dì yī zhé
第一折

děng piào mǔ tí yī zhé, xià è shào nián yún le dàn bìng wài zhǐ mò bào jiān bèi jiàn mào xuě shàng, kāi zì jiā hán xìn de biàn shì. zì jīn qín shī qí lù, tiān xià zhú zhī, bù zhī jiǔ hòu lù sǐ shuí shǒu? xiǎng zì jiā kōng xué de mǎn fù bīng shū zhàn cè nài mǎn yǎn ér cáo, shuí shí yīng xióng zhī bèi, hǎo shāng gǎn rén ā!
(等漂母提一折，下)(恶少年云了)(旦并外止)(末抱监背剑冒雪上，开)自家韩信的便是。自今秦失其鹿，天下逐之，不知久后鹿死谁手？想自家空学的满腹兵书战策；奈满眼儿曹，谁识英雄之辈，好伤感人呵！

xiān lǚ diǎn jiàng chún xiǎng zhe wǒ dú bù cái chāo, xìng yǔ tiān dào, líng yún hào. shì shì jiē zhuó, zé wǒ zhè měi yù shuí diāo zhuó?
【仙吕】【点绛唇】想着我独步才超，性与天道，凌云浩。世事皆浊，则我这美玉谁雕琢？

hùn jiāng lóng xiāo mó le shèng rén zhī jiào, ér shí de jīng lún tiān dì. zhěng huáng cháo. shí yù zhe liáng cí zhì, jí qiè diào bù de cāng hǎi jīng áo. lèi sǎ jiù cháng jiāng qiān chǐ làng, qì chōng kāi yún hàn jǐ chóng xiāo. a cì bāo luó dà dì, fèi fǔ juǎn shè jiāng hé. bǐ jiān néng yáo shān yuè, jiàn fēng kě zhāi xīng chén. tàn yīng xióng hé rì cháo wén dào, pàn shā wǒ yě yù táng jīn mǎ, kùn shā wǒ yě lòu xiàng dān piáo.
【混江龙】消磨了圣人之教，儿时的经纶天地。整皇朝。时遇着梁雌雉，急切钓不的沧海鲸鳌。泪洒就长江千尺浪，气冲开云汉几重霄。啊次包罗大地，肺腑卷摄江河。笔尖能摇山岳，剑锋可摘星辰。叹英雄何日朝闻道，盼杀我也玉堂金马，困杀我也陋巷箪瓢。

yóu hú lú xún sī wǒ wǎng bǎ sūn wú tāo lüè xué, tiān jiāo wǒ bù fā jī zhí děng dào lǎo, yī huí jiā yuàn tiān gōng zì nèn kùn yīng háo. tàn liáng jīn měi yù hé rén xiǎo, hèn gāo shān liú shuǐ zhī yīn shǎo. lǐ bù tōng wàng le guǎn xiá, dào bù xíng wú le mù duó. wǎng zhe nà bīng shū zhàn cè xí de xuán miào, zhēng nài ǎn mìng bù jì mán tú láo.
【油葫芦】寻思我枉把孙吴韬略学，天交我不发迹直等到老，一回家怨天公自恁困英豪。叹良金美玉何人晓，恨高山流水知音少。礼不通忘了管辖，道不行无了木铎。枉着那兵书战策习的玄妙，争奈俺命不济谩徒劳。

tiān xià lè kōng jiào wǒ rì yè sī liang jì wàn tiáo, yī huí jiā xīn jiāo, hé rì le? yuè bǎ wǒ mó jiàn de zhì jié lǎn duò què, zhǎi jiāng wén yè gōng, wǔ yì xué, zhì rú xué jiāng lái yǒu shèn hǎo.
【天下乐】空教我日夜思量计万条，一回家心焦，何日了？越把我磨剑的志节懒堕却，窄将文业攻，武艺学，至如学将来有甚好。

zuò mào xuě de kē yún hāi, hǎo dà xuě ā!
(做冒雪的科)(云)嗨，好大雪呵！

nà zhā lìng shì zhè bān dà xuě ā, jiē shàng lí mín yě ào nǎo shì zhè bān dà xuě ā, shān shàng qiáo fū yě zěn áo shì zhè bān dà xuě ā, jiāng shàng yú wēng yě dòng dào. biàn yǒu gè jiāng zǐ yá yě nán yīng fēi xióng zhào, zi suǒ bǎ lǜ suō yī pī zhe.
【那吒令】似这般大雪呵，街上黎民也懊恼；似这般大雪呵，山上樵夫也怎熬；似这般大雪呵，江上渔翁也冻倒。便有个姜子牙也难应非熊兆，子索把绿蓑衣披着。

què tà zhī xī líng líng sǎ qióng yáo, luàn fēn fēn jiǎn é máo. yuè yìng de jiāng kuò tiān dī, shuǐ yuǎn shān yáo. bīng xuě táng sū qín dòng dào, lòu zǎo táng yán zi nán áo.
【鹊踏枝】昔零零洒琼瑶，乱纷纷翦鹅毛。越映的江阔天低，水远山遥。冰雪堂苏秦冻倒，漏早堂颜子难熬。

jì shēng cǎo lǐn lǐn hán fēng guā, yáng yáng dà xuě piāo. rú yín hé gǔn xià fēi hóng pù, shì yù lóng pēn chū lí huā luò, bǐ bái yún mǎn dì wú rù sǎo, wǒ zé jiàn bài cán lín jiǎ mǎn tiān fēi, dǐ duō shǎo xī fēng luò yè cháng ān dào. zuò jiàn dàn wài, bìng dàn shī lǐ kē dàn yún le
【寄生草】凛凛寒风刮，扬扬大雪飘。如银河滚下飞虹瀑，似玉龙喷出梨花落，比白云满地无入扫，我则见败残鳞甲满天飞，抵多少西风落叶长安道。(做见旦外，并旦施礼科)(旦云了)

