wū lǔ mù qí shēn shān zhōng mù mǎ zhě, héng jiàn xiǎo rén gāo chǐ xǔ, nán nǚ lǎo yòu yī yī jiē bèi, yù hóng liǔ tǔ huā shí, zhé zhé liǔ pán wèi xiǎo quān, zhe dǐng shàng. zuò duì yuè wǔ, yīn yōu yōu rú dù qǔ. huò zhì xíng zhàng qiè shí, wèi rén suǒ yǎn, zé guì ér qì. xì zhī, zé bù shí ér sǐ zòng zhī, chū bù gǎn jù xíng, xíng shù chǐ zhé huí gù. huò zhuī chì zhī, réng guì qì. qù rén shāo yuǎn, dù bù néng zhuī, shǐ mò jiàn yuè shān qù. rán qí cháo xué qī zhǐ chù zhōng bù kě dé. cǐ wù fēi mù mèi yì fēi shān shòu, gài jiāo jiǎo zhī shǔ. bù zhī qí míng, yǐ xíng sì xiǎo ér, ér xǐ dài hóng liǔ, yīn hū yuē hóng liǔ wá. qiū xiàn chéng tiān jǐn, yīn xún shì mù chǎng, céng dé qí yī, là yǐ guī. xì shì qí xū méi máo fà, yǔ rén wú èr, zhī shān hǎi jīng suǒ wèi jìng rén, záo rán yǒu zhī. yǒu jí xiǎo bì yǒu jí dà, liè zǐ suǒ wèi lóng bó zhī guó, yì záo rán yǒu zhī.
烏魯木齊深山中牧馬者，恆見小人高尺許，男女老幼一一皆備，遇紅柳吐花時，輒折柳盤為小圈，著頂上。作隊躍舞，音呦呦如度曲。或至行帳竊食，為人所掩，則跪而泣。系之，則不食而死；縱之，初不敢遽行，行數尺輒回顧。或追叱之，仍跪泣。去人稍遠，度不能追，始驀澗越山去。然其巢穴棲止處終不可得。此物非木魅亦非山獸，蓋僬僥之屬。不知其名，以形似小兒，而喜戴紅柳，因呼曰紅柳娃。邱縣丞天錦，因巡視牧廠，曾得其一，臘以歸。細視其鬚眉毛髮，與人無二，知山海經所謂靖人，鑿然有之。有極小必有極大，列子所謂龍伯之國，亦鑿然有之。

sài wài yǒu xuě lián, shēng chóng shān jī xuě zhōng, zhuàng rú jīn zhī yáng jú, míng yǐ lián ěr. qí shēng bì shuāng, xióng zhě chà dà, cí zhě xiǎo. rán bù bìng shēng, yì bù tóng gēn, xiāng qù bì yī liǎng zhàng, jiàn qí yī, zài mì qí yī, wú bù dé zhě. gài rú tú sī fú líng, yī qì suǒ huà, qì xiāng shǔ yě. fán wàng jiàn cǐ huā, mò wǎng tàn zhī zé huò. rú zhǐ yǐ xiāng gào, zé suō rù xuě zhōng, yǎo wú hén jī. jí lǐn xuě qiú zhī yì bù huò. cǎo mù yǒu zhī, lǐ bù kě jiě. tǔ rén yuē: shān shén xī zhī, qí huò rán yú? cǐ huā shēng jí hán zhī dì, ér xìng jí rè. gài èr qì yǒu piān shèng, wú piān jué. jī yīn wài níng, zé chún yáng nèi jié. kǎn guà yǐ yī yáng xiàn èr yīn zhī zhōng, bō fù èr guà, yǐ yī yáng jū wǔ yīn zhī shàng xià, shì qí xiàng yě. rán jìn jiǔ wèi bǔ jì, duō xuè rè wàng xíng, huò yòng hé mèi yào, qí huò yóu liè. gài tiān dì zhī yīn yáng jūn diào, wàn wù nǎi shēng rén shēn zhī yīn yáng jūn diào, bǎi mài nǎi hé. gù sù wèn yuē: kàng zé hài, chéng nǎi zhì. zì dān xī lì yáng cháng yǒu yú, yīn cháng bù zú zhī shuō, yī jiā shī qí běn zhǐ, wǎng wǎng yǐ kǔ hán fá shēng qì. zhāng jiè bīn bèi jiǎo wǎng guò zhí, suì piān yú bǔ yáng. ér cān shī guì fù, liú bì yì zhì yú shā rén. shì wèi zhī yì dào fú yáng, ér gān zhī shàng jiǔ, yì jiè yǐ kàng lóng yǒu huǐ yě. shì yù rì shèng, léi ruò zhě duō, wēn bǔ zhī jì yì jiàn xiǎo xiào, jiān xìn zhě suì zhòng. gù yú wèi piān fá yáng zhě, hán fēi xíng míng zhī xué piān bǔ yáng zhě, shāng yāng fù qiáng zhī shù. chū yòng jiē yǒu gōng, jī zhòng bù fǎn. qí sǔn shāng gēn, běn zé yī yě. xuě lián zhī gōng bù bǔ huàn, yì cǐ lǐ yǐ.
