yáng qū wáng jìn guāng yán, jì níng dào zhào gōng sūn yīng yǒu liǎng mù yǒu, yī xìng qiáo, yī xìng chē, hé gù yī luó jiào huí jí, zhào gōng xì yǐ qí xìng zuò duì yuē: qiáo, chē èr mù yǒu, gè chéng bàn jiào ér xíng. qià jiē jiào zhī bàn zì yě. shí shǔ zhōng zhào xiān, jí jǔ yǐ qǐng duì, jī pàn yuē: cǐ shì shí rén shí shì, fēi kě qiáng còu ér chéng. yuè bàn zài, yòu zhào xiān jī, hū pàn yuē: qián duì wú yǐ dé zhī yǐ. lú mǎ liǎng shū shēng, gòng yǐn yī lǘ ér zǒu. yòu pàn yuē: sì rì hòu, chén sì zhī jiān, wǎng nán mén wài hòu zhī. zhì qī qiǎn yì zhēn shì, guǒ yǒu lú, mǎ liǎng shēng, yǐ yī lǘ fù xīn kē mò juǎn, fù huì chéng chū shòu, zhào gōng xiào yuē: qiǎo zé chéng qiǎo. rán liǎng shēng zhī shòu wǔ shēn yǐ, cǐ suǒ wèi jiàn zài xián shàng, bù dé bù fā. suī xiān rén yì rěn jùn bù jīn yě.
陽曲王近光言，冀寧道趙公孫英有兩幕友，一姓喬，一姓車，合雇一騾轎回籍，趙公戲以其姓作對曰：喬，車二幕友，各乘半轎而行。恰皆轎之半字也。時署中召仙，即舉以請對，乩判曰：此是實人實事，非可強湊而成。越半載，又召仙乩，忽判曰：前對吾已得之矣。盧、馬兩書生，共引一驢而走。又判曰：四日後，辰巳之間，往南門外候之。至期遣役偵視，果有盧，馬兩生，以一驢負新科墨卷，赴會城出售，趙公笑曰：巧則誠巧。然兩生之受侮深矣，此所謂箭在弦上，不得不發。雖仙人亦忍俊不禁也。

xiān zǔ yǒu zhuāng, yuē chǎng lǐ, jīn fēn shǔ cóng dì dōng bái jiā. wén wèi xī zhù shí, chǎng zhōng yī chái duǒ, yǒu nián yǐ. yún hú jū qí zhōng, rén bù gǎn fàn, ǒu diàn hù mǒu, zuì wò qí cè, tóng bèi jiè wù chù xiān jiā nù, mǒu bù tīng, fǎn sì lì. hū wén rén yǔ yuē: rǔ zuì, wú bù jiào, qiě guī jiā shuì kě yě. cì rì yì yuán shǒu guā, qí fù dān fàn lái, yáo wàng tuán jiāo zhōng, yī hóng shān nǚ zǐ yǔ fū zuò, jiàn fù jīng qǐ, cāng zú yú yuán qù, fù gù dù hàn, yǐ wèi fū yǒu wài yù yě, fèn bù kě rěn, jù yǐ dān tòng jī, mǒu bái yuē: bù néng zì míng, dà shòu chuí chǔ, fù shǒu juàn shào xī, yóu nán nán dú lì, hū wén shù shāo dà xiào shēng, fāng zhī hú xì bào zhī yě.
先祖有莊，曰廠里，今分屬從弟東白家。聞未析箸時，場中一柴垛，有年矣。雲狐居其中，人不敢犯，偶佃戶某，醉臥其側，同輩戒勿觸仙家怒，某不聽，反肆詈。忽聞人語曰：汝醉，吾不較，且歸家睡可也。次日詣園守瓜，其婦擔飯來，遙望團 焦中，一紅衫女子與夫坐，見婦驚起，倉卒逾垣去，婦故妒悍，以為夫有外遇也，憤不可忍，遽以擔痛擊，某白曰：不能自明，大受箠楚，婦手倦稍息，猶喃喃毒詈，忽聞樹梢大笑聲，方知狐戲報之也。

