strong yù jué jìng liáng xiù yīng tiào hé　 féng ēn rén nǚ jiāo é rèn mǔ strong
遇絕境梁秀英跳河　逢恩人女嬌娥認母

shī yuē:
詩曰：

bǎi suì guāng yīn shì shuǐ liú　 rén shēng zài shì děng fú ōu
百歲光陰似水流　人生在世等浮漚

zuó cháo miàn shàng jiāo huā sè　 jīn rì tóu biān xuě piàn fú
昨朝面上椒花色　今日頭邊雪片浮

bái yì zhèn cán fāng shì yòu　 zi guī shēng qiè zǎo huí tóu
白義陣殘方是幼　子規聲切早回頭

gǔ lái xiān hè néng yán shòu　 shàn bù qiú lián tiān zì zhōu
古來仙鶴能延壽　善不求憐天自周

huà shuō liáng xiù yīng shēn féng jué dì, qián yǒu huáng hé dǎng lù, hòu yǒu dà bīng, nǎi shì hǎi dǎo nèi de huí bīng.
話說梁秀英身逢絕地，前有黃河擋路，後有大兵，乃是海島內的回兵。

liáng xiù yīng bù zhī dǐ xì, zhǐ dǎ suàn shì zhuī bīng gǎn lái, suǒ yǐ cuò xiǎng zì yòu zhī sān zhēn xiǎo jiǔ liè, shǒu sān cóng dá sì dé, zhī dào lǐ yì lián chǐ jié liè bīng xuě, zì jǐ xiǎng dào: tǎng huò bèi zhuī bīng ná zhù, shā sǐ de hái bà le, wéi dú pà zhēn jié bù bǎo, dào bù rú qīng shēng zhòng jié wèi shì, kě wàn gǔ liú fāng, měi míng chuán yú hòu shì.
梁秀英不知底細，只打算是追兵趕來，所以錯想自幼知三貞曉九烈，守三從達四德，知道禮義廉恥節烈冰雪，自己想道：「倘或被追兵拿住，殺死的還罷了，惟獨怕貞節不保，倒不如輕生重節為是，可萬古流芳，美名傳於後世。」

xiù yīng xiǎng dào shāng xīn chù　 dà fàng bēi shēng kū jǐn tóu　 rén féng jué dì yīng gāi sǐ xǔ duō guān xīn bù zì yóu　 niáng ya hái ér shēng cǐ dì　 bái shēng wǒ kǔ mìng yā tóu shí chū wú nài xún sǐ lù　 qīng shēng zhòng jié bǎ míng liú　 fù yòu jiào shēng zhōu gōng zǐ yǐ jīng yǔ nǐ luán fèng chóu　 wèi qī suǒ wèi xún zhǎo nǐ　 chū tóu lòu miàn bù hài xiū nǚ bàn nán zhuāng jiāng nǐ zhǎo　 wǒ yòu tì nǐ bǎ qī shōu　 xìng huā shān zhōng qiǎo xiāng huì fū qī sān rén jié bìng tóu　 piān yòu jīng zhōng dà bīng dào　 hài sǐ cuì píng yī mìng xiū shě mìng chuǎng chū jīng bīng duì　 lù tú yù bīng shí nán liú
秀英想到傷心處　大放悲聲哭盡頭　人逢絕地應該死許多關心不自由　娘呀孩兒生此地　白生我苦命丫頭實出無奈尋死路　輕生重節把名留　復又叫聲周公子已經與你鸞鳳酬　為妻所為尋找你　出頭露面不害羞女扮男裝將你找　我又替你把妻收　杏花山中巧相會夫妻三人結並頭　偏又京中大兵到　害死翠屏一命休捨命闖出京兵隊　路途遇兵實難留

liáng xiù yīng kū zhe jiào: fū ya, zhè shì tiān yì gāi dāng, rén lì nán huí, nǐ qī bù zhī nǐ de jí xiōng, cóng cǐ yī bié, zài bú yào jiàn miàn le. kū bà xià mǎ, yòng yī jīn jiāng tóu méng gài, shuāng zú yī dēng, tiào zài shuǐ nèi le.
梁秀英哭着叫：「夫呀，這是天意該當，人力難回，你妻不知你的吉凶，從此一別，再不要見面了。」哭罷下馬，用衣襟將頭蒙蓋，雙足一蹬，跳在水內了。

