng líng zhī bái shuǐ xiāng, huò quán zhī wén wèi" bái shuǐ zhēn rén" yě.
光武皇帝，父为济阳令。济阳有武帝行宫，常封闭。哀帝建平元年十二月甲子 夜，光武将产，乃开而居之。时有赤光，室中尽明，皇考异焉。使卜者王长卜之。 长辟左右曰：“此善事，不可言。”是岁，有嘉禾生产屋景天中，一茎九穗，异于 凡禾，县界大丰，故名光武曰秀。时又有凤凰集济阳，于是画宫为凤凰之象。明年， 方士有夏贺良者，上言哀帝云：“汉家历运中衰，当再受命。”于是改号为太初元 将元年，称陈圣刘太平皇帝以厌胜之。王莽时，善望气者苏伯阿望光武所居县舂陵 城郭，唶曰：“气佳哉！郁郁葱葱然。”莽忌恶汉，而钱文有金，乃改铸货泉以易 之。既而光武起于舂陵之白水乡，货泉之文为“白水真人”也。

chū qǐ bīng, wàng jiàn jiā nán yǒu huǒ guāng, yǐ wéi rén chí huǒ, hū zhī ér guāng suì shèng, hè rán shàng shǔ tiān, yǒu qǐng bù jiàn. jí zài hé běi, wèi wáng láng suǒ bī, jiāng nán jì hū tuó hé. dǎo lì hái yún:" hé shuǐ liú sī, wú chuán kě dù." zuǒ yòu jiē kǒng jù. dì gèng qiǎn wáng bà shì zhī. bà wǎng shì, rú lì yán. bà lǜ hái yǐ shí duì, jīng dòng zhòng xīn, nǎi miù yún:" bīng jiān kě dù." dì chí jìn. bǐ zhì, ér hé shuǐ jiē hé, qí jiān kě chéng. jì dù, yú shù chéng chē wèi bì ér bīng xiàn. qián zhì xià bó chéng xī, yí suǒ zhī. yǒu yī bái yī lǎo gōng zài dào páng, yuē:" nǔ lì! xìn dōu wèi cháng ān chéng shǒu, qù cǐ bā shí lǐ ěr." yán bì, shī suǒ zài. suì zhì xìn dōu, tóu tài shǒu rèn guāng. chū, guāng wǔ wēi shí, ráng rén cài shǎo gōng yuē:" chèn yán liú xiù fā bīng bǔ bù dào, mǎo jīn xiū dé wèi tiān zǐ." guó shī gōng liú zi jùn míng xiù. shǎo gōng yuē:" guó shī gōng shì yě." guāng wǔ xiào yuē:" hé yòng zhī fēi pū?" dào shì xī mén jūn huì děng bìng yún: " liú xiù dāng wèi tiān zǐ." guāng wǔ píng dìng hé běi, hái zhì zhōng shān, jiāng jūn wàn xiū dé chì fú fú, yán guāng wǔ dāng shòu mìng. qún chén shàng zūn hào, guāng wǔ cí. qián zhì hào xiàn, zhū shēng qiáng huá yòu zì cháng ān yì hào, shàng chì fú fú, wén yǔ xiū hé. qún xià yòu qǐng yuē:" shòu mìng zhī fú, rén yīng wèi dà." guāng wǔ yòu mèng chéng chì lóng dēng tiān, nǎi jí wèi, dōu luò yáng, yíng gōng què. yī xī, yǒu mén cái zì zhì.
初起兵，望见家南有火光，以为人持火，呼之而光遂盛，赫然上属天，有顷不 见。及在河北，为王郎所逼，将南济滹沱河。导吏还云：“河水流澌，无船可渡。” 左右皆恐惧。帝更遣王霸视之。霸往视，如吏言。霸虑还以实对，惊动众心，乃谬 云：“冰坚可渡。”帝驰进。比至，而河水皆合，其坚可乘。既渡，余数乘车未毕 而冰陷。前至下博城西，疑所之。有一白衣老公在道旁，曰：“努力！信都为长安 城守，去此八十里耳。”言毕，失所在。遂至信都，投太守任光。初，光武微时， 穰人蔡少公曰：“谶言刘秀发兵捕不道，卯金修德为天子。”国师公刘子骏名秀。 少公曰：“国师公是也。”光武笑曰：“何用知非仆？”道士西门君惠等并云： “刘秀当为天子。”光武平定河北，还至中山，将军万修得《赤伏符》，言光武当 受命。群臣上尊号，光武辞。前至鄗县，诸生强华又自长安诣鄗，上《赤伏符》， 文与修合。群下又请曰：“受命之符，人应为大。”光武又梦乘赤龙登天，乃即位， 都洛阳，营宫阙。一夕，有门材自至。

shì shí láng yá kāi yáng xiàn chéng mén, yī xī wú gù zì wáng, jiǎn suǒ de cái, jí shì yě, suì míng qí mén yuē kāi yáng mén. xiān shì qín mù gōng shí, chén cāng rén jué dì dé wù, ruò yáng fēi yáng, ruò zhū fēi zhū, guài, jiāng xiàn zhī. dào féng èr tóng zi, wèi zhī yuē:" zi zhī bǐ hū, míng wéi chān, cháng zài dì xià shí sǐ rén nǎo. ruò yù shā zhī, yǐ bǎi dōng nán zhī zhǐ zhī, zé sǐ yǐ." chān yīn yán yuē:" cǐ èr tóng zi, míng wéi bǎo. dé qí xióng zhě wáng, dé qí cí zhě bà." yú shì chén cāng rén suì qì chān ér zhú èr tóng zi, èr tóng zi huà wéi zhì, fēi rù lín. chén cāng rén yǐ gào mù gōng, mù gōng fā tú dà liè, dé qí cí zhě, huà ér wèi shí, zhì zhī qiān wèi zhī jiān. zhì wén gōng, wèi zhī lì cí, míng yuē chén bǎo cí. xióng nán fēi jí nán yáng ráng xiàn, qí hòu guāng wǔ xìng yú nán yáng.
是时琅邪开阳县城门，一夕无故自亡，检所得材，即是也，遂名其门曰开阳门。 先是秦穆公时，陈仓人掘地得物，若羊非羊，若猪非猪，怪，将献之。道逢二僮子， 谓之曰：“子知彼乎，名为襜，常在地下食死人脑。若欲杀之，以柏东南枝指之， 则死矣。”襜因言曰：“此二僮子，名为宝。得其雄者王，得其雌者霸。”于是陈 仓人遂弃襜而逐二僮子，二僮子化为雉，飞入林。陈仓人以告穆公，穆公发徒大猎， 得其雌者，化而为石，置之汧、渭之间。至文公，为之立祠，名曰陈宝祠。雄南飞 集南阳穰县，其后光武兴于南阳。

guāng wǔ zhī chū xìng yě, kuí xiāo yōng zhòng lǒng yòu, zhāo jí yīng jùn, ér gōng sūn shù chēng dì yú shǔ, tiān xià yún rǎo, dà zhě lián zhōu jùn, xiǎo zhě jù xiàn yì. xiāo wèn fú fēng rén bān biāo yuē:" wǎng zhě zhōu wáng, zhàn guó bìng zhēng, tiān xià fēn liè, shù shì rán hòu dìng. zòng héng zhī shì, fù qǐ yú jīn hū? jiāng chéng yùn dié xìng, zài yú yī rén yě? yuàn xiān shēng lùn zhī." duì yuē:" zhōu zhī fèi xìng yǔ hàn yì. xī zhōu lì jué wǔ děng, zhū hóu cóng zhèng, běn gēn jì wēi, zhī yè qiáng dà, gù qí mò liú yǒu zòng héng zhī shì, qí shì rán yě. hàn jiā chéng qín zhī zhì, jùn xiàn zhì mín, zhǔ yǒu zhuān jǐ zhī wēi, chén wú bǎi nián zhī bǐng. zhì yú chéng dì, jiǎ jiè wài jiā, āi píng duǎn zuò, guó sì sān jué, huò zì shàng qǐ, shāng bù jí xià. gù wáng shì zhī guì, qīng shàn cháo tíng, néng qiè hào wèi, ér bù gēn yú mín, shì yǐ jí zhēn zhī hòu, tiān xià mò bù yǐn lǐng ér tàn. shí yú nián jiān, zhōng wài sāo rǎo, yuǎn jìn jù fā, jiǎ hào yún hé, xián chēng liú shì, bù móu ér tóng cí. fāng jīn xióng jié dài zhōu yù zhě, jiē wú qī guó shì yè zhī zī. shī yún:' huáng yǐ shàng dì, lín xià yǒu hè. jiàn guān sì fāng, qiú mín zhī mò.' jīn mín jiē ōu yín sī hàn, xiàng yǎng liú shì, yǐ kě zhī yǐ." kuí xiāo yuē:" xiān shēng yán zhōu hàn zhī shì, kě yě. zhì yú dàn jiàn yú mín xí shí liú shì xìng hào zhī gù, ér wèi hàn fù xīng, shū yǐ. xī qín shī qí lù, liú jì zhú ér jǐ zhī, shí mín fù zhī hàn hū?" biāo jì gǎn xiāo yán, yòu mǐn kuáng jiǎo zhī bù xī, nǎi zhe wáng mìng lùn yǐ jiù shí nán. cí yuē:
光武之初兴也，隗嚣拥众陇右，招集英俊，而公孙述称帝于蜀，天下云扰，大 者连州郡，小者据县邑。嚣问扶风人班彪曰：“往者周亡，战国并争，天下分裂， 数世然后定。纵横之事，复起于今乎？将承运迭兴，在于一人也？愿先生论之。” 对曰：“周之废兴与汉异。昔周立爵五等，诸侯从政，本根既微，枝叶强大，故其 末流有纵横之事，其势然也。汉家承秦之制，郡县治民，主有专己之威，臣无百年 之柄。至于成帝，假借外家，哀、平短祚，国嗣三绝，祸自上起，伤不及下。故王 氏之贵，倾擅朝廷，能窃号位，而不根于民，是以即真之后，天下莫不引领而叹。 十余年间，中外骚扰，远近俱发，假号云合，咸称刘氏，不谋而同辞。方今雄桀带 州域者，皆无七国世业之资。《诗》云：‘皇矣上帝，临下有赫。鉴观四方，求民 之瘼。’今民皆讴吟思汉，向仰刘氏，已可知矣。”隗嚣曰：“先生言周、汉之势， 可也。至于但见愚民习识刘氏姓号之故，而谓汉复兴，疏矣。昔秦失其鹿，刘季逐 而掎之，时民复知汉乎？”彪既感嚣言，又愍狂狡之不息，乃著《王命论》以救时 难。辞曰：