塞外有雪蓮，生崇山積雪中，狀如今之洋菊，名以蓮耳。其生必雙，雄者差大，雌者小。然不並生，亦不同根，相去必一兩丈，見其一，再覓其一，無不得者。蓋如菟絲茯苓，一氣所化，氣相屬也。凡望見此花，默往探之則獲。如指以相告，則縮入雪中，杳無痕跡。即癛雪求之亦不獲。草木有知，理不可解。土人曰：山神惜之，其或然歟？此花生極寒之地，而性極熱。蓋二氣有偏勝，無偏絕。積陰外凝，則純陽內結。坎卦以一陽陷二陰之中，剝復二卦，以一陽居五陰之上下，是其象也。然浸酒為補劑，多血熱妄行，或用合媚藥，其禍尤烈。蓋天地之陰陽均調，萬物乃生；人身之陰陽均調，百脈乃和。故素問曰：亢則害，承乃制。自丹溪立陽常有餘，陰常不足之說，醫家失其本旨，往往以苦寒伐生氣。張介賓輩矯枉過直，遂偏於補陽。而參蓍桂附，流弊亦至於殺人。是未知易道扶陽，而乾之上九，亦戒以亢龍有悔也。嗜欲日盛，羸弱者多，溫 補之劑易見小效，堅信者遂眾。故余謂偏伐陽者，韓非刑名之學；偏補陽者，商鞅富強之術。初用皆有功，積重不返。其損傷根，本則一也。雪蓮之功不補患，亦此理矣。

táng tài zōng sān zàng shèng jiào xù, chēng fēng zāi guǐ nán zhī yù, shì jí jīn pì zhǎn tǔ lǔ fān dì. qí tā shā qì zhōng dú xíng zhī rén, wǎng wǎng wén hū xìng míng, yī yīng zé suí qù bù fù fǎn. yòu yǒu fēng xué zài nán shān, qí dà rú jǐng, fēng bù shí cóng zhōng chū, měi chū zé shù shí lǐ wài, xiān wén bō tāo shēng, chí yī èr kè fēng nǎi zhì. suǒ héng jìng zhī lù kuò bù guò sān sì lǐ, kě jí xíng ér bì, bì bù jí, zé zhòng chē yǐ jù shéng lián zhuì wèi yī, shàng gǔ dòng diān bǒ rú dà jiāng làng yǒng zhī zhōu. huò yī chē dú yù, zé rén mǎ zī zhòng, jiē qīng ruò piàn yè, piāo rán mò zhī suǒ wǎng yǐ. fēng jiē zì nán ér běi, yuè shù rì zì běi ér nán, rú hū xī zhī wǎng fǎn yě. yú zài wū lǔ mù qí, jiē pì zhǎn yí wén, yún jūn xiào léi tíng, yú mǒu rì rén mǎ jiē fēng chuī guò lǐng běi, yǒu wú zōng jī. yòu chāng jí tōng pàn bào, mǒu rì wǔ kè yǒu yī rén zì tiān ér xià, nǎi tè nà gé ěr qiǎn fàn xú jí, wèi fēng chuī zhì. é tè nà gé ěr xiàn chéng bào, xú jí shì rì táo, jì qí shí kè, zì sì zhì zhèng wǔ, yǐ fēi téng èr bǎi yú lǐ. cǐ zài bǐ bù wèi guài, zài tā chù zé yì wén yǐ. xú jí yún, bèi chuī shí rú zuì rú mèng, shēn xuán zhuǎn rú chē lún, mù bù néng kāi, ěr rú wàn gǔ luàn míng, kǒu bí rú yǒu wù yōng bì, qì bù dé chū, nǔ lì liáng jiǔ, shǐ néng yī hū xī ěr. àn zhuāng zi chēng: dà kuài yī qì, qí míng wèi fēng. qì wú suǒ bù zhī, bù yīng yǒu xué. gài qì suǒ ǒu jù, yīn chéng sī yì. yóu huǒ qì ǒu jù yú bā shǔ, suì wèi huǒ jǐng shuǐ mài ǒu jù yú tián, suì wèi hé yuán yún.
