yǒu mài huā lǎo fù yán, jīng shī yī zhái jìn kōng pǔ, pǔ gù duō hú. yǒu lì fù yè yú duǎn yuán yǔ lín jiā shào nián xiá, jù shì xiè, chū guǐ tuō xìng míng, huān nì jiàn qià, dù bù xiāng qì, nǎi zì mào wèi pǔ zhōng hú nǚ. shào nián yuè qí sè, yì bù yí jù. jiǔ zhī, hū fù jiā wū shàng, zhì wǎ mà yuē: wǒ jū pǔ zhōng jiǔ, xiǎo ér nǚ xì pāo zhuān shí, jīng dòng lín lǐ huò yǒu zhī, shí wú yě dàng gǔ huò shì. rǔ nài hé wū wǒ? shì nǎi xiè. yì zāi, hú mèi héng tuō yú rén, cǐ fù nǎi tuō yú hú. rén shàn mèi zhě bǐ zhī hú, cǐ hú nǎi zhēn yú rén.
有賣花老婦言，京師一宅近空圃，圃故多狐。有麗婦夜逾短垣與鄰家少年狎，懼事泄，初詭托姓名，歡昵漸洽，度不相棄，乃自冒為圃中狐女。少年悅其色，亦不疑拒。久之，忽婦家屋上，擲瓦罵曰：我居圃中久，小兒女戲拋磚石，驚動鄰里或有之，實無冶盪蠱惑事。汝奈何污我？事乃泄。異哉，狐媚恆托於人，此婦乃托於狐。人善媚者比之狐，此狐乃貞於人。

yǒu yóu shì yǐ shū huà zì gěi, zài jīng shī nà yī qiè, shén ài zhī. huò yù yàn huì, bì xiù guǒ ěr yǐ yí qiè, yì shén xiāng de. wú hé bìng gé, yǔ qiè yuē: wú wú jiā, rǔ wú guī wú wú qīn shǔ, rǔ wú yī wú yǐ bǐ mò wèi huó, wú sǐ rǔ pí pá bié bào, shì yě, yì lǐ yě. wú wú yí zhài lèi rǔ, rǔ yì wú fù mǔ xiōng dì chè zhǒu, de xíng jǐ zhì, kě wù shòu zī zhū pìn jīn, dàn yǔ yuē suì shí xǔ rǔ jì wǒ mù, zé wú wú hèn yǐ. qiè qì shòu jiào, nà zhī zhě yì rú yuē, yòu shén ài zhī. rán qiè héng yù yù yì jiù ēn, yè bì mèng gù fū tóng zhěn xí, shuì zhōng huò nī nī yì yǔ. fū jué zhī, mì yán shù shì zhèn yǐ fú lù, mèng yǔ zhǐ ér bìng jiàn zuò, xún zhì mián chuò. lín mò, yǐ é kòu zhěn yuē: gù rén qíng zhòng, shí bù néng wàng, jūn suǒ shēn zhì, qiè yì bù huì. zuó yè yòu jiàn mèng yuē: jiǔ bèi qū qiǎn, jīn dé zài lái, rǔ bìng rú shì, hé bù tóng guī? yǐ nuò zhī yǐ. néng yāo gé wài zhī huì, hái qiè shī yú bǐ mù, dāng shēng shēng shì shì, jié cǎo xián huán. bù qíng zhī qǐng, wéi jūn tú zhī. yǔ qì yǎn rán. fū yì háo shì, kǎi rán yuē: hún yǐ wǎng yǐ, liú cǐ yí tuì hé wèi? yáng yuè gōng néng hé lè chāng zhī jìng, wú bù néng hé zhī quán xià hū! jìng rú suǒ qǐng. cǐ yōng zhèng jiǎ yín yǐ mǎo jiān shì. yú shí nián shí yī èr, wén rén shù zhī, ér wàng qí xìng míng. yú wèi zài jià, fù gù fū yě jià ér yǒu èr xīn, fù hòu fū yě, cǐ fù jìn tuì wú jù yān. hé zi shān xiān shēng yì yuē: yì ér sǐ, hé rú xùn ér sǐ hū? hé lì ān xiān shēng zé yuē: chūn qiū zé bèi xián zhě, wèi kě yǐ shì dài fū zhī yì, lǜ ér nǚ zǐ, āi qí yù kě yě, mǐn qí zhì kě yě.