xī zài dì yáo zhī chán yuē:" zī ěr shùn, tiān zhī lì shǔ zài ěr gōng." shùn yì yǐ mìng yǔ. jì yú jì qì, xián zuǒ táng yú, guāng jì sì hǎi, yì shì zài dé, zhì yú tāng wǔ, ér yǒu tiān xià. suī qí zāo yù yì shí, chán dài bù tóng, zhì yú yìng tiān cóng mín, qí kuí yī yān. shì gù liú shì chéng yáo zhī zuò, shì zú zhī shì, zhe yú chūn qiū. táng jù huǒ dé, ér hàn shào zhī. shǐ qǐ pèi zé, zé shén mǔ yè hào, yǐ zhāng chì dì zhī fú. yóu shì yán zhī, dì wáng zhī zuò, bì yǒu míng shèng xiǎn yì zhī dé, fēng gōng hòu lì jī lěi zhī yè, rán hòu jīng chéng tōng yú shén míng, liú zé jiā yú shēng mín. gù néng wéi guǐ shén suǒ fú xiàng, tiān xià suǒ guī wǎng. wèi jiàn yùn shì wú běn, gōng dé bù jì, ér dé jué qǐ zài cǐ wèi zhě yě. shì sú jiàn gāo zǔ xìng yú bù yī, bù dá qí gù, yǐ wéi shì zāo bào luàn, dé fèn qí jiàn. yóu shuì zhī shì, zhì bǐ tiān xià yú zhú lù, xìng jié ér dé zhī. bù zhī shén qì yǒu mìng, bù kě yǐ zhì lì qiú yě. bēi fū! cǐ shì zhī suǒ yǐ duō luàn chén zéi zǐ zhě yě. ruò rán zhě, qǐ tú àn yú tiān dào zāi, yòu bù guān zhī yú rén shì yǐ.
昔在帝尧之禅曰：“咨尔舜，天之历数在尔躬。”舜亦以命禹。洎于稷、契， 咸佐唐、虞，光济四海，奕世载德，至于汤、武，而有天下。虽其遭遇异时，禅代 不同，至于应天从民，其揆一焉。是故刘氏承尧之祚，氏族之世，著于《春秋》。 唐据火德，而汉绍之。始起沛泽，则神母夜号，以章赤帝之符。由是言之，帝王之 祚，必有明圣显懿之德，丰功厚利积累之业，然后精诚通于神明，流泽加于生民。 故能为鬼神所福向，天下所归往。未见运世无本，功德不纪，而得掘起在此位者也。 世俗见高祖兴于布衣，不达其故，以为适遭暴乱，得奋其剑。游说之士，至比天下 于逐鹿，幸捷而得之。不知神器有命，不可以智力求也。悲夫！此世之所以多乱臣 贼子者也。若然者，岂徒暗于天道哉，又不观之于人事矣。

fū è jǐn liú lì, jī hán dào lù, sī yǒu shù hè zhī xiè, dān shí zhī chù, suǒ yuàn bù guò yī jīn, rán zhōng yú zhuǎn sǐ gōu hè. hé zé? pín qióng yì yǒu mìng yě. kuàng hū tiān zǐ zhī guì, sì hǎi zhī fù, shén míng zhī zuò, kě dé ér wàng jù zāi! gù suī zāo lí è huì, qiè qí quán bǐng, yǒng rú xìn bù, qiáng rú liáng jí, chéng rú wáng mǎng, rán zú rùn huò fú zhì, pēng jū fēn liè yòu kuàng yāo mó bù jí shù zi, ér yù àn gàn tiān wèi zhě hū? shì gù nú jiǎn zhī chéng, bù chěng qiān lǐ zhī tú yàn què zhī chóu, bù fèn liù hé zhī yòng jié zhuō zhī cái, bù hé dòng liáng zhī rèn dǒu shāo zhī zǐ, bù bǐng dì wáng zhī zhòng. yì yuē:" dǐng zhé zú, fù gōng sù." bù shèng qí rèn yě. dāng qín zhī mò, háo jié gòng tuī chén yīng ér wáng zhī. yīng mǔ zhǐ yīng yuē:" zì wú wèi zi jiā fù, ér shì pín jiàn, zú fù guì, bù xiáng. bù rú yǐ bīng shǔ rén, shì chéng, shǎo shòu qí lì bù chéng, huò yǒu suǒ guī." yīng cóng qí yán, ér chén shì yǐ níng. wáng líng zhī mǔ, yì jiàn xiàng shì zhī bì wáng, ér liú shì zhī jiāng xìng yě. shì shí líng wèi hàn jiāng, ér mǔ huò yú chǔ. yǒu hàn shǐ lái, líng mǔ jiàn zhī, wèi yuē:" yuàn gào wú zi, hàn wáng cháng zhě, bì děi tiān xià, zi jǐn shì zhī, wú yǒu èr xīn." suì duì hàn shǐ, fú jiàn ér sǐ, yǐ gù miǎn líng. qí hòu guǒ dìng yú hàn, líng wèi zǎi xiàng fēng hóu. fū yǐ pǐ fù zhī míng, yóu néng tuī shì lǐ zhī zhì, tàn huò fú zhī jī, quán zōng sì yú wú qióng, chuí cè shū yú chūn qiū, ér kuàng dà zhàng fū zhī shì hū! shì gù qióng dá yǒu mìng, jí xiōng yóu rén, yīng mǔ zhī fèi, líng mǔ zhī xìng, shěn cǐ èr zhě, dì wáng zhī fēn jué yǐ.!
夫饿馑流隶，饥寒道路，思有裋褐之亵，担石之畜，所愿不过一金，然终于转 死沟壑。何则？贫穷亦有命也。况乎天子之贵，四海之富，神明之祚，可得而妄据 哉！故虽遭罹厄会，窃其权柄，勇如信、布，强如梁、籍，成如王莽，然卒润镬伏 锧，烹菹分裂；又况幺麽不及数子，而欲暗干天位者乎？是故驽蹇之乘，不骋千里 之涂；燕雀之俦，不奋六翮之用；楶棁之材，不荷栋梁之任；斗筲之子，不秉帝王 之重。《易》曰：“鼎折足，覆公餗。”不胜其任也。当秦之末，豪桀共推陈婴而 王之。婴母止婴曰：“自吾为子家妇，而世贫贱，卒富贵，不祥。不如以兵属人， 事成，少受其利；不成，祸有所归。”婴从其言，而陈氏以宁。王陵之母，亦见项 氏之必亡，而刘氏之将兴也。是时陵为汉将，而母获于楚。有汉使来，陵母见之， 谓曰：“愿告吾子，汉王长者，必得天下，子谨事之，无有二心。”遂对汉使，伏 剑而死，以固勉陵。其后果定于汉，陵为宰相封侯。夫以匹妇之明，犹能推事理之 致，探祸福之机，全宗祀于无穷，垂册书于《春秋》，而况大丈夫之事乎！是故穷 达有命，吉凶由人，婴母知废，陵母知兴，审此二者，帝王之分决矣。！

gài zài gāo zǔ, qí xìng yě yǒu wǔ: yī yuē dì yáo zhī miáo yì, èr yuē tǐ mào duō qí yì, sān yuē shén wǔ yǒu zhēng yīng, sì yuē kuān míng ér rén shù, wǔ yuē zhī rén shàn rèn shǐ. jiā zhī yǐ xìn chéng hǎo móu, dá yú tīng shòu, jiàn shàn rú bù jí, yòng rén rú yóu jǐ, cóng jiàn rú cóng liú, qū shí rú xiǎng fù dāng shí tǔ bǔ, nà zǐ fáng zhī cè bá zú huī xǐ, yī lì shēng zhī shuō wù shù zú zhī yán, duàn huái tǔ zhī qíng gāo sì hào zhī míng, gē jī fū zhī ài jǔ hán xìn yú xíng zhèn, shōu chén píng yú wáng mìng yīng xióng chén lì, qún cái bì jǔ, cǐ gāo zǔ zhī dà lüè suǒ yǐ chéng dì yè yě. ruò nǎi líng ruì fú yīng, yòu kě lüè wén yǐ. chū, liú ǎo rèn gāo zǔ ér mèng yǔ shén yù, zhèn léi huì míng, yǒu lóng shé zhī guài. jí cháng duō líng yì, yǒu shū yú zhòng, shì yǐ wáng wǔ gǎn wù ér zhé qì, lǚ gōng dǔ mào ér jìn nǚ qín huáng dōng yóu yǐ yàn qí qì, lǚ hòu wàng yún ér zhī suǒ chǔ shǐ shòu mìng zé bái shé fēn, xī rù guān zé wǔ xīng jù. gù huái yīn liú hóu wèi zhī tiān shòu, fēi rén lì yě.
盖在高祖，其兴也有五：一曰帝尧之苗裔，二曰体貌多奇异，三曰神武有征应， 四曰宽明而仁恕，五曰知人善任使。加之以信诚好谋，达于听受，见善如不及，用 人如由己，从谏如从流，趋时如响赴；当食吐哺，纳子房之策；拔足挥洗，揖郦生 之说；寤戍卒之言，断怀土之情；高四皓之名，割肌肤之爱；举韩信于行阵，收陈 平于亡命；英雄陈力，群才毕举，此高祖之大略所以成帝业也。若乃灵瑞符应，又 可略闻矣。初，刘媪妊高祖而梦与神遇，震雷晦冥，有龙蛇之怪。及长多灵异，有 殊于众，是以王、武感物而折契，吕公睹貌而进女；秦皇东游以厌其气，吕后望云 而知所处；始受命则白蛇分，西入关则五星聚。故淮阴、留侯谓之天授，非人力也。

lì gǔ jīn zhī dé shī, yàn xíng shì zhī chéng bài, jī dì wáng zhī shì yùn, kǎo wǔ zhě zhī suǒ wèi, qǔ shě bù yàn sī wèi, fú yīng bù tóng sī dù, ér yù mèi yú quán lì, yuè cì wàng jù, wài bù liàng lì, nèi bù zhī mìng, zé bì sàng bǎo jiā zhī zhǔ, shī tiān nián zhī shòu, yù zhé zú zhī xiōng, fú fū yuè zhī zhū. yīng xióng chéng zhī jué wù, wèi ruò huò jiè, chāo rán yuǎn lǎn, yuān rán shēn shí, shōu líng yīng zhī míng fēn, jué xìn bù zhī jì yú, jù zhú lù zhī gǔ shuō, shěn shén qì zhī yǒu shòu, wú tān bù kě jǐ, wèi èr mǔ zhī suǒ xiào, zé fú zuò liú yú zǐ sūn, tiān lù qí yǒng zhōng yǐ.
历古今之得失，验行事之成败，稽帝王之世运，考五者之所谓，取舍不厌斯位， 符应不同斯度，而欲昧于权利，越次妄据，外不量力，内不知命，则必丧保家之主， 失天年之寿，遇折足之凶，伏鈇钺之诛。英雄诚知觉寤，畏若祸戒，超然远览，渊 然深识，收陵、婴之明分，绝信、布之觊觎，距逐鹿之瞽说，审神器之有授，无贪 不可几，为二母之所笑，则福祚流于子孙，天禄其永终矣。