唐太宗三藏聖教序，稱風災鬼難之域，似即今辟展土魯番地。其他沙磧中獨行之人，往往聞呼姓名，一應則隨去不復返。又有風穴在南山，其大如井，風不時從中出，每出則數十里外，先聞波濤聲，遲一二刻風乃至。所橫徑之路闊不過三四里，可急行而避，避不及，則眾車以巨繩連綴為一，尚鼓動顛簸如大江 浪涌之舟。或一車獨遇，則人馬輜重，皆輕若片葉，飄然莫知所往矣。風皆自南而北，越數日自北而南，如呼吸之往返也。余在烏魯木齊，接辟展移文，雲軍校雷庭，於某日人馬皆風吹過嶺北，有無蹤跡。又昌吉通判報，某日午刻有一人自天而下，乃特納格爾遣犯徐吉，為風吹至。俄特納格爾縣丞報，徐吉是日逃，計其時刻，自巳至正午，已飛騰二百餘里。此在彼不為怪，在他處則異聞矣。徐吉雲，被吹時如醉如夢，身旋轉如車輪，目不能開，耳如萬鼓亂鳴，口鼻如有物擁蔽，氣不得出，努力良久，始能一呼吸耳。按莊子稱：大塊噫氣，其名為風。氣無所不之，不應有穴。蓋氣所偶聚，因成斯異。猶火氣偶聚於巴蜀，遂為火井；水脈偶聚于闐，遂為河源雲。

hé lì ān xiān shēng yán, xiāng chuán míng jì yǒu shū shēng, dú xíng cóng mǎng jiān, wén shū shēng láng láng. guài kuàng yě nà de yǒu shì, xún zhī, zé yī lǎo wēng zuò xū mù jiān, páng yǒu hú shí yú, gè pěng shū dūn zuò. lǎo wēng jiàn ér qǐ yíng, zhū hú jiē pěng shū rén lì. shū shēng niàn jì jiě dú shū, bì bù wèi huò. yīn yǔ yī ràng, xí dì zuò. wèn dú shū hé wèi, lǎo wēng yuē: wú bèi jiē xiū xiān zhě yě. fán hú zhī qiú xiān yǒu èr tú, qí yī cǎi jīng qì, bài xīng dǒu, jiàn zhì tōng líng biàn huà, rán hòu jī xiū zhèng guǒ, shì wèi yóu yāo ér qiú xiān. rán huò rù xié pì, zé gàn tiān lǜ, qí tú jié ér wēi qí yī xiān liàn xíng wèi rén, jì dé wèi rén, rán hòu jiǎng xí nèi dān, shì wèi yóu rén ér qiú xiān. suī tǔ nà dǎo yǐn, fēi dàn xī zhī gōng, ér jiǔ jiǔ jiān chí, zì rán yuán mǎn. qí tú yū ér ān. gù xíng bù zì biàn, suí xīn ér biàn. gù xiān dú shèng xián zhī shū, míng sān gāng wǔ cháng zhī lǐ, xīn huà zé xíng yì huà yǐ. shū shēng jiè shì qí shū, jiē wǔ jīng lùn yǔ xiào jīng mèng zǐ zhī lèi. dàn yǒu jīng wén ér wú zhù. wèn jīng bù jiě shì, hé yóu jiǎng guàn? lǎo wēng yuē: wú bèi dú shū, dàn qiú míng lǐ. shèng xián yán yǔ běn bù jiān shēn, kǒu xiāng shòu shòu, shū tōng xùn gǔ, jí kě zhī qí yì zhǐ, hé yǐ zhù wèi? shū shēng guài qí chí lùn guāi pì, wǎng wǎng mò duì. gū wèn qí shòu, yuē: wǒ dōu bù jì. dàn jì wǒ shòu jīng zhī rì, shì shàng wèi yǒu yìn bǎn shū. yòu wèn yuè lì shù cháo, shì shì yǒu wú tóng yì? yuē: dà dū bù shèn xiāng yuǎn, wéi táng yǐ qián, dàn yǒu rú zhě. běi sòng hòu, měi wén mǒu jiǎ shì shèng xián, wèi xiǎo yì ěr. shū shēng mò cè, yī yī ér bié. hòu yú tú jiān yù cǐ wēng, yù yǔ yǔ, diào tóu jìng qù. àn cǐ dài xiān shēng zhī yù yán. xiān shēng cháng yuē: yǐ jiǎng jīng qiú kē dì, zhī lí fū yǎn, qí cí yù měi ér jīng yù huāng yǐ jiǎng jīng lì mén hù, fēn yún biàn bó, qí shuō yù xiáng ér jīng yì yù huāng. yǔ yì ruò hé fú jié. yòu cháng yuē: fán qiǎo miào zhī shù, zhōng jiān bì yǒu bù wěn chù. rú bù bù tà shí, jí xiǎo yǒu cuō shī, zhōng bù zhì zhé gōng shāng zú. yǔ suǒ yún xiū xiān èr tú, yì tóng yī yì yě.