yāo nǐ dào wǒ qiū xià jiān yóu nán guò, dōng yuè tiān zěn dì áo, kě bù chūn lái yī jiù shēng fāng cǎo. nǐ dào wǒ bái shēn wú kào hé shí le, kě bù shuō qīng xiāo yǒu lù zhōng xū dào. zé wǒ zhè nán ér wèi jì fù rén xián, zhēn nǎi shì lóng guī qiǎn shuǐ má chóng má xiào.
【幺】你道我秋夏间犹难过，冬月天怎地熬，可不春来依旧生芳草。你道我白身无靠何时了，可不说青霄有路终须到。则我这男儿未济妇人嫌，真乃是龙归浅水蟆虫麻笑。

cūn lǐ yà gǔ píng zhe wǒ wǔ líng háo qì, bù xìn dào yī shēng qióng bào. yún fū zǐ bào qí lín ér kū shēng bù yù shí. wǒ ruò shēng zài chūn qiū nà shí, yīng xióng zhì dēng shí xuān zhào. píng zhe mǎn fù cái diào, fēi zán xīn ào. lùn yǒng ā nà lǐ shuō biàn zhuāng qiáng, lùn wǔ ā yě bù shù lián pō huì, lùn wén ā zěn kěn bǐ zǐ chǎn gāo, lún zhì ā wǒ gǎn hé wǔ zǐ xū lín tóng dòu bǎo. děng wài bìng dàn yòu zhù
【村里迓鼓】凭着我五陵豪气，不信道一生穷暴。(云)夫子抱麒麟而哭生不遇时。我若生在春秋那时，英雄志登时宣召。凭着满腹才调，非咱心傲。论勇呵那里说卞庄强，论武呵也不数廉颇会，论文呵怎肯比子产高，沦智呵我敢和伍子胥临潼斗宝。(等外并旦又住)

yuán hé lìng jìn líng zhé dé fàn le, qǐng zhào dùn qiě xiū nào. shèng rén yán móu dào bù móu shí, jū wú ān shí wú bǎo. qù le tián wén mén xià nǚ yāo ráo, zuò fán nǎo chū mén, chàng wǒ nìng kě shǒu yáng shān bái è dào. děng jìng tǔ, dǎ zhuàng nù yún
【元和令】晋灵辙得饭了，请赵盾且休闹。圣人言谋道不谋食，居无安食无饱。觑了田文门下女妖娆，(做烦恼出门，唱)我宁可首阳山白饿倒。(等净土，打撞怒云)

shàng mǎ jiāo kǒu kǒu gēng yùn dǎi yě féng tài suì è, dàn xíng chǔ zhuàng zhe ér cáo. děng jìng zuò zhù, xíng zhe chàng tā bǎ wǒ pī pī de gǎn guò cháng ān dào, è nán zěn táo. shí xià zěn guī zhe, fèn qì bù xiāo, gǎn dào wǒ èr shí zāo.
【上马娇】口口庚运歹也逢太岁恶，但行处撞着儿曹。(等净做住，行着唱)他把我丕丕的赶过长安道，恶难怎逃。时下怎归着，忿气不消，赶到我二十遭。

děng jìng zuò jiàn gén zhù
(等净做剑哏住)

yóu sì mén ya, zǎo jiàn héng qiū shuǐ shǒu zhōng tí, děng jìng yún le wǒ kě shén yóu zì xiǎng lái zhāo. děng jìng yún le nǐ dào bài wèi xiōng zhǎng xiàng jié hǎo, wèi péng yǒu biàn dān ráo. ā, zán liǎng gè zuò zhī jiāo.
【游四门】呀，早剑横秋水手中提，(等净云了)我可甚由自想来朝。(等净云了)你道拜为兄长相结好，为朋友便耽饶。呵，咱两个做知交。

shèng hú lú kě zhī dà gǔ shì rén bàn xián liáng zhì zhuǎn gāo, jìng nù yún le ya, zěn xiǎng shé shì zhǎn shēn dāo. zé jiàn tā è xīn xīn fú zhe lóng quán xún zuǒ cuò, tā bǎ wǒ tī shōu tū shuā guān qù, zé jué wǒ jīng jīng zhàn zhàn xīn pà, bù yóu wǒ de xiū tī yǎng tuǐ tǐng yáo.
【胜葫芦】可知大古是人伴贤良智转高，(净怒云了)呀，怎想舌是斩身刀。则见他恶歆歆伏着龙泉寻左错，他把我踢收秃刷观觑，则觉我惊惊战战心怕，不由我的羞剔痒腿艇摇。

děng jìng yún le xī rì sòng huán tuí yù hài kǒng zǐ, kǒng zǐ bù néng táo nàn, yì céng wēi fú ér bì guò. wǒ xiǎng yī dài shèng xián shàng rán rú cǐ, hé kuàng hán xìn.
(等净云了)昔日宋桓魋欲害孔子，孔子不能逃难，亦曾微服而避过。我想一代圣贤尚然如此，何况韩信。