kuí xiāo bù nà, guǒ bài. hàn yuán chéng shì, dào shì yán:" chèn zhě yún:' chì è sān qī.' sān qī, èr bǎi yī shí nián, yǒu wài qī zhī cuàn. zuò jí sān liù, dāng yǒu lóng fēi zhī xiù, xīng fù zǔ zōng." jí mǎng cuàn hàn, hàn èr bǎi yī shí nián yǐ. mǎng shí bā nián ér bài, guāng wǔ xìng yān.
隗嚣不纳，果败。汉元、成世，道士言：“谶者云：‘赤厄三七。’三七，二 百一十年，有外戚之篡。祚极三六，当有龙飞之秀，兴复祖宗。”及莽篡汉，汉二 百一十年矣。莽十八年而败，光武兴焉。

míng dì chū shēng, fēng xià duì shàng, chì sè shì yáo, zhōng dēng dì wèi.
明帝初生，丰下兑上，赤色似尧，终登帝位。

hé dì dèng huáng hòu, zǔ fù yǔ, zuǒ mìng guāng wǔ, cháng yuē:" wǒ jiāng bǎi wàn rén, wèi cháng wàng shā yī rén, zǐ sūn dāng dà xīng." hòu shǎo shí, xiāng zhě sū wén jiàn hòu, jīng yuē:" cǐ chéng tāng zhī gǔ fǎ yě, guì bù kě yán." hòu cháng mèng dēng tī, yǐ shǒu mén tiān, tiān tǐ dàng dàng zhèng qīng ér huá, yǒu ruò zhōng rǔ zhě, hòu yǎng shǔn zhī. yǐ xùn zhī zhān mèng. zhàn mèng zhě yuē:" yáo mèng pān tiān ér shàng, tāng mèng jí tiān ér dǐ zhī, cǐ jiē fēi cháng mèng yě." jì ér rù gōng, suì dēng zūn wèi. ān dì wèi jí dà wèi, zài dǐ, shù yǒu shén guāng chì shé jiā yìng, zhào yào shì nèi, pán yū diàn wū chuáng dì zhī jiān, hòu suì rù chéng dà tǒng.
和帝邓皇后，祖父禹，佐命光武，常曰：“我将百万人，未尝妄杀一人，子孙 当大兴。”后少时，相者苏文见后，惊曰：“此成汤之骨法也，贵不可言。”后尝 梦登梯，以手扪天，天体荡荡正青而滑，有若钟乳者，后仰吮之。以讯之占梦。占 梦者曰：“尧梦攀天而上，汤梦及天而呧之，此皆非常梦也。”既而入宫，遂登尊 位。安帝未即大位，在邸，数有神光赤蛇嘉应，照曜室内，磐纡殿屋床第之间，后 遂入承大统。

chū, huán dì zhī shì, yǒu huáng xīng jiàn yú chǔ sòng zhī fēn. liáo dōng yīn kuí yuē:" hòu wǔ shí nián, dāng yǒu zhēn rén qǐ yú qiáo pèi zhī jiān, qí fēng bù kě dāng." líng dì xī píng wǔ nián, huáng lóng jiàn qiáo. guāng lù dài fu qiáo xuán wèn tài shǐ lìng dān yáng yuē:" cǐ hé xiáng yě?" yáng yuē:" qí guó hòu dāng yǒu wáng zhě xìng, bù jí wǔ shí nián, yì dāng fù jiàn tiān shì héng xiàng, cǐ qí zhēng yě." nèi huáng yīn dēng mò jì zhī. qí hòu cáo cāo qǐ yú qiáo, shì wèi wèi wǔ dì. jiàn ān wǔ nián, yú huáng xīng jiàn zhī, suì wǔ shí nián yǐ, ér wǔ dì pò yuán shào, tiān xià mò dí.
初，桓帝之世，有黄星见于楚、宋之分。辽东殷馗曰：“后五十年，当有真人 起于谯、沛之间，其锋不可当。”灵帝熹平五年，黄龙见谯。光禄大夫乔玄问太史 令单飏曰：“此何祥也？”飏曰：“其国后当有王者兴，不及五十年，亦当复见天 事恆象，此其征也。”内黄殷登默记之。其后曹操起于谯，是为魏武帝。建安五年， 于黄星见之，岁五十年矣，而武帝破袁绍，天下莫敌。

chūn qiū chèn yuē:" dài hàn zhě, dāng tú gāo yě." hàn yǒu zhōu shū zhě, shàn nèi xué. rén huò wèn zhī, shū yuē:" dāng tú gāo zhě, wèi yě." shū jì méi, qiáo zhōu yòu wèn shù shì dù qióng yuē:" zhōu zhēng jūn yǐ wéi dāng tú gāo, wèi yě. qí yì hé zài?" qióng yuē:" wèi, quē míng yě. dāng tú ér gāo, shèng rén yǐ lèi yán ěr." yòu wèn zhōu yuē: " níng fù yǒu suǒ guài xié?" zhōu yuē:" wèi dá yě." qióng yuē:" gǔ zhě míng guān zhí bù yán cáo, zì hàn yǐ lái, míng guān jìn yán cáo, lì yán shǔ cáo, zú yán shì cáo, cǐ dài tiān yì yě." zhōu yuē:" wèi zhě, dà yě cáo zhě, zhòng yě. zhòng ér qiě dà, tiān xià zhī suǒ guī hū?" jiàn ān shí bā nián, wǔ dì wèi gōng, yòu jìn jué wèi wáng. èr shí wǔ nián, wǔ dì hōng, tài zǐ pī sì wèi wèi wáng, shì wéi wén dì.
《春秋谶》曰：“代汉者，当涂高也。”汉有周舒者，善内学。人或问之，舒 曰：“当涂高者，魏也。”舒既没，谯周又问术士杜琼曰：“周征君以为当涂高， 魏也。其义何在？”琼曰：“魏，阙名也。当涂而高，圣人以类言耳。”又问周曰： “宁复有所怪邪？”周曰：“未达也。”琼曰：“古者名官职不言曹，自汉以来， 名官尽言曹，吏言属曹，卒言侍曹，此殆天意也。”周曰：“魏者，大也；曹者， 众也。众而且大，天下之所归乎？”建安十八年，武帝为公，又进爵为王。二十五 年，武帝薨，太子丕嗣为魏王，是为文帝。

wén dì shǐ shēng, yǒu yún qīng sè, yuán rú chē gài, dāng qí shàng zhōng rì. wàng qì zhě yǐ wéi zhì guì zhī xiáng, fēi rén chén zhī qì. shàn xiāng zhě gāo yuán lǚ yuē:" qí guì bù kě yán." yán kāng yuán nián sān yuè, huáng lóng yòu jiàn qiáo, yīn dēng yóu cún, tàn yuē:" huáng lóng jiàn yú xī píng yě, dān yáng yún:' bù jí wǔ shí nián, yì dāng fù jiàn.' jīn sì shí wǔ nián yǐ, yáng zhī yán qí yàn zī hū." sì yuè, ráo ān yán bái hǔ jiàn. bā yuè, shí yì yán fèng huáng jí, yòu yǒu qí lín jiàn. shí yuè, hàn dì shàn wèi yú wèi, wèi wáng cí ràng bù shòu. bó shì sū lín dǒng bā shàng yán:" chén wén tiān zhī qù jiù, gù yǒu cháng fēn, shèng rén dāng zhī, zhāo rán bù yí. gù yáo juān gǔ ròu ér chán yǒu yú, zhōng wú lìn sè. shùn fā lǒng mǔ ér jū tiān xià, ruò gù yǒu zhī. qí xiāng shòu jiān, bù jī lòu kè, tiān xià yǐ chuán yǐ. suǒ yǐ jí tiān mìng, míng tiān xià bù kě yī rì wú jūn. jīn hàn qī yùn yǐ zhōng, yāo yì jué zhī yǐ shěn. bì xià shòu tiān zhī mìng, fú ruì gào zhēng, dīng níng xiáng xī, fǎn fù bèi zhì, suī yán yǔ xiāng yù, wú yǐ dài cǐ. jīn jì fā zhào shū, xǐ shòu wèi yù, gù zhí qiān ràng, shàng jī tiān mìng, xià wéi mín qíng. chén jǐn àn gǔ zhī diǎn jí, cān yǐ tú wěi, wèi zhī xíng yùn jí tiān dào suǒ zài, jí zūn zhī yàn, zài yú jīn nián cǐ yuè, zhāo zhé rì fēn míng. jǐn tiáo zòu rú zuǒ. wéi bì xià qiān sī yì lǜ, yǐ shí jí wèi, xiǎn gào shàng dì, bù zhào tiān xià. rán hòu gǎi zhēng shuò, yì fú sè, zhèng dà hào, tiān xià xìng shèn." qí suǒ chén shì yuē:
文帝始生，有云青色，员如车盖，当其上终日。望气者以为至贵之祥，非人臣 之气。善相者高元吕曰：“其贵不可言。”延康元年三月，黄龙又见谯，殷登犹存， 叹曰：“黄龙见于熹平也，单飏云：‘不及五十年，亦当复见。’今四十五年矣， 飏之言其验兹乎。”四月，饶安言白虎见。八月，石邑言凤凰集，又有麒麟见。十 月，汉帝禅位于魏，魏王辞让不受。博士苏林、董巴上言：“臣闻天之去就，固有 常分，圣人当之，昭然不疑。故尧捐骨肉而禅有虞，终无吝色。舜发垄亩而居天下， 若固有之。其相授间，不稽漏刻，天下已传矣。所以急天命，明天下不可一日无君。 今汉期运已终，妖异绝之已审。陛下受天之命，符瑞告征，丁宁详悉，反覆备至， 虽言语相谕，无以代此。今既发诏书，玺绶未御，固执谦让，上稽天命，下违民情。 臣谨按古之典籍，参以图纬，魏之行运及天道所在，即尊之验，在于今年此月，昭 {折日}分明。谨条奏如左。唯陛下迁思易虑，以时即位，显告上帝，布诏天下。然 后改正朔，易服色，正大号，天下幸甚。”其所陈事曰：