有游士以書畫自給，在京師納一妾，甚愛之。或遇宴會，必袖果餌以貽妾，亦甚相得。無何病革，語妾曰：吾無家，汝無歸；吾無親屬，汝無依；吾以筆墨為活，吾死汝琵琶別抱，勢也，亦理也。吾無遺債累汝，汝亦無父母兄弟掣肘，得行己志，可勿受錙銖聘金，但與約歲時許汝祭我墓，則吾無恨矣。妾泣受教，納之者亦如約，又甚愛之。然妾恆鬱郁憶舊恩，夜必夢故夫同枕席，睡中或妮妮囈語。夫覺之，密延術士鎮以符籙，夢語止而病漸作，馴至綿惙。臨歿，以額叩枕曰：故人情重，實不能忘，君所深知，妾亦不諱。昨夜又見夢曰：久被驅遣，今得再來，汝病如是，何不同歸？已諾之矣。能邀格外之惠，還妾屍於彼墓，當生生世世，結草銜環。不情之請，惟君圖之。語訖奄然。夫亦豪士，慨然曰：魂已往矣，留此遺蛻何為？楊越公能合樂昌之鏡，吾不能合之泉下乎！竟如所請。此雍正甲寅乙卯間事。余時年十一二，聞人述之，而忘其姓名。余謂再嫁，負故夫也；嫁而有二心，負後夫也，此婦進退無據焉。何子山先生亦曰：憶而死，何如殉而死乎？何勵庵先生則曰：春秋責備賢者，未可以士大夫之義，律兒女子，哀其遇可也，憫其志可也。

tú zhě xǔ fāng cháng dān jiǔ èr yīng yè xíng, juàn xī dà shù xià. yuè míng rú zhòu, yuǎn wén wū wū shēng, yī guǐ zì cóng mù zhōng chū, xíng zhuàng kě bù. nǎi bì rù shù hòu, chí dān yǐ zì wèi. guǐ zhì yīng qián, yuè wǔ dà xǐ, jù kāi yǐn. jǐn yī yīng, shàng yù kāi qí dì èr yīng, jiān fǔ bàn qǐ, yǐ tuí rán dào yǐ. xǔ hèn shén, qiě shì zhī shì wú tā jì, tū jǔ dān jī zhī, rú zhōng xū kōng, yīn lián yǔ tòng jī, jiàn zòng chí wěi dì, huà nóng yān yī jù. kǒng qí biàn huàn, gèng chuí bǎi yú, qí yān píng pù dì miàn, jiàn sàn jiàn kāi, hén rú dàn mò, rú qīng gǔ, jiàn yù sàn yù báo, yǐ zhì yú wú. gài yǐ sī miè yǐ. yú wèi guǐ, rén zhī yú qì yě. qì yǐ jiàn ér xiāo, gù zuǒ chuán chēng xīn guǐ dà, gù guǐ xiǎo. shì yǒu jiàn guǐ zhě, ér bù wén jiàn xī xuān yǐ shàng guǐ, xiāo yǐ jǐn yě. jiǔ sàn qì zhě yě, gù yī jiā xíng xuè fā hàn kāi yù qū hán zhī yào, jiē zhì yǐ jiǔ. cǐ guǐ yǐ jǐn cún zhī qì, ér sàn yǐ mǎn yīng zhī jiǔ, shèng yáng gǔ dàng, zhēng shuò wēi yīn, qí xiāo jǐn yě gù yí. shì sī miè yú zuì, fēi sī miè yú chuí yě. wén shì shì shí, yǒu jiè jiǔ zhě yuē: guǐ shàn huàn, yǐ jiǔ zhī gù, zhì wò ér shòu chuí guǐ běn rén suǒ wèi, yǐ jiǔ zhī gù, fǎn wèi rén suǒ kùn, chén miǎn zhě niàn zāi. yǒu dān jiǔ zhě yuē: guǐ suī wú xíng ér yǒu zhī, yóu wèi miǎn hū xǐ nù āi lè zhī xīn, jīn míng rán zuì wò, xiāo guī wū yǒu, fǎn qí zhēn yǐ. jiǔ zhōng zhī qù, mò shēn yú shì. fú shì yǐ niè liú wèi jí lè, yíng yíng zhě è hū zhī zhī. zhuāng zi suǒ wèi cǐ yì yī shì fēi, bǐ yì yī shì fēi yú.