yī jīn méng tóu tiào shuǐ nèi　 bái làng tāo tāo shùn liú chōng　 bù yán xiù yīng tóu hé shì bǎ shū cái kāi lìng biǎo míng　 yǒu wèi dà rén běn xìng lǐ　 běn shì guó jiā èr pǐn qīng zuò guò xún àn cháng zhōu fǔ　 jiē yīn bù hé yǔ cài jīng　 cǐ rén jū guān duō qīng zhèng chū shēn liǎng bǎng jìn shì dǐ　 dào chù qù è ān liáng shàn　 wèi guó wèi mín kǔ jǐn zhōng gěng zhí de zuì cài zǎi xiàng　 jí sù gào tuì lái huí jīng　 yī shì wú ér yòu wú nǚ dài zhe fū rén bìng shǐ cóng　 xìng lǐ féng chūn shì guān juàn　 fū rén sūn shì xián yòu míng dài zhe guān juàn chuán gù dìng　 shùn xíng shuǐ lù bǎ zhōu dēng　 zhè rì lái dào huáng hé àn lái dào běi àn jiāng zhōu tíng　 tíng zhōu duō shí chū cāng wài　 lǎo yé fū rén wǎng wài háng lǐ fū rén gào tuì huí jīng, xiān zǒu shuǐ lù hòu dēng àn dì, yóu huáng hé ér guò, chuán dào běi àn, děng gù tuǒ chē liàng, zài qǐ àn ér xíng. chuán zhù duō shí, yóu chuán cāng nèi lǎo fū qī liǎng wèi zǒu chū cāng wài, zhàn zài chuán tóu kàn shuǐ, hū jiàn shuǐ miàn shàng liú piāo piāo tāo tāo chōng xià yī gè rén lái, zài chuán tóu lǐ fū rén jí máng fēn fù shuǐ shǒu, kuài jiāng cǐ rén jiù shàng.
衣襟蒙頭跳水內　白浪滔滔順流沖　不言秀英投河事把書裁開另表名　有位大人本姓李　本是國家二品卿作過巡按常州府　皆因不和與蔡京　此人居官多清正出身兩榜進士底　到處去惡安良善　為國為民苦盡忠梗直得罪蔡宰相　急速告退來回京　一世無兒又無女帶着夫人並使從　姓李逢春是官眷　夫人孫氏賢又明帶着官眷船雇定　順行水路把舟登　這日來到黃河岸來到北岸將舟停　停舟多時出艙外　老爺夫人往外行李夫人告退回京，先走水路後登岸地，由黃河而過，船到北岸，等雇妥車輛，再起岸而行。船住多時，由船艙內老夫妻兩位走出艙外，站在船頭看水，忽見水面上流漂漂滔滔衝下一個人來，在船頭李夫人急忙吩咐水手，快將此人救上。

lǐ gōng chuán shàng máng fēn fù　 kuài jiù cǐ rén mò yán chí　 jiù shàng cǐ rén yǒu zhòng shǎng shuǐ shǒu wén tīng zhe le máng　 zhòng shǎng zhī xià yǒng fū yǒu　 tiào xià shuǐ lǐ qù lāo shī zhè míng shuǐ shǒu lái de kuài　 liǎng shǒu zhuā zhù xiù yīng yī　 shuāng zú tà shuǐ guǒ rán miào zhuā zhù yī fú wǎng shàng tí　 zhè gè chuán shàng dā shuǐ tiào　 jiē zài chuán tóu kàn zǐ xì fù rén bìng wèi lái yān sǐ　 xīn wō luàn dòng yǒu qì chuī　 lǎo yé fū rén liú shén kàn shǎo fù bù guò shí liù qī　 huā róng yuè mào rén jiān shǎo　 qiān jiāo bǎi mèi shì shàng xī bù zhī hé gù xún sǐ lù　 jiào rén nán cāi yòu nán zhī
李公船上忙吩咐　快救此人莫延遲　救上此人有重賞水手聞聽着了忙　重賞之下勇夫有　跳下水裡去撈屍這名水手來的快　兩手抓住秀英衣　雙足踏水果然妙抓住衣服往上提　這個船上搭水跳　接在船頭看仔細婦人並未來淹死　心窩亂動有氣吹　老爺夫人留神看少婦不過十六七　花容月貌人間少　千嬌百媚世上稀不知何故尋死路　叫人難猜又難知