tiān yǒu shí èr cì, yǐ wéi fēn yě, wáng gōng zhī guó, gè yǒu suǒ shǔ. zhōu zài chún huǒ, wèi zài dà liáng, suì xīng xíng lì, fán shí èr cì, suǒ zài guó tiān zǐ shòu mìng, zhū hóu yǐ fēng. zhōu wén wáng shǐ shòu mìng, suì xīng zài chún huǒ. zhì wǔ wáng fá zhòu, shí sān nián, suì xīng fù zài chún huǒ. gù chūn qiū chuán yuē:" wǔ wáng fá zhòu, suì zài chún huǒ." yòu yuē: " suì zhī suǒ zài, zé wǒ yǒu zhōu zhī fēn yě yě." xī guāng hé qī nián, suì zài dà liáng, wǔ wáng shǐ shòu mìng wèi jiāng, tǎo huáng jīn. shì suì, gǎi nián wèi zhōng píng yuán nián. jiàn ān yuán nián, suì fù zài dà liáng, shǐ bài dà jiàng jūn. shí sān nián, fù zài dà liáng, shǐ bài chéng xiàng. jīn èr shí wǔ nián, suì fù zài dà liáng, bì xià shòu mìng. cǐ wèi dé suì yǔ zhōu wén wǔ shòu mìng xiāng yìng.
天有十二次，以为分野，王公之国，各有所属。周在鹑火，魏在大梁，岁星行 历，凡十二次，所在国天子受命，诸侯以封。周文王始受命，岁星在鹑火。至武王 伐纣，十三年，岁星复在鹑火。故《春秋传》曰：“武王伐纣，岁在鹑火。”又曰： “岁之所在，则我有周之分野也。”昔光和七年，岁在大梁，武王始受命为将，讨 黄巾。是岁，改年为中平元年。建安元年，岁复在大梁，始拜大将军。十三年，复 在大梁，始拜丞相。今二十五年，岁复在大梁，陛下受命。此魏得岁与周文、武受 命相应。

jīn nián qīng lóng zài gēng zǐ, shī tuī duó zāi yuē:" gēng zhě, gèng yě zi zhě, zī yě. shèng rén zhì fǎ tiān xià zhì." yòu yuē:" wáng zhě bù dé yú zi, zhì chéng yú chǒu." cǐ yán jīn nián tiān gèng mìng shèng rén, zhì fǎ tiān xià, bù dé yú mín yě. wèi yǐ zhèng zhì tiān xià, yǔ shī xié yǐ. zhuān xū shòu mìng, suì zài shǐ wéi, wèi jū qí dì, yì zài shǐ wéi. gù chūn qiū chuán yuē:" wèi, zhuān xū zhī xū yě." jīn shí yuè, dòu zhī suǒ jiàn, zé zhuān xū shòu mìng zhī fēn yě. wèi yǐ shí yuè shòu shàn, cǐ tóng fú shǐ zǔ shòu mìng zhī yàn yě. wèi zhī shì zú, chū zì zhuān xū, yǔ shùn tóng zǔ, jiàn yú chūn qiū shì jiā. shùn yǐ tǔ dé chéng yáo zhī huǒ, jīn wèi yì yǐ tǔ dé chéng hàn zhī huǒ, qí yú xíng yùn hé yú yáo shùn shòu shòu zhī cì.
今年青龙在庚子，《诗推度灾》曰：“庚者，更也；子者，兹也。圣人制法天 下治。”又曰：“王者布德于子，治成于丑。”此言今年天更命圣人，制法天下， 布德于民也。魏以政制天下，与《诗》协矣。颛顼受命，岁在豕韦，卫居其地，亦 在豕韦。故《春秋传》曰：“卫，颛顼之墟也。”今十月，斗之所建，则颛顼受命 之分也。魏以十月受禅，此同符始祖受命之验也。魏之氏族，出自颛顼，与舜同祖， 见于《春秋世家》。舜以土德承尧之火，今魏亦以土德承汉之火，其于行运合于尧、 舜授受之次。

wèi wáng yóu wèi xǔ. dà shǐ chéng xǔ zhī yòu shàng tiān wén xiáng ruì:
魏王犹未许。大史丞许芝又上天文祥瑞：

zì jiàn ān sān nián shí èr yuè wù chén, yǒu xīn tiān zǐ qì jiàn yú dōng nán, dào jīn jī èr shí sān nián. jiàn ān shí nián, fú xīng chū kù lóu, lì fàn dī fáng sù, běi rù tiān shì, fàn běi dǒu zǐ wēi. dī wèi tiān zǐ sù gōng, lù qǐn suǒ zhǐ. fáng wèi tiān zǐ míng táng zhèng jiào zhī shǒu. běi dǒu qī xīng, zhǔ zūn fǔ xiàng jìn chén. zǐ wēi zhě, běi jí zuì zūn. cǐ chú sǎo hàn jiā zhī dà yì yě. jiàn ān shí bā nián qiū, suì xīng zhèn xīng yíng huò jù rù tài wēi, nì xíng liú shǒu dì zuò bǎi yǒu yú rì. suì xīng rù tài wēi, rén zhǔ gǎi xìng. zhèn xīng rù tài wēi, nèi yǒu bīng luàn, rén zhǔ yǐ ruò. sān zhě, hàn gǎi xìng yì dài zhī yì yě. jiàn ān shí jiǔ nián zhēng yuè, bái hóng guàn rì. yì zhuàn yuē:" hòu fēi shàn guó, bái hóng guàn rì." jiàn ān èr shí yī nián wǔ yuè shuò jǐ hài, rì shí. jiàn ān èr shí sān nián sān yuè, fú xīng chén jiàn dōng fāng èr shí yú rì, xī chū xī fāng, fàn lì wǔ chē dōng jǐng wǔ zhū hóu wén chāng xuān yuán tài wēi, fēng yán cì dì zuò. fú zhě chú jiù bù xīn, wáng è xìng shèng zhī yì yě. jiàn ān èr shí sì nián èr yuè huì rén zǐ, rì shí. rì zhě yáng jīng, yuè wèi hóu wáng, ér yǐ hài zi rì shí, jiē shuǐ miè huǒ zhī yì yě. yán kāng yuán nián jiǔ yuè shí rì huáng hūn shí, yuè shí yíng huò, guò rén dìng shí, yíng huò chū yíng shì, sù yǔ lín. yuè wèi dà chén hóu wáng zhī xiàng yíng huò huǒ jīng, hàn shì zhī xíng. zhàn yuē:" hàn jiā yǐ bīng wáng." yán kāng yuán nián jiǔ yuè èr shí rì, bō guà tiān zǐ qì bú jiàn, jiē bēng wáng zhī yì yě. yíng huò huǒ jīng, xíng suō rì yī dù yǒu yú. gù tài shǐ lìng wáng yù yǐ wéi hàn jiā shuāi wáng zhī jí. yíng huò dà ér chì sè guāng bù míng, chì ér xiǎo, yǔ xiǎo xīng wú bié, jiē hàn jiā shuāi wáng zhī yì yě.
自建安三年十二月戊辰，有新天子气见于东南，到今积二十三年。建安十年， 茀星出库楼，历犯氐、房宿，北入天市，犯北斗、紫微。氐为天子宿宫，路寝所止。 房为天子明堂政教之首。北斗七星，主尊辅象近臣。紫微者，北极最尊。此除扫汉 家之大异也。建安十八年秋，岁星、镇星、荧惑俱入太微，逆行留守帝坐百有余日。 岁星入太微，人主改姓。镇星入太微，内有兵乱，人主以弱。三者，汉改姓易代之 异也。建安十九年正月，白虹贯日。《易传》曰：“后妃擅国，白虹贯日。”建安 二十一年五月朔己亥，日蚀。建安二十三年三月，茀星晨见东方二十余日，夕出西 方，犯历五车、东井、五诸侯、文昌、轩辕、太微，锋炎刺帝坐。茀者除旧布新， 亡恶兴圣之异也。建安二十四年二月晦壬子，日蚀。日者阳精，月为侯王，而以亥 子日蚀，皆水灭火之异也。延康元年九月十日黄昏时，月蚀荧惑，过人定时，荧惑 出营室，宿羽林。月为大臣侯王之象；荧惑火精，汉氏之行。占曰：“汉家以兵亡。” 延康元年九月二十日，《剥》卦天子气不见，皆崩亡之异也。荧惑火精，行缩日一 度有余。故太史令王昱以为汉家衰亡之极。荧惑大而赤色；光不明，赤而小，与小 星无别，皆汉家衰亡之异也。

yì zhuàn yuē:" shàng xià liú tōng shèng xián chāng, jué yīng dì dé fèng huáng xiáng, wàn mín xǐ lè wú jiù yāng." yì chuán yòu yuē:" shèng rén shòu mìng, jué yīng fèng huáng xià, tiān zǐ lǔ." yì zhuàn yòu yuē:" huáng lóng jiàn, tiān zāi jiāng zhì, tiān zǐ chù, shèng rén chū." huáng lóng yǐ wù jǐ rì jiàn, wǔ sè wén zhāng jiē jù, shèng rén dé tiān shòu mìng. huáng lóng yǐ wù yín jiàn, cǐ dì wáng shòu mìng zhī fú ruì zuì zhe míng zhě yě. yì zhuàn yòu yuē:" shèng rén qīng jìng xíng zhōng zhèng, xián rén zhì, mín cóng mìng, jué yīng qí lín lái." chūn qiū yù bǎn chèn yuē:" dài chì zhě wèi gōng zǐ." chūn qiū zuǒ zhù qī yuē:" hàn yǐ xǔ chāng shī tiān xià." gù bái mǎ lìng gān líng lǐ yún shàng shì, yán xǔ chāng qì jiàn, dāng tú gāo yǐ méng, yù shǐ hàn jiā fáng jué méng yá. jīn hàn dōu xǔ, rì yǐ wēi ruò, dāng jū xǔ chāng yǐ shī tiān xià. dāng tú gāo zhě, wèi yě wèi zhě, xiàng wèi liǎng quē zhī míng dāng dào ér gāo dà zhě yě. wèi dāng dài hàn, rú lǐ yún zhī yán yě. chūn qiū zuǒ zhù qī yòu yuē:" hàn yǐ méng sūn wáng." shuō zhě yǐ méng sūn zhí hàn èr shí sì dì, tóng méng yú huò yǐ ruò wáng. hàn dì shǎo shí míng wéi dǒng hóu, míng bù zhèng, méng luàn huāng huò, qí zǐ sūn yǐ ruò wáng yě. xiào jīng zhōng huáng chèn yuē:" rì zài dōng, jì huǒ guāng. bù héng yī, shèng míng cōng. sì bǎi zhī wài, yì xìng ér wáng. tiān xià guī gōng zhì tài píng." cǐ wèi wáng zhī xìng huì zhe jiàn tú chèn yě. yì yùn qī yuē:" yán jū dōng, xī yǒu wǔ, liǎng rì bìng guāng rì jū xià. qí wéi zhǔ, fǎn wèi fǔ, wǔ bā sì shí, huáng qì shòu, zhēn rén chū." yán wǔ" xǔ" zì, liǎng rì" chāng" zì, hàn dāng yǐ xǔ wáng, wèi dāng yǐ xǔ chāng. jīn jì huì zhī qī zài xǔ, shì qí dà xiào yě. yì yùn qī yòu yuē:" guǐ zài shān, hé nǚ yùn, wáng tiān xià."
《易传》曰：“上下流通圣贤昌，厥应帝德凤凰翔，万民喜乐无咎殃。”《易 传》又曰：“圣人受命，厥应凤凰下，天子虏。”《易传》又曰：“黄龙见，天灾 将至，天子绌，圣人出。”黄龙以戊己日见，五色文章皆具，圣人得天受命。黄龙 以戊寅见，此帝王受命之符瑞最著明者也。《易传》又曰：“圣人清静行中正，贤 人至，民从命，厥应麒麟来。”《春秋玉版谶》曰：“代赤者魏公子。”《春秋佐 助期》曰：“汉以许昌失天下。”故白马令甘陵李云上事，言许昌气见，当涂高已 萌，欲使汉家防绝萌芽。今汉都许，日以微弱，当居许昌以失天下。当涂高者，魏 也；魏者，象魏两阙之名当道而高大者也。魏当代汉，如李云之言也。《春秋佐助 期》又曰：“汉以蒙孙亡。”说者以蒙孙直汉二十四帝，童蒙愚惑以弱亡。汉帝少 时名为董侯，名不正，蒙乱荒惑，其子孙以弱亡也。《孝经中黄谶》曰：“日载东， 纪火光。不横一，圣明聪。四百之外，易姓而王。天下归功致太平。”此魏王之姓 讳著见图谶也。《易运期》曰：“言居东，西有午，两日并光日居下。其为主，反 为辅，五八四十，黄气受，真人出。”言午“许”字，两日“昌”字，汉当以许亡， 魏当以许昌。今际会之期在许，是其大效也。《易运期》又曰：“鬼在山，禾女运， 王天下。”

