féng yì yán shēng zhě, jiā yú hàn nán. cháng yóu xiàn shān, dé yī wù, qí zhuàng ruò dàn wán, sè hēi ér dà, yǒu guāng, shì zhī jié chè, ruò qīng bīng yān. shēng chí yǐ shì yú rén, huò yuē: zhū yě. shēng yīn yǐ dàn zhū míng zhī, cháng zhì yú xiāng zhōng. qí hòu shēng yóu zhǎng ān, nǎi yú chūn míng mén féng yī hú rén, kòu yān ér yán: yī tuó zhōng yǒu qí bǎo, yuàn yǒu de yī jiàn. shēng jí yǐ dàn zhū shì zhī. hú rén pěng zhī ér xǐ yuē: cǐ tiān xià zhī qí huò yě, yuàn yǐ sān shí wàn wèi jià. yuē: cǐ bǎo ān suǒ yòng ér jūn hòu qí jià rú shì zāi! hú rén yuē: wǒ, xī guó rén. cǐ nǎi wú guó zhī zhì bǎo, guó rén wèi zhī qīng shuǐ zhū, ruò zhì yú zhuó shuǐ, líng rán dòng chè yǐ. zì wáng cǐ bǎo qiě sān suì, wú guó zhī jǐng quán jǐn zhuó, guó rén jù bìng. gù cǐ yuè hǎi yú shān, lái zhōng xià yǐ qiú zhī. jīn guǒ dé yú zi yǐ. hú rén jí mìng zhù zhuó shuǐ yú fǒu, yǐ zhū tóu zhī, é ér qí shuǐ dàn rán qīng yíng, xiān háo kě biàn. shēng yú shì yǐ zhū yǔ hú, huò qí jià ér qù.
馮翊嚴生者，家於漢南。嘗游峴山，得一物，其狀若彈丸，色黑而大，有光，視之潔徹，若輕冰焉。生持以示於人，或曰：「珠也。」生因以「彈珠」名之，常置於箱中。其後生游長安，乃於春明門逢一胡人，叩焉而言：「衣橐中有奇寶，願有得一見。」生即以「彈珠」示之。胡人捧之而喜曰：「此天下之奇貨也，願以三十萬為價。」曰：「此寶安所用而君厚其價如是哉！」胡人曰：「我，西國人。此乃吾國之至寶，國人謂之『清水珠』，若置於濁水，泠然洞徹矣。自亡此寶且三歲，吾國之井泉盡濁，國人俱病。故此越海逾山，來中夏以求之。今果得於子矣。」胡人即命注濁水於缶，以珠投之，俄而其水澹然清瑩，纖毫可辯。生於是以珠與胡，獲其價而去。