tōng zhōu yǒu wáng jū shì zhě, yǒu dào shù. huì chāng zhōng, cì shǐ zhèng jūn yǒu yòu nǚ, shén niàn zhī, ér zì yòu duō jí, ruò shén hún bù zú zhě. zhèng jūn yīn qǐng jū shì, jū shì yuē: cǐ nǚ fēi jí, nǎi shēng hún wèi guī qí shēn. zhèng jūn xùn qí shì, jū shì yuē: mǒu xiàn lìng mǒu zhě, jí cǐ nǚ qián shēn yě. dāng sǐ shù suì yǐ, yǐ píng shēng wèi shàn, yǐ yōu míng yòu zhī dé guò qī. jīn nián jiǔ shí yú yǐ. jīn mò zhī rì, cǐ nǚ dāng yù. zhèng jūn jí fā rén chí fǎng zhī, qí lìng guǒ jiǔ shí yú yǐ. hòu yuè, qí nǚ hū ruò zuì wù, jí yù. zhèng jūn yòu shǐ wǎng yàn, lìng guǒ yǐ nǚ jí yù zhī rì wú jí zú.
通州有王居士者，有道術。會昌中，刺史鄭君有幼女，甚念之，而自幼多疾，若神魂不足者。鄭君因請居士，居士曰：「此女非疾，乃生魂未歸其身。」鄭君訊其事，居士曰：「某縣令某者，即此女前身也。當死數歲矣，以平生為善，以幽冥佑之得過期。今年九十餘矣。今歿之日，此女當愈。」鄭君急發人馳訪之，其令果九十餘矣。後月，其女忽若醉寤，疾愈。鄭君又使往驗，令果以女疾愈之日無疾卒。