yú shì wèi wáng shòu hàn chán, chái yú fán yáng, yǒu huáng niǎo xián dān shū, jí yú shàng shū tái, yú shì gǎi yuán wèi huáng chū. hàn zhōng píng èr nián, luò yáng mín é yán hǔ bēn sì yǒu huáng rén, guān zhě rì shù wàn, dào lù duàn jué. zhōng píng yuán nián, huáng jīn zéi qǐ, yún:" cāng tiān yǐ sǐ, huáng tiān dāng lì." cǐ wèi shì yī liú xiàng zì yún tǔ dé zhī fú yě. xiān shì, zhōu jìng wáng zhī sì shí qī nián, sòng jǐng gōng wèn dài fū xíng shǐ zi chén:" tiān dào hé xiáng?" duì yuē:" hòu wǔ nián wǔ yuè dīng hài, chén jiāng sǐ. sǐ hòu wǔ nián wǔ yuè dīng mǎo, wú jiāng wáng. wáng hòu wǔ nián, jūn jiāng zhōng. zhōng hòu sì bǎi nián, zhū wáng tiān xià." jiē rú qí yán. zhū wáng tiān xià, gài wèi wèi guó zhī hòu. yán sì bǎi nián zé cuò. yí nián dài jiǔ yuǎn, zhuàn jì zhě miù wù.
于是魏王受汉禅，柴于繁阳，有黄鸟衔丹书，集于尚书台，于是改元为黄初。 汉中平二年，洛阳民讹言虎贲寺有黄人，观者日数万，道路断绝。中平元年，黄巾 贼起，云：“苍天已死，黄天当立。”此魏氏依刘向自云土德之符也。先是，周敬 王之四十七年，宋景公问大夫邢史子臣：“天道何祥？”对曰：“后五年五月丁亥， 臣将死。死后五年五月丁卯，吴将亡。亡后五年，君将终。终后四百年，邾王天下。” 皆如其言。邾王天下，盖谓魏国之后。言四百年则错。疑年代久远，传记者谬误。

gāo guì xiāng gōng chū shēng, yǒu guāng qì zhào yào shì wū, qí hòu jí dà wèi.
高贵乡公初生，有光气照耀室屋，其后即大位。

liú bèi shēn cháng qī chǐ qī cùn, chuí shǒu guò xī, gù zì jiàn ěr. luò shū zhēn yào dù yuē:" chì sān, dé chāng jiǔ shì huì bèi, hé wéi dì jì." luò shū bǎo yǔ mìng yuē:" tiān dù dì dào bèi chēng huáng, yǐ tǒng wò qì, bǎi chéng bù bài." luò shū lù yùn qī yuē:" jiǔ hóu qī jié zhēng mín mìng, chuī hái dào lù, shuí shǐ zhǔ zhě xuán qiě lái." bèi zì xuán dé, gù yún:" xuán qiě lái" yě. xiào jīng gōu mìng jué yuē:" dì sān jiàn, jiǔ huì bèi." xiān shì, shù shì zhōu qún yán, xī nán shù yǒu huáng qì, zhí lì shù zhàng, rú cǐ jī nián, měi yǒu jǐng yún xiáng fēng, cóng xuán jī xià yīng zhī. jiàn ān èr shí èr nián zhōng, lǚ yǒu qì rú qí, cóng xī jìng dōng, zhōng tiān ér xíng. tú shū yuē" bì yǒu tiān zǐ chū qí fāng." tài bái yíng huò zhèn xīng cóng suì xīng, yòu huáng lóng jiàn qián wéi wǔ yáng zhī chì shuǐ, jiǔ rì nǎi qù. guān yǔ zài xiāng yáng, nán zi zhāng jiā wáng xiū xiàn yù xǐ, bèi hòu chēng dì yú shǔ.
刘备身长七尺七寸，垂手过膝，顾自见耳。《洛书甄耀度》曰：“赤三，德昌 九世会备，合为帝际。”《洛书宝予命》曰：“天度帝道备称皇，以统握契，百成 不败。”《洛书录运期》曰：“九侯七杰争民命，炊骸道路，谁使主者玄且来。” 备字玄德，故云：“玄且来”也。《孝经钩命决》曰：“帝三建，九会备。”先是， 术士周群言，西南数有黄气，直立数丈，如此积年，每有景云祥风，从璇玑下应之。 建安二十二年中，屡有气如旗，从西竟东，中天而行。图书曰“必有天子出其方。” 太白、荧惑、镇星从岁星，又黄龙见犍为武阳之赤水，九日乃去。关羽在襄阳，男 子张嘉、王休献玉玺，备后称帝于蜀。

sūn jiān zhī zǔ míng zhōng, jiā zài wú jùn fù chūn, dú yǔ mǔ jū. xìng zhì xiào, zāo suì huāng, yǐ zhòng guā wèi yè. hū yǒu sān shào nián yì zhōng qǐ guā, zhōng hòu dài zhī. sān rén wèi zhōng yuē:" cǐ shān xià shàn, kě zuò zhǒng, zàng zhī, dāng chū tiān zi. jūn kě xià shān bǎi bù xǔ, gù jiàn wǒ qù, jí kě zàng yě." zhōng qù sān shí bù, biàn fǎn gù, jiàn sān rén bìng chéng bái hè fēi qù. zhōng sǐ, jí zàng qí dì. dì zài xiàn chéng dōng, zhǒng shàng shù yǒu guāng guài, yún qì wǔ sè shàng shǔ tiān, yǎn shù lǐ. fù lǎo xiāng wèi, cǐ fēi fán qì, sūn shì qí xìng yǐ. jiān mǔ rèn jiān, mèng cháng chū rào wú chāng mén. yǐ gào lín mǔ, lín mǔ yuē:" ān zhī fēi jí xiáng yě." chāng mén, wú guō mén yě. jiān shēng ér róng mào qí yì. jiān qī wú shì chū rèn zi cè, mèng yuè rù qí huái hòu yùn zi quán, yòu mèng rì rù huái. gào jiān yuē:" xī rèn cè, mèng yuè rù huái, jīn yòu mèng rì rù huái, hé yě?" jiān yuē:" rì yuè yīn yáng zhī jīng, jí guì zhī xiàng, wú zǐ sūn qí xìng hū!" quán fāng yí dà kǒu, zǐ rán, zhǎng shàng duǎn xià. hàn shì yǒu liú wǎn zhě, néng xiāng rén, jiàn quán xiōng dì, yuē:" sūn shì xiōng dì, suī gè cái zhì míng dá, rán lù zuò bù zhōng. wéi zhōng dì xiào lián, xíng mào qí wěi, gǔ tǐ bù héng, yǒu dà guì zhī biǎo, nián yòu zuì shòu. ěr qí shí zhī." quán shí wéi xiào lián. chū, qín shǐ huáng dōng xún, jì jiāng. wàng qì zhě yún:" wǔ bǎi nián hòu, jiāng dōng yǒu tiān zǐ qì chū yú wú, ér jīn líng zhī dì, yǒu wáng zhě zhī shì." yú shì qín shǐ huáng nǎi gǎi jīn líng yuē mò líng, záo běi shān yǐ jué qí shì. zhì wú, yòu lìng qiú tú shí yú wàn rén jué wū qí dì, biǎo yǐ è míng, gù yuē qiú juǎn xiàn, jīn jiā xīng xiàn yě. hàn shì shù shì yán:" huáng qí zǐ gài, jiàn yú dòu niú zhī jiān, jiāng dōng yǒu tiān zǐ qì." xiàn dì xìng píng zhōng, wú zhōng yáo yán:" huáng jīn chē, bān lán ěr. kāi chāng mén, chū tiān zǐ." wèi wén dì huáng chū sān nián, jǔ bīng wǔ chāng, bìng yán huáng lóng fèng huáng jiàn. qí nián, quán chēng zūn hào, nián zhì qī shí yī ér hōng. quán zi xiū, chū fēng láng yá wáng, mèng chéng lóng shàng tiān, gù bú jiàn wěi. hòu dé dà wèi, qí zi bèi fèi.
孙坚之祖名钟，家在吴郡富春，独与母居。性至孝，遭岁荒，以种瓜为业。忽 有三少年诣钟乞瓜，钟厚待之。三人谓钟曰：“此山下善，可作冢，葬之，当出天 子。君可下山百步许，顾见我去，即可葬也。”钟去三十步，便反顾，见三人并乘 白鹤飞去。钟死，即葬其地。地在县城东，冢上数有光怪，云气五色上属天，衍数 里。父老相谓，此非凡气，孙氏其兴矣。坚母任坚，梦肠出绕吴昌门。以告邻母， 邻母曰：“安知非吉祥也。”昌门，吴郭门也。坚生而容貌奇异。坚妻吴氏初妊子 策，梦月入其怀；后孕子权，又梦日入怀。告坚曰：“昔妊策，梦月入怀，今又梦 日入怀，何也？”坚曰：“日月阴阳之精，极贵之象，吾子孙其兴乎！”权方颐大 口，紫髯，长上短下。汉世有刘琬者，能相人，见权兄弟，曰：“孙氏兄弟，虽各 才智明达，然禄胙不终。唯中弟孝廉，形貌奇伟，骨体不恆，有大贵之表，年又最 寿。尔其识之。”权时为孝廉。初，秦始皇东巡，济江。望气者云：“五百年后， 江东有天子气出于吴，而金陵之地，有王者之势。”于是秦始皇乃改金陵曰秣陵， 凿北山以绝其势。至吴，又令囚徒十余万人掘污其地，表以恶名，故曰囚卷县，今 嘉兴县也。汉世术士言：“黄旗紫盖，见于斗、牛之间，江东有天子气。”献帝兴 平中，吴中谣言：“黄金车，斑兰耳。开昌门，出天子。”魏文帝黄初三年，举兵 武昌，并言黄龙、凤凰见。其年，权称尊号，年至七十一而薨。权子休，初封琅邪 王，梦乘龙上天，顾不见尾。后得大位，其子被废。

