yuán zài bù yī shí, cháng yǔ gù lǐ bù shì láng zhāng wèi yǒu shàn. pín wú pū mǎ, bì yī tú xíng yú chén cài. yī rì tiān mù, hū dà fēng léi, yuán yě xūn hēi, èr rén xiāng yǔ yì dào zuǒ shén miào zhōng yǐ bì yān. shí yǒu dào shù bèi, jiē zhàng jiàn pèi hú shǐ nì yú miào yǔ xià. yuán zhāng èr rén hū jiàn zhī, huáng jù yì shén, qiě lǜ wèi qí suǒ hài. èr rén jí fù bì ér lì, bù gǎn dòng. é wén miào zhōng yǒu hū zhě yuē: yuán xiāng guó zhāng shì láng qiě zhì, qún dào dāng jí qù, wú yǒu hài yú guì rén. qún dào xiāng mù ér jīng, suì chí qù. èr rén yīn xié hè: wú xiàng zhě yǐ piǎo sǐ wèi yōu, jīn rì zhēn shén rén zhī yǔ yě. qiě xǐ qiě tàn. qí hòu, zài guǒ xiāng dài zōng, wèi zhōng lǐ bù shì láng.
元載布衣時，常與故禮部侍郎張謂友善。貧無仆馬，弊衣徒行於陳蔡。一日天暮，忽大風雷，原野曛黑，二人相與詣道左神廟中以避焉。時有盜數輩，皆仗劍佩弧矢匿於廟宇下。元張二人忽見之，惶懼益甚，且慮為其所害。二人即負壁而立，不敢動。俄聞廟中有呼者曰：「元相國、張侍郎且至，群盜當疾去，無有害於貴人。」群盜相目而驚，遂馳去。二人因偕賀：「吾向者以殍死為憂，今日真神人之語也。」且喜且嘆。其後，載果相代宗，謂終禮部侍郎。