rén bù gāi sǐ zǒng yǒu jiù xīng, zài zhě liáng xiù yīng yuán zì tiān xiān jiàng fán, fēi fán rén kě bǐ, hòu lái fū qī què yǒu pò jìng zhòng yuán zhī rì. dān shuō de lǐ dà rén xì kàn, shì gè měi mào de shǎo fù.
人不該死總有救星，再者梁秀英原自天仙降凡，非凡人可比，後來夫妻卻有破鏡重圓之日。單說的李大人細看，是個美貌的少婦。

dà rén kàn jiàn nián yòu fù　 rú huā sì yù měi mào róng　 xīn wō luàn dòng bìng wèi sǐ fū rén jìn qián huàn jǐ shēng　 xiù yīng tóu hé wèi dào dǐ　 hé shuǐ nǎ néng guàn fù zhōng luò shuǐ zì jué piào yáo qǐ　 hū hū yóu yóu shuǐ miàn zhōng　 shēn shì fú píng yì bān yàng hǎo xiàng jià yún nà yī zhuāng　 ěr páng zhǐ jiào rén tīng yǒu　 lián lián huàn jiào bú zhù shēng xiù yīng kàn bà máng zuò qǐ　 fàng shēng tòng kū zhēn kǔ qíng　 sūn shì fū rén qù shēn shǒu lā zhù jiā rén shǒu bù sōng　 kuài bǎ qíng yóu xiàng wǒ jiǎng　 nǐ shì shuí jiā nǚ huā róng sūn shì fū rén lā zhù liáng xiù yīng de shǒu wèn: nǐ shì shuí? duì wǒ shí shuō, bú yào yǐn mán. liáng xiù yīng àn kǒu dá dào: lǎo fū rén zài shàng tīng bǐng biàn liǎo.
大人看見年幼婦　如花似玉美貌容　心窩亂動並未死夫人近前喚幾聲　秀英投河未到底　河水哪能灌腹中落水自覺漂遙起　忽忽游游水面中　身似浮萍一般樣好像駕雲那一樁　耳旁只叫人聽有　連連喚叫不住聲秀英看罷忙坐起　放聲痛哭真苦情　孫氏夫人去伸手拉住佳人手不松　快把情由向我講　你是誰家女花容孫氏夫人拉住梁秀英的手問：「你是誰？對我實說，不要隱瞞。」梁秀英按口答道：「老夫人在上聽稟便了。」

hǎo gè cōng míng liáng xiù yīng　 xiān wèn fū rén xìng hé míng　 ruò shì hǎo rén shí gào sù tǎng yù dǎi rén yǐn zhēn qíng　 zhǐ shì jiā rén xīn zǐ xì　 fū rén jiàn wèn shuō fēn míng xiān wèn wǒ de míng hé xìng　 yào nǐ liú shén xì tīng qīng　 lǎo yé chū shēn xì jìn shì chū rèn zuò guò xún àn gōng　 jiē yīn nián mài jiāng guān tuì　 huí guī gù lǐ biàn liáng chéng guān zhuàn féng chūn běn xìng lǐ　 shuǐ lù xíng chéng lái zhè tíng　 wǒ shì fū rén xìng sūn shì lái dào běi àn lù lù dēng　 lǎo yé tóng wǒ chū cāng wài　 kàn jiàn shuǐ miàn bǎ nǐ chōng máng jiào shuǐ shǒu lāo shàng lái　 kuài jiāng shí shuō duì wǒ míng　 jiā rén wén tīng zhè jù huà fāng zhī qí zhōng xì dǐ qíng
好個聰明梁秀英　先問夫人姓和名　若是好人實告訴倘遇歹人隱真情　只是佳人心仔細　夫人見問說分明先問我的名和姓　要你留神細聽清　老爺出身系進士出任作過巡按公　皆因年邁將官退　回歸故里汴梁城官篆逢春本姓李　水路行程來這停　我是夫人姓孫氏來到北岸陸路登　老爺同我出艙外　看見水面把你沖忙叫水手撈上來　快將實說對我明　佳人聞聽這句話方知其中細底情

liáng xiù yīng yī zhēng yǎn, zǎo jiù kàn jiàn le lǐ dà rén yǒu liù shí duō suì, miàn mù cāng lǎo duī dié zhòu wén, hǎi xià yī bù yín xū piāo mǎn qián xiōng, tóu dài yī dǐng xiāo yáo jīn, shēn chuān lán duàn chóu páo, zú dēng fěn dǐ guān xuē, yī pài cí shàn miàn mào.
梁秀英一睜眼，早就看見了李大人有六十多歲，面目蒼老堆疊皺紋，海下一部銀須飄滿前胸，頭戴一頂逍遙巾，身穿藍緞綢袍，足蹬粉底官靴，一派慈善面貌。