hàn yuán chéng zhī shì, xiān shí zhī shì yǒu yán yuē:" wèi nián yǒu hé, dāng yǒu kāi shí yú xī sān qiān yú lǐ, xì wǔ mǎ, wén yuē tǎo cáo." jí wèi zhī chū xìng yě, zhāng yè shān dān xiàn jīn shān liǔ gǔ yǒu shí shēng yān, zhōu wéi qī xún, zhōng gāo yī rèn, cāng zhì sù zhāng, yǒu wǔ mǎ lín lù fèng huáng xiān rén zhī xiàng. shǐ jiàn yú jiàn ān, xíng chéng yú huáng chū, wén bèi yú tài hé. zhì qīng lóng sān nián, liǔ gǔ zhī xuán chuān yì yǒng, shí xíng gǎi yì, zhuàng shì yún guī, guǎng liù chǐ, zhǎng yī zhàng qī chǐ yī cùn, wéi wǔ zhàng bā cùn, lì yú chuān xī. yǒu shí mǎ shí èr, qí yī xiān rén qí zhī, qí yī jī bàn, qí wǔ yǒu xíng ér bù shàn chéng, qí wǔ chéng xíng. yòu yǒu yī niú bā guà liè sù huì xīng zhī xiàng. yǒu yù xiá kāi gài yú qián, yǒu yù jué èr, yù huáng yī. yòu yǒu qí lín fèng huáng bái hǔ mǎ niú yú zhōng bù liè. yǒu wén zì yuē:" shàng shàng sān tiān wáng shù dà huì tǎo dà cáo jīn dàn qǔ zhī jīn lì zhōng dà jīn mǎ yī pǐ zhōng zhèng dà jí guān shòu cǐ mǎ jiǎ yín shù shuǐ" fán sān shí wǔ zì. shí sè cāng, ér wù xíng jí zì, bìng bái shí shū zhī, jiē lóng qǐ. wèi míng dì è qí wén yǒu" tǎo cáo", záo qù wèi" jì", yǐ cāng shí sāi zhī, sù xī ér bái shí mǎn yān. dāng shí chēng wéi xiáng ruì, bān xià tiān xià. chǔ shì zhāng jiàn yuē: " fū shén zhào wèi rán, bù zhuī wǎng shì, cǐ gài jiāng lái zhī xiū zhēng, dāng jīn zhī guài yì yě." jì ér jìn yǐ sī mǎ shì shòu chán. tài wèi shǔ chéng yī shuō yuē:" fū dà zhě, shèng zhī jí yě. jīn zhě, jìn zhī xíng yě. zhōng zhě, wù zhī huì yě. jí zhě, fú zhī shǐ yě. cǐ yán sī mǎ shì zhī wáng tiān xià, gǎn dé ér shēng, yīng zhèng jí ér wáng zhī fú yě." yī yòu wèi zàn yuē:" huáng dé xiá tōng, shí jiàng jiā líng. gān shēng qí xiàng, kūn yù qí xíng. xuán shí jì biǎo, sù wén yǐ chéng. ruì hǔ hé rén, bái lín yào jīng. shén mǎ zì tú, jīn yán qí xíng. tǐ zhèng ér wáng, zhōng yǔn kè míng. guān shòu wú jiāng, yú wàn sī líng."
汉元、成之世，先识之士有言曰：“魏年有和，当有开石于西三千余里，系五 马，文曰讨曹。”及魏之初兴也，张掖删丹县金山柳谷有石生焉，周围七寻，中高 一仞，苍质素章，有五马、麟、鹿、凤凰、仙人之象。始见于建安，形成于黄初， 文备于太和。至青龙三年，柳谷之玄川溢涌，石形改易，状似云龟，广六尺，长一 丈七尺一寸，围五丈八寸，立于川西。有石马十二，其一仙人骑之，其一羁靽，其 五有形而不善成，其五成形。又有一牛八卦列宿彗星之象。有玉匣开盖于前，有玉 玦二，玉璜一。又有麒麟、凤凰、白虎、马、牛于中布列。有文字曰：“上上三天 王述大会讨大曹金但取之金立中大金马一疋中正大吉关寿此马甲寅述水”凡三十五 字。石色苍，而物形及字，并白石书之，皆隆起。魏明帝恶其文有“讨曹”，凿去 为“计”，以苍石塞之，宿昔而白石满焉。当时称为祥瑞，班下天下。处士张臶曰： “夫神兆未然，不追往事，此盖将来之休征，当今之怪异也。”既而晋以司马氏受 禅。太尉属程猗说曰：“夫大者，盛之极也。金者，晋之行也。中者，物之会也。 吉者，福之始也。此言司马氏之王天下，感德而生，应正吉而王之符也。”猗又为 赞曰：“皇德遐通，实降嘉灵。乾生其象，坤育其形。玄石既表，素文以成。瑞虎 合仁，白麟耀精。神马自图，金言其形。体正而王，中允克明。关寿无疆，于万斯 龄。”

xuān dì yǒu láng gù zhī xiāng, néng shǐ miàn zhèng xiàng hòu, ér shēn xíng bù yì. wèi wǔ dì cháng mèng yǒu sān pǐ mǎ zài yī cáo zhōng gòng shí, qí hòu xuān dì jí jǐng wén xiāng jì wèi zǎi xiàng, suì qīng cáo shì. wén dì wèi lì shì zǐ, yǒu yì yú qí xiàn wáng yōu. wǔ dì shí wéi zhōng fǔ jūn, jù bù lì, yǐ xiàng mào shì péi xiù, xiù yán yú wén dì yuē:" zhōng fǔ jūn zhèn fā jí dì, chuí shǒu guò xī, tiān biǎo rú cǐ, fēi rén chén zhī xiāng yě." yóu shì de lì. jí sì jìn wèi, qí yuè, xiāng wǔ xiàn yán yǒu dà rén xiāng, zhǎng sān zhàng yú, zú jī sān chǐ yī cùn, bái fà, huáng dān yī, huáng jīn, zhù zhàng hū mín wáng shǐ yǔ yún:" jīn dāng tài píng." qǐng zhī, shòu wèi chán.
宣帝有狼顾之相，能使面正向后，而身形不异。魏武帝尝梦有三匹马在一槽中 共食，其后宣帝及景、文相继为宰相，遂倾曹氏。文帝未立世子，有意于齐献王攸。 武帝时为中抚军，惧不立，以相貌示裴秀，秀言于文帝曰：“中抚军振发籍地，垂 手过膝，天表如此，非人臣之相也。”由是得立。及嗣晋位，其月，襄武县言有大 人相，长三丈余，足迹三尺一寸，白发，黄单衣，黄巾，柱杖呼民王始语云：“今 当太平。”顷之，受魏禅。

wǔ dì xián níng yuán nián, dà fēng chuī dì shè shù zhé, yǒu qīng qì chū shè zhōng. zhàn zhě yǐ wéi dōng guǎn yǒu tiān zǐ qì. shí láng yá wǔ wáng zhòu fēng dōng guǎn, zhòu, yuán dì zǔ yě. yuán dì yǐ xián níng èr nián yè shēng, yǒu guāng zhào shì, shì nèi jǐn míng, yǒu bái máo shēng yú rì jiǎo zhī zuǒ, yǎn yǒu jīng guāng yào. suí huì dì xìng yè. chéng dū wáng yǐng shā dōng ān wáng yáo, yáo, yuán dì shū fù yě. dì jù, yù chū bēn, ér yuè míng, yāo hòu jí, sì qú duàn jué, bù dé qù. yǒu qǐng, tiān yīn, fēng yǔ dà zhì, hòu zhě jiē xiū, nǎi dé qù.
武帝咸宁元年，大风吹帝社树折，有青气出社中。占者以为东莞有天子气。时 琅邪武王伷封东莞，伷，元帝祖也。元帝以咸宁二年夜生，有光照室，室内尽明， 有白毛生于日角之左，眼有精光耀。随惠帝幸鄴。成都王颖杀东安王繇，繇，元帝 叔父也。帝惧，欲出奔，而月明，邀候急，四衢断绝，不得去。有顷，天阴，风雨 大至，候者皆休，乃得去。

chū, wǔ dì fá wú, láng yá wǔ wáng zhòu lǜ zhòng chū tú zhōng, ér wáng hún bī lì yáng, wáng jùn yǐ cì jìn lù. sūn hào yù jiàng, sòng tiān zǐ xǐ shòu, jìn yuè èr jiāng, ér yuǎn sòng yì zhòu, shí zhě xián guài zhī. wú zhī wèi wáng yě, wú jùn lín píng hú yī dàn zì kāi, hú biān dé shí hán, zhōng yǒu xiǎo qīng shí, kè zuò huáng dì zì. jiù yán lín píng hú sāi tiān xià luàn, kāi zé tiān xià tài píng. wú rén yǐ wéi měi xiáng. é ér wú miè. hòu yuán dì xìng yú jiāng zuǒ. wú wáng hòu, jiǎng shān shàng cháng yǒu zǐ yún, shù shù zhě yì yún, jiāng dōng yóu yǒu dì wáng qì. yòu yáo yán yuē:" wǔ mǎ yóu dù jiāng, yī mǎ huà wéi lóng." yuán dì yǔ xī yáng rǔ nán nán dùn péng chéng wǔ wáng guò jiāng, ér yuán dì shēng tiān wèi. chèn shū yuē:" tóng mǎ rù hǎi jiàn yè qī." yuán dì xiǎo zì tóng huán.
初，武帝伐吴，琅邪武王伷率众出涂中，而王浑逼历阳，王濬已次近路。孙皓 欲降，送天子玺绶，近越二将，而远送诣伷，识者咸怪之。吴之未亡也，吴郡临平 湖一旦自开，湖边得石函，中有小青石，刻作皇帝字。旧言临平湖塞天下乱，开则 天下太平。吴人以为美祥。俄而吴灭。后元帝兴于江左。吴亡后，蒋山上常有紫云， 数术者亦云，江东犹有帝王气。又谣言曰：“五马游度江，一马化为龙。”元帝与 西阳、汝南、南顿、彭城五王过江，而元帝升天位。谶书曰：“铜马入海建业期。” 元帝小字铜环。