hòu tíng huā guī míng hóng xī yǔ máo, xiū xiǎng xiān wáng lǎn zhé yāo. zuò zuān yī zāo chì jǐn zài tā shuāng gǔ xià, zi suǒ fú dī qiě zuò xiǎo. zuò yòu zuān yī zāo xiàng kuà xià bā bù dào liǎng sān zāo, bì gè de xiāng rén hǎi chǐ xiào hèn nán xiāo. fú ruǎn ruò tòng nán áo, ér cáo měi xíng bà dào. děng wài chàng jìng xià le shì zhǔn rén bǎ jiàn kè gǎn qù le? xì shēn qū měng huí tóu guān qù zhe.
【后庭花】归冥鸿惜羽毛，休想先王懒折腰。(做钻一遭)赤紧在他双股下，子索伏低且做小。(做又钻一遭)向胯下扒步到两三遭，避个的乡人海耻笑恨难消。伏软弱痛难熬，儿曹每行霸道。(等外唱净下了)是准人把剑客赶去了？细身躯猛回头观觑着。

liǔ yè ér què yuán lái shì mèng cháng jūn lái dào. děng dàn yún jiàn sāng xīn fù luàn xià fēng báo, gē ge zán zhǐ shì yáng biān jǔ zhào xiū xiāng xiào. què cái nà qí guǎn zhòng xíng wú dào, yì jiàn lǔ yì gū chěng cū háo, zán ā kě shén yàn píng zhòng shàn yú rén jiāo.
【柳叶儿】却元来是孟尝君来到。(等旦云)见桑新妇乱下风雹，哥哥咱止是扬鞭举棹休相笑。却才那齐管仲行无道，义见鲁义姑逞粗豪，咱呵可甚晏平仲善与人交。

děng bo ér yún le yún pó pó zhè sī niàn, jiǔ hòu xū yào bào le. bo ér yún le
(等卜儿云了)(云)婆婆这思念，久后须要报了。(卜儿云了)

wěi bo ér qiè mò zhēn nǎi shì mèng mǔ duàn jī xīn, děng wài yǔ qiè mò le zěn wàng de bào shū bān xiāng jié hǎo. dàn yún le wǒ zǎo zé lí le nǐ xián dá sǎo sǎo, děng dàn yún le rén zhàng fū hé chóu wěn jǐng jiāo. dàn yún le gē jī yān yòng niú dāo, dǎ tīng bō nǚ yāo ráo, yǒu yī rì píng bù qīng xiāo, bù xìn hóng hú tóng yàn què. děng dàn yún le jìn shēng! píng zhe wǒ zhěng gān fù liù tāo, zhǎn jiāng shān sān lüè, xiào tán jiān shù dài lì yú cháo. xià
【尾】(卜儿砌末)真乃是孟母断机心，(等外与砌末了)怎忘的鲍叔般相结好。(旦云了)我早则离了你贤达嫂嫂，(等旦云了)人丈夫何愁刎颈交。(旦云了)割鸡焉用牛刀，打听波女妖娆，有一日平步青霄，不信鸿鹄同燕雀。(等旦云了)噤声！凭着我整乾妇六韬，展江山三略，笑谈间束带立于朝。(下)

dì èr zhé
第二折

děng bà wáng shàng. kāi, yī zhé. xià děng jià tí yī zhé děng xiāo hé yún le zhèng mò bèi jiàn dēng zhú mǎ ér shàng, kāi xiǎng zì jiā lí le huái yīn. tóu yú chǔ guó bù yòng. jīn tóu pèi gōng. yì bù néng yòng rén. mèn mèn ér bù yǐ, ér chéng duǎn gē. gē yuē: bèi chǔ tóu hàn, qì tūn shān hé. zhī yīn wèi yù, tán qín kōng gē. qì zhí jǐ lí bà zhǔ, móu dà jiàng tóu xiāo hé. zhì sù yǐ tàn hé bǔ, chéng jùn qí ér zhī tā. shī yuē lèi sǎ xī fēng yuàn hèn duō, huái yīn zhuàng shì bèi qióng mó. lǔ lín zhōu fèng jiē wèi ruì, shí yǔ bù shí zhēng nài hé.
(等霸王上。开，一折。下)(等驾提一折)(等萧何云了)(正末背剑蹬竹马儿上，开)想自家离了淮阴。投于楚国不用。今投沛公。亦不能用人。闷闷而不已，而成短歌。歌曰：背楚投汉，气吞山河。知音未遇，弹琴空歌。弃执戟离霸主，谋大将投萧何。治粟以叹何补，乘骏骑而知他。(诗曰)泪洒西风怨恨多，淮阴壮士被穷磨。鲁麟周凤皆为瑞，时与不时争奈何。

shuāng diào xīn shuǐ lìng hèn tiān yá liú luò kè gū hán. tàn yīng xióng bàn shì xū huàn. zuò xià mǎ kōng tà biàn shān shuǐ xióng. bèi shàng jiàn wǎng shè dé dòu niú hán. hèn sāi yú tiān dì zhī jiān, yún zhē duàn yù qì diāo lán, àn bú zhù hào rán qì tòu xiāo hàn.
【双调】【新水令】恨天涯流落客孤寒。叹英雄半世虚幻。坐下马空踏遍山水雄。背上剑枉射得斗牛寒。恨塞于天地之间，云遮断玉砌雕栏，按不住浩然气透霄汉。

zhù mǎ tīng huí shǒu qīng shān, pāi pāi lí chóu mǎn zhàn ān, jǔ tóu xīn yàn, yā yā āi yuàn bàn tiān hán. zhǐ wàng xué lóng tóu dà hǎi jià dà guān, chǎn dì shì jūn qí léi mǎ lián yún zhàn. qiě xiāng féng qù yīng xióng rú pǐ shì xián, kān hèn wú duān jiào hǎi cāng shēng yǎn.
【驻马听】回首青山，拍拍离愁满战鞍，举头新雁，呀呀哀怨伴天寒。止望学龙投大海驾大关，刬地似军骑羸马连云栈。且相逢觑英雄如匹似闲，堪恨无端叫海苍生眼。

