yú xiāng yǒu shān guān, shén yōu jì, yǒu dí yáng dào shì jū yān. dà hé zhōng, dào shì cháng yī xī dú dēng tán wàng, jiàn tíng hū yǒu yì guāng, zì jǐng quán zhōng fā. é yǒu yī wù, zhuàng ruò tù, qí sè ruò jīng jīn, suí guāng ér chū, huán rào jiào tán. jiǔ zhī, fù rù yú jǐng. zì shì měi xī zhé jiàn. dào shì yì qí shì, bù gǎn gào yú rén. hòu yīn táo jǐng, dé yī jīn tù, shén xiǎo, qí guāng làn rán, jí zhì yú jīn xiāng zhōng. shí yù shǐ lǐ róng zhí yú pú jīn, yǔ dào shì yǒu shàn, dào shì yīn yǐ qiǎn zhī. qí hòu róng zì fèng xiān xiàn lìng wèi xīn zhōu cì shǐ, qí jīn tù hū wáng qù, hòu yuè yú ér róng zú.
虞鄉有山觀，甚幽寂，有滌陽道士居焉。大和中，道士嘗一夕獨登壇望，見庭忽有異光，自井泉中發。俄有一物，狀若兔，其色若精金，隨光而出，環繞醮壇。久之，復入於井。自是每夕輒見。道士異其事，不敢告於人。後因淘井，得一金兔，甚小，奇光爛然，即置於巾箱中。時御史李戎職於蒲津，與道士友善，道士因以遣之。其後戎自奉先縣令為忻州刺史，其金兔忽亡去，後月余而戎卒。