wú huì shū yán qí xiāng yǒu jù shì, wéi yī zi, yīng jí shén jù, yè tiān shì zhěn zhī yuē: mài xiàn guǐ zhèng, fēi yào shí suǒ néng liáo yě, nǎi qǐng shàng fāng shān dào shì jiàn jiào, zhì bàn yè, yīn fēng sà rán, tán shàng zhú guāng jù àn bì, dào shì héng jiàn míng mù, ruò yǒu suǒ dǔ. jì ér fú yī jìng chū, yuē: yāo mèi wèi lì, wú fǎ néng qū, zhì sù shì yuān qiān, suī yǒu jiě shì zhī fǎ, qí kěn fǒu jiě shì, réng zài běn rén, ruò lún jì suǒ guān, shì gàn tiān lǜ, suī lǜ zhāng bài zòu, yì bù néng shàng dá shén xiāo, cǐ suì nǎi rǔ fù yí yī yòu dì, rǔ xiōng yí èr gū zhí, rǔ cán shí jīng tūn jǐ wú yú lì, yòu qióng qióng hái zhì shì ruò lù rén, zhì jī bǎo hán wēn , wú kě gào yǔ, jí tòng kē yǎng, rèn qí hū hào, rǔ fù rú tòng jiǔ quán, sù yú dì fǔ, míng guān gěi dié, bǐ qǔ rǔ zi yǐ cháng yuān. wú suī yǒu shù, zhǐ néng wèi rén qū guǐ, bù néng wèi zi qū fù yě. guǒ qí zi bù jiǔ jí shì, hòu zhōng wú zi. jìng yǐ zhí wèi sì.
吳惠叔言其鄉有巨室，惟一子，嬰疾甚劇，葉天士診之曰：脈現鬼證，非藥石所能療也，乃請上方山道士建醮，至半夜，陰風颯然，壇上燭光俱黯碧，道士橫劍瞑目，若有所睹。既而拂衣竟出，曰：妖魅為厲，吾法能祛，至夙世冤愆，雖有解釋之法，其肯否解釋，仍在本人，若倫紀所關，事干天律，雖綠章拜奏，亦不能上達神霄，此祟乃汝父遺一幼弟，汝兄遺二孤侄，汝蠶食鯨吞幾無餘瀝，又焭焭孩稚視若路人，至饑飽寒溫 ，無可告語，疾痛疴癢，任其呼號，汝父茹痛九泉，訴於地府，冥官給牒，俾取汝子以償冤。吾雖有術，只能為人祛鬼，不能為子驅父也。果其子不久即逝，後終無子。竟以侄為嗣。

hù chí sì zài hé jiān dōng sì shí lǐ, yǒu nóng fū yú mǒu, jiā xiǎo kāng, yī xī yú wài chū, jié dào shù rén cóng wū yán yuè xià, huī jù fǔ pò fēi, shēng dīng dīng rán, jiā wéi fù nǚ ruò xiǎo, fú zhěn zhàn lì, tīng suǒ wèi ér yǐ. hū suǒ chù èr niú, nù hǒu yuè rù, fèn jiǎo yǔ dào dòu, tǐng rèn jiāo xià, dòu yù lì. dào jìng shòu shāng láng bèi qù. gài qián lóng guǐ hài, hé jiān dà jī, chù niú zhě bù néng chú mò, duō yù yú tú shì. shì èr niú zhì tú zhě mén, āi míng fú dì bù kěn qián, yú jiàn ér xīn cè, jiě yī zhì qián shú zhī, rěn dòng ér guī, niú zhī xiào sǐ gù yí. wéi dào zài nèi shì, niú zài wài jiù, niú hé yǐ zhī yǒu jǐng, qiě niú fēi jiǎo jié zhī wù, wài fēi jiān bì, hé yǐ néng yī yuè yú qiáng, cǐ bì yǒu shǐ zhī zhě yǐ. fēi guǐ shén zhī wèi ér shuí wèi zhī. cǐ yǐ chǒu dōng zài hé jiān suì shì, liú dōng táng wèi yú yán. dōng táng jí hù chí sì rén. yún qīn jiàn èr niú, gè shēn pī shù rèn yě.
護持寺在河間東四十里，有農夫於某，家小康，一夕於外出，劫盜數人從屋檐躍下，揮巨斧破扉，聲丁丁然，家惟婦女弱小，伏枕戰慄，聽所為而已。忽所畜二牛，怒吼躍入，奮角與盜斗，梃刃交 下，斗愈力。盜竟受傷狼狽去。蓋乾隆癸亥，河間大飢，畜牛者不能芻秣，多鬻於屠市。是二牛至屠者門，哀鳴伏地不肯前，於見而心惻，解衣質錢贖之，忍凍而歸，牛之效死固宜。惟盜在內室，牛在外廄，牛何以知有警，且牛非矯捷之物，外扉堅閉，何以能一躍逾牆，此必有使之者矣。非鬼神之為而誰為之。此乙丑冬在河間歲試，劉東堂為余言。東堂即護持寺人。雲親見二牛，各身披數刃也。