chén zuì dōng fēng gān gōng míng qiān nán wàn nán, qiú shēn shì liǎng cì sān fān. qián fān lí le chǔ guó, jīn cì yòu bié yán hàn, bù jué de hào shǒu cāng yán. jiù yuè lǎng jiào tóu bǎ jiàn kàn. hū rán shāng gǎn mò xià xīn lái, bǎi máng lǐ wèn bù gàn wǒ yīng xióng lèi yǎn.
【沉醉东风】干功名千难万难，求身仕两次三番。前番离了楚国，今次又别炎汉，不觉的皓首苍颜。就月朗叫头把剑看。忽然伤感默下心来，百忙里揾不干我英雄泪眼。

shī yuē shēn shì qīng shān qì shì yún, yě céng fù guì yě céng pín. shí yùn wèi lái jūn xiū xiào, tài gōng yě zuò diào yú rén.
(诗曰)身似青山气似云，也曾富贵也曾贫。时运未来君休笑，太公也作钓鱼人。

shuǐ xiān zǐ xiǎng dāng rì zi yá shǒu dìng diào yú tān, yù wén wáng qīn yì pán xī dēng jiāng tái. rú jīn yī děng dào kāng shā gǒu wèi guān huàn, tiān nà, piān wǒ gàn gōng míng de nán shàng nán. xiǎng yán qián fù shuō pín hán, píng fèn tǔ bǎ shēng yá gàn. yù gāo zōng yī mèng jiān, tā xū bù céng bǎn zhù zài cháng ān.
【水仙子】想当日子牙守定钓鱼滩，遇文王亲诣磻溪登将台。如今一等盗糠杀狗为官宦，天那，偏我干功名的难上难。想岩前傅说贫寒，平粪土把生涯干。遇高宗一梦间，他须不曾板筑在长安。

xiāo hé tà zhú mǎ ér shàng, le
(萧何踏竹马儿上，了)

yàn ér luò chéng xiàng dào jiāng zán lái bú zhù de gǎn, hán xìn zé suǒ bǎ chéng tú pàn. xiāo hé yún le wéi shèn què xiāng féng biàn jìn shēng, fēi shì wǒ bù yán yǔ xiāng qīng màn.
【雁儿落】丞相道将咱来不住的赶，韩信则索把程途盼。(萧何云了)为甚却相逢便噤声，非是我不言语相轻慢。

dé shèng lìng wǒ yòu pà chā shǒu gào rén nán, xián cǐ shàng lǎn xià bǎo diāo ān. xiāo hé yún le shuō zhe hàn tiān zǐ yóu xīn kùn, liàng zhe chǔ zhòng tóng zěn guà yǎn. xiāo hé yún le qì jùn mǎ diāo ān, xiàng luò rì xī yáng àn. bàn suō lì lún gān, diào xī fēng wèi shuǐ hán.
【得胜令】我又怕叉手告人难，闲此上懒下宝雕鞍。(萧何云了)说着汉天子犹心困，量着楚重瞳怎挂眼。(萧何云了)弃骏马雕鞍，向落日夕阳岸。办蓑笠纶竿，钓西风渭水寒。

xiāo hé yún le
(萧何云了)

yè xíng chuán kàn chéng de zì jiā rú děng xián, wǒ zǎo zé méi fú jiàn liú tíng cháng lóng yán. xiāo hé yún le shuí shòu nǐ nà xiǎo qù wǒ de guān zhí? xiāo hé yún le shuí chī nǐ nà yān liú zán de chá fàn? xiāo hé yún le chǎn dì shuō gōng míng bàn nián qī xiàn.
【夜行船】看承的自家如等闲，我早则没福见刘亭长龙颜。(萧何云了)谁受你那小觑我的官职？(萧何云了)谁吃你那淹留咱的茶饭？(萧何云了)刬地说功名半年期限。

guà yù gōu wǒ zěn kěn yī shì wú chéng liǎng bìn bān, xiāo hé yún le jì rán nǐ bù yòng wǒ zhè yīng xióng hàn, yīn cǐ shàng tiě jiǎ jiāng jūn yè dù guān. nǐ duān dì wèi mǎ lái jiāng rén pàn, jì bù wéi mǎ gòng rén, què yǒu shèn bié gōng gàn? wǒ hàn shì jiāng shān, kě zhī kě zhī bǎo zòu dé wǒ shén guà yìn dēng tán. xiāo hé yún le yú gōng shàng, yún le xiāo hé bìng mò shàng chuán kē chéng xiàng dào yú gōng shuō de shì, guān rén měi bù zài jiā lǐ kuài huó, yě zhè bān dài yuè pī xīng shēng shòu le. mò jiāng wèi hán xìn gōng míng rú cǐ jiān xīn, yuán mò dǎ yú de mì yī fàn chī, gèng shì shēng shòu.
【挂玉钩】我怎肯一事无成两鬓斑，(萧何云了)既然你不用我这英雄汉，因此上铁甲将军夜度关。你端的为马来将人盼，既不为马共人，却有甚别公干？我汉室江山，可知、可知保奏得我甚挂印登坛。(萧何云了)(渔公上，云了)(萧何并末上船科)丞相道渔公说得是，官人每不在家里快活，也这般戴月披星生受了。末将谓韩信功名如此艰辛，元末打鱼的觅衣饭吃，更是生受。