何勵庵先生言，相傳明季有書生，獨行叢莽間，聞書聲琅琅。怪曠野那得有是，尋之，則一老翁坐墟墓間，旁有狐十餘，各捧書蹲坐。老翁見而起迎，諸狐皆捧書人立。書生念既解讀書，必不為禍。因與揖讓，席地坐。問讀書何為，老翁曰：吾輩皆修仙者也。凡狐之求仙有二途，其一采精氣，拜星斗，漸至通靈變化，然後積修正果，是為由妖而求仙。然或入邪僻，則干天律，其途捷而危；其一先鍊形為人，既得為人，然後講習 內丹，是為由人而求仙。雖吐納導引，非旦夕之功，而久久堅持，自然圓滿。其途紆而安。顧形不自變，隨心而變。故先讀聖賢之書，明三綱五常之理，心化則形亦化矣。書生借視其書，皆五經論語孝經孟子之類。但有經文而無注。問經不解釋，何由講貫？老翁曰：吾輩讀書，但求明理。聖賢言語本不艱深，口相授受，疏通訓詁，即可知其義旨，何以注為？書生怪其持論乖僻，惘惘莫對。姑問其壽，曰：我都不記。但記我受經之日，世尚未有印板書。又問閱歷數朝，世事有無同異？曰：大都不甚相遠，惟唐以前，但有儒者。北宋後，每聞某甲是聖賢，為小異耳。書生莫測，一揖而別。後於途間遇此翁，欲與語，掉頭徑去。案此殆先生之寓言。先生嘗曰：以講經求科第，支離敷衍，其詞愈美而經愈荒；以講經立門戶，紛紜辯駁，其說愈詳而經亦愈荒。語意若合符節。又嘗曰：凡巧妙之術，中間必有不穩處。如步步踏實，即小有蹉失，終不至折肱傷足。與所云修仙二途，亦同一意也。

yǒu fú jī zhě, zì jiāng nán lái, qí xiān zì chēng wò hǔ shān rén, bù yán xiū jiù, wéi yǔ rén chàng hè shī cí, yì néng zuò huà. huà bù guò lán zhú shù bǐ, jù tǐ ér yǐ. qí shī qīng qiǎn ér bù sú, cháng miàn jiàn xià tán yī jué yún: ài shā yān hóng yìng shuǐ kāi, xiǎo tíng bái hè yī pái huái, huā shén guài wǒ yī jīn lǜ, cái jí méi tái wěn shuì lái. yòu yǒng zhōu xiàn chē zì, yǒng chē xiàn zhōu zì, yuē: qiǎn shuǐ chán chán èr chǐ yú, qīng zhōu lái wǎng xìng hé rú, huí tóu àn shàng chūn ní huá, chóu shā pí niú báo bèn chē, xiǎo chē chē lì lù jià wū niú, zài jiǔ liáo wèi mò shàng yóu, mò xiàn wáng sūn jīn lēi mǎ, shuāng lún xú zhuǎn wěn rú zhōu. qí yú dà dū lèi cǐ. wèn qí xìng zì, zé yuē: shì wài zhī rén hé bì liú míng. bì yù xiāng pò, yǒu dù zhuàn yīng mìng ér yǐ. jiǎ yǔ yǐ gòng xué qí fú, zhào zhī yì zhì. rán zì duō bù kě biàn, fú jī zhě shǒu bù xí yě. yī rì, yǐ fén fú, xiān jìng bù jiàng. yuè shù rì zài zhào, réng bù jiàng. hòu nǎi jiàng yú jiǎ jiā, jiǎ kòu yǐ zhào bù jiàng zhī gù, xiān pàn yuē: rén shēng yǐ xiào dì wèi běn, èr zhě yǒu cán, zé bù kě yǐ wèi rén, cǐ jūn jìn yǔ xiōng xī chǎn, yǐn nì qiān jīn, yòu guǐ yán fù yǒu sù bū, dāng xiōng dì gòng cháng, shí yǎn xiōng suǒ cháng wèi jǐ yǒu. wú suī fāng wài xián shēn, bù yù rén shì, rán yì bù yǔ cǐ děng rén zuò yuán. fán zhuǎn dào yì, hòu wú xiāng dú. yòu pàn shì jiǎ yuē: jūn jìn dé xīn guǒ, piān shí ér nǚ, ér dú wàng gū biě, shǐ chuò qì jìng xī, suī shì wú xīn, yào yóu yú yì yǒu qí shì, hòu ruò zài ěr, wú yì bù lái yǐ. xiān yáo ān gōng yuē: wú jiàn qí shī cí, wèi shì líng guǐ guān cǐ yì lùn, shì jìng shì xiān.