yǒng jiā chū, yuán dì yǐ ān dōng jiāng jūn zhèn jiàn yè. shí suì zhèn xīng chén tài bái sì xīng jù yú niú nǚ zhī jiān, cháng péi huí jìn tuì. mǐn dì jiàn xìng sì nián, jìn líng wǔ jìn rén chén lóng zài tián zhōng de tóng duó wǔ méi, bǐng kǒu jiē yǒu lóng hǔ xíng yòu yǒu jiāng chú jī què jí qí qián, jiē qū qù fù huán, zhì yú zài sān yòu yǒu é sān sì tóu, gāo fēi qiě míng, zhōu huí dōng xī, zhòu yè bù xià, rú cǐ zhě liù qī rì. kuài jī shàn xiàn chén qīng yòu yú jǐng zhōng de zhàn zhōng, zhǎng qī cùn èr fēn, kǒu jìng sì cùn, qí qì suī xiǎo, xíng zhì shén jīng, shàng yǒu gǔ wén shū shí bā zì, qí sì zì kě shí, yún:" kuài jī huī mìng." yù zhāng yǒu dà zhāng shù, dà sān shí wǔ wéi, kū sǐ jī jiǔ, yǒng jiā zhōng, hū gèng róng mào. jǐng chún bìng yán shì yuán dì zhōng xīng zhī yīng. chū, wǔ dì tài kāng sān nián, jiàn yè yǒu kòu, yú yáo rén wǔ zhèn shì zhī, yuē:" kòu yǐ miè yǐ. sān shí bā nián, yáng zhōu yǒu tiān zǐ." zhì yuán dì jí tiān wèi, guǒ sān shí bā nián.
永嘉初，元帝以安东将军镇建业。时岁、镇星、辰、太白四星聚于牛、女之间， 常裴回进退。愍帝建兴四年，晋陵武进人陈龙在田中得铜铎五枚，柄口皆有龙虎形； 又有将雏鸡雀集其前，皆驱去复还，至于再三；又有鹅三四头，高飞且鸣，周回东 西，昼夜不下，如此者六七日。会稽剡县陈清又于井中得栈钟，长七寸二分，口径 四寸，其器虽小，形制甚精，上有古文书十八字，其四字可识，云：“会稽徽命。” 豫章有大樟树，大三十五围，枯死积久，永嘉中，忽更荣茂。景纯并言是元帝中兴 之应。初，武帝太康三年，建鄴有寇，余姚人伍振筮之，曰：“寇已灭矣。三十八 年，扬州有天子。”至元帝即天位，果三十八年。

xiān shì, xuān dì yǒu chǒng jiāng niú jīn, lǚ yǒu gōng, xuān dì zuò liǎng kǒu kē, yī kǒu shèng dú jiǔ, yī kǒu shèng shàn jiǔ, zì yǐn shàn jiǔ, dú jiǔ yǔ jīn, jīn yǐn zhī jí bì. jǐng dì yuē:" jīn míng jiàng, kě dà yòng, yún hé hài zhī?" xuān dì yuē:" rǔ wàng shí ruì, mǎ hòu yǒu niú hū?" yuán dì mǔ xià hóu fēi yǔ láng yá guó xiǎo shǐ xìng niú sī tōng, ér shēng yuán dì. mǐn dì zhī lì yě, gǎi pí líng wèi jìn líng, shí yuán dì shǐ bà jiāng yáng, ér róng dí chēng zhì, xī dōu wēi ruò. gàn bǎo yǐ wéi jìn jiāng miè yú xī ér xìng yú dōng zhī fú yě.
先是，宣帝有宠将牛金，屡有功，宣帝作两口榼，一口盛毒酒，一口盛善酒， 自饮善酒，毒酒与金，金饮之即毙。景帝曰：“金名将，可大用，云何害之？”宣 帝曰：“汝忘石瑞，马后有牛乎？”元帝母夏侯妃与琅邪国小史姓牛私通，而生元 帝。愍帝之立也，改毗陵为晋陵，时元帝始霸江、扬，而戎翟称制，西都微弱。干 宝以为晋将灭于西而兴于东之符也。

sòng wǔ dì jū zài dān tú, shǐ shēng zhī yè, yǒu shén guāng zhào shì qí xī, gān lù jiàng yú mù shù. huáng kǎo yǐ gāo zǔ shēng yǒu qí yì, míng wéi qí nú. huáng bǐ jì cú, yǎng yú jiù shì, gǎi wéi jì nú yān. shǎo shí dàn jié shì jiǔ, zì jīng dū hái, xī yú nì lǚ. nì lǚ yù yuē:" shì nèi yǒu jiǔ, zì rù qǔ zhī." dì rù shì, yǐn yú àng cè, zuì wò dì. shí sī tú wáng mì yǒu mén shēng jū zài dān tú, huán jiā, yì zhì cǐ nì lǚ. nì lǚ yù yuē:" liú láng zài shì nèi, kě rù gòng yǐn jiǔ." cǐ mén shēng rù shì, jīng chū wèi yù yuē:" shì nèi nà de cǐ yì wù?" yù jù rù zhī, jiàn dì yǐ jué yǐ. yù mì wèn:" xiàng hé suǒ jiàn?" mén shēng yuē:" jiàn yǒu yī wù, wǔ cǎi rú jiāo lóng, fēi liú láng." mén shēng hái yǐ bái mì, mì jiè shǐ wù yán, ér yǔ jié hòu. dì cháng xíng zhì xià pī, yù yī shā mén, shā mén yuē:" jiāng biǎo xún dāng sāng luàn, zhěng zhī bì jūn yě." dì huàn shǒu chuàng jī nián, shā mén chū huái zhōng huáng sàn yī guǒ yǔ dì, yuē:" cǐ chuàng nán zhì, fēi cǐ yào bù néng chōu yě." shū hū bú jiàn shā mén suǒ zài. yǐ sàn fù chuàng jí yù. yú sàn dì bǎo lù zhī, hòu zhēng fá lǚ bèi shāng, tōng zhōng zhě shù yǐ, yǐ sàn fù zhī, wú bù lì yù. zì shǎo zhì zhǎng, mù zhōng cháng jiàn èr lóng zài qián, shǐ shàng xiǎo, jí guì zhuǎn dà. jìn líng rén chē sǒu shàn xiāng rén, xiāng dì yuē:" jūn guì bù kě yán, yuàn wú xiāng wàng." jìn ān dì yì xī chū, dì shǐ kāng jìn luàn, ér xìng bà yè yān.
宋武帝居在丹徒，始生之夜，有神光照室；其夕，甘露降于墓树。皇考以高祖 生有奇异，名为奇奴。皇妣既殂，养于舅氏，改为寄奴焉。少时诞节嗜酒，自京都 还，息于逆旅。逆旅妪曰：“室内有酒，自入取之。”帝入室，饮于盎侧，醉卧地。 时司徒王谧有门生居在丹徒，还家，亦至此逆旅。逆旅妪曰：“刘郎在室内，可入 共饮酒。”此门生入室，惊出谓妪曰：“室内那得此异物？”妪遽入之，见帝已觉 矣。妪密问：“向何所见？”门生曰：“见有一物，五采如蛟龙，非刘郎。”门生 还以白谧，谧戒使勿言，而与结厚。帝尝行至下邳，遇一沙门，沙门曰：“江表寻 当丧乱，拯之必君也。”帝患手创积年，沙门出怀中黄散一裹与帝，曰：“此创难 治，非此药不能瘳也。”倏忽不见沙门所在。以散傅创即愈。余散帝宝录之，后征 伐屡被伤，通中者数矣，以散傅之，无不立愈。自少至长，目中常见二龙在前，始 尚小，及贵转大。晋陵人车薮善相人，相帝曰：“君贵不可言，愿无相忘。”晋安 帝义熙初，帝始康晋乱，而兴霸业焉。

lú jiāng huò shān cháng yǒu zhōng shēng shí èr. dì jiāng zhēng guān luò, huò shān bēng, yǒu liù zhōng chū, zhì dù jīng qí, shàng yǒu gǔ wén shū yī bǎi liù shí zì. jì zhōu yǒu shā mén fǎ chēng jiāng sǐ, yǔ qí dì zǐ pǔ yán yuē:" sōng huáng shén gào wǒ yún, jiāng dōng yǒu liú jiāng jūn, shì hàn jiā miáo yì, dāng shòu tiān mìng. wú yǐ sān shí èr bì, zhèn jīn yī bǐng, yǔ jiāng jūn wèi xìn. sān shí èr bì zhě, liú shì bo shì zhī shù yě." pǔ yán yǐ gào tóng xué fǎ yì. fǎ yì yǐ shí sān nián qī yuè, yú sōng gāo miào shí tán xià de yù bì sān shí èr méi, huáng jīn yī bǐng. hàn zhōng chéng gù xiàn shuǐ jì, hū yǒu léi shēng, é ér àn bēng, dé tóng zhōng shí èr méi. yòu gǒng xiàn mín sòng yào dé jiā hé jiǔ suì. hòu èr nián ér shòu jìn chán. kǒng zǐ hé luò chèn yuē:" èr kǒu jiàn gē bù néng fāng, liǎng jīn xiàng kè fā shén fēng, kōng xué wú zhǔ qí rù zhōng, nǚ zǐ dú lì yòu wèi shuāng." èr kǒu jiàn gē, " liú" zì yě. jìn shì jīn xíng, liú xìng yòu yǒu jīn, gù yuē liǎng jīn xiàng kè. kōng xué wú zhǔ qí rù zhōng, wèi" jì" zì. nǚ zǐ dú lì yòu wèi shuāng," nú" zì.
庐江霍山常有钟声十二。帝将征关、洛，霍山崩，有六钟出，制度精奇，上有 古文书一百六十字。冀州有沙门法称将死，语其弟子普严曰：“嵩皇神告我云，江 东有刘将军，是汉家苗裔，当受天命。吾以三十二璧，镇金一饼，与将军为信。三 十二璧者，刘氏卜世之数也。”普严以告同学法义。法义以十三年七月，于嵩高庙 石坛下得玉璧三十二枚，黄金一饼。汉中城固县水际，忽有雷声，俄而岸崩，得铜 钟十二枚。又巩县民宋耀得嘉禾九穗。后二年而受晋禅。孔子《河雒谶》曰：“二 口建戈不能方，两金相刻发神锋，空穴无主奇入中，女子独立又为双。”二口建戈， “刘”字也。晋氏金行，刘姓又有金，故曰两金相刻。空穴无主奇入中，为“寄” 字。女子独立又为双，“奴”字。