屠者許方嘗擔酒二罌夜行，倦息大樹下。月明如晝，遠聞嗚嗚聲，一鬼自叢墓中出，形狀可怖。乃避入樹後，持擔以自衛。鬼至罌前，躍舞大喜，遽開飲。盡一罌，尚欲開其第二罌，緘甫半啟，已頹然倒矣。許恨甚，且視之似無他技，突舉擔擊之，如中虛空，因連與痛擊，漸縱馳委地，化濃煙一聚。恐其變幻，更捶百餘，其煙平鋪地面，漸散漸開，痕如淡墨，如輕穀，漸愈散愈薄，以至於無。蓋已澌滅矣。余謂鬼，人之餘氣也。氣以漸而消，故左傳稱新鬼大，故鬼小。世有見鬼者，而不聞見羲軒以上鬼，消已盡也。酒散氣者也，故醫家行血發汗、開郁驅寒之藥，皆治以酒。此鬼以僅存之氣，而散以滿罌之酒，盛陽鼓盪，蒸鑠微陰，其消盡也固宜。是澌滅於醉，非澌滅於棰也。聞是事時，有戒酒者曰：鬼善幻，以酒之故，至臥而受捶；鬼本人所畏，以酒之故，反為人所困，沉湎者念哉。有耽酒者曰：鬼雖無形而有知，猶未免乎喜怒哀樂之心，今冥然醉臥，消歸烏有，反其真矣。酒中之趣，莫深於是。佛氏以涅癅為極樂，營營者惡乎知之。莊子所謂此亦一是非，彼亦一是非歟。

xiàn xiàn tián jiā, niú chǎn lín, hài ér jī shā. zhī xiàn liú zhēng lián shōu zàng zhī, kān bēi yuē: jiàn lín jiāo. liú gù liáng lì, cǐ jǔ hé lòu yě. lín běn rén shòu, shí fēi niú zhǒng. dú zhī lín ér jiǎo, léi yǔ shí jiāo lóng suǒ gǎn ěr.
獻縣田家，牛產麟，駭而擊殺。知縣劉征廉收葬之，刊碑曰：見麟郊。劉固良吏，此舉何陋也。麟本仁獸，實非牛種。犢之麟而角，雷雨時蛟龍所感耳。

dǒng wén kè gōng wèi dì shí, guǎn yú kōng zhái, yún cháng jiàn guài yì. gōng bù xìn, yè gōu dēng yǐ dài, sān gēng hòu, yīn fēng sà rán, tíng hù zì qǐ, yǒu shì rén fēi rén shù bèi, zá láo yōng rù. jiàn gōng dà hài yuē: cǐ wū yǒu guǐ, jiē láng bèi bēn chū. gōng chí tǐng zhú zhī, yòu xiāng hū yuē: guǐ zhuī zhì, kě jí zǒu. zhēng yú qiáng qù. gōng héng yán jí, zì xiào yuē: bù shí hé yǐ hū wǒ wèi guǐ? gù chéng jiǎ hàn héng, shí cóng gōng shòu jīng, yīn jǔ tài píng guǎng jì zài yě chā yù dàn gē shū hàn qiè shī, hàn fāng mián cè, yě chā xiāng yǔ yuē: guì rén zài cǐ, nài hé? hàn zì niàn hū wǒ wèi guì rén, jī zhī dāng wú hài. suì qǐ jī zhī, yě chā táo sàn. guǐ guì yīn jìn, huò guǐ hū xiān shēng wèi guì rén, xiān shēng tīng wèi shěn yě? gōng xiào yuē: qí rán.