有扶乩者，自江 南來，其仙自稱臥虎山人，不言休咎，惟與人唱和詩詞，亦能作畫。畫不過蘭竹數筆，具體而已。其詩清淺而不俗，嘗面見下壇一絕云：愛殺嫣紅映水開，小停白鶴一徘徊，花神怪我衣襟綠，才藉莓苔穩睡來。又詠舟限車字，詠車限舟字，曰：淺水潺潺二尺余，輕舟來往興何如，回頭岸上春泥滑，愁殺疲牛薄笨車，小車[車歷]轆駕烏牛，載酒聊為陌上游，莫羨王孫金勒馬，雙輪徐轉穩如舟。其餘大都類此。問其姓字，則曰：世外之人何必留名。必欲相迫，有杜撰應命而已。甲與乙共學其符，召之亦至。然字多不可辨，扶乩者手不習 也。一日，乙焚符，仙竟不降。越數日再召，仍不降。後乃降於甲家，甲叩乙召不降之故，仙判曰：人生以孝弟為本，二者有慚，則不可以為人，此君近與兄析產，隱匿千金，又詭言父有宿逋，當兄弟共償，實掩兄所償為己有。吾雖方外閒身，不預人事，然義不與此等人作緣。煩轉道意，後毋相瀆。又判示甲曰：君近得新果，偏食兒女，而獨忘孤癟，使啜泣竟夕，雖是無心，要由於意有歧視，後若再爾，吾亦不來矣。先姚安公曰：吾見其詩詞，謂是靈鬼；觀此議論，似竟是仙。

guǎng xī tí dū tián gōng gēng yě chū, qǔ mèng fū rén, zǎo zú. gōng guān liáng zhōu zhèn shí, yuè yè dú zuò yá zhāi, huǎng hū mèng fū rén zì shù shāo piān rán xià, xiāng láo kǔ rú píng shēng. yuē: wú běn tiān nǚ, sù mìng dāng wèi jūn fù, yuán mǎn nǎi guī. jīn guò cǐ xiāng yù, yì yú yuán zhī wèi jǐn zhě yě. gōng wèn wǒ dāng zhōng hé guān, yuē: guān bù zhǐ cǐ, xíng qù yǐ. wèn wǒ shòu jǐ hé, yuē: cǐ nán yán, gōng zú shí bù zài xiāng lǐ, bù zài guān shǔ, bù zài dào tú guǎn yì, yì bù mò yú zhàn zhèn. shí zhì zì zhī ěr. wèn mò hòu shàng xiāng jiàn hū? yuē: cǐ zài jūn yǐ, jūn nǔ lì shēng tiān, jí kě jiàn, fǒu zé bù néng yě. gōng hòu zhēng pàn miáo, shī hái, zú yú róng mù zhī xià.