jiā rén zǎo yǐ kàn míng bái　 duì zhe fū rén bǎ kǒu kāi　 ruò wèn nú jiā wǒ de shì tīng wǒ cóng tóu shuō fēn míng　 rǔ míng xiù yīng liáng jiā nǚ　 zì yòu zǎo bǎ hūn ān pái tiāo xuǎn zhōu jiā huàn mén hòu　 zuò guò gāo guān wèi sān dài　 rú cǐ zhè yàng mén hù duì jǐng lóng gōng zǐ xù xuǎn zé　 nǎ zhī tiān jiàng zhōu jiā huò　 zhēn nǎi suàn shì tiān jiàng zāi zuì fù mǎn mén shí kě tàn　 gè gè dōu bǎ shǒu jí tí　 lǎo tiān bù jué zhōu mén hòu shén fēng jiù chū mǔ zǐ lái　 rú cǐ zhè bān táo zài wài　 mǔ zǐ qǐ gài kǔ nán kān shí chū wú nài tóu liáng fǔ　 wǒ fù yī jiàn nù mǎn huái　 xián qióng ài fù liáng xīn huài móu hài nǚ xù lǐ bù gāi　 duō kuī liáng zhōng jiù huó mìng　 fàng zǒu jǐng lóng tóu qīn hái duō kuī guǎn jiā liáng zhōng, jiāng zì jǐ ér zi tì huàn le zhōu jǐng lóng xìng mìng, hòu lái liáng zhōng hēi yè yòu jiāng zì jǐ nǚ bàn nán zhuāng, dài chū fǔ lái, xún zhǎo zhōu gōng zǐ, wǒ yǔ liáng zhōng bàn lù shàng chōng sàn, wù rù xìng huā shān, zì jǐ yòu tì zhōu xiàng gōng shōu xià yī fáng qiè, míng jiào zhèng cuì píng, jiù zài xìng huā shān zhài nèi jū zhù, bù yì yòu bèi dà bīng chōng sàn.
佳人早已看明白　對着夫人把口開　若問奴家我的事聽我從頭說分明　乳名秀英梁家女　自幼早把婚安排挑選周家宦門後　作過高官位三代　如此這樣門戶對景隆公子婿選擇　哪知天降周家禍　真乃算是天降災罪婦滿門實可嘆　個個都把首級提　老天不絕周門後神風救出母子來　如此這般逃在外　母子乞丐苦難堪實出無奈投梁府　我父一見怒滿懷　嫌窮愛富良心壞謀害女婿理不該　多虧梁忠救活命　放走景隆投親孩多虧管家梁忠，將自己兒子替換了周景隆性命，後來梁忠黑夜又將自己女扮男裝，帶出府來，尋找周公子，我與梁忠半路上衝散，誤入杏花山，自己又替周相公收下一房妾，名叫鄭翠屏，就在杏花山寨內居住，不意又被大兵衝散。