董文恪公未第時，館於空宅，雲常見怪異。公不信，夜篝燈以待，三更後，陰風颯然，庭戶自啟，有似人非人數輩，雜癆擁入。見公大駭曰：此屋有鬼，皆狼狽奔出。公持梃逐之，又相呼曰：鬼追至，可急走。爭逾牆去。公恆言及，自笑曰：不識何以呼我為鬼？故城賈漢恆，時從公受經，因舉太平廣記載野叉欲啖哥舒翰妾屍，翰方眠側，野叉相語曰：貴人在此，奈何？翰自念呼我為貴人，擊之當無害。遂起擊之，野叉逃散。鬼貴音近，或鬼呼先生為貴人，先生聽未審也？公笑曰：其然。

gēng wǔ qiū, mǎi dé pí yǎ yī bù, zhōng zhé dié lǜ jiān yī piàn, shàng yǒu shī yuē: chóu yān dī mì zhū fēi shuāng, suān fēng wēi jiá yù nǚ chuāng, qīng lín yǐn yǐn chū gǔ bì, tǔ huā shí duàn huáng jīn xián. cǎo gēn lù xià yīn chóng jí, yè shēn qiāo yìng fú róng lì, shī yíng yī diǎn guò kōng táng, yōu guāng zhào jiàn cán hóng qì. mò tí jìng yún xiān zǐ jiàng tán shī, zhāng níng jìng lù. gài fú jī zhě suǒ shū. yú wèi cǐ guǐ shī, fēi xiān zǐ shī yě.
庚午秋，買得埤雅一部，中摺疊綠箋一片，上有詩曰：愁煙低冪朱扉雙，酸風微戛玉女窗，青磷隱隱出古壁，土花蝕斷黃金癇。草根露下陰蟲急，夜深悄映芙蓉立，濕螢一點過空塘，幽光照見殘紅泣。末題靚雲仙子降壇詩，張凝敬錄。蓋扶乩者所書。余謂此鬼詩，非仙子詩也。

cāng zhōu zhāng xuàn ěr xiān shēng, mèng zhōng zuò yī jué jù yuē: jiāng shàng qiū cháo pāi àn shēng, gū zhōu yè pō jìn sān gēng, zhū lóu shí èr chuí yáng biàn, hé chù chuī xiāo bàn yuè míng. zì bá yún: mèng rú fēi xiǎng, rú hé chéng shī mèng rú shì xiǎng, píng shēng wèi dào jiāng nán, hé yǐ luò xiǎng zhì cǐ? mò míng qí gù, gū lù cún zhī. tóng chéng yáo bié fēng, chū bù xiāng shí, xīn zì jiāng nán lái, wù yú lǐ ruì diān jiā, suǒ kè jìn zuò, nǎi yǒu cǐ shī. wèn qí nián yuè, zé zài yú mèng hòu suì yú. kāi qiè chū jiù gǎo shì zhī, gòng xiāng hài yì. shì jiān zhēn yǒu bù kě jiě shì, sòng rú shì shì yán lǐ, cǐ lǐ cóng hé chù tuī qiú yé? yòu hǎi yáng lǐ shù liù míng chéng fāng, yú dīng mǎo tóng nián yě. yú tīng shì guà yuān míng cǎi jú tú, shì lán tián shū huà. dǒng qǔ jiāng yuē: yī hé shén sì lǐ shù liù, yú shěn shì xìn rán. hòu shù liù gōng chē rù dōu, qǐ cǐ huà qù, yún píng shēng suǒ zuò xiǎo zhào, dōu bù jí cǐ. cǐ shì yì bù kě jiě.