zhī chēng ruì cǎo, rán yì bù bì dìng wèi ruì. jìng hǎi yuán zhōng chéng zài gān sù shí, shǔ zhōng shēng jiǔ zhī, yīn yǐ zì hào, rán bù jiǔ jí bà guān. jiù shì ān gōng wǔ zhàn, tíng jiù zài shì, hū jiù shàng shēng yī zhī, zì shì zi sūn shì wēi. jīn yǐ wú tiáo chèn. gài huò fú jiāng méng, qì jī xiān dòng, fēi cháng zhī zhào, lǐ bù xū lái. dì wèi xiū wèi jiù, bù néng yù cè ěr. xiān xiōng qíng hú zé yuē: rén zhī zhào fā yú guǐ shén, ér rén shì yīng zhī. bù zhī shí zhào fā yú rén shì, ér guǐ shén yīng zhī. yì wèi shǐ bù kě yù cè yě.
芝稱瑞草，然亦不必定為瑞。靜海元中丞在甘肅時，署中生九芝，因以自號，然不久即罷官。舅氏安公五占，停柩在室，忽柩上生一芝，自是子孫式微。今已無齠齔。蓋禍福將萌，氣機先動，非常之兆，理不虛來。第為休為咎，不能預測耳。先兄晴湖則曰：人知兆發於鬼神，而人事應之。不知實兆發於人事，而鬼神應之。亦未始不可預測也。

dà xué shì wǔ gōng mí tài yán, xiàng zài xī zàng jiàn xuán yá wú lù chù, shí shàng yǒu tiān shēng fàn zì dà bēi zhòu, zì zì fēn míng, fēi rén lì suǒ néng, yì fēi rén jī suǒ dào. dāng shí céng jǔ qí shān míng, fàn yīn nán jì, jīn wàng zhī yǐ, gōng yī shēng wú wàng yǔ. zhī què fēi xū gòu, tiān dì zhī dà wú suǒ bù yǒu. sòng rú měi yú lǐ suǒ wú zhě, jí duàn qí bì wú. bù zhī wú suǒ bù yǒu, jí lǐ yě.
大學士伍公彌泰言，向在西藏見懸崖無路處，石上有天生梵字大悲咒，字字分明，非人力所能，亦非人跡所到。當時曾舉其山名，梵音難記，今忘之矣，公一生無妄語。知確非虛構，天地之大無所不有。宋儒每於理所無者，即斷其必無。不知無所不有，即理也。