廣西提督田公耕野初，娶孟夫人，早卒。公官涼州鎮時，月夜獨坐衙齋，恍惚夢夫人自樹梢翩然下，相勞苦如平生。曰：吾本天女，宿命當為君婦，緣滿乃歸。今過此相遇，亦余緣之未盡者也。公問我當終何官，曰：官不止此，行去矣。問我壽幾何，曰：此難言，公卒時不在鄉里，不在官署，不在道途館驛，亦不歿於戰陣。時至自知耳。問歿後尚相見乎？曰：此在君矣，君努力生天，即可見，否則不能也。公後征叛苗，師還，卒於戎幕之下。

nú zi wèi zǎo xìng tiāo dàng, hǎo kuī cì fù nǚ. yī rì cūn wài yù shào nǚ, shì xiāng shí ér bù zhī qí xìng míng jū zhǐ. tiāo yǔ yǔ, nǚ bù dá ér mù chéng, jìng xī qù. zǎo fāng zhù shì, nǚ huí gù ruò zhāo, jí suí yǐ wǎng. jiàn bī jìn, nǚ miàn jì xiǎo yǔ yuē: lái wǎng rén zhòng, kǒng jiàn yí. jūn kě xiāng gé xiǎo bàn lǐ, qí dào jiā, wú dài jūn qiáng wài dōng wū zhōng zǎo shù xià xì yī niú, páng yǒu liù zhou zhě shì yě. jì ér jiàn xíng jiàn yuǎn, bó mù jiāng dǐ lǐ jiā wā, qù jiā èr shí lǐ yǐ. sù yǔ chū qíng, ní jiāng méi jìng, zú zhǐ yì zhǒng tòng, yáo jiàn nǚ yǐ rù dōng wū, fāng qiè xǐ, qū ér fù. nǚ fāng bèi lì, hū zhuǎn miàn nǎi zuò luó shā xíng, jù yá gōu zhǎo, miàn rú diàn, mù chī chī rú dēng, hài ér fǎn zǒu. luó shā jí zhuī zhī, kuáng bēn èr shí yú lǐ. zhì xiāng guó zhuāng, yǐ jiè hài chū, shí qí fù wēng mén, jí kòu bù yǐ, mén fǔ qǐ, tū rán chōng rù, chù yī shào nǚ pú dì, yì suí zhī pū. zhū fù nù zào, gè chí dǎo yī chǔ, luàn chuí qí gǔ. qì jié bù néng yán, wéi hū wǒ wǒ, é yī ǎo chí dēng chū, fāng zhī shì xù, gòng xiāng jīng xiào. cì rì yǐ niú chē zài guī, wò chuáng jǐ liǎng yuè. dāng zǎo lái qù shí, rén dàn jiàn qí zì wǎng zì hái, wèi jiàn yǒu luó shā, yì wèi jiàn yǒu shào nǚ, qǐ fēi yǐ xié zhào xié, hú guǐ chèn ér wǔ zhī zāi? xiān xiōng qíng hú yuē: zǎo zì shì bù gǎn fù yě yóu, lù yù fù nǚ bì fǔ shǒu, shì suī wèi zhī shén míng shì chéng kě yě.
奴子魏藻性佻盪，好窺伺婦女。一日村外遇少女，似相識而不知其姓名居址。挑與語，女不答而目成，徑西去。藻方注視，女回顧若招，即隨以往。漸逼近，女面癠小語曰：來往人眾，恐見疑。君可相隔小半里，俟到家，吾待君牆外東屋中--棗樹下系一牛，旁有碌碡者是也。既而漸行漸遠，薄暮將抵李家窪，去家二十里矣。宿雨初晴，泥將沒脛，足趾亦腫痛，遙見女已入東屋，方竊喜，趨而赴。女方背立，忽轉面乃作羅剎形，鋸牙鈎爪，面如靛，目痴痴如燈，駭而返走。羅剎急追之，狂奔二十餘里。至相國莊，已屆亥初，識其婦翁門，急叩不已，門甫啟，突然沖入，觸一少女僕地，亦隨之仆。諸婦怒噪，各持搗衣杵，亂捶其股。氣結不能言，惟呼我我，俄一媼持燈出，方知是婿，共相驚笑。次日以牛車載歸，臥床 幾兩月。當藻來去時，人但見其自往自還，未見有羅剎，亦未見有少女，豈非以邪召邪，狐鬼趁而侮之哉？先兄晴湖曰：藻自是不敢復冶遊，路遇婦女必俯首，是雖謂之神明示懲可也。

qù yú jiā shí yú lǐ, yǒu gǔ zhě xìng wèi, wù wǔ chú xī, piān yì cháng hū dàn chàng jiā cí suì, gè yǔ yǐ shí wù, zì fù yǐ guī. bàn tú shī zú, duò kū jǐng zhōng. jì zài kuàng yě pì jìng, yòu jiā jiā shǒu suì, lù wú xíng rén, hū hào ài gàn, wú yīng zhě. xìng jǐng dǐ qì wēn , yòu yǒu bǐng ěr kě shí, kě shén zé jǔ shuǐ guǒ, jìng shù rì bù sǐ. huì tú zhě wáng yǐ shèng qū shǐ guī, jù jǐng yǒu bàn lǐ xǔ, hū shéng duàn, shǐ yì kuáng bēn yě tián zhōng, yì shī zú duò jǐng, chí gōu chū shǐ. nǎi jiàn gǔ zhě, yǐ qì xī jǐn shǔ yǐ. jǐng bù dāng tú zhě suǒ xíng lù, dài ruò huò shǐ zhī yě. xiān xiōng qíng hú wèn yǐ jǐng zhōng qíng zhuàng, gǔ zhě yuē: shì shí wàn niàn jiē kōng, xīn yǐ rú sǐ. wéi niàn lǎo mǔ wò bìng, dài gǔ zi yǐ yǎng. jīn bìng gǔ zi yì bù dé jì, cǐ shí kǒng yǐ è fú, jué suān chè gān pí, bù kě rěn ěr. xiān xiōng yuē: fēi cǐ yī niàn, wáng yǐ shèng suǒ qū shǐ bì bù duàn shéng.