滄州張鉉耳先生，夢中作一絕句曰：江 上秋潮拍岸生，孤舟夜泊近三更，朱樓十二垂楊遍，何處吹簫伴月明。自跋云：夢如非想，如何成詩；夢如是想，平生未到江 南，何以落想至此？莫明其故，姑錄存之。桐城姚別峰，初不相識，新自江 南來，晤於李銳巔家，所刻近作，乃有此詩。問其年月，則在余夢後歲余。開篋出舊稿示之，共相駭異。世間真有不可解事，宋儒事事言理，此理從何處推求耶？又海陽李漱六名承芳，余丁卯同年也。余聽事掛淵明採菊圖，是藍田叔畫。董曲江 曰：一何神似李漱六，余審視信然。後漱六公車入都，乞此畫去，雲平生所作小照，都不及此。此事亦不可解。

jǐng chéng xī piān, yǒu shù huāng zhǒng, jiāng píng yǐ. xiǎo shí guò zhī, lǎo pú shī xiáng zhǐ yuē: shì jí zhōu mǒu zi sūn, yǐ yī shàn yán sān shì zhě yě. gài qián míng chóng zhēn mò, hé nán shān dōng dà hàn huáng, cǎo gēn mù pí jiē jǐn, nǎi yǐ rén wèi liáng. guān lì fú néng jìn, fù nǚ yòu hái, fǎn jiē yù yú shì, wèi zhī cài rén. tú zhě mǎi qù, rú fèi yáng shǐ. zhōu shì zhī zǔ, zì dōng chāng shāng fàn guī, zhì sì wǔ cān, tú zhě yuē: ròu jǐn, qǐng shǎo dài. é jiàn yè èr nǚ zǐ rù chú xià, hū yuē: kè dài jiǔ, kě xiān qǔ yī tí lái. jí chū zhǐ zhī, wén zhǎng hào yī shēng, zé yī nǚ yǐ shēng duàn yòu bì, wǎn zhuǎn dì shàng, yī nǚ zhàn lì wú rén sè, jiàn zhōu bìng āi hū, yī qiú sù sǐ, yī qiú jiù. zhōu cè rán xīn dòng, bìng chū zī shú zhī. yī wú shēng lǐ, jí cì qí xīn sǐ yī xié guī, yīn wú zi, nà wèi qiè, jìng shēng yī nán, yòu bì yǒu hóng sī, zì yè xià rào jiān jiǎ, wǎn rán duàn bì nǚ yě. hòu chuán sān shì nǎi jué. jiē yán zhōu běn wú zi, cǐ sān shì nǎi yī shàn suǒ yán yún.
景城西偏，有數荒冢，將平矣。小時過之，老僕施祥指曰：是即周某子孫，以一善延三世者也。蓋前明崇禎末，河南山東大旱蝗，草根木皮皆盡，乃以人為糧。官吏弗能禁，婦女幼孩，反接鬻於市，謂之菜人。屠者買去，如癈羊豕。周氏之祖，自東昌商販歸，至肆午餐，屠者曰：肉盡，請少待。俄見曳二女子入廚下，呼曰：客待久，可先取一蹄來。急出止之，聞長號一聲，則一女已生斷右臂，宛轉地上，一女戰慄無人色，見周並哀呼，一求速死，一求救。周惻然心動，並出資贖之。一無生理，急刺其心死；一攜歸，因無子，納為妾，竟生一男，右臂有紅絲，自腋下繞肩胛，宛然斷臂女也。後傳三世乃絕。皆言周本無子，此三世乃一善所延雲。

qīng xiàn nóng jiā shǎo fù , xìng qīng tiāo, suí qí fū cāo zuò, xíng yǐng bù lí. hù xiāng duì xī xiào, bù bì jì rén, huò xià yè bìng sù guā pǔ zhōng. jiē báo qí yě dàng, rán duì tā rén, zé miàn rú hán tiě. huò sī tiāo zhī, bì jùn jù. hòu yù jié dào, shēn shòu qī rèn, yóu gòu lì, zú bù wū ér sǐ. yòu jiē jīng qí zhēn liè, lǎo rú liú jūn zuó yuē: cǐ suǒ wèi zhì měi ér wèi xué yě, wéi dǔ yú fū