chuān bō zhào bàn yè lǐ qià huí huán, dǐ duō shǎo xī yáng guī qù wǎn. yān yān wān wān kē pèi shān shān, lěng qīng qīng yè jìng shuǐ hán, kě zhèng shì yú rén jiāng shàng wǎn.
【川拨棹】半夜里恰回还，抵多少夕阳归去晚。烟烟湾湾．珂佩珊珊，冷清清夜静水寒，可正是渔人江上晚。

qī dì xiōng jiǎo tà zhe tiào bǎn, shǒu zhí dìng zhú gān, bú zhù de bǎ chuán pān. wù liáng, wǒ zé jiàn shā ōu jīng qǐ lú huā àn, tè lèng lèng fēi guò liǎo huā tān, kě biàn shì yǔ mén làng jí táo huā fàn.
【七弟兄】脚踏着跳板，手执定竹竿，不住的把船攀。兀良，我则见沙鸥惊起芦花岸，忒楞楞飞过蓼花滩，可便似禹门浪急桃花泛。

méi huā jiǔ suī rán shì mù jǐng cán, qià yè jìng gēng lán. duì lǜ shuǐ qīng shān, zhèng tiān dàn yún xián. míng dī liū yín chán shì hǎi shān, guāng càn làn yù tù zhào tiān guān. chēng kāi chuán, guà qǐ fān, ǎn hóng chén, hù shòu tú tàn, nèn lǜ bō zhōng mì yī fàn. ǎn chéng jùn qí jù dēng shān, nǐ jià gū zhōu pà féng tān. ǎn jǐn zhēng páo qiè yī dān, nǐ lǜ suō yī bù kěn gàn. ǎn gàn áo dé bìn bān bān, nǐ wǎng shǒu dìng shuǐ chán chán. ǎn bù néng gōu zǐ luó lán, nǐ zhǎi zhí zhuó diào yú gān, zán dōu bú dào zhè qí jiān.
【梅花酒】虽然是暮景残，恰夜静更阑。对绿水青山，正天淡云闲。明滴溜银蟾似海山，光灿烂玉兔照天关。撑开船，挂起帆，俺红尘，户受涂炭，恁绿波中觅衣饭。俺乘骏骑惧登山，你驾孤舟怕逢滩。俺锦征袍怯衣单，你绿蓑衣不肯干。俺干熬得鬓斑斑，你枉守定水潺潺。俺不能勾紫罗襕，你窄执着钓鱼竿，咱都不到这其间。

shōu jiāng nán zěn zhī yān bō míng lì dà jiā nán. zuò shàng àn kē yú fù xiān xià dǐ duō shǎo wǔ gēng cháo rén mǎ sī hán, duì yī tiān xīng dǒu kuà diāo ān. bù shān wǒ juàn dàn, yě shì suàn lái míng lì bù rú xián.
【收江南】怎知烟波名利大家难。(做上岸科)(渔父先下)抵多少五更朝人马嘶寒，对一天星斗跨雕鞍。不山我倦惮，也是算来名利不如闲。

wěi wǒ xiǎng zhè nán ér shòu kùn zāo mó nàn, qià biàn shì jiāo lóng wèi jì féng gān hàn. zěn méng le zhàn cè bīng shū, xiāo mó le dùn jiàn yáo huán. chàng dào chóu chàng gōng míng, yīn hé tài wǎn, shì zhè bān shè shuǐ dēng shān, xiū xiū xiū kōng cháng tàn. xiāo hé dài zhù xiè chéng xiàng zhí shǒu xiàng kàn, bù yóu wǒ bàn wǎn zhe sī jiāng yì qù de lǎn. xià
【尾】我想这男儿受困遭磨难，恰便似蛟龙未济逢乾旱。怎蒙了战策兵书，消磨了盾剑摇环。唱道惆怅功名，因何太晚，似这般涉水登山，休休休空长叹。(萧何带住)谢丞相执手相看，不由我半挽着丝缰意去的懒。(下)

dì sān zhé
第三折

jià shàng, yún le xiāo hé yún le fán kuài shàng, yún le zhèng mò shàng, kāi bù xiǎng jīn rì, dé jiàn guān lǐ miàn pí.
(驾上，云了)(萧何云了)(樊哙上，云了)(正末上，开)不想今日，得见官里面皮。

zhōng lǚ fěn dié ér shǒu zhāi xīng chén, jiǎo píng tà yǔ mén cháo xìn. tǔ hóng ní yú zhàng sī lún. diào wǔ guó, píng tiān xià, zěn jiào yú lóng yī hùn. zǎo zé dé zhì yǔ pā guān jīn, zài bù jiàn cháng tú kè shēn nán jìn.
【中吕】【粉蝶儿】手摘星辰，脚平踏禹门潮信。吐虹蜺于丈丝纶。钓五国，平天下，怎教鱼龙一混。早则得志羽啪纶巾，再不践长途客身难进。

zuì chūn fēng zuó rì kàn qīng shān lǜ shuǐ jiàn guāng hūn, jīn zhāo jiàn bái mǎ hóng yīng cǎi sè xīn. biàn zuò yī xiāo gōng lǐ mèng xián rén, yě sì zhè bān zhǔn, zhǔn. sān xǐng wú shēn, wǔ líng nián shào, duān dì yī yán nán jìn. zuò tàn xiāo hé, lǐ le jīn rì dé jiàn guān lǐ, xiè chéng xiàng yī rén ér jǐ.
【醉春风】昨日看青山绿水剑光昏，今朝见白马红缨彩色新。便做一宵宫里梦贤人，也似这般准，准。三省吾身，五陵年少，端的一言难尽。(做探萧何，礼了)今日得见官里，谢丞相一人而己。

