kāi chéng zhōng, yǒu lǒng xī lǐ shēng wèi lì zhōu lù shì cān jūn, jū yú guān shě zhōng. cháng xiǎo qǐ jiàn shé shù bǎi zài tíng, shēng dà jù, jǐn mìng qì yú jiāo yě wài. qí míng dàn, qún shé yòu jí yú tíng. shēng yì jù zhī, qiě yì yě, yì mìng qì qù. hòu yī rì, qún shé yòu zhì, lǐ shēng jīng yuē: qǐ tiān jiāng huò wǒ hū? qī qí róng zhě qiě jiǔ. hòu xún yú, shēng yǐ zāng zuì wén yú cì shǐ, qiǎn lì zhì mén, jiāng àn qí zuì, qiě wén yú tiān zǐ. shēng huáng hài wú yǐ zì ān, yì yú tíng shù, jué dòu ér sǐ. shēng yǒu qī, gǎn shēng bù dé qí sǐ, yì zì yì yān. yú shì qí jiā tóng zhèn shè, wěi shēn yú jǐng zhě qiě shù bèi. guǒ fú shé jiàn zhī huò. cì shǐ jí lǐ xíng shū yě.
開成中，有隴西李生為利州錄事參軍，居於官舍中。嘗曉起見蛇數百在庭，生大懼，盡命棄於郊野外。其明旦，群蛇又集於庭。生益懼之，且異也，亦命棄去。後一日，群蛇又至，李生驚曰：「豈天將禍我乎？」戚其容者且久。後旬余，生以髒罪聞於刺史，遣吏至門，將按其罪，且聞於天子。生惶駭無以自安，縊於庭樹，絕脰而死。生有妻，感生不得其死，亦自縊焉。於是其家僮震慴，委身於井者且數輩。果符蛇見之禍。刺史即李行樞也。