fù, gù shǐ sǐ bù èr wéi bù zhī lǐ fǎ, gù qíng yù zhī gǎn, jiè yú yí róng, yàn nì zhī sī, xíng yú dòng jìng. xīn tóng fǔ xiān shēng yuē: chéng zǐ yǒu yán, fán bì xián zhě, jiē zhōng bù zú. cǐ fù zhōng wú tā cháng, gù tǎn rán jìng xíng bù zì yí. cǐ qí suǒ yǐ néng shǒu sǐ yě. bǐ hǎo lì yá àn zhě, wú jiàn zhī yǐ. xiān yáo ān gōng yuē: liú jūn zhèng lùn, xīn jūn yǒu jī zhī yán yě. hòu qí fū yè shǒu dòu tián, dú sù tuán jiāo zhōng, hū jiàn fù lái, yàn wǎn rú píng rì, yuē: míng guān yǐ wǒ zhēn liè, pàn lái shēng zhōng yǐ bǎng, guān xiàn lìng, wǒ niàn jūn bù yù wǎng, qǐ cí guān lù wèi yóu hún, zhǎng dé suí jūn, míng guān āi wǒ, xǔ zhī yǐ. fū wèi gǎn qì, shì bù tā ǒu. zì shì zhòu yǐn yè lái, jǐ èr shí zài. ér tóng huò yì kuī jiàn zhī. cǐ kāng xī mò nián shì, yáo ān gōng néng jǔ qí xìng míng jū zhǐ, jīn wàng yǐ.
青縣農家少婦 ，性輕佻，隨其夫操作，形影不離。互相對嬉笑，不避忌人，或夏夜並宿瓜圃中。皆薄其冶盪，然對他人，則面如寒鐵。或私挑之，必峻拒。後遇劫盜，身受七刃，猶詬詈，卒不污而死。又皆驚其貞烈，老儒劉君琢曰：此所謂質美而未學也，惟篤於夫婦，故矢死不二；惟不知禮法，故情慾之感，介於儀容，燕昵之私，形於動靜。辛彤甫先生曰：程子有言，凡避嫌者，皆中不足。此婦中無他腸，故坦然徑行不自疑。此其所以能守死也。彼好立崖岸者，吾見之矣。先姚安公曰：劉君正論，辛君有激之言也。後其夫夜守豆田，獨宿團 焦中，忽見婦來，燕婉如平日，曰：冥官以我貞烈，判來生中乙榜，官縣令，我念君不欲往，乞辭官祿為遊魂，長得隨君，冥官哀我，許之矣。夫為感泣，誓不他偶。自是晝隱夜來，幾二十載。兒童或亦窺見之。此康熙末年事，姚安公能舉其姓名居址，今忘矣。

xiàn xiàn lǎo rú hán shēng, xìng gāng zhèng, dòng bì zūn lǐ, yī xiāng tuī jì jiǔ. yī rì dé hán jí, huǎng hū jiān, yī guǐ lì qián yuē: chéng huáng shén huàn. hán niàn shù jǐn dāng sǐ, jù yì wú yì, nǎi suí qù. zhì yī guān shǔ, shén jiǎn jí yuē: yǐ xìng tóng, wù yǐ. zhàng qí guǐ èr shí, shǐ sòng hái. hán yì bù píng, shàng qǐng yuē: rén mìng zhì zhòng, shén nài hé qiǎn kuì kuì zhī guǐ, zhì yǒu wù jū. tǎng bù jiǎn chū, bù jìng wǎng sǐ yé? cōng míng zhèng zhí zhī wèi hé! shén xiào yuē: wèi rǔ jué qiáng, jīn guǒ rán. fū tiān xíng bù néng wú suì chà, kuàng guǐ shén hū? wù ér jí jué, shì wèi cōng míng jué ér bù huí hù, shì wèi zhèng zhí, rǔ hé zú yǐ zhī zhī. niàn rǔ yán xíng wú diàn, gū dài rǔ. hòu wù rú shì zào wàng yě. huò rán ér sū. hán zhāng měi yún.