shí liú huā zuó rì qià zhèng gōng jī huái qiān lǐ jiàn hóng chén, wéi qí yù sī bēn. ruò bú shì cháo zhōng zǎi xiàng zì láo shén. bǎ piāo líng kè shēn, yǐn rù xián mén. ruò bú shì chéng xiàng zhuī huí shā, zhè qí wèn chèn xī fēng rén yuǎn tiān yá jìn. zé jiàn zhòng gōng qīng bù lǚ yīn qín, bǎ liè zhe zhōng bàn zhāng luán jià yíng hán xìn. zhè de shì tiān zǐ zhòng xián chén.
【石榴花】昨日恰正功羁怀千里践红尘，唯骑欲私奔。若不是朝中宰相自劳神。把飘零客身，引入贤门。若不是丞相追回沙，这其问趁西风人远天涯近。则见众公卿步履殷勤，把列着中半张銮驾迎韩信。这的是天子重贤臣。

zuò jiàn jià, jià fā xià kē
(做见驾，驾发下科)

dòu ān chún chén dié bù dé wǔ dǎo yáng chén. jià yún le hāi, hǎo huò dá bō zhì zūn, zhè yī biàn bù ruò rú wén wáng lín wèi bīn. jià yún le liàng zhè gè hāng tiě zhī dà xiǎo kě rén. zěn zuò zhè shè léng chén. wèi wǒ wáng nà jiàn rú liú, yīn cǐ shàng chéng xiàng zòu zhǔn. zuò huí jià kē
【斗鹌鹑】臣迭不得舞蹈扬尘。(驾云了)嗨，好豁达波至尊，这一遍不弱如文王临渭滨。(驾云了)量这个夯铁之大小可人。怎做这社棱臣。为我王纳谏如流，因此上丞相奏准。做回驾科)

tī yín dēng chén zuó rì zuò le gè yè dù zhāo guān wǔ yuán, bù ruò rú yǒu guó nàn tóu sūn bìn. jīn rì yòu gè céng qū bīng lǐng jiāng pái zhe jūn zhèn, bù lá, zěn xiāo de wǒ gōng zhè bān bàng gǔ tuī lún. liàng zhè gè tí pái jiāng, zhí jǐ rén, shà shí jiān guān fēng yī pǐn.
【剔银灯】臣昨日做了个夜度昭关伍员，不弱如有国难投孙膑。今日又个曾驱兵领将排着军阵，不剌，怎消得我工这般棒毂推轮。量这个提牌将，执戟人，霎时间官封一品。

mán jīng cài bì xià, wǒ qīn guà le yuán róng yìn, jiǔ yǐ hòu wǒ gōng zhǎng shí wàn wèi jǐn qián kūn. nèn shí jié xū xiǎo běn, nǐ kàn wǒ jǐn kǒu qiān zhōng lì gōng xūn, dān zhù zhe chǔ bà wáng dà jūn jǐn.
【蔓菁菜】陛下，我亲挂了元戎印，久已后我工掌十万卫锦乾坤。恁时节须小本，你看我尽口仟忠立功勋，单注着楚霸王大军尽。

fán kuài yún le zhòng jūn ná xià zhě! jì wèi yuán shuài, jūn yǒu cháng xíng, tuī zhuǎn zhě. jià shàng yún le qiě liú xià zhě. yún wǒ wáng wàn suì wàn suì wàn wàn suì! xiǎng gǔ wǎng jīn lái, duō shǎo gōng chén míng jiàng, shuí bù chū yú pín hán lù lù zhī zhōng, tīng wēi chén shuō zán.
(樊哙云了)众军拿下者！既为元帅，军有常刑，推转者。(驾上云了)且留下者。(云)我王万岁万岁万万岁！想古往今来，多少功臣名将，谁不出于贫寒碌碌之中，听微臣说咱。

shí èr yuè yī yǐn céng gēng yú yǒu shēn, zi yá céng shǒu dìng sī lún, fù shuō zài yán qián bǎn zhù, fū zǐ zài chén cài qīng pín. děng jìng yún le nǐ xiū xiào zhè zuò yuán shuài de yuán shì shù rén, dào chéng xiàng yě shì gè lí mín.
【十二月】伊尹曾耕于有莘，子牙曾守定丝纶，傅说在岩前板筑，夫子在陈蔡清贫。(等净云了)你休笑这做元帅的原是庶人，道丞相也是个黎民。

yáo mín gē wǒ cóng lái jiàng xiàng chū hán mén. jià yún le zán wáng shì yī zhāo tiān zǐ yī zhāo chén. jià yún le xī nù bō huò dá dà dù shèng míng cái. jìng yún le jìn shēng bō dī tóu qiè ròu dà jiàng jūn. jìng yún le xiū mài nòng huā chún, nǐ bù céng bǎ qiāng dāo jiàn jǐ lūn, wǒ zhī jiàn nǐ shā gǒu chù chí dāo rèn. jìng yún le jià shàng, yún le bà wáng jiǔ bù yǐn sān. sè bù qīn èr. yǒu yīn wū chì zhà zhī wēi, jǔ dǐng bá shān zhī lì. rén yǒu jí bìng zhī kǔ, qì tì yī shí ér yǐn. bì xià bù zhī. bà wáng què yǒu jǐ zhuāng ér bù jí wǒ wáng chù. děng jià yún le
【尧民歌】我从来将相出寒门。(驾云了)咱王是一朝天子一朝臣。(驾云了)息怒波豁达大度圣明材。(净云了)噤声波低头切肉大将军。(净云了)休卖弄花唇，你不曾把枪刀剑戟抡，我只见你杀狗处持刀刃。(净云了)(驾上，云了)霸王酒不饮三。色不侵二。有喑呜叱咤之威，举鼎拔山之力。人有疾病之苦，泣涕衣食而饮。陛下不知。霸王却有几庄儿不及我王处。(等驾云了)