去余家十餘里，有瞽者姓衛，戊午除夕，偏詣常呼彈唱家辭歲，各與以食物，自負以歸。半途失足，墮枯井中。既在曠野僻徑，又家家守歲，路無行人，呼號嗌干，無應者。幸井底氣溫 ，又有餅餌可食，渴甚則咀水果，竟數日不死。會屠者王以勝驅豕歸，距井有半里許，忽繩斷，豕逸狂奔野田中，亦失足墮井，持鈎出豕。乃見瞽者，已氣息僅屬矣。井不當屠者所行路，殆若或使之也。先兄晴湖問以井中情狀，瞽者曰：是時萬念皆空，心已如死。惟念老母臥病，待瞽子以養。今並瞽子亦不得計，此時恐已餓莩，覺酸徹肝脾，不可忍耳。先兄曰：非此一念，王以勝所驅豕必不斷繩。

qí dà, xiàn xiàn jù dào yě, cháng yǔ zhòng xíng jié, yī dào jiàn qí fù shàn, bī wū zhī. rèn xié bù cóng, fǎn jiē qí shǒu fù yú dèng, yǐ chǐ xià yī, hū liǎng dào zuǒ yòu xié qí zú yǐ. qí dà fāng kàn zhuāng dào yǔ wèi wū shàng liào wàng yǐ fáng jiù zhě wèi kàn zhuāng. wén fù hū hào, zì wū jǐ yuè xià, tǐng rèn tū rù yuē: shuí gǎn rú shì, wú bù yǔ jù shēng! xiōng xiōng yù dòu, mù guāng rú è hǔ, jiān bù róng fà zhī qǐng, jìng lài yǐ miǎn. hòu qún dào bìng jiù bǔ pián zhū, wéi qí dà zhōng bù néng yì huò. qún dào yún guān lái bǔ shí, qí dà shí fú mǎ cáo xià. bīng yì jiē yún, wǎng lái sōu shù guò, wéi jiàn cáo xià xiǔ zhú yī shù, yuē qiān yú gān, jī chén wū huì, shì qì zhì duō nián zhě.
齊大，獻縣劇盜也，嘗與眾行劫，一盜見其婦善，逼污之。刃脅不從，反接其手縛於凳，已褫下衣，呼兩盜左右挾其足矣。齊大方看莊--盜語謂屋上瞭望以防救者為看莊。聞婦呼號，自屋脊躍下，挺刃突入曰：誰敢如是，吾不與俱生！洶洶欲斗，目光如餓虎，間不容髮之頃，竟賴以免。後群盜並就捕駢誅，惟齊大終不能弋獲。群盜雲官來捕時，齊大實伏馬槽下。兵役皆雲，往來搜數過，惟見槽下朽竹一束，約千餘竿，積塵污穢，似棄置多年者。

zhāng míng jīng qíng lán yán, yī sì cáng jīng gé shàng yǒu hú jū, zhū sēng duō qī zhǐ gé xià. yī rì tiān kù shǔ, yǒu dǎ bāo sēng yàn qí xiāo zá, jìng yí zuò jù wǎng gé shàng. zhū sēng hū wén liáng shàng hú yǔ yuē: dà zhòng qiě gè guī fáng, wǒ juàn shǔ bù shǎo, jiāng yí zhù gé xià. sēng wèn: jiǔ jū gé shàng, hé hū yòu yù jù cǐ? yuē: hé shàng zài bǐ. wèn rǔ bì hé shàng yé? yuē: hé shàng fó zǐ, ān gǎn bù bì? yòu wèn wǒ bèi fēi hé shàng yé? hú bù dá. gù wèn zhī yuē: rǔ bèi zì yǐ wèi hé shàng, wǒ fù hé yán? cóng xiōng mào yuán wén zhī yuē: cǐ hú hēi bái tài míng. rán yì kě shǐ sān jiào zhōng rén, gè fā shēn xǐng.