獻縣老儒韓生，性剛正，動必遵禮，一鄉推祭酒。一日得寒疾，恍惚間，一鬼立前曰：城隍神喚。韓念數盡當死，拒亦無益，乃隨去。至一官署，神檢籍曰：以姓同，誤矣。杖其鬼二十，使送還。韓意不平，上請曰：人命至重，神奈何遣憒憒之鬼，致有誤拘。倘不檢出，不竟枉死耶？聰明正直之謂何！神笑曰：謂汝倔強，今果然。夫天行不能無歲差，況鬼神乎？誤而即覺，是謂聰明；覺而不回護，是謂正直，汝何足以知之。念汝言行無玷，姑貸汝。後勿如是躁妄也。霍然而蘇。韓章美雲。

xiān zǔ yǒu xiǎo nú, míng dà yuè, nián shí sān sì, cháng suí cūn rén zhào yú hé zhōng, dé yī dà yú, zhǎng jǐ èr chǐ. fāng shǒu jǔ yǐ shì zhòng, yú hū bō cì diào wěi, jī zhōng zuǒ jiá, pū shuǐ zhōng. zhòng guài qí bù qǐ, shì fú zhī, zé xuè lǚ fú chū. yǒu pò wǎn zài ní zhōng, fēng dān rú rèn, cì qí tài yáng xué yǐ. xiān shì qí mǔ mèng shì nú wèi rén zhí fù zǔ shàng, tú gē rú yáng shǐ, shì shàng yǒu yú hèn, xǐng ér è zhī, héng jiè yǐ wú yǔ rén dòu, bù yú nǎi wèi yú suǒ jī. fú shì suǒ wèi sù shēng zhōng fù bǐ mìng yé.
先祖有小奴，名大月，年十三四，嘗隨村人罩魚河中，得一大魚，長几二尺。方手舉以示眾，魚忽撥刺掉尾，擊中左頰，仆水中。眾怪其不起，試扶之，則血縷浮出。有破碗在泥中，鋒癉如刃，刺其太陽穴矣。先是其母夢是奴為人執縛俎上，屠割如羊豕，似尚有餘恨，醒而惡之，恆戒以毋與人斗，不虞乃為魚所擊。佛氏所謂夙生中負彼命耶。

liú shǎo zōng bó qīng yuán yán, yǒu zhōng biǎo shè yuán zhěn huì zhēn zhī xián zhě, nǚ yǒu yùn, wèi mǔ suǒ jué, shì yán yè héng yǒu jù rén lái, yā tǐ shén zhòng, ér sè yǒu hēi. mǔ yuē: shì bì tǔ ǒu wèi yāo yě. shòu yǐ cǎi sī, yú lái shí yīn xì qí zú, nǚ qiè fù suǒ huān, xì guān dì cí zhōu jiāng jūn zú shàng. mǔ wù sè dé zhī, tà qí zú jǐ duàn. hòu fù mì huì, hū jiàn zhōu jiāng jūn jī qí yāo, nán nǚ bìng jiāng wò bù néng qǐ. jiē yuē: wū miè shén míng zhī bào yě. fū zhuān qí lì ér yí huò yú rén, qí shù qiǎo yǐ, qiǎo zhě zào wù zhī suǒ jì. jī xiè wàn duān, fǎn ér zì jí, tiān dào yě. shén è qí xiǎn yìn, fēi è qí wū miè yě.
劉少宗伯青垣言，有中表涉元稹會真之嫌者，女有孕，為母所覺，飾言夜恆有巨人來，壓體甚重，而色黝黑。母曰：是必土偶為妖也。授以彩絲，於來時陰系其足，女竊付所歡，系關帝祠周將軍足上。母物色得之，撻其足幾斷。後復密會，忽見周將軍擊其腰，男女並僵臥不能起。皆曰：污衊神明之報也。夫專其利而移禍於人，其術巧矣，巧者造物之所忌。機械萬端，反而自及，天道也。神惡其險癊，非惡其污衊也。