bǎo yīng zhōng, yǒu jīng zhào wéi sī xuán, qiáo jū luò yáng. xìng shàng qí, cháng mù shén xiān zhī shù. hòu yóu sōng shān, yǒu dào shì jiào yuē: fū ěr jīn yè zhě, kě yǐ yán shòu. wú zi dāng xiān xué liàn jīn, rú shì, zé kě yǐ jiān chì sōng jià guǎng chéng yǐ. sī xuán yú shì qiú liàn jīn zhī shù. jī shí nián, yù shù shì shù bǎi, zhōng bù néng dé qí miào. hòu yī rì, yǒu jū shì xīn ruì zhě, mào shén qīng shòu, qiǎo rán yǒu hán sè, yī bì qiú, kòu sī xuán mén, wèi sī xuán yuē: wú bìng shì, qióng wú suǒ guī. wén xiān shēng hào gǔ shàng qí, jí tiān xià yì rén fāng shì. wǒ gù lái yè ěr, yuàn xiān shēng nà zhī. sī xuán jí zhǐ jū shì yú shě. qí hòu jū shì shēn jí, yōng jǐn kuì xuè qiě shén. wéi shì yī jiā jǐn è zhī. sī xuán cháng zhào shù shì shù rén huì shí, ér jū shì bù dé yù. jì jù shàn, jū shì tū zhì kè qián, nì yú yán xí shàng, jǐn shī, kè nù jiē qǐ, wéi shì jiā tóng yì jìng lái mà zhī. jū shì suì gào qù, xíng zhì tíng, hū wáng suǒ jiàn. sī xuán yǔ kè shén yì zhī. huí shì qí nì, nǎi zǐ jīn yè yě, qí guāng càn rán, zhēn kuàng dài zhī bǎo. sī xuán qiě jīng qiě tàn. yǒu jiě zhě yuē: jū shì, zǐ jīn jīng yě. zhēng qí míng shì, xìn yǐ. qiě xīn zhě, gài xī fāng gēng xīn jīn yě. ér ruì zì, duì cóng jīn, duì yì xī fāng zhī zhèng wèi. tuī qí yì, zé wú zhī jiě ruò hé fú rán.
寶應中，有京兆韋思玄，僑居洛陽。性尚奇，嘗慕神仙之術。後游嵩山，有道士教曰：「夫餌金液者，可以延壽。吾子當先學煉金，如是，則可以肩赤松、駕廣成矣。」思玄於是求煉金之術。積十年，遇術士數百，終不能得其妙。後一日，有居士辛銳者，貌甚清瘦，愀然有寒色，衣弊裘，叩思玄門，謂思玄曰：「吾病士，窮無所歸。聞先生好古尚奇，集天下異人方士。我故來謁耳，願先生納之。」思玄即止居士於舍。其後居士身疾，癰盡潰血且甚。韋氏一家盡惡之。思玄嘗詔術士數人會食，而居士不得預。既具膳，居士突至客前，溺於筵席上，盡濕，客怒皆起，韋氏家僮亦競來罵之。居士遂告去，行至庭，忽亡所見。思玄與客甚異之。回視其溺，乃紫金液也，奇光璨然，真曠代之寶。思玄且驚且嘆。有解者曰：「居士，紫金精也。徵其名氏，信矣。且『辛』者，蓋『西方庚辛金』也。而『銳』字，『兌』従金，『兌』亦西方之正位。推其義，則吾之解若合符然。」