張明經晴嵐言，一寺藏經閣上有狐居，諸僧多棲止閣下。一日天酷暑，有打包僧厭其囂雜，徑移坐具往閣上。諸僧忽聞樑上狐語曰：大眾且各歸房，我眷屬不少，將移住閣下。僧問：久居閣上，何忽又欲據此？曰：和尚在彼。問汝避和尚耶？曰：和尚佛子，安敢不避？又問我輩非和尚耶？狐不答。固問之曰：汝輩自以為和尚，我復何言？從兄懋園聞之曰：此狐黑白太明。然亦可使三教中人，各發深省。

jiǎ jiàn yǐ fù ér yàn zhī, yǔ yǔ bǐng. bǐng yuē: qí fū cū hàn kě tú yě, rú bù lìn huī jīn, wú néng wèi jūn le cǐ shì. nǎi zé yì zi yě dàng zhě, ěr yǐ jīn ér shǔ zhī yuē: ěr bái zhòu qián nì yǐ jiā, ér gù shǐ yǐ wén, dài jiù zhí, zé zì chéng yù dào. bái zhòu fēi dào shí, ěr róng mào yī fú wú dào zhuàng, bì yí jiān, wù chéng yě. guān zài jū ér hòu chéng. zuì bù guò jiā zhàng, dāng shè cè shǐ bù jìng qí yù, wú suǒ kǔ yě. yì zi rú suǒ jiào, yù guǒ bù jìng, rán yǐ jìng chū qí fù. bǐng lǜ qí huǐ, jiào fù jiā sòng yǐ, yòu yīn lù zhèng zuǒ shǐ bù shèng, nǎi huì ér jià qí nǚ. yǐ yì jué jué, tīng qí jià jiǎ. jiǎ zhòng jià mǎi wèi qiè, bǐng yòu jiào yì zi fǎn shì jiǎ, fā qí yīn móu, ér jiào jiǎ lù xī. jì qián hòu gān méi qiān jīn yǐ. shì wén jiā miào shè huì, lì xiū gōng jù sài shén. jiāng yǐ qí fú. xiān yī xī, miào zhù mèng shén yuē: mǒu jīn zì hé lái, nǎi shèng yí yǐ xiǎng wǒ? míng rì lái, shèn wù lìng rù miào. fēi lǐ zhī sì, guǐ shén qiě bù shòu, kuàng fēi yì zhī sì hū? bǐng zhì, miào zhù yǐ shén yǔ jù zhī. nù wù xìn, fǔ zhì jiē, yú zhě diān jué, gōng jù xī huǐ, nǎi sǒng rán fǎn. hòu suì yú, jiǎ sǐ. yì zi yǐ tóng móu zhī gù, shí wǎng lái bǐng jiā, yīn yòu qí nǚ táo qù, bǐng yì qì jié sǐ. fù xié zī gǎi shì. nǚ zhì dé zhōu, rén jié dé jiān zhuàng, dié sòng huí jí, zhàng ér guān mài. shí bǐng jiān yǐ lù, yǐ hàn shén, nǎi yù chǎn shú dé nǚ, shǐ jiàn zhěn sān xī, ér zhuǎn shòu yú rén. huò yuē bǐng sǐ shí, yǐ shàng wèi qǔ, bǐng fù yīn jià yān. cǐ gù wèi kuài xīn zhī tán, wú shì shì yě. yì zi hòu wèi gài, nǚ liú luò wèi chāng, gù shí yǒu zhī.
甲見乙婦而艷之，語與丙。丙曰：其夫粗悍可圖也，如不吝揮金，吾能為君了此事。乃擇邑子冶盪者，餌以金而屬之曰：爾白晝潛匿乙家，而故使乙聞，待就執，則自承欲盜。白晝非盜時，爾容貌衣服無盜狀，必疑奸，勿承也。官再鞫而後承。罪不過枷杖，當設策使不竟其獄，無所苦也。邑子如所教，獄果不竟，然乙竟出其婦。丙慮其悔，教婦家訟乙，又陰賂證佐使不勝，乃恚而嫁其女。乙亦決絕，聽其嫁甲。甲重價買為妾，丙又教邑子反噬甲，發其陰謀，而教甲賂息。計前後乾沒千金矣。適聞家廟社會，力修供具賽神。將以祈福。先一夕，廟祝夢神曰：某金自何來，乃盛儀以享我？明日來，慎勿令入廟。非禮之祀，鬼神且不受，況非義之祀乎？丙至，廟祝以神語拒之。怒勿信，甫至階，舁者顛蹶，供具悉毀，乃悚然返。後歲余，甲死。邑子以同謀之故，時往來丙家，因誘其女逃去，丙亦氣結死。婦攜貲改適。女至德州，人詰得奸狀，牒送回籍，杖而官賣。時丙奸已露，乙憾甚，乃鬻產贖得女，使薦枕三夕，而轉售於人。或曰丙死時，乙尚未娶，丙婦因嫁焉。此故為快心之談，無是事也。邑子後為丐，女流落為娼，固實有之。