fù huā bì huā zhǐ yù zhǐ, huā ruò kān yú yì kān huǐ. zhuǎn ān fù méi gōng fù yǐng, qí jìng lǚ xíng yuán shì fǔ.
赋花必花指喻指，花若堪谀亦堪毁。转庵赋梅工赋影，祇竟吕刑元是甫。

jié féng wǔ rì fù liú huā, nǐ bié gān suān yì liáng kǔ. yóu zhī lùn huà xiān lùn xíng, xíng sì dān qīng shuí bù shǐ.
节逢五日赋榴花，拟别甘酸亦良苦。犹之论画先论形，形似丹青谁不使。

qǐ zhī xuě lǐ yǒu bā jiāo, mǎn bì cāng míng běn fēi shuǐ. fāng gāo xiàng mǎ qún zì kōng, zǐ jiàng huī jīn fēng jí jǔ.
岂知雪里有芭蕉，满壁沧溟本非水。方皋相马群自空，梓匠挥斤风即矩。

xù xián hé chǔ mì luán jiāo, qǐ sǐ dǐ xū qiú fèng suǐ. liú huā kě wán bù kě shí, chāng chù wú tián rén zì xǐ.
续弦何处觅鸾胶，起死底须求凤髓。榴花可玩不可食，昌歜无甜人自喜。

kěn jiāng fěn lèi pǐ hóng jīn, yǎn gāo yī shì pō xiān qǔ. huā shì fāng yīn cuī jié jú, hái xǔ diàn hòu yín xiē zǐ.
肯将粉泪匹红巾，眼高一世坡仙取。花事方殷催结局，还许殿后吟些子。