bù liào dōng jīng dà bīng dào　 wéi kùn shān zhài yào zhàn zhēng　 mèng xióng xià shān méi qǔ shèng cuì píng wǔ yì shén jīng tōng　 yī nù xià shān qù chū zhàn　 piān yòu yù jiàn yī yāo sēng cuì píng fǎ bǎo bù zhōng yòng　 hòu wèi yāo sēng shí wú qíng　 diào luò mǎ xià wú zōng yǐng nán zhī jí xiōng gòng sǐ shēng　 néng zhàn yāo sēng yǒu fǎ bǎo　 wú rén xià shān dǔ cí xióng wàn bān chū yú wú kě nài　 mèng xióng dìng xià jì láo lóng　 àn zhōng chāi rén qù fàng huǒ chèn zhe hēi yè chuǎng chū yíng　 bì jìng chuǎng chū guān bīng duì　 gěi wǒ fū qī xìn yī fēng ná shū qù tóu sū zhōu fǔ　 bù liào bàn lù yù xiōng bīng　 luàn shā yī zhèn quán chōng sàn gè gù xìng mìng gè táo shēng　 bù zhī zhàng fū jí xiōng shì　 nán xiǎo mèng xióng sǐ yǔ shēng wǒ zài mǎ shàng yóu zhe zǒu　 rèn mǎ xiàng qián bǎ lù xíng　 qián dào huáng hé dǎng qù lù hòu yǒu zhuī bīng lái de xiōng　 shēn féng jué dì quán zhēn jié　 tiào xià shuǐ nèi yī mìng qīng mìng bù gāi sǐ ēn gōng jiù　 zhè shì cóng qián shí shì qíng　 bù gǎn yǐn mán yǒu xū jiǎ shǐ mò yuán yóu shuō fēn míng　 xiù yīng sù wán zì jǐ shì　 xià huài sūn shì yǔ lǐ gōng liáng xiù yīng kàn jiàn fū qī èr wèi, bù xiàng è rén, yòu xì wén guān jìn shì chū shēn, suǒ yǐ cái gǎn jiāng zì jǐ de shí huà shuō chū lái le.
不料東京大兵到　圍困山寨要戰爭　夢熊下山沒取勝翠屏武藝甚精通　一怒下山去出戰　偏又遇見一妖僧翠屏法寶不中用　後為妖僧實無情　掉落馬下無蹤影難知吉凶共死生　能戰妖僧有法寶　無人下山賭雌雄萬般出於無可奈　夢熊定下計牢籠　暗中差人去放火趁着黑夜闖出營　畢竟闖出官兵隊　給我夫妻信一封拿書去投蘇州府　不料半路遇凶兵　亂殺一陣全衝散各顧性命各逃生　不知丈夫吉凶事　難曉夢熊死與生我在馬上由着走　任馬向前把路行　前到黃河擋去路後有追兵來的凶　身逢絕地全貞節　跳下水內一命傾命不該死恩公救　這是從前實事情　不敢隱瞞有虛假始末原由說分明　秀英訴完自己事　嚇壞孫氏與李公梁秀英看見夫妻二位，不像惡人，又系文官進士出身，所以才敢將自己的實話說出來了。

fū qī èr rén tàn lián shēng　 yuán lái zhè shì zhēn kǔ qíng　 xiù yīng fù yòu kǔ shāng qíng fū rén máng yòu quàn lián shēng　 nǐ gēn wǒ bǎ chuán cāng jìn　 hái yǒu xì qíng shāng yì qīng shǒu lā xiù yīng jiāng cāng rù　 lǐ gōng hòu gēn bǎ huà míng　 wǒ yào bù shuō nǐ nán xiǎo gōng diē shì wǒ tóng nián xiōng　 zhōu mén zhī shì wǒ zhī xiǎo　 luò lèi wú fēi zài àn zhōng yīn wèi jiān chén zǔ dǎng dào　 wǒ cái bù yuàn bǎ guān shēng　 jí wèi gào tuì huí jiā qù hé bì kǔ zhēng lì yǔ míng　 bù xiǎng jīn zhāo jiāng nǐ jiù　 fāng zhī zhōu xiōng yǒu hòu chéng lǎo tiān bù jué zhōu mén hòu　 gāi shì zhōu mén yǒu dé xíng　 kě tàn zhōu mén sǐ de kǔ jiān chén hài dí zhēn kǔ qíng　 jīn rì xìng xǐ yù jiàn nǐ　 tiān suì rén yuàn qiǎo xiāng féng kě tàn lǎo fū wú ér nǚ　 rén jiā ér nǚ wǒ jiù téng　 fū qī èr rén lái shāng yì yào rèn yì nǚ bù jué sì　 fū rén wén tīng tóng huān xǐ　 zhèng yào gòng yì zhè yī zhuāng sūn shì fū rén máng wèn dào　 yǒu zhuāng shì qíng yīng bù yīng　 xiù yīng wén tīng zhè jiàn shì xiǎo nú yān yǒu bù yuàn cóng　 jí máng guì zài chuán bǎn shàng　 shuāng xī guì dǎo bǎ lǐ xíng shēng shēn fù mǔ bú yào wǒ　 èr lǎo jiù shì yǎng shēn tóng　 fū qī èr rén tóng lā qǐ wǒ ér bù bì bǎ lǐ xíng　 wǒ ér cóng jīn yào nài děng　 màn màn xún zhǎo zhōu jǐng lóng lǎo fū qī shì dāng miàn shāng yì, yào rèn tā wèi yì nǚ. liáng xiù yīng jí máng de guì dǎo kòu tóu xià bài: hái ér yǒu lǐ le. èr wèi lǎo dà rén jiā jiù xì xiǎo nú yǎng shēn de fù mǔ yì bān.
夫妻二人嘆連聲　原來這事真苦情　秀英復又苦傷情夫人忙又勸連聲　你跟我把船艙進　還有細情商議清手拉秀英將艙入　李公後跟把話明　我要不說你難曉公爹是我同年兄　周門之事我知曉　落淚無非在暗中因為奸臣阻擋道　我才不願把官升　急為告退回家去何必苦爭利與名　不想今朝將你救　方知周兄有後承老天不絕周門後　該是周門有德行　可嘆周門死的苦奸臣害的真苦情　今日幸喜遇見你　天遂人願巧相逢可嘆老夫無兒女　人家兒女我就疼　夫妻二人來商議要認義女不絕嗣　夫人聞聽同歡喜　正要共議這一樁孫氏夫人忙問道　有樁事情應不應　秀英聞聽這件事小奴焉有不願從　急忙跪在船板上　雙膝跪倒把禮行生身父母不要我　二老就是養身同　夫妻二人同拉起我兒不必把禮行　我兒從今要耐等　慢慢尋找周景隆老夫妻是當面商議，要認他為義女。梁秀英急忙的跪倒叩頭下拜：「孩兒有禮了。二位老大人家就系小奴養身的父母一般。」