lǎ ma yǒu liǎng zhǒng, yī yuē huáng jiào, yī yuē hóng jiào, gè yǐ qí yī bié zhī yě. huáng jiào jiǎng dào dé, míng yīn guǒ, yǔ chán jiā pài bié ér yuán tóng. hóng jiào zé wéi gōng huàn shù. lǐ fān yuàn shàng shū liú gōng bǎo zhù yán, zhù xī zàng shí, céng wǔ yī hóng jiào lǎ ma, huò yán dēng shān shí bì xiāng bào, gōng shǐ jiān yú míng zōu xiān xíng, ér yīn chéng mǎ suí qí hòu, zhì bàn shān guǒ yī mǎ yuè qǐ, yā jiān yú shàng, suì wèi liù fěn. cǐ liú gōng zì yán zhī. nǎng cóng jūn wū lǔ mù qí shí, yǒu shī mǎ zhě, yī hóng jiào lǎ ma, qǔ xiǎo mù chéng, zhòu liáng jiǔ, hū fǎn fù zhé zhuǎn, rú fān jié gāo, shǐ shī mǎ zhě suì xíng, zhì yī shān gǔ, qí mǎ zài yān. cǐ yú qīn dǔ zhī. kǎo xī yù tūn dāo tūn huǒ zhī huàn rén, zì qián hàn yǐ yǒu, cǐ gài qí xiāng chuán yí shù, fēi fú shì běn fǎ yě. gù huáng jiào wèi hóng jiào yuē mó, huò yuē shì jí bō luó mén, fú jīng suǒ wèi xié shī wài dào zhě yě. shì wèi jìn zhī.
喇嘛有兩種，一曰黃教，一曰紅教，各以其衣別之也。黃教講道德，明因果，與禪家派別而源同。紅教則惟工幻術。理蕃院尚書留公保住言，駐西藏時，曾忤一紅教喇嘛，或言登山時必相報，公使肩輿鳴騶先行，而陰乘馬隨其後，至半山果一馬躍起，壓肩輿上，碎為磟粉。此留公自言之。曩從軍烏魯木齊時，有失馬者，一紅教喇嘛，取小木橙，咒良久，忽反覆折轉，如翻桔槔，使失馬者遂行，至一山谷，其馬在焉。此余親睹之。考西域吞刀吞火之幻人，自前漢已有，此蓋其相傳遺術，非佛氏本法也。故黃教謂紅教曰魔，或曰是即波羅門，佛經所謂邪師外道者也。似為近之。

bā lǐ kūn pì zhǎn wū lǔ mù qí zhū shān, jiē duō hú, rán wèi wén yǒu suì rén zhě. wéi gēn kè tè yǒu xiǎo ér yè bǔ hú, wèi yī hēi yǐng suǒ pū, duò shān yá shāng zú. jiē yuē hú wèi yāo, cǐ huò dǎn qiè mù xuàn, fēi hú wèi yāo yě. dà dǐ zì tū jué huí gú yǐ lái, jí yǐ yì liè wèi shì, jīn rì zé tóu huāng zhě, tún shù zhě, pì kěn zhě, chū sài mì shí zhě, sōu yán tī xué, cǎi bǔ yóu duō. hú héng jiàn shāng yí, bù néng lǎo shòu, gù bù néng jiǔ ér wèi mèi yú? yì pì zài huāng jiǎo, rén yǐ bù zhī dǎo yǐn liàn xíng shù, gù hú yì bù zhī yú? cǐ kě jiàn fēng sú bì yǒu suǒ kāi, bù kāi zé bù xí rén qíng yán yú suǒ xí , bù xí zé bù néng. dào jiā huà xìng qǐ wěi zhī shuō, yào bù wèi wú jiàn. yáo ān gōng wèi diān nán pì jùn, guǐ yì jiē liáng, jí cǐ lǐ yě.
巴里坤辟展烏魯木齊諸山，皆多狐，然未聞有祟人者。惟根克忒有小兒夜捕狐，為一黑影所撲，墮山崖傷足。皆曰狐為妖，此或膽怯目眩，非狐為妖也。大抵自突厥回鶻以來，即以弋獵為事，今日則投荒者，屯戍者，辟墾者，出塞覓食者，搜岩剔穴，采捕尤多。狐恆見傷夷，不能老壽，故不能久而為魅歟？抑僻在荒徼，人已不知導引鍊形術，故狐亦不知歟？此可見風俗必有所開，不開則不習 ；人情沿於所習 ，不習 則不能。道家化性起偽之說，要不為無見。姚安公謂滇南僻郡，鬼亦癤良，即此理也。