jìn jì chán sòng, tài shǐ lìng luò dá zòu chén tiān wén fú chèn yuē:" qù yì xī yuán nián, zhì yuán xī yuán nián shí yuè, tài bái xīng zhòu jiàn jīng tiān fán qī. zhàn yuē:' tiān xià gé mín gèng wáng, yì xìng xìng.' yì xī yuán nián zhì yuán xī yuán nián shí yī yuè shuò, rì yǒu shí zhī fán sì, jiē shí cóng shàng shǐ, chén mín shī jūn zhī xiàng yě. yì xī shí yī nián wǔ yuè sān rì, huì xīng chū tiān shì, qí máng sǎo dì zuò. tiān shì zài fáng xīn zhī běi, sòng zhī fēn yě. dé huì bǐng zhě xìng, cǐ chú jiù bù xīn zhī zhēng. yì xī qī nián qī yuè èr shí wǔ rì, wǔ hóng jiàn yú dōng fāng. zhàn yuē:' wǔ hóng jiàn, tiān zǐ chù, shèng rén chū.' yì xī qī nián bā yuè shí yī rì, xīn tiān zǐ qì jiàn dōng nán. shí èr nián, běi dìng zhōng yuán, chóng jìn sòng gōng. suì xīng péi huí fáng xīn zhī jiān, dà huǒ, sòng zhī fēn yě. yǔ wǔ wáng kè yīn tóng, dé suì xīng zhī fēn zhě yīng wáng yě. shí yī nián yǐ lái zhì yuán xī yuán nián, yuè xíng shī dào, héng běi rù tài wēi zhōng. zhàn:' yuè rù tài wēi tíng, wáng rù wéi zhǔ.' shí sān nián shí yuè, zhèn xīng rù tài wēi, jī liú qī shí yú rì, dào shí sì nián bā yuè shí rì, yòu rù tài wēi bù qù, dào yuán xī yuán nián, jī èr bǎi yú rì. zhàn:' zhèn xīng shǒu tài wēi, wáng jūn zhī róng. yǒu lì wáng, yǒu xǐ wáng.' shí sì nián wǔ yuè shí qī rì, fú xīng chū běi dǒu kuí zhōng. zhàn yuē:' xīng fú běi dǒu zhōng, shèng rén shòu mìng.' shí sì nián qī yuè èr shí jiǔ rì, huì xīng chū tài wēi zhōng, huì bǐng qǐ shàng xiàng xīng xià, máng wěi jiàn cháng zhì shí yú zhàng, jìn sǎo běi dǒu jí zǐ wēi zhōng. zhàn yuē:' huì xīng chū tài wēi, shè jì wáng, tiān xià yì zhèng. rù běi dǒu, dì gōng kōng.' yī zhàn:' tiān xià de zhào rén.' zhào rén, shèng zhǔ yě. yī yuē:' huì bèi zǐ wēi, tiān xià yì zhǔ.' shí sì nián shí yuè yī rì, yíng huò cóng rù tài wēi gōu jǐ, zhì yuán nián sì yuè èr shí qī rì, cóng duān mén chū jī shī, liú èr bǎi liù rì, rào zhèn xīng. yíng huò yǔ tián xīng gōu jǐ tiān tíng, tiān xià gèng jì. shí sì nián shí èr yuè, suì tài bái chén péi huí jū dòu niú zhī jiān jīng xún. dòu niú, lì shǔ zhī qǐ. zhàn yuē:' sān xīng hé, shì wèi gǎi lì.' yuán xī yuán nián shí èr yuè èr shí sì rì, sì hēi lóng dēng tiān. yì zhuàn yuē:' dōng lóng jiàn, tiān zǐ wáng shè jì, dà rén yìng tiān mìng zhī fú.' jīn cí shī yún:' dà huǒ yǒu xīn shuǐ bào zhī, yōu yōu bǎi nián shì qí shí.' huǒ, sòng zhī fēn yě. shuǐ, sòng zhī dé yě. jīn cí shī yòu yuē: ' yún chū ér liǎng jiàn yù jǔ, duǎn rú zhī hé nǎi xiāng qū, jiāo zāi luàn yě dāng hé suǒ, wéi yǒu yǐn yán zhí hé shǔ, xī nán zhī péng kùn huán fù.' liǎng yún" xuán" zì yě. duǎn zhě, yún zuò duǎn yě. yán yǐn bú jiàn, wéi yīng jiàn gǔ, zhí hé gǔ biān, zé shèng huì bǐng míng yě. yì yuē:' xī nán dé péng.' gù néng kùn huán fù yě. liú xiàng chèn yuē:' shàng wǔ jǐn jì zhì tài píng, cǎo fù hé chéng jí qún yīng.' qián jù zé bì xià xiǎo huì, hòu jù zé tài zǐ huì yě. shí yī nián wǔ yuè, xī míng mén dì xiàn, shuǐ yǒng chū, huǐ mén fēi yù. xī zhě, jīn xiāng zhī mén, wèi shuǐ suǒ huǐ, cǐ jīn dé jiāng shuāi, shuǐ dé fāng xìng zhī xiàng yě. tài xìng zhōng, mín yú jǐng zhōng de zhàn zhōng, shàng yǒu gǔ wén shí bā zì, jìn zì xuān dì zhì jīn, shù mǎn shí bā chuán. yì xī bā nián, tài shè shēng sāng, yóu zhe míng zhě yě. fū liù, kàng wèi yě. hàn jiàn ān èr shí wǔ nián, yī bǎi jiǔ shí liù nián ér chán wèi. wèi zì huáng chū zhì xián xī èr nián, sì shí liù nián ér chán jìn. jìn zì tài shǐ zhì jīn yuán xī èr nián, yī bǎi wǔ shí liù nián. sān dài shù qióng, xián yǐ liù nián."
晋既禅宋，太史令骆达奏陈天文符谶曰：“去义熙元年，至元熙元年十月，太 白星昼见经天凡七。占曰：‘天下革民更王，异姓兴。’义熙元年至元熙元年十一 月朔，日有蚀之凡四，皆蚀从上始，臣民失君之象也。义熙十一年五月三日，彗星 出天市，其芒扫帝坐。天市在房、心之北，宋之分野。得彗柄者兴，此除旧布新之 征。义熙七年七月二十五日，五虹见于东方。占曰：‘五虹见，天子黜，圣人出。’ 义熙七年八月十一日，新天子气见东南。十二年，北定中原，崇进宋公。岁星裴回 房、心之间，大火，宋之分野。与武王克殷同，得岁星之分者应王也。十一年以来 至元熙元年，月行失道，恆北入太微中。占：‘月入太微廷，王入为主。’十三年 十月，镇星入太微，积留七十余日，到十四年八月十日，又入太微不去，到元熙元 年，积二百余日。占：‘镇星守太微，亡君之戎。有立王，有徙王。’十四年五月 十七日，茀星出北斗魁中。占曰：‘星茀北斗中，圣人受命。’十四年七月二十九 日，彗星出太微中，彗柄起上相星下，芒尾渐长至十余丈，进扫北斗及紫微中。占 曰：‘彗星出太微，社稷亡，天下易政。入北斗，帝宫空。’一占：‘天下得召人。’ 召人，圣主也。一曰：‘彗孛紫微，天下易主。’十四年十月一日，荧惑从入太微 钩己，至元年四月二十七日，从端门出积尸，留二百六日，绕镇星。荧惑与填星钩 己天廷，天下更纪。十四年十二月，岁、太白、辰裴回居斗、牛之间经旬。斗、牛， 历数之起。占曰：‘三星合，是谓改立。’元熙元年十二月二十四日，四黑龙登天。 《易传》曰：‘冬龙见，天子亡社稷，大人应天命之符。’《金雌诗》云：‘大火 有心水抱之，悠悠百年是其时。’火，宋之分野。水，宋之德也。《金雌诗》又曰： ‘云出而两渐欲举，短如之何乃相岨，交哉乱也当何所，唯有隐岩殖禾黍，西南之 朋困桓父。’两云“玄”字也。短者，云胙短也。岩隐不见，唯应见谷，殖禾谷边， 则圣讳炳明也。《易》曰：‘西南得朋。’故能困桓父也。刘向谶曰：‘上五尽寄 致太平，草付合成集群英。’前句则陛下小讳，后句则太子讳也。十一年五月，西 明门地陷，水涌出，毁门扉阈。西者，金乡之门，为水所毁，此金德将衰，水德方 兴之象也。太兴中，民于井中得栈钟，上有古文十八字，晋自宣帝至今，数满十八 传。义熙八年，太社生桑，尤著明者也。夫六，亢位也。汉建安二十五年，一百九 十六年而禅魏。魏自黄初至咸熙二年，四十六年而禅晋。晋自泰始至今元熙二年， 一百五十六年。三代数穷，咸以六年。”

shǎo dì jí wèi, jǐng píng sān nián sì yuè, yǒu wǔ sè yún jiàn xī fāng. shí wén dì wèi jīng zhōu cì shǐ, zhèn jiāng líng, xún jí dà wèi. wén dì yuán jiā zhōng, yáo yán qián táng dāng chū tiān zǐ, nǎi yú qián táng zhì shù jūn yǐ fáng zhī. qí hòu, xiào wǔ dì jí dà wèi yú xīn tíng sì zhī chán táng." chán" zhī yǔ" qián", yīn xiāng jìn yě. tài zōng wèi xú zhōu cì shǐ, chū zhèn péng chéng, zhāo tài hòu cì yǐ dà zhū lù lú jiàn, cǐ jiàn shì yù fú, zhàn zhě yǐ wéi jiā xiáng. qián fèi dì yǒng guāng chū, yòu é yán xiāng zhōu chū tiān zǐ, yòu zhǔ yù nán xìng xiāng chuān yǐ yàn zhī. jì ér xiāng dōng wáng jí zūn wèi, shì wèi míng dì.
少帝即位，景平三年四月，有五色云见西方。时文帝为荆州刺史，镇江陵，寻 即大位。文帝元嘉中，谣言钱唐当出天子，乃于钱唐置戍军以防之。其后，孝武帝 即大位于新亭寺之禅堂。“禅”之与“钱”，音相近也。太宗为徐州刺史，出镇彭 城，昭太后赐以大珠鹿卢剑，此剑是御服，占者以为嘉祥。前废帝永光初，又讹言 湘州出天子，幼主欲南幸湘川以厌之。既而湘东王即尊位，是为明帝。

shǐ chén jǐn àn, jì zhōu dào rén fǎ chēng suǒ yún yù bì sān shí èr méi, sòng shì bo shì zhī shù zhě, gài bo nián zhī shù yě. wèi bo shì zhě, miù qí yán ěr. sān shí èr zhě, èr sān shí, zé liù shí yǐ. sòng shì shòu mìng zhì yú chán qí, fán liù shí nián yún.
史臣谨按，冀州道人法称所云玉璧三十二枚，宋氏卜世之数者，盖卜年之数也。 谓卜世者，谬其言耳。三十二者，二三十，则六十矣。宋氏受命至于禅齐，凡六十 年云。