shàng xiǎo lóu tā bù hé shāo ē páng sān shí liù gōng, shā jiàng bīng èr shí wàn rén. xiān dào xián yáng, bù yī qián yán, zì hào wèi jūn. gǎn gù zhǔ, shā zi yīng, zhū jué zhǎn jǐn. gèng shā yì dì jiāng xīn jīn dǎ jiā nán bēn.
【上小楼】他不合烧阿房三十六宫，杀降兵二十万人。先到咸阳，不依前言，自号为君。赶故主，杀子缨，诛绝斩尽。更杀义帝江心巾打家难奔。

yāo bǎ cháng ān fēng yǔ nìng chén, jiāng péng chéng gǎi zuò nèi mén. zhè de shì tā bù dé dà shí, shī le dì lì, è le qín mín. pǐ lǔ lüè mín cái, shì jūn shā fù, yán ér wú xìn. jí zhì tā fēng guān shí xī jué wán yìn. jià shàng, yún le wǒ wáng cuò yǐ! huò dá dà dù, nà jiàn rú liú, wèi xin chǎng zōng ér bà xíng ròu, miè qiáng qín ér bà chéng dàn. yǒu gōng suī chóu bì shǎng, yǒu guò suī qīn bì zhū. bà wáng wéi míng zhēng, wǒ zhǔ shī rén yì ā.
【幺】把长安封与佞臣，将彭城改作内门。这的是他不得大时，失了地利，恶了秦民。匹掳掠民才，弑君杀父，言而无信。及至他封官时惜爵刓印。(驾上，云了)我王错矣！豁达大度，纳谏如流，为忄敞宗而罢刑肉，灭强秦而罢城旦。有功虽仇必赏，有过虽亲必诛。霸王为名征，我主施仁义呵。

shuǎ hái ér zhè chǔ zhòng tóng néng yǒu shí nián yùn, jià yún le zhàn shí fēn xiāo mó liù fēn. chén yī guān gān xiàng shén fēn míng, jià yún le wǒ wáng dì zǎo lǎng lǎng chāo qún. jià yún le tā shí lái lì jǔ qiān jīn dǐng, zhí áo dé yùn qù wú gōng zì shā shēn. jià yún le bì xià wèn ān bāng cè hé shí dìng, chén suàn zhe wǔ nián miè chǔ, xiǎo kě rú sān zài wáng qín.
【耍孩儿】这楚重瞳能有十年运，(驾云了)占十分消磨六分。臣一观乾象甚分明，(驾云了)我王帝早朗朗超群。(驾云了)他时来力举千斤鼎，直熬得运去无功自杀身。(驾云了)陛下问安邦策何时定，臣算着五年灭楚，小可如三载亡秦。

yāo nèn bān yí gè qín jiā jī yè rén, kè jǐn dōng chóu shén mò liú xiàng bù fēn. dēng shí jiān tǒng zuò hàn qián kūn, xiào tán jiān xí juǎn sān qín. bài qí pò zhào wú xū miù, huǒ chǔ xìng liú yǒu dìng zhǔn. jià yún le qǐng wǒ wáng xiū xīn kùn, jiàn wēi chén de shì cháo zhōng zǎi xiàng, ná bà zhǔ de quán zài kǔn wài jiāng jūn.
【幺】恁般一个秦家基业人，客尽东愁甚末刘项不分。登时间-统做汉乾坤，笑谈间席卷三秦。败齐破赵无虚谬，火楚兴刘有定准。(驾云了)请我王休心困，荐微臣的是朝中宰相，拿霸主的全在阃外将军。

sān shā chén jiào zǐ fáng sàn le chǔ jūn, zhōu bó lǐng zhe hàn bīng. chén jiào lì shāng yǐn tiě qí bā fāng sì miàn xiāng suí chèn, chén jiào wáng líng zuò xiān fēng jiǔ lǐ shān qián míng pái zhe zhèn: chén jiào guàn yīng wèi hé hòu shí miàn mái fú àn bǎi zhe jūn, chén jiào fán kuài qù shān jiān dǐng shàng mó qí zuò jūn hù yǎn mù, kàn zhèn shì diào qiǎn jūn rén.
【三煞】臣教子房散了楚军，周勃领着汉兵。臣教郦商引铁骑八方四面相随趁，臣教王陵作先锋九里山前明排着阵：臣教灌婴为合后十面埋伏暗摆着军，臣教樊哙去山尖顶上磨旗作军户眼目，看阵势调遣军人。

èr shā dé shèng yě chén jiào rén liáng wáng zài hòu miàn gǎn, zhà bài yě chén jiào ér jiāng gōng zài qián miàn yǐn. bǎ chǔ zhòng tóng zhuàn rù cháng shé zhèn, nèn shí jié yīn wū chì zhà nán kāi kǒu. biàn jǔ dǐng bá shān zěn tuō shēn. chén jiào lǚ mǎ tóng jǐn jǐn dì xiāng dòu chèn, děng jià yún liǎo bù fáng shì. tā nà lǐ zhī xīn gù yǒu, zi shì gè qǔ mìng de xiōng shén.
【二煞】得胜也臣教人梁王在后面赶，诈败也臣教儿江工在前面引。把楚重瞳赚入长蛇阵，恁时节喑呜叱咤难开口。便举鼎拔山怎脱身。臣教吕马童紧紧地相逗趁，(等驾云了)不妨事。他那里知心故友，子是个取命的凶神。