fù dōu tǒng liú gōng jiàn yán, nǎng zài yī lí, yǒu shàn fú jī zhě, qí shén zì chēng táng yàn guó gōng zhāng shuō, yǔ rén chàng hè shī wén, lù zhī chéng zhì, xìng shì yǐn. měi jiàng tán bì fén zhǐ qián, ér diàn yǐ dà bái. bù zhī lóng shā cōng xuě zhī jiān, yàn gōng hé gù ér zhì shì. liú gōng sòng qí shù zhāng, cí jiē qiǎn lòu. dài dǎ yóu dīng jiǎo zhī liú, kè sǐ bīng tiān, yóu hún bù fǎn, tuō míng yǐ qiú shí yú.
副都統劉公鑒言，曩在伊犁，有善扶乩者，其神自稱唐燕國公張說，與人唱和詩文，錄之成帙，性嗜飲。每降壇必焚紙錢，而奠以大白。不知龍沙蔥雪之間，燕公何故而至是。劉公誦其數章，詞皆淺陋。殆打油釘鉸之流，客死冰天，遊魂不返，託名以求食歟。

lǐ rén zhāng mǒu, shēn xiǎn guǐ jué, suī zhì qīn gǔ ròu, bù néng dé qí yī shí yǔ. ér kǒu shé qiǎo jié, duō wèi suǒ qī, rén hào yuē tū xiàng mǎ. mǎ tū xiàng wèi wú zōng, zōng zōng tóng yīn, yán qí huǎng hū shǎn shuò, wú zōng kě mì yě. yī rì, yǔ qí fù yè xíng mí lù, gé lǒng jiàn shù rén wéi zuò, hū wèn dāng hé xiàng, shù rén jiē yīng yuē: xiàng běi. yīn xiàn shēn nào zhōng, yòu yáo hū wèn zhī, jiē yīng yuē: zhuǎn dōng. nǎi jǐ zhì miè dǐng, bié qióng ní tú, kùn bù néng chū, wén shù rén fǔ zhǎng xiào yuē: tū xiàng mǎ, ěr jīn zhī wàng yǔ zhī wù rén fǒu. jìn zài ěr pàn, ér bù dǔ qí xíng, fāng zhī wèi guǐ suǒ shào yě.
里人張某，深險詭譎，雖至親骨肉，不能得其一實語。而口舌巧捷，多為所欺，人號曰禿項馬。馬禿項為無鬃，鬃蹤同音，言其恍惚閃爍，無蹤可覓也。一日，與其父夜行迷路，隔隴見數人圍坐，呼問當何向，數人皆應曰：向北。因陷深淖中，又遙呼問之，皆應曰：轉東。乃幾至滅頂，蹩跫泥塗，困不能出，聞數人拊掌笑曰：禿項馬，爾今知妄語之誤人否。近在耳畔，而不睹其形，方知為鬼所紹也。

yāo yóu rén xìng, wǎng wǎng yǒu yān. lǐ yún jǔ yán, yī rén dǎn zhì qiè, yī rén yù xì zhī, qí nú shǒu hēi rú mò, shǐ cáng yú shì zhōng, mì yuē yuē: wǒ yǔ mǒu zuò yuè xià, wǒ jīng hū yǒu guǐ, ěr jí cóng chuāng xì shēn yī shǒu, jiè qī hū zhī, tū yī shǒu tàn chū, qí dà rú jī, wǔ zhǐ tǐng rán rú chōng chǔ, bīn zhǔ jù jīng, pū zhòng huā yuē: cǐ qí zhēn guǐ yé? bǐng jù chí zhàng rù, zé nú hūn wò yú bì jiǎo, jiù zhī sū, yán àn zhōng shì yǒu wù, yǐ qì xū wǒ, wǒ jí mí mèn. zú shū mù ān yán: èr rén tóng dú shū fó sì, yī rén dēng xià zuò yì guǐ zhuàng, lì yú qián, jiàn shì rén jīng bù yù jué, jí hū shì wǒ, ěr wù wèi, shì rén yuē: gù zhī shì ěr, ěr bèi hòu hé wù yě, huí gù nǎi yī zhēn yì guǐ. gài jī xiè yī méng, guǐ suì yǐ jī xiè zhī xīn, cóng ér yīng zhī. sī yì kě wèi táng láng huáng què zhī yù yǐ.
妖由人興，往往有焉。李雲舉言，一人膽至怯，一人慾戲之，其奴手黑如墨，使藏於室中，密約曰：我與某坐月下，我驚呼有鬼，爾即從窗隙伸一手，屆期呼之，突一手探出，其大如箕，五指挺然如舂杵，賓主俱驚，仆眾嘩曰：此其真鬼耶？秉炬持杖入，則奴昏臥於壁角，救之蘇，言闇中似有物，以氣噓我，我即迷悶。族叔楘庵言：二人同讀書佛寺，一人燈下作縊鬼狀，立於前，見是人驚怖欲絕，急呼是我，爾勿畏，是人曰：固知是爾，爾背後何物也，回顧乃一真縊鬼。蓋機械一萌，鬼遂以機械之心，從而應之。斯亦可為螳螂黃雀之喻矣。

