dù líng wéi shì zi, jiā yú hán chéng, yǒu bié shù zài yì běi shí yú lǐ. kāi chéng shí nián qiū, zì yì zhōng yóu yān. rì mù, jiàn yī fù rén, sù yī, qiè yī piáo, zì běi ér lái, wèi wéi yuē: qiè jū yì běi lǐ zhōng yǒu nián yǐ, jiā shén pín, jīn wèi lǐ xū suǒ rǔ, jiāng sòng yú guān. xìng wú zi zhǐ bǐ shū qí shì, qiè dé yǐ zhí yì yì, jì xuě qí chǐ. wéi nuò zhī. fù rén jí yī wéi zuò tián yě, yī chū yī jiǔ zhī, yuē: piáo zhōng yǒu jiǔ, yuàn yǔ wú yú jǐn zuì. yú shì zhù jiǔ yī yǐn wéi. wéi fāng jǔ zhī, huì yǒu liè qí cóng xī lái, yǐn shù quǎn. fù rén wàng jiàn, jí dōng zǒu shù shí bù, huà wèi yī hú. wéi dà kǒng, shì shǒu zhōng zhī, nǎi yī dú lóu, jiǔ ruò niú nì zhī zhuàng. wéi yīn bìng rè, yuè yú fāng chōu.
杜陵韋氏子，家於韓城，有別墅在邑北十餘里。開成十年秋，自邑中游焉。日暮，見一婦人，素衣，挈一瓢，自北而來，謂韋曰：「妾居邑北里中有年矣，家甚貧，今為里胥所辱，將訟於官。幸吾子紙筆書其事，妾得以執詣邑，冀雪其恥。」韋諾之。婦人即揖韋坐田野，衣出一酒卮，曰：「瓢中有酒，願與吾於盡醉。」於是注酒一飲韋。韋方舉卮，會有獵騎従西來，引數犬。婦人望見，即東走數十步，化為一狐。韋大恐，視手中卮，乃一髑髏，酒若牛溺之狀。韋因病熱，月余方瘳。