fū qī èr rén tóng huān yuè　 yào nǐ màn děng shǒu zhēn jié　 tǎng rán zhǎo zháo zhōu gōng zǐ fū chàng fù suí bǎ lǎo xié　 zài xiǎng liáng móu bǎ chóu bào　 lǎo fū cái néng bǎ xīn huān ná zhù cài jīng wàn dāo duò　 yī dǎng jiān chén jiāng tóu qiè　 wèi rén bù bǎ dà chóu bào wǎng zài yáng shì chēng jùn jié　 lǎo fū dú guò shū wàn juǎn　 chū shì zuò guān duō nián xiē xiōng huái dà zhì wú chù yòng　 jiē yīn jiān chén bǎ dào dǎng　 yòu yǔ jiān xiāng duō bù mù tā yě fèn wǒ sī chóu xié　 yǒu zhāo jiān chén lù mǎ jiǎo　 bì yào nù nǎo rén zōng yé nà shí wǒ zài qián bù jìn　 yuān yuàn xiāng bào suàn wán jié
夫妻二人同歡悅　要你慢等守貞節　倘然找着周公子夫唱婦隨把老偕　再想良謀把仇報　老夫才能把心歡拿住蔡京萬刀剁　一黨奸臣將頭切　為人不把大仇報枉在陽世稱俊傑　老夫讀過書萬卷　出仕作官多年些胸懷大志無處用　皆因奸臣把道擋　又與奸相多不睦他也忿我私仇挾　有朝奸臣露馬腳　必要怒惱仁宗爺那時我再前步進　冤怨相報算完結

liáng xiù yīng wén yán, gǎi yōu biàn xǐ, yù nán chéng xiáng, féng xiōng huà jí, sǐ lǐ táo shēng, zhè cái dé le ān shēn zhī chù. shuō bà, lǎo fū rén fēn fù shǐ nǚ men kuài yǔ xiǎo jiě gèng huàn shuǐ shī de yī fú, zài cǐ jū zhù.
梁秀英聞言，改憂變喜，遇難成祥，逢凶化吉，死裡逃生，這才得了安身之處。說罷，老夫人吩咐使女們快與小姐更換水濕的衣服，在此居住。

xiù yīng huàn hǎo yī shēn yī　 duì zhe èr wèi bǎ huà tí　 hái ér yǒu jiàn xīn fù shì shuō yǔ diē niáng táng qián zhī　 ruò yào dào zhè biàn liáng dì　 qiān wàn bú yào lù xiāo xī jiān chén ruò yào zhī dào le　 nà jiù yǔ shì dà wú yì　 chāi rén zài bǎ gōng zǐ zhǎo rú yào wǒ huí yī chù jū　 ruò shì bù néng jiāng tā zhǎo　 qíng yuàn shǒu jié xīn rú shí qiān wàn bù kě lìng hūn pèi　 bié yuàn hái ér wǒ bù yī　 wàng qí fù mǔ yīng cǐ shì hái ér zhì sǐ yě bù qū　 shū dào cǐ chù zhù yī zhù　 xià huí shū zhōng zài jiě mí
秀英換好一身衣　對着二位把話提　孩兒有件心腹事說與爹娘堂前知　若要到這汴梁地　千萬不要露消息奸臣若要知道了　那就與事大無益　差人再把公子找如要我回一處居　若是不能將他找　情願守節心如石千萬不可另婚配　別怨孩兒我不依　望祈父母應此事孩兒至死也不屈　書到此處住一住　下回書中再解迷