yú bā jiǔ suì shí, zài cóng jiù shí zhāi ān gōng jiā, wén sū zhàng dōng gāo yán, jiāo hé mǒu lìng shí guān tǎng shù qiān, shǐ qí nú jī hái, nú bàn tú yǐ huáng hé fù zhōu bào, yīn qiǎn qí zhòng tái xié guī, zhòng tái yòu qiè yǐ běi shàng, xíng zhì yǎn zhōu, wèi dào suǒ jié shā. cóng jiù zé shé yuē: kě wèi zāi, cǐ rén zhī suǒ wèi, ér guǐ shén zhī suǒ wèi yě. fū guǐ shén qǐ bì bái zhòu xiàn xíng, zuǒ xuán yè jìng, yòu chí míng jí, zhǐ huī zhòng shēng, lún huí liù dào, ér hòu jiàn shàn è zhī bào zāi? cǐ zú dāng sēn luó tiě bǎng yǐ. sū zhàng yuē: lìng bù qiè zī, hé zhì wèi nú gān méi nú bù gān méi, hé zhì wèi zhòng tái xiào yóu zhòng tái bù xiào yóu, hé zhì wèi dào tú lüè. cǐ réng rén zhī suǒ wèi, fēi guǐ shén zhī suǒ wèi yě. rú gōng suǒ yán shì, lìng dāng shòu bào, gù qiǎn nú qiè zī nú dāng shòu bào, gù qiǎn zhòng tái xiào yóu zhòng tái dāng shòu bào, gù qiǎn dào tú lüè. guǐ shén jì qiǎn zhī, bào rén yòu cóng ér bào zhī, bù yǐ diān hū? cóng jiù yuē: cǐ gōng wú ài zhī biàn cái, fēi zhèng lǐ yě. rán cún gōng zhī shuō, yì zú yú xiāng suí bō mí zhī zhōng, quàn rén yǐ zì lì.
餘八九歲時，在從舅實齋安公家，聞蘇丈東皋言，交 河某令蝕官帑數千，使其奴齎還，奴半途以黃河覆舟報，陰遣其重台攜歸，重台又竊以北上，行至兗州，為盜所劫殺。從舅咋舌曰：可畏哉，此人之所為，而鬼神之所為也。夫鬼神豈必白晝現形，左懸業鏡，右持冥籍，指揮眾生，輪迴六道，而後見善惡之報哉？此足當森羅鐵榜矣。蘇丈曰：令不竊貲，何至為奴乾沒；奴不乾沒，何至為重台效尤；重台不效尤，何至為盜屠掠。此仍人之所為，非鬼神之所為也。如公所言是，令當受報，故遣奴竊貲；奴當受報，故遣重台效尤；重台當受報，故遣盜屠掠。鬼神既遣之，報人又從而報之，不已顛乎？從舅曰：此公無礙之辯才，非正理也。然存公之說，亦足於相隨波靡之中，勸人以自立。