jià yún le xiāng chí chù yòng zhe yī rén, gū zhōu duǎn zhào, zhí lín jiāng àn, bàn zuò yú gōng. chǔ zhòng tóng shā de pà zhuàng zhèn chōng jūn, zǒu de huāng xīn máng yì jǐn, xíng zhì wū jiāng, wú chǔ tóu bèn, lái jiào yú gōng.
(驾云了)相持处用着一人，孤舟短棹，直临江岸，扮作渔公。楚重瞳杀的怕撞阵冲军，走的慌心忙意紧，行至乌江，无处投奔，来叫渔公。

wěi zhǐ shuō dào dù rén bù dù mǎ, jià yún le tā dài dù mǎ shí biàn bù shuō dù rén. jià yún le zhè de shì yī zhāo mǎ sǐ huáng jīn jǐn, nà shí jié yǒu jiā nán bēn, yǒu guó nàn tóu, jí bù dé yǐ, xiū chě lóng quán zì qù wěn. xià
【尾】只说道渡人不渡马，(驾云了)他待渡马时便不说渡人。(驾云了)这的是一朝马死黄金尽，那时节有家难奔，有国难投，急不得已，羞扯龙泉自去刎。(下)

dì sì zhé
第四折

zhú mǎ ér diāo zhèn zi shàng yú wēng bà wáng yī zhé, le jià yī xíng shàng mò bàn lǚ mǎ tóng shàng, yún zěn xiǎng jīn rì wū jiāng àn shàng, jiǔ lǐ shān qián, sòng le nǐ ā, hǎo shāng gǎn rén ā!
(竹马儿凋阵子上)(渔翁、霸王一折，了)(驾一行上)(末扮吕马童上，云)怎想今日乌江岸上，九里山前，送了你呵，好伤感人呵！

zhèng gōng duān zhèng hǎo zài xiū kuā jié zhòu qǐ dāo bīng, mán shuō wú yuè xiāng tūn bìng, yě bù shì zhè yī chǎng hǔ dòu lóng zhēng. fāng xìn tú wáng bà yè cóng tiān mìng, chéng bài jiē qián dìng.
【正宫】【端正好】再休夸桀纣起刀兵，谩说吴越相吞并，也不似这一场虎斗龙争。方信图王霸业从天命，成败皆前定。

gǔn xiù qiú āi, bà zhèng ā, quán gè jiàn hóng mén huì nà qì xìng. jīn rì xiàng wū jiāng àn miè jǐn xíng, nà lǐ yě bá shān jǔ dǐng. zěn xiǎng nǐ lín sǐ yě tōng diǎn rén qíng, zì bié chù jiào yī shēng, xiāng rén lǚ mǎ tóng. xiāo shǒu jí fēn fù de míng, zhè liǎng zhuāng ér sòng dé chǔ zhòng tóng bǎi shì wú chéng. dài jiào xiàng gāi xīn tǎn bié le yú jī. mèn mèn mèn, lǎn guī xī chǔ qīn wú jiù. dài qù lái wú chǔ bā qiān zǐ dì sàn dé wú yī rén, xiū dā dā chǐ xiàng dōng wú yòu zài qǐ bīng, lìng wēi wēi gū zhǎng nán míng.
【滚绣球】哎，霸正呵，全个见鸿门会那气性。今日向乌江岸灭尽形，那里也拔山举鼎。怎想你临死也通点人情，自别处叫一声，乡人吕马童。枭首级分付的明，这两庄儿送得楚重瞳百事无成。待叫向垓心坦别了虞姬。闷闷闷，懒归西楚亲无救。待去来吴楚八千子弟散得无一人，羞答答耻向东吴又再起兵，另巍巍孤掌难鸣。

jià yún le
(驾云了)

shōu wěi zhǐ wèi nà bā qiān zǐ dì wú zōng yǐng, yīn cǐ shàng sòng dé tā shí èr yáo jiē dú zì xíng. dào guǎ chēng jūn shì bù chéng, chuàng yè kāi jī mìng bù cún. shī què lóng jū zěn zhàn zhēng, bié le yú jī nà tòng zēng. qián hòu jūn bīng jǐn xiāng bìng, zuǒ yòu qiāng dāo sī wéi dìng. lüè xiù xuān quán tǐng kuī dǐng, pò bù liāo yī chě jiàn yíng. xiǎng duàn shī móu xīn bù níng, fú zhe lóng quán shēn lüè héng. yuán bèi wān huán. zuì yǎn méng méng, yāo xiàng xié chēng. ya, tā kě zǎo xiān xuè lín lí le zhàn páo lǐng. xià
【收尾】只为那八千子弟无踪影，因此上送得他十二瑶阶独自行。道寡称君事不成，创业开基命不存。失却龙驹怎战争，别了虞姬那痛增。前后军兵紧相并，左右枪刀厮围定。掠袖揎拳挺盔顶，破步撩衣扯剑迎。响断狮鍪心不宁，伏着龙泉身略横。猿背弯环。醉眼朦朦，腰项斜称。呀，他可早鲜血淋漓了战袍领。(下)

bàn hán xìn shàng jià shàng yún
(扮韩信上)(驾上云)

tí mù bà wáng gāi xià bié yú jī
题目霸王垓下别虞姬

gāo huáng qīn guà yuán róng yìn
高皇亲挂元戎印

piào mǔ fēng xuě tàn wáng sūn
漂母风雪叹王孙

xiāo hé yuè yè zhuī hán xìn
萧何月夜追韩信