liú yǐ zhāi tíng wèi wèi yù shǐ shí, cháng zū xī hé yán yī zhái, měi yè yǒu shù rén jī tuò shēng, láng láng chè xiǎo, qí zhuǎn gèng zǎn diǎn, yī yī yǔ qiào gǔ xiāng yīng, shì zhī zé wú xíng guā ěr. zhì bù dé piàn kè shuì, yǐ zhāi gù qiáng xiàng, nǎi zì zhuàn yī wén, zhǐ chén qí zuì, dà shū zhān bì yǐ qū zhī. shì xī suì jì. yǐ zhāi zì chà bù jiǎn chāng lí zhī qū è yě. yú wèi jūn wén zhāng dào dé, shì shàng wèi dí chāng lí, rán xìng gāng qì shèng, píng shēng shàng bù zuò ài mèi shì, gù gǎn hàn rán bù wèi guǐ. yòu jié jū qiān cǐ zhái, lì jié bù néng zài xǐ, jì wú fù zhī, wéi yǒu yǔ guǐ yǐ sǐ xiāng chí, cǐ zài jūn, wèi kùn shòu yóu dòu, zài guǐ, wèi qióng kòu wù hú zhuī ěr. jūn bù jì tài píng guǎng jì zài zhōu shū jì yǔ guǐ zhēng zhái, guǐ dàn qí mù qiáng ér qù hū? yǐ zhāi xiào jī yú bèi yuē: wèi shōu qīng báo zāi, rán jūn zhī wǒ zhě.
劉乙齋廷尉為御史時，嘗租西河沿一宅，每夜有數人擊柝聲，琅琅徹曉，其轉更攢點，一一與譙鼓相應，視之則無形聒耳。至不得片刻睡，乙齋故強項，乃自撰一文，指陳其罪，大書粘壁以驅之。是夕遂寂。乙齋自詫不減昌黎之驅鱷也。余謂君文章道德，似尚未敵昌黎，然性剛氣盛，平生尚不作曖昧 事，故敢悍然不畏鬼。又拮据遷此宅，力竭不能再徙，計無復之，惟有與鬼以死相持，此在君，為困獸猶鬥，在鬼，為窮寇勿狐追耳。君不記太平廣記載周書記與鬼爭宅，鬼憚其木強而去乎？乙齋笑擊余背曰：魏收輕薄哉，然君知我者。

yú dū xué fú jiàn shí, shǔ zhōng yǒu bǐ pěng lóu, yǐ zuǒ yòu xié liǎng fú tú yě. shǐ zhě jū xià céng, qí shàng céng zé fù bì qū zhé, fēi zhèng wǔ bù shèn dǔ wù, jiù wèi shān xiāo suǒ jù, suī bù dǔ dú zú fǎn zhǒng zhī zhuàng, ér yè měi wén shēng, ǒu yì dù gōng bù shān jīng bái rì cáng jù, wù guǐ mèi jiē bì míng ér jiù huì, dāng yóu qū fáng yōu yǐn, gù cǐ bèi qián zōng, yīn jǐn chè qiáng yuán, shǐ sì miàn míng chuāng dòng qǐ, sān shān cuì ǎi, wǎn zài mù qián, tí é yuē fú qīng gé, tí lián yuē: dì huí bù zhē shuāng yǎn kuò, chuāng xū zhǐ xǔ wàn fēng kuī. zì cǐ shān xiāo qiān yú shǔ dōng nán yú huì jīng táng, táng gù jiǔ fèi, jì yú rén wú hài, yì tīng qí nì jī. bù wèi yǐ shèn yǐ.
余督學福建時，署中有筆捧樓，以左右挾兩浮圖也。使者居下層，其上層則複壁曲折，非正午不甚睹物，舊為山魈所據，雖不睹獨足反踵之狀，而夜每聞聲，偶憶杜工部山精白日藏句，悟鬼魅皆避明而就晦，當由曲房幽隱，故此輩潛蹤，因盡撤牆垣，使四面明窗洞啟，三山翠靄，宛在目前，題額曰浮青閣，題聯曰：地回不遮雙眼闊，窗虛只許萬峰窺。自此山魈遷於署東南隅會經堂，堂故久廢，既於人無害，亦聽其匿